#با_نویسندگان، #با_کارشناسان
(شماره ۸۰)
دکتر رضا زمانی
🔘پدیده نفوذ در میان دولت ها
#نفوذ میان دولت ها در حوزه روابط بین الملل، یک مفهوم کلیدی است؛ به عبارتی دولتها برای اثربخشی خود بر دیگر کشورها، همواره به دنبال راهکارهای نفوذ هستند.
روزگاری بعد از جنگ دوم جهانی، مبنای نفوذ بر اساس #قدرت_سخت و حضور فیزیکی دو ابر قدرت بزرگ دنیا در مناطق نفوذ دو بلوک قدرت بود.
با فروپاشی شوروی و بلوک شرق، جنگ سرد و اقتضائات آن پایان یافت.
با شروع نظم تک قطبی و ورود به عصر دیجیتال، مولفه های جدیدی مثل قدرت نرم، دیپلماسی عمومی و هنجارهای بین المللی و.... ابزارهای جدید نفوذ دولتها شدند.!
قلمروهای تازه نفوذ این بار با تکیه بر نهادهای بین المللی، ارزشهای لیبرال دموکراسی، ابزارهای اقتصادی و.... به عبارتی بر مبنای قدرت نرم، تثبیت می شد.
قدرت نرم که مشخصاً از دهه ۸۰ میلادی و با نظریه پردازی جوزف نای شروع شد، بر نقش فرهنگ و سرانجام سبک زندگی بر نفوذ گذاری متمرکز شد.
#محمد_سجاد_سهیلی از اعضای فرهیخته کانال #مصباح در مقاله ای با عنوان؛ «تبارشناسی مفهومی و تاریخی نفوذ میان دولتها در روابط بینالملل پساجنگ جهانی دوم» به مسأله نفوذ و عوامل نفوذ کشورها در حوزه روابط بین الملل در قالب نظریات مطرح روابط بین الملل پرداخته است.
او سیر تطور نفوذ کشورها را از جنگ جهانی دوم از منظر قدرتهای بزرگ، اروپا و چین بررسی کرده و در پایان نتیجه می گیرد که؛
اولا پدیده نفوذ یک مفهوم ایستا نبوده بلکه
پدیده ای پویا و چند لایه است که هدف غایی آن، پیشبرد منافع ملی کشورهاست.
ثانیا پدیده نفوذ در عصر جاری و بعد از جنگ سرد،ترکیبی پیچیده تر پیدا کرده است!....
مقاله حاضر در پنج بخش و در قالب فایل های مرسوم ایتا در خدمت شما مخاطبین فرهیخته قرار می گیرد و در پایان، در یک فایل پی دی اف، کل مقاله به همراه منابع استفاده شده بارگذاری می شود .
#نفوذ
#پسا_جنگ_سرد
@mesbah_313_ir
باسمه تعالی
✍دکتر محمدسجاد سهیلی
🔘 تبارشناسی مفهومی و تاریخی نفوذ میان دولتها در روابط بینالملل پساجنگ جهانی دوم
(قسمت اول)
چکیده
پدیده نفوذ میان دولتها، یکی از مفاهیم کلیدی در مطالعات روابط بینالملل است که پس از جنگ جهانی دوم جلوههای متنوعی یافته است.
این مقاله با رویکردی واقعگرایانه و با بهرهگیری تکمیلی از دیدگاههای سازهانگاری و مفهوم قدرت نرم، تبارشناسی مفهومی و تاریخی نفوذ میان دولتها را بررسی میکند. روش پژوهش، کیفی-تاریخی بوده و تحلیل اسناد تاریخی و متون نظری را شامل میشود.
یافتههای پژوهش نشان میدهد که نفوذ در دوران جنگ سرد عمدتاً در قالب قدرت سخت و «مناطق نفوذ» دو بلوک رقیب تبلور یافت، حال آنکه در دوره پساجنگ سرد، مؤلفه های جدیدی مانند قدرت نرم، دیپلماسی عمومی و هنجارسازی بینالمللی به ابزارهای نفوذ افزوده شدهاند.
این تبارشناسی، ضمن روشن ساختن تحول مفهومی نفوذ، بر تداوم اهمیت آن در شکلدهی به مناسبات قدرت میان دولتها در نظم بینالمللی معاصر تأکید میکند.
مقدمه
نفوذ یک دولت بر دولتهای دیگر از ارکان اساسی روابط بینالملل بهشمار میرود. توانایی اثرگذاری بر رفتار، تصمیمات یا جهتگیریهای سایر کشورها در واقع همان چیزی است که در ادبیات روابط بینالملل غالباً معادل مفهوم قدرت تلقی میشود. پس از جنگ جهانی دوم، نظم نوین بینالمللی شکل گرفت که در آن رقابت برای کسب نفوذ به یکی از مشخصههای اصلی تعاملات قدرتهای بزرگ بدل شد.
طی این دوران، بهویژه در خلال جنگ سرد، دو اردوی رقیب– ایالات متحده آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی – برای گسترش حوزه نفوذ خود در اروپا، آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین وارد کشمکشهای ژئوپلیتیک و ایدئولوژیک شدند. اهمیت نفوذ تا حدی بود که مفاهیمی همچون «مناطق نفوذ» (Sphere of Influence) به فرهنگ واژگان سیاسی راه یافت و بسیاری از بحرانها و پیمانهای بینالمللی در چارچوب کشمکش بر سر نفوذ تبیین میشدند.
با پایان یافتن جنگ سرد و فروریختن ساختار دوقطبی، شکل و شیوههای نفوذ قدرتها نیز دستخوش تحول گردید. در دوران تکقطبی پس از ۱۹۹۱، ایالات متحده بهعنوان قدرت هژمونیک، تلاش کرد با استفاده از نهادهای بینالمللی، گسترش ارزشهای لیبرال دموکراتیک و ابزارهای اقتصادی، نفوذ جهانی خود را تثبیت کند. همزمان، بازیگران نوظهوری چون چین با بهرهگیری از رشد اقتصادی و دیپلماسی فعال، بهدنبال ایجاد قلمروهای تازه نفوذ خود برآمدند. از سوی دیگر، مفهوم «قدرت نرم» مطرح شد که بر نقش فرهنگ، ایدهها و مشروعیت بینالمللی در نفوذگذاری تأکید دارد و چشمانداز متفاوتی از قدرت را فرا روی پژوهشگران قرار داد.
با توجه به این دگرگونیها، مطالعه پدیده نفوذ میان دولتها در دوره پساجنگ جهانی دوم از اهمیت ویژهای برخوردار است.
پرسشهای اساسی این پژوهش عبارتاند از:
❓نفوذ میان دولتها چگونه تعریف و مفهومپردازی میشود؟
❓این پدیده در بستر تاریخی پس از ۱۹۴۵ تا امروز، چه تحولاتی را پشت سر گذاشته است؟
❓نظریههای مختلف روابط بینالملل (بهویژه واقعگرایی، در کنار دیدگاههای مکمل مانند سازهانگاری و لیبرالیسم) چگونه میتوانند این پدیده را تبیین کنند؟
در راستای پاسخ به این پرسشها، ابتدا ادبیات و سوابق نظری مرتبط با موضوع مرور میگردد، سپس چارچوب نظری و روششناسی پژوهش تشریح میشود.
در بخش اصلی، سیر تاریخی و تحلیلی مفهوم نفوذ میان دولتها از دوران جنگ سرد تا عصر حاضر بررسی خواهد شد و در پایان نتایج و جمعبندی ارائه میگردد...
ادامه دارد...
@mesbah_313_ir
🔘نماز شب
امام صادق عليه السلام؛
مقصود خداوند از «باقياتِ صالحات» در قرآن، برخاستن در پايان شب براى نماز شب و دعا كردن در سحرگاهان است.
📚تبيان طوسى، ج ۷، ص ۱۴۶.
#در_محضر_آل_طاها
@mesbah_313_ir
باسمه تعالی
تاریخ معاصر ایران (قسمت ۱۰۷)
واکنش جامعه مذهبی ایران در مقابل دین ستیزان
گرچه حکومت پهلوی حکومت رعب و وحشت و تزویر و فریب بود اما تاریخ ایران شهادت میدهد که در مقابل این حکومت رهبران دینی و ملت ایران هیچ گاه ننگ سکوت را برخورد نپذیرفتند. در این دوران در گوشه و کنار ایران حرکتها و نهضتهای سیاسی، فرهنگی و دینی متعددی علیه رضا شاه سازماندهی شد.
حرکتهای فرهنگی و تاسیس حوزه علمیه قم:
بزرگترین حرکت فرهنگی این دوران تاسیس حوزههای علمیه قم در سال ۱۳۰۱ ش. به دست آیت الله حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی است. ارزش این کار بزرگ وقتی درک میشود که نقش حوزه علمیه قم در دهههای اخیر به دقت مورد ارزیابی قرار گیرد. تا قبل از تاسیس حوزه علمیه قم مرجعیت شیعه عمدتاً در عتبات عالیات و حوزه نجف اشرف قرار داشت. آیت الله حائری با تاسیس حوزه علمیه قم و تبدیل این حوزه به یکی از پایگاههای معارف شیعه شرایط مساعدی را برای مهاجرت علمای بزرگ به ایران فراهم ساخت.
او با سیاست و درایت نه تنها این پایگاه علمی را در آن شرایط دشوار تاسیس و حفظ کرد، بلکه در عصر پهلوی با تربیت شاگردانی چون امام خمینی رحمت الله و سایر علمای بزرگ زمینه را برای ایجاد یک تحول تاریخی فراهم ساخت. بعدها حوزه علمیه به یکی از پایگاههای بزرگ مبارزه با نظام سلطنتی تبدیل شد.
در کنار این اقدام مهم فرهنگی، جمع آوری احادیث و روایات معصومین (ع) در زمینه دعاها و زیارات و چاپ کتاب مفاتیح الجنان توسط حاج شیخ عباس قمی در آن دوره دشوار، نشر صدها کتاب از طرف حوزه علمیه قم در جهت بسط معارف دینی و پاسخ به نیازهای مردم از جمله مقاومتهای موثر فرهنگی در عصر پهلوی است.
حرکتهای سیاسی این دوران
۱) مبارزات آیت الله شهید سید حسن مدرس:
بی تردید شهید مدرس از موثرترین شخصیتهای مذهبی بود که به زودی متوجه وابستگی رضا شاه به بیگانگان گردید. او روحانی تحصیل کرده و آبدیده در کوران مبارزات نهضت تحریم، نهضت مشروطه و تهاجم روس و انگلیس به ایران بود. از این رو میدانست که سلطه بیچون و چرای شاه جدید برای ایران جز نابودی ارمغانی به همراه نخواهد آورد. مدرس از همان ابتدای کودتا و سلطنت پهلوی اول به عنوان یکی از مخالفان جدی وی شهرت عمومی پیدا کرد و این مخالفت در نهایت به شهادت وی در سال ۱۳۱۶ ش. به دست رضا شاه منجر گردید.
ادامه دارد...
#کتاب_بخوانیم 📚
@mesbah_313_ir
#شهید_سید_مرتضی_آوینی:🌷
«اينان جنود خدا و مجاری تحقق اراده حق در سياره زمين هستند و بار ديگر، زمان در انتظار واقعهای عظيم است. آنها خود را به پناه حق می سپارند و پای در عرصهای می گذارند كه عرصه تحقق بزرگترين واقعه تاريخ است.»
#به_وقت_حاج_قاسم🌷
#مکتب_سلیمانی
#سبک_زندگی_اسلامی_ایرانی
#در_محضر_شهدا
@mesbah_313_ir
7M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🧭 #قطب_نمای مصباح (شماره ۸۱)
دکتر رضا زمانی
📡حب الوطن من الایمان
روزگاری که بعضی ناجوانمردانه ایران عزیز را تخریب میکنند، کسانی هستند که عاشقانه از ایران جان حرف میزنند...
وطندوستی، منطقی و موافق عقل است؛ چون وطندوستى معلول حب ذات میباشد. پس در حقیقت بحث از وطندوستى، بررسى یکى از نتایج و معلولات خود دوستى (به معناى عمومى آن) میباشد.
وطندوستی، نشانه و از آثار ایمان به خدا است، به این بیان؛ از آنجایی که انسان مؤمن -بر اساس درجات ایمان- دارای خصلتهای نیکو است و در صدد ایجاد و پرورش صفات نیک اخلاقی در خویش است، وطندوستی در مسیر درست آن نیز، به عنوان یک صفت نیک انسانی او شمرده میشود، همانطور که امام علی(ع) آنرا از صفتهای نیکو و کرامت انسان معرّفی فرموده است
با این نگاه میتوان وطندوستی را – با شرایطی که بیان شد- از نشانههای ایمان به خداوند دانست؛ زیرا سرچشمه هر خصلت و صفت نیکویی که از انسان صادر میشود از ایمان به خداوند است.
پس میان حب وطن و ایمان رابطهی ملازمه وجود دارد؛ چون کسی که ایمان به آخرت دارد، آن را دوست خواهد داشت و تا ایمان به چیزی نباشد، محبت و دوستی پدید نخواهد آمد!
#ایران_عزیز
@mesbah_313_ir