شبنم:
شهادت امام حسن عسکری تسلیت باد
🏴 #صلوات بر #امام_عسکری علیه السلام به نقل از خود آن بزرگوار
ابومحمّد عبدالله بن محمّد نقل می کند که حضرت عسکری علیه السلام در سال 255 هجری در سامرا این صلوات را به من تعلیم دادند.
پس بر حسن بن علیّ العسکری این گونه صلوات فرست:
«اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى الْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ الْبَرِّ التَّقِيِ، الصَّادِقِ الْوَفِيَّ، النُّورِ الْمُضِيءِ، خَازِنِ عِلْمِكَ، وَ الْمُذَكِّرِ بِتَوْحِيدِكَ، وَ وَلِيِّ أَمْرِكَ، وَ خَلَفِ أَئِمَّةِ الدِّينِ، الْهُدَاةِ الرَّاشِدِينَ، وَ الْحُجَّةِ عَلَى أَهْلِ الدُّنْيَا. فَصَلِّ عَلَيْهِ يَا رَبِّ أَفْضَلَ مَا صَلَّيْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَصْفِيَائِكَ وَ حُجَجِكَ وَ أَوْلَادِ رُسُلِكَ، يَا إِلَهَ الْعَالَمِين!»
📕 (مصباح المتهجد، ج1، ص405)
✅ شایسته است که به نیابت از مولایمان، حضرت صاحب الزّمان علیه السلام این صلوات را بر پدر گرامیش تقدیم کنیم.
🔵توصیه شهید حاج قاسم به من و شما :
🔹بزودی فتنههایی پیش روی خواهید داشت که کل شهدا آرزوی حضور بجای شما را خواهند داشت!
اون روز من نیستم، ولی شما پشت آقا را خالی نکنید.
✍️آغاز امامت نهایی
1184 سال است که زمام هستی از امام عسکری ع به امام عصر عج تحویل داده شده است و با نظارت ،هدایت و حمایت خدا آن حضرت به خوبی جهان را اداره میکند تا به انقلاب اسلامی رسانده است و این روند تکاملی به انقلاب جهانی در حال تبدیل است تا نهایتا امامت و وراثت زمین به مستضعفین مومن ،متقی وصالح برسد و ما اکنون به انقلاب جهانی هر لحظه نزدیک تر میشویم . هیچ قدرتی مانع از این جریان حتمی الوقوع نیست ، اوضاع در جهان ، شدیداً به نفع انقلاب اسلامی در حال حرکت است...
شبنم:
✍امام حسن عسکری علیه السلام:
فرزند من همان قائم بعد از من است و همان کسی است که دارای علائم پیغمبران یعنی طول عمر و غیبت طولانی خواهد بود. بر اثر طولانی بودن مدت غیبتش، دلها را قساوت می گیرد و جز افرادی که خداوند مهر ایمان بر دلشان زده و با امداد غیبی مؤید داشته، کسی در راه اعتقاد به وی ثابت نمیماند.
📚(کمال الدین و تمام النعمه شیخ صدوق، ج ۲، ص ۵۲۴)
شبنم:
🔴 فضیلت انفاق در روز نهم ربیع الاول
🌕 و شيخ ابراهيم بن على كفعمى در كتاب مصباح گفته است كه صاحب كتاب مسار الشّيعه روايت كرده است كه هركس در روز نهم ماه ربيع الاوّل چيزى انفاق كند، حق تعالى گناهان او را بيامرزد.
📚 زاد المعاد ج ۱، ص ۲۵۷