eitaa logo
♥مشکات♥
178 دنبال‌کننده
13.7هزار عکس
8.3هزار ویدیو
147 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
۲۰۷ نهج البلاغه حضرت امیرالمؤمنین علی (ع) فرمود : اگر بردبار نيستى خود را به بردبارى وادار که اندک اتفاق می‌افتد كه انسان خود را شبيه مردمی کند و از جمله آنان نشود. @yazahramadad135
شماره ۳۷ 🌴 شرح و تفسیر در کانال 👇 همراه با 🌸🌼🍀 @nahj97
♥مشکات♥: 💢چرا هنگام شنیدن نام قائم از جا بلند می شوند آیا این بلند شدن بخاطر عملی است که امام رضا (ع) انجام داده بود؟ اما در حدیث که از امام رضا هست هیچ اشاره ای به این نشده است؟ : ✅برخاستن هنگام نام قائم یک نوع عمل مستحبى است و در زمان امام صادق (ع) در میان شیعیان معمول بوده است. مرحوم محدث نوری رحمت الله علیه درباره قیام و دست گذاردن بر سر می‌نویسد: این نوع قیام تعظیم در هنگام ذکر لقب مخصوص حضرت حجت(عج)، از الأیام در میان تمام شیعیان؛ اعم از عرب و عجم و ترک و دیلم، در تمام شهرها و کشورها؛ ب مرسوم بوده است. امام صادق (ع) در این امر فرموده اند: «غیبت ایشان طولانی است و چون رأفت امام به کسانی که دوستش دارند، زیاد است، هرکس او را به این ـ که اشاره به دولت ایشان دارد و حسرت بر غربت ایشان را می‌رساند ـ یاد کند، امام به او نظر می‌کند و از جمله چیز‌هایی که نشان تعظیم است، برخاستن بنده هنگام نگاه کردن به او است. در روایتی که مربوط به امام رضا علیه السلام است، رفع راسه برای نام قائم نیست بلکه وقتی شاعری نزد امام شعر خواند حضرت سرش پایین بود وقتی شعرش نزد امام تمام شد ، حضرت سرش را بالا گرفت و برای او دعا کرد. ✅ولی در جایی دیگر نقل شده است که امام رضا (ع) وقتی نام مقدس حضرت قائم (عج) را شنیدند؛ قیام نمودند و دست بر سر نهاده و فرمودند: اللهم عجّل فرجه و سهّل مخرجه 📚منتخب الاثر، ص۶۴۱٫
حکمت ۵۵ نهج البلاغه ؛ اقسام بردبارى (اخلاقى) الصَّبْرُ صَبْرَانِ: صَبْرٌ عَلَى مَا تَکْرَهُ، وَصَبْرٌ عَمَّا تُحِبُّ. امام(علیه السلام) مى فرماید: صبر بر دو قسم است صبر در برابر انجام کار خوبى که دوست ندارى و صبر بر ترک کار بدى که دوست دارى. شرح و تفسیر دو شاخه مهم صبر امام در این گفتار حکیمانه، صبر و شکیبایى را بر دو گونه تقسیم مى کند. مى فرماید: «صبر بر دو قسم است صبر در برابر انجام کار خوبى که دوست ندارى و صبر بر ترک کار بدى که دوست دارى»; (الصَّبْرُ صَبْرَانِ: صَبْرٌ عَلَى مَا تَکْرَهُ، وَصَبْرٌ عَمَّا تُحِبُّ). در واقع نوع اول اشاره به صبر در برابر مشکلات عبادت است و نوع دوم اشاره به شکیبایى در مقابل ترک معصیت و آنچه بعضى از شارحان گفته اند: نوع اول از نوع دوم سخت تر است، گفتار صحیحى به نظر نمى رسد، زیرا موارد، کاملاً مختلف است; گاه مورد اول مهم تر است و گاه مورد دوم تا اطاعت چه اطاعتى باشد و معصیت چه معصیتى. نیز آنچه بعضى دیگر از آنان گفته اند که صبر در این دو مورد از دو مقوله و دو ماهیت است آن هم به نظر درست نمى آید، زیرا صبر به معناى کف نفس و خویشتن دارى و مقاومت در برابر مشکلات است; گاه مشکل انجام طاعتى است و گاه مشکل ترک معصیتى. بر این پایه پیمودن راه حق و رسیدن به مقام قرب پروردگار و حتى رسیدن به اهداف و مقامات مادى در دنیا راه صاف و هموارى نیست. در این راه سنگلاخ ها، گردنه هاى صعب العبور، پرتگاه ها و حیوانات درنده و دزدان خطرناک وجود دارد. اگر صبر و مقاومت انسان کم باشد، با برخورد به این موانع از راه مى ماند و به مقصد نمى رسد. به همین دلیل صبر و استقامت مهم ترین وسیله پیروزى انسان در دنیا و آخرت است، از این رو قرآن مجید مى فرماید: «(إِنَّ الَّذینَ قَالُوا رَبُّنَا اللّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلائِکَةُ أَلاّ تَخافُوا وَلا تَحْزَنُوا وَأَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتی کُنْتُمْ تُوعَدُونَ); به یقین کسانى که گفتند: پروردگار ما خداى یگانه است سپس استقامت ورزیدند فرشتگان بر آنان نازل مى شوند و مى گویند: نترسید و غمگین مباشید و بشارت باد بر شما به آن بهشتى که به شما وعده داده شده است». بنابراین نزول و حمایت فرشتگان از مؤمنان در درجه اول مشروط به صبر و استقامت است و در جاى دیگر، قرآن مجید مى گوید: «فرشتگان بر بهشتیان از هر درى وارد مى شوند به آنها به خاطر صبر و استقامتشان درود مى گویند. چه نیکو است سرانجام آن سراى جاویدان; (وَالْمَلائِکَةُ یَدْخُلُونَ عَلَیْهِمْ مِنْ کُلِّ باب * سَلامٌ عَلَیْکُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدّارِ). منبع : پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی شماره ۵۵ 🌴 همراه با 🌸🌼🍀 @nahj97
حکمت ۵۹ نهج البلاغه: ارزش نصیحت و نصیحت کننده وَ قَالَ (علیه السلام): مَنْ حَذَّرَكَ كَمَنْ بَشَّرَكَ. ارزش تذكّر دادن اشتباهات (اخلاق اجتماعى): و درود خدا بر او، فرمود: آن كه تو را هشدار دهد، چون كسى است كه تو را مژده دهد. 📚شرح و تفسیر: امام(عليه السلام) با هشدارى بجا در اين سخن كوتاه و گرانمايه به اهميت هشدارهاى بجا و سودمند پرداخته مى فرمايد: «كسى كه تو را (از امورى كه خطرناك است) بترساند همچون كسى است كه به تو بشارت دهد (به امورى كه مايه سرور و خوشحالى است)»; (مَنْ حَذَّرَكَ كَمَنْ بَشَّرَكَ). در مصادر نهج البلاغه در ذيل اين حديث شريف افزون بر ذكر مدارك، نكته قابل ملاحظه اى آمده كه مى گويد: تحذير شناساندن انسان به چيزى است كه مصلحت او در آن است و زيان و خطر را از او دفع مى كند و اينكه امام مى فرمايد چنين كسى مانند كسى است كه به تو بشارت مى دهد مفهومش اين است كه بايد از اين هشدارها همان گونه خوشحال شوى كه از خبرهاى مسرت بخش خوشحال مى شوى و بايد از چنين كسى همان گونه تشكر كنى كه از بشارت دهنده تشكر مى كنى، زيرا او اگر خير تو را نمى خواست به تو هشدار نمى داد و از افتادن در شر برحذر نمى داشت. تحذير به معناى ترساندن و هشدار دادن در برابر خطرات قطعى يا احتمالى است و تبشير به معناى بشارت دادن در برابر پيروزى هاست. از آنجا كه پرهيز از خطرات خود يك پيروزى بزرگ است امام مى فرمايد: كسى كه تو را از خطر و ضرر قطعى يا احتمالى برحذر مى دارد مانند كسى است كه تو را بشارت دهد به امورى كه مايه خوشحالى توست. بنابراين، دوستان خوب كسانى هستند كه هم انسان را نسبت به پيروزى ها دلگرم سازند و هم نسبت به خطرات آگاه نمايند و اين كه يكى از حقوق مؤمنان بر يكديگر نصيحت شمرده شده اشاره به همين گونه هشدارهاست، بلكه گاه مى شود برحذر داشتن و هشدار دادن به خطرها اثرات مهم ترى از بشارت ها دارد، زيرا بشارت دهنده بسيار مى شود كه به كارهاى نيك انجام شده و پيروزى ها بشارت مى دهد، بشارتى كه تغييرى در سرنوشت نخواهد داشت; ولى تحذيركننده هميشه پيش از خطر هشدار مى دهد و چه بسا سبب برطرف شدن خطرات مهمى مى گردد. پيام اين گفتار حكيمانه مولا اين است كه هنگام ترساندن و برحذر داشتن نسبت به خطرات نه تنها ناراحت نشويد، بلكه آن را به منزله يك بشارت براى خود تلقى كنيد. در حديثى در كتاب شريف كافى از امام باقر(عليه السلام) مى خوانيم كه به يكى از ياران خود فرمود: «اِتَّبِعْ مَنْ يُبْكيكَ وهُو لَكَ ناصِحٌ وَلا تَتَّبِع مَن يُضحِكَكَ وَهُو لَكَ غاشٍّ; (1) از كسى پيروى كن كه تو را مى گرياند ولى خيرخواه توست از كسى كه تو را مى خنداند اما به تو دروغ مى گويد و حقايق را وارونه نشان مى دهد، پيروى مكن». (1). کافى، ج2، ص 638، ح 2. شماره ۵۹ 🌴 همراه با 🌸🌼🍀 @nahj97
هدایت شده از هل من ناصر ینصرنی
🔸🔸🔸🔸🔸 ❣مهدویت جلسه بیست و ششم / غیبت 💠سر غیبت به این خاطر است که هر موضوعی ظاهر و باطنی دارد و اراده خداوند نسبت به اشیاء می شود و نسبت به می شود یا علت . 💠 علت غیبت اول از قتل و کشته شدن در عین حال که ظاهر قشنگی ندارد اما درست است جان انسان عزیز است. 💠بعضی مواقع موضوع فقط حفظ جان نیست موضوع نگه داشتن جان از وارد شدن خطرات به او و دور شدن از کشته شدن به خاطر اینکه خداوند دستور به داده . 💠مهم ترین جان در عالم که نباید به خطر بیافتد جان مبارک امام زمان (عج) است چون آخرین ذخیره الهی است و خداوند بوسیله جان امام زمان (عج) میخواهد حکومت عدل را عملی کند که اگر امام زمان (عج) جان خود را بخطر بیاندازد مسلمأ در نظر خدا توبیخ می شود . 💠امام زمان (عج) نمی خواهد اراده خدا را زیر سوال ببرد و در آیات ۶۵ و ۶۶ سوره خداوند این موضوع را مطرح می کند . 💠 حتی کسانی که به جنگ می روند حق ندارند جان خود را بسادگی از دست بدهند . حفظ جان است و تمام شرایط نگهداری از جان باید از طرف اجرا شود . ✳️کانال "هل من ناصر ینصرنی" ✳️@mahdaw 🍃🍂🍁
⭕️ این هم صدای چوب خدا! ✍ : آقای نجفی! یادتان هست ۱۰ سال پیش و درست در چنین روزی یعنی ۷ خرداد و در حالی که هنوز انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ برگزار نشده بود، با شماری دیگر از شرکا، از قضا وارد آپارتمانی در سعادت‌آباد شدید تا با نقشه‌کشی تهمت تقلب و بعد هم فتنه، به‌زعم خودتان صندلی را از زیر پای کنار بکشید؟! آن روزها همین خدای صبور لیکن مکار و مقتدر و مغرور لیالی قدر، گمانم با خود می‌گفت: "نقشه علیه نظام می‌کشید که با خون مظلومانه‌ی ۳۰۰ هزار شهید از خوب‌ترین بندگان صالح من، آبیاری شده؟! بد مفتضح‌تان می‌کنم! خیلی بد! حالا کنید!" و حالا درست ۱۰ سال بعد از آن روز... گفت: "با آل علی هر که درافتاد، ورافتاد!" بعله! عجیب و غریب، هوای این پسر فاطمه را دارد، خدای خامنه‌ای! رهبر عظیم‌الشأنی که از سر مکرر گفته‌اند؛ "فتنه‌گران، هم در و هم در بدبختند!" حالا برو بکش! حالا برو کن!
شماره ۱۳۵ 🌴 شرح و تفسیر در کانال 👇 همراه با 🌸🌼🍀 @nahj97
شبنم: ✍ 💠امام حسن علیه السلام: 🌸عَلَیکم بِالفِکرِ، فَإنَّهُ حَیاةُ قَلبِ البَصیرِ و مَفاتیحُ أبوابِ الحِکمَة. 🌺بر شما باد به ، که تفکّر مایه شخص بصیر و درِ است. 📚إعلام الدین، ص ۲۹۷
شبنم: 🔔بزرگترین حسرت ها 💠 بزرگترين حسرت‌ها روز قيامت حسرت مردی است كه از حرام كسب ثروت كرده، و آن را مردی به ارث برده و در طاعت خدای سبحان انفاق نموده، پس به خاطر انفاقش وارد بهشت می‌گردد، و ارث گذارنده داخل جهنم می‌شود. 📚 ۴۲۹
💟 : 🍃اجرشهید بیشتر از ڪسی نیست ڪه قدرت گناه دارد اما عفت می‌ورزد! ┅❅◇❅┅ 📚 ۴۷۴
🌹☀️🍃 ﷽ 🍃☀️🌹 ❤️ دل آرام گیرد به یاد خدا 🌀 💦 چاهی که انسان در خودش حفر می‌کند، در چهلمین روز به چشمه‌ی می‌رسد. از ، چهل روز بر حسین علیه‌السلام و و محبتش مداومت کنید، روز به آب می‌رسید؛ ❣ اربعین روزِ مُزد است! 🎤 آیت‌الله شیرازی