⬛⬛⬛⬛⬛ ۲ ⬛⬛⬛ ⬛ آن قدر در محراب عبادت استقامت خالصانه ورزيد تا ملقب به عابدترين فرد گرديد و در اين مسير تا آنجا پيش رفت که نور عبادت او از محراب عبادت به آسمان آشکار و از اين باب معروف به #زهرا گرديد. در شوهرداري آن چنان کوشيد که تا آخر عمر، علي(ع) از او ناراضي نگرديد و او از علي(ع) ناراضي نگرديد و در مقام عفت و حيا و حجاب، صدر نشين زنان عالم گرديد و در زهد و قناعت زاهدان عالم را به شگفت واداشت. و در يک کلام؛ در تمام ابعاد زندگي آنچنان خداگونه قدم گذاشت تا انوار جلال و تجليات جمال ذات احديت در آينه جانش انعکاس يافت و مقام والاي عصمت را از خداوند با نزول #آيه_تطهير دريافت نمود، و اطاعت از خدا را آنچنان عجين زندگي خود نمود تا به مقامي رسيد که رضاي او رضاي پيامبر و رضاي خدا و غضب او غضب پيامبر و خشم و غضب خدا گرديد و وجودش چنان مظهر تجلي ذات خدا گرديد که اذيت او اذيت خدا قلمداد گرديد. شخصيت حضرت #زهرا (س) در ابعاد مختلف زندگي آن حضرت، به عنوان الگو و نمونه‌ي زندگي مطرح است و هر بعدي از زندگي آن حضرت، تجلي انوار جمال و جلال الهي است. آنچه در اين نوشتار مورد نظر است بررسي شخصيت عبادي آن حضرت می باشد. 🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴

⬛⬛⬛⬛⬛ ۶ ⬛⬛⬛ ⬛ ▫خضوع و خشوع #صديقه #طاهره در نماز حضرت #زهرا براى عبادت و راز و نياز با خدا جايگاه مخصوصى داشت، لباسى مخصوص، سجاده‌اى مخصوص و آداب و سبكى مخصوص. خانه اش را معبد ساخت، و در آن چنان به عبادت مى‌پرداخت كه فرشتگان خدا به نظاره مى‌ايستادند. خضوع داشت و در آن چنان تواضع جسمى كه گويى ايمان در مغز استخوان او نفوذ كرده بود و خشوع داشت به گونه‌اى كه گوئى ترس از خدا در رگها و خون او جارى شده و او را به چنان حال مى‌كشاند. مهم اين است كه خود خواستار چنين خشوع و خضوع و مصداق خطاب خدا در ارتباط با موسى (ع) كه فرمود: «يابن عمران هب لى من قلبك الخشوع و من بدنك الخضوع و من عينيك الدموعفى ظلم الليل، و ادعنى فانك تجدنى قريبا مجيبا». علامه طباطبائى (قده) مي‌فرمايد: خشوع اثر خاصى است كه به افراد مقهور دست مى‌دهد كه در برابر سلطانى قاهر قرار گرفته به طورى كه همه توجه وى و همه واهمه اش معطوف او گشته و از هر جاى ديگرقطع مى‌شود، و #فاطمه (س) اين چنين بود. او در قيام به عبادت تنها به خدا مى‌انديشيد و هيچ خاطره و خيالى جز عشق و پرستش معبود در درون او پديد نمى‌آمد. به تعبير پيامبر (ص) دلش خالى براى عبادت بود (و تفرغ لها) فقط او بود و خدايش. اما اين كه زندگى چگونه است و چه بايد كرد انديشه اش از آن فارغ بود. (در مكتب فاطمه، ص ۱۷۰) 🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴

⬛⬛⬛⬛⬛ ۷ ⬛⬛⬛ ⬛ ▫شوق به عبادت حضرت #زهرا (س) عاشق بندگي خدا بود؛ چنانکه روزي رسول خدا به او فرمود: «دخترم، از خدا چيزي بخواه که جبرئيل از جانب خدا، وعده اجابت داده است. #فاطمه (س) عرض کرد: حاجتي جز توفيق در بندگي خدا ندارم. آرزويم اين است که به وجه الله نظاره کنم و ناظر جمال او باشم.» [کافي، ح ۵۳۶] چرا اينگونه نباشد او در دامن کسي تربيت و بزرگ گرديد که برترين عبادتگر است؛ يعنى آن پيامبرى كه براى عبادت ساعات طولانى بر سر پا مى‌ايستد تا اين كه خدايش به وى فرمود: «طه ما انزلنا عليك القرآن لتشفى» و نيز #فاطمه زهرا دقيقا معنى و قدر و قيمت عبادت را به خاطر معرفت عظيمش نسبت به پروردگار مى‌دانست، پس جاى تعجب و شگفت نيست كه اين بزرگوار تا اين حد از عبادت لذت ببرد و خود، را با ايستادن در برابر خداى تعالى به رنج افكند و اظهار تذلل و خشوع نمايد، گويى كه هيچ گاه از قيام و ركوع و سجود ناراحت نمى‌گردد. (#فاطمه زهرا از ولادت تا شهادت، ص ۲۳۱) 🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴

⬛⬛⬛⬛⬛ ۱۰ ⬛⬛⬛ ⬛ ▫ايثار در همه چيز فداکاري و ايثار #فاطمه منحصر به دعا کردن نيست بلکه در هرکاري که زمينه ايثار فراهم بود فاطمه #زهرا ديگران را برخود مقدم مي‌داشت، در سرگذشت ديگري، كه نتيجه‌ي روح ديگر خواهي و بلكه ايثار #فاطمه (س) است، علاوه بر دعا جهت خير و سعادت افراد، رفتار ايثار گرانه‌ي آموزنده‌اي مشاهده مي‌كنيم. به عنوان نمونه: 1⃣ ابن جوزي روايت كرده: رسول خدا (ص) براي شب عروسي #فاطمه (س) كه پيراهن او كهنه و وصله دار بود، پيراهن نوي خريداري كرده بود، در آن شب فقير تهيدست به خانه‌ #فاطمه (س) مراجعه كرد و ناله سر داد: كه من از اهل بيت نبوت، پيراهن كهنه‌اي مي‌خواهم، #فاطمه (س) تصميم گرفت پيراهن كهنه‌ خود را به او بدهد، ناگاه به فكر آيه‌ قرآن افتاد كه مي‌فرمايد: لن تنالوا البر حتي تنفقوا مما تحبون. (آل عمران:۹۲) بدين جهت، در شب زفاف، پيراهن نو شب عروسي خود را به فقير داد. (نزهة المجالس، ۲۲۶/۲؛ فاطمه من المهد الي اللحد/۱۲۷) 🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴

⬛⬛⬛⬛⬛ ۱۲ ⬛⬛⬛ ⬛ ▫آثار عبادت #فاطمه زهرا همانگونه که در آثار عبادت اشاره شد، عبادت خالصانه و طاعت خداوند آثار دارد و اين آثار در عبادات #فاطمه زهرا (س) نيز نمايان گرديد. به عنوان نمونه: ▫ تجلي نور عبادت #فاطمه در آسمانها ابن عمره از پدرش نقل مى‌كند كه گفت: از امام صادق (ع) پرسيدم: چرا حضرت فاطمه (س)، زهرا ناميده شد؟ فرمود: براى آن كه وقتى فاطمه زهرا (س) در محراب عبادت (به نماز) مى‌ايستاد، نورش براى اهل آسمان مى‌درخشيد، همانطورى كه نور ستارگان براى اهل زمين مى‌درخشد (بحارالانوار، ج ۴۳، ص۱۲). پيامبر گرامى اسلام (ص) در شأن مقام دختر بزرگوارش حضرت #زهرا (س) فرمودند: دخترم #فاطمه ؛ سرور بانوان جهان از پيشينيان و آيندگان است وى پاره تن من است و نور چشم و ميوه قلب و روحى كه در ميان دو پهلوى من است. او حوريه است به صورت انسان. آن هنگام كه در محراب عبادت در برابر پروردگارش مى‌ايستد، نور وى براى ملائكه آسمان مى‌درخشد، آن گونه كه نور ستارگان براى اهل زمين درخشندگى دارد. در آن هنگام پروردگار بلند مرتبه به فرشتگان خود مى‌فرمايد: اى فرشتگانم! به بنده‌ام نظر افكنيد، #فاطمه سيده و سرور كنيزانم كه در برابرم ايستاده، اعضاء و جوارح او از ترس من مى‌لرزد و با تمام قلب و وجود خويش به عبادتم ايستاده شما را به شهادت مى‌گيرم كه شيعيان وى را از آتش ايمن گردانم. (فاطمه زهرا از ولادت تا شهادت، ص ۲۳۱) 🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴