گلویم سخت خشکیده، خریدارِ دو خط شعرم کسی را میشناسی شعر جای آب بفروشد؟

به عکسِ مبهمِ اسطوره‌های شهر می‌خندم کسی را میشناسی قصه های ناب بفروشد؟

کی شب امتحانش یاد استعدادای نهفتش میفته؟ افرین من.

شدی واسم یادش بخیر.

مشکل من این است که نمی‌‌توانم خودم را در یک جمله خلاصه کنم. تمام چیزی که می‌‌دانم این است که چه کسی نیستم. هم‌چنین متوجه شده‌‌ام که بین بیشتر مردم توافقی ضمنی وجود دارد تا خود را با محیط پیرامون‌شان هماهنگ کنند. من همیشه این نیاز را حس کرده‌ام که علیه محیطم طغیان کنم.

آسمانی که شعر رامش کرد شاعران را چقدر دشمن بود

_ پس بهم نگو اگه کنارم نباشی حالم بهتره چون در این صورت، فقط بیشتر میترسم-!

من ارگ بم و خشت به خشتم متلاشی تو نقش جهان هر وجبت ترمه و کاشی

وقتی بچه هستی، مدام از تو می‌پرسند: حالا فرض کنیم همه‌ی مردم خودشون رو انداختن توی چاه. تو هم باید این کار رو بکنی؟ وقتی بزرگ می‌شی ماجرا فرق می‌کنه. آدم‌ها بهت می‌گن: آهای. همه دارن می‌پرن تو چاه. تو چرا نمی‌پری؟!

بیت پایانیش...