یادش بخیر یه زمانی برق میرف خوشحال میشدیم که پای سرگرمی جدیدی به نام سایه بازی دوباره به خونمون باز شده

حجم خاطره ای که با این ملودی خشن دارم، غیر قابل گفتنه

مغزم میشینه فکر میکنه من وسط روز حدودا سه ثانیه به کدوم موضوع اذیت کننده فکر کردم، شب با کیفیت 1080 ازش کابوس میسازه.

دوستان یک عدد ESTP خیلی دوست داشتنی بستری شده و اگه چیزیش بشه، ممکنه انقد بزنم به سیم اخر که خودم برم صاحبان بمب اتم رو ترغیب کنن این دنیا رو بترکونن. اگه میشه یه صلوات یا حمد شفا براش بخونین ممنون میشم

اگه فک میکنین خیلی بدبخت و ایگنور شده این، یکم درمورد شرایط گالری گوشی فکر کنین. بعدش به خودتون امیدوار خواهید شد

ژاپنی ها چگونه مردمی هستند؟ کسانی که مرز میان دیوانگی و نبوغ را از میان برداشته اند.

این بیماری اسمش چیه که بد غذا ترین و گشنه ترین آدم خونه ای؟! اگه چیزی میل ندارم چرا گشنم میشه؟؟😐 با کدوم منطق و عقل؟

چرا من باید کلیپای ترسناکی که اگه تو روز نگاشون کنم، فقط میخندم بهشون رو شب نگا کنم و از شدت ترس خوابم نبره؟

یادتونه بچه بودیم میرفتیم میومدیم بستنی سالار میخوردیم؟ الان شده 10 تومن. لبخند ملیح :)

این تابستون، از بس من ماجرا و درگیری داشتم که برام تند نگذشت کاملا گذرشو حس کردم و تنها روزایی که اون درگیری رو ندارم این روزاس که اگه بلایی سر اون ESTP بیاد، این روزام مث اون روزا میشن

حالا عروس مرده و کابوس شب کریسمس هیچی، من چرا خانه هیولا رو تو اوج بچگی میدیدم؟