موضوع یکی از قصاید جمال الدين الصرصري، سفر به حجاز و زیارت خانه خدا و حرم نبوی است. در ابتدا از شهرهایی سخن می‌گوید که در مسیر بغداد به حجاز از آنها می‌گذرد. وقتی می‌خواهد از شهر «کوفه» سخن بگوید، به مناسبت دو بیت در مدح امیرالمؤمنین علیه‌السلام ذکر می‌کند و در آن به باب مدینه‌ی علم بودن حضرت اشاره می‌کند:       بَـعـدَ أن وَدَّعـوا الإمـامَ عَــلــيّاً        جامِعَ الفَضلِ حائزَ الـمَـنقَـباتِ      بابَ عِلمِ الرَّسولِ شَمسَ البرايا        والشُّجاعَ الکَـمِيَّ في الغَـزَواتِ 📜 نسخه‌ی خطی ديوان الصرصري، نگه‌داری شده در مکتبه أسعد أفندي، ترکیه، شماره ۲۷۰۸، کتابت سال ٦٨٥ ق (نزدیکترین نسخه به عصر شاعر) @mir_hamedhoseyn_110

🔆 هنگامی که امیر المؤمنین علیه‌السلام از جنگ جمل بازگشتند بیمار شدند. روز جمعه فرا رسید. چه کسی می‌تواند جای امیرِ کلام خطبه بخواند؟! به فرزند دلبندش امام حسن علیه‌السلام فرمود: پسرم ! نماز جمعه را همراه مردم به جای آور. امام به مسجد رفت و بر فراز منبر برای مردم خطبه خواند. خطبه‌های بلیغ فرزند به گوش پدر رسید... هنگامی که از نماز بازگشت چشمان پدر به او افتاد نتوانست خود را کنترل کند چشمانش پر از اشک شد پسر را در آغوش گرفت بین چشمانش را بوسید و گفت: "پــدر و مــادرم فــدایــت بــاد..." 🔷 لَمَّا فَرَغَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلَامُ مِنْ حَرْبِ أَصْحَابِ الْجَمَلِ لَحِقَهُ‏ مَرَضٌ‏ وَ حَضَرَتِ‏ الْجُمُعَةُ، فَقَالَ لِابْنِهِ الْحَسَنِ عَلَيْهِ السَّلَامُ: انْطَلِقْ يَا بُنَيَّ فَجَمِّعْ بِالنَّاسِ. فَأَقْبَلَ الْحَسَنُ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِلَى الْمَسْجِدِ، فَلَمَّا اسْتَقَلَّ عَلَى الْمِنْبَرِ حَمِدَ اللَّهَ وَ أَثْنَى عَلَيْهِ وَ تَشَهَّدَ وَ صَلَّى عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ، ثُمَّ قَالَ: أَيُّهَا النَّاسُ، إِنَّ اللَّهَ اخْتَارَنَا لِنُبُوَّتِهِ، وَ اصْطَفَانَا عَلَى خَلْقِهِ وَ بَرِيَّتِهِ، وَ أَنْزَلَ عَلَيْنَا كِتَابَهُ وَ وَحْيَهُ، وَ ايْمُ اللَّهِ لَا يَنْتَقِصُنَا أَحَدٌ مِنْ حَقِّنَا شَيْئاً إِلَّا انْتَقَصَهُ اللَّهُ فِي عَاجِلِ دُنْيَاهُ وَ آجِلِ آخِرَتِهِ، وَ لَا يَكُونُ عَلَيْنَا دَوْلَةٌ إِلَّا كَانَتْ لَنَا الْعَاقِبَةُ «وَ لَتَعْلَمُنَّ نَبَأَهُ بَعْدَ حِينٍ». ثُمَّ جَمَّعَ بِالنَّاسِ، وَ بَلَغَ أَبَاهُ كَلَامُهُ، فَلَمَّا انْصَرَفَ إِلَى أَبِيهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ نَظَرَ إِلَيْهِ فَمَا مَلَكَ عَبْرَتَهُ أَنْ سَالَتْ عَلَى خَدَّيْهِ، ثُمَّ اسْتَدْنَاهُ فَقَبَّلَ بَيْنَ عَيْنَيْهِ، وَ قَالَ: بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي‏ «ذُرِّيَّةً بَعْضُها مِنْ بَعْضٍ وَ اللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ» 📜 أمالی شيخ طوسی، نسخه نگه‌داری شده در کتابخانه‌ای در کرمان @mir_hamedhoseyn_110

قال الحافظ أبو الخطاب عمر بن الحسن المعروف بابن دحية الكلبي المغربي(۶۳۳ هـ .ق) في كتابه نهاية السول في خصائص الرسول صلّی الله عليه [وآله] وسلّم: فَالسَّجعُ إذا قُصِدَ في الدُّعاءِ فَمَكروه، وَإنَّما يُلقيه رُؤساءُ الجانِّ عَلی ألسِنَةِ الكُهّانِ. وَحَرفُ السَّجعِ مُلتزِم كَما في حُروفِ الرَّويِّ في الشِّعرِ. وأمّا في الخَطبِ فَهُو مُستَحسَن لا يَقدِرُ عَليهِ إلّا مَن له لَسنٌ. هذه خُطَبُ أميرِ المؤمِنينَ أبي الحَسَنِ عَليِّ بنِ أبي طالِب عَلَيه السَّلامُ¹ وَمَواعِظُه مُسَجَّعَةٌ، لا يُقدَرُ على أمثالِها إلّا بَعدَ إجالَةِ فِكرَةٍ وَروِيّة وَاقتِداحِ فِطنَةٍ ذَكِيَةٍ جَليّة.² ومنها فيما رُويناه عليه‌السلام³: إنّما الدُّنيا دارُ مَمَرّ والآخرةُ دارُ مُستَقَرّ، فَخُذوا من دار مَمَرّكُم لمَقرِّكُم، وَلا تهتِكوا أستارَكم عند من يعلَم أسرارَكم. -------------------------------------------- ١. في طبعة دار الإمام البخاري: " رضي الله عنه " ٢. في طبعة وزارة الأوقاف القطرية و طبعة دار الإمام البخاري بالدوحة: " الجليلة " وهو خطأ واضح لأنّ ابن دحية قد أراد أن يسجّع في كلامه بين: رويّة و جليّة. فالصحيح ما أثبتناه كما في مخطوطة مكتبة الدولة في برلين. ۳. في طبعة دار الإمام البخاري: " رضي الله عنه " @mir_hamedhoseyn_110

یکی از آثار حافظ أبو الخطاب ابن دحیة الكلبی (٦٣٣ هـ.) که متأسفانه در شمار تراث مفقود اسلامی است و فقراتی از آن در نوشته‌های عالمان پس از او به چشم می‌خورد، کتاب" مرج البحرين في أخبار/فوائد المشرقين والمغربين" می‌باشد. یکی از مطالب جالب توجه که از کتاب مرج البحرين به دست ما رسیده، مطلبی است که محمد بن یوسف الصالحي الشامي(٩٤٢ هـ.) در کتاب" النكت المهمات في جواب السؤال عن الزوجات والبنين والبنات " یا " أزواج النبي صلّی الله علیه [وآله] وسلّم " نقل کرده است: ونَسَب الإمامُ أبو الخطّاب بنُ دِحيَةَ في كتابِه مَرَجَ البَحرَينِ مَن قالَ بِتفضيلِ عائشةَ على فاطِمةَ إلى الجَهلِ وبَسطَ الكلامَ على ذلك. ابن دحیه در کتاب مرج البحرین کسی را که معتقد به برتری عایشه بر فاطمه [سلام‌الله‌علیها] بوده را جاهل و نادان خوانده و در این‌باره مبسوط سخن گفته است. 📜 مجموع رسائل محمد بن يوسف الشامي الصالحي، تاريخ النسخ: ۱۰٦٧ هـ.ق مكتبة مغنيسيا بتركيا پ.ن: صرف قیاس صدیقه طاهره با شترسوار جمل در واقع توهین به بضعه نبوی سلام‌الله‌علیهما است و این مطلب به جهت اعتراف برخی علمای عامه به این حقیقت منتشر شده است. @mir_hamedhoseyn_110

⁉️ قاتل امیر المؤمنين صلوات‌الله‌عليه ابن ملجم یا سقیفه؟ 🔆 شاعر شهیر شیعی قرن چهارم جناب ابن هانئ الأندلسي (۳۶۲ هـ.) در یکی از ابیات میمیه مطول خود، به این واقعیت تصریح می‌کند که سقیفه عامل اصلی همه‌ی ظلم‌های بعدی از جمله شهادت امیر مؤمنان صلوات الله علیه توسط ابن ملجم است: بِأسيافِ ذاكَ البَغيِ أوّلَ سَلِّها أصيبَ عَلِيٌّ لا بِسيفِ ابنِ مُلجَمِ 📜 ديوان ابن هانئ الأندلسي، نسخه خطی نگه‌داری شده در الخزانة الحسنية بالرباط _ المغرب، شماره ٥٦٤٦، تاریخ کتابت: تقریبا قرن هشتم هجری پ.ن: مرحوم میرداماد (۱۰۴۱ هـ) رضوان الله‌علیه در کتاب "نبراس الضياء وتسواء السواء" در مقام تبیین اینکه همه‌ی مصیبت‌ها از سقیفه آغاز شد به همین بیت ابن هاني اشاره می‌کند ولی گویا مصحّح محترم، متوجه شعر بودن آن نشده و آن را به صورت نثر نگاشته است. (نبراس الضياء، ص ٥٠) @kashani1395

بمیرم برای آن آقایی که دائما روزهای گرم را روزه‌دار بود، ولی این روزها توان روزه‌ی واجب را هم ندارد... بمیرم برای آن آقایی که همیشه در دل شب به نماز می‌ایستاد، ولی این شب‌ها توان ایستاده نماز خواندن را هم ندارد... لَـهْفِيْ لِـصَوَّام الـهَجيرِ عـلى الطّوى لِـلـضَّعفِ لـيـسَ يَـصومُ مَـفروضَاتِهِ لَـهْـفِيْ لِـقَـوَّامِ الـكَـثيرِ مِــنَ الـدُّجى لِـلـعَجزِ لَـيـسَ يَـقـومَ فــي صَـلَواتِهِ الشيخ حسن البحراني الدمستاني، ت ١١٨١ هـ. @mir_hamedhoseyn_110

😡 لَمّا أن جاءَ عائشَةَ قَتْلُ عَليّ سَجَدَت ! 📜 مقاتل الطالبيين لأبي الفرج الأصفهاني (٣٥٦ هـ.) نسخة الجامع الكبير في صنعاء كتبت سنة ١٠١٧ هـ. نقلا عن نسخة مكتوبة سنة ٦١٦ هـ.