این کلیپ تکراریه ولی برای سال قبل تو اون روزای شلوغه که ان شالله تکرار نشه ولی این کلیپ خیلی دلنشین... جهت یاداوری...شهید الداغی انگار داغ دلمون رو تازه که بیگناه و در دفاع از ناموس شهید شد😢😢😢😢😢😢😢😢😢😢😢 @mirsayar

💥«تصویری زیبا و معنادار» از مراسم تشییع پیکر شهید حمیدرضا الداغی @mirsayar

خدایا تو را شُكر می‎كنم كه حسین(علیه السلام ) را آفریدی. - شهید مصطفی‌ چمران - @mirsayar

صَلی الله عَلیک یا اباعَبدالله الحُسین ❤️✋🏻 @mirsayar

. ♻️ احتمالا این تصویر را تا کنون ندیده‌اید... اما حضور چند نوجوان که با تغییرات فرهنگی مواجه شده‌اند و ظاهری متفاوت دارند را چون برجسته‌شده‌اند بارها دیده‌اید! نسبت به ناهنجاری‌ها باید اعتراض کرد، اصلاح آن را باید مطالبه کرد ولی نباید اصل انقلاب‌ اسلامی و رویش‌های آن را ندید و ناامید شد. پ‌ن: توضیحات روی عکس را بخوانید @mirsayar

🔻اسطوره های ایران ؛ شهیدی از زیبایی نماز شهید دیگر میگوید خاطره شهید صدرزاده از نماز عجیبی که شهید بادپا خواند 📜 اساطیر نامه | مروری بر تاریخ @mirsayar

#کلیپ #استاد_شجاعی ✘ فکر گذشته داغونم کرده! ضربه‌هایی که از بقیه خوردم! کارهای اشتباهی که خودم انجام دادم و شکست خوردم، بدبختیا و سختی‌هایی که کشیدم، آخه حق من این گذشته نبود ✘ @mirsayar

✨ بسم الله الرحمن الرحیم ✨ #حرف_اول ※ #لااله‌الا‌الله یعنی: بعد از سی سحر اُنس، حالا دیگر خواب به چشمانت نمی‌آید! نگاه میکنی به خودِ الآنت، و خودِ سی روز پیشَت ... انگار آن خودت سنگینی بیشتری داشت، بندهایی که به زمین بندش کرده بودند و نمی‌گذاشتند بپّرد، بیشتر بودند. الآن سبک تری، راحت تری، بعضی چیزها اعتبارشان را برایت از دست داده‌اند و دیگر دستشان به دلت نمی‌رسد که دلربایی کنند... ※ اینطور نیست؟

#حرف_دوم ※ اما هنوز خیلی راه مانده تا لااله‌الاالله چه عجیب سلوکی است این لا اله الا الله .... انتهای مسیر، هرگز بسته نیست، و تو به اندازه‌ی این اِله، جا داری این جاده را سلوک کنی! تو تا بی‌نهایت، جا داری برای عاشق شدن، برای چشیدن هیجان عشق! ※ و این جاده هر ثانیه، هیجان جدیدی برای رو کَردن دارد.

#حرف_سوم ※ عزیزترین کسانی که عمرت را برایشان گذاشته‌ای، درست جایی رهایت می‌کنند، جایی فراموشت می‌کنند، جایی هوایت را ندارند، جایی تنهایت می‌گذارند که .... و این تازه شروع ماجرای #لااله‌الاالله است. و یافتن آغوشی که فوق همه‌ی آغوشهاست. رها کن و برو ... تو به میزانی خواهی رسید، که بتوانی رها کنی و بروی! و به میزانی از روبرو سهم خواهی داشت، که چشمانت دیگر جز روبرو را نبینند.

#حرف_چهارم رها کن و برو، عالَم، جهان اندازه هاست، و پوشیدن جامه‌های بزرگتر، مستلزم تنگ شدنِ جامه‌های امروز است. #اوست که جز او، جامه‌ای برای پوشیدن، پناهی برای لانه گزیدن، چشمانی برای خیره شدن، و آغوشی برای حل شدن ... نیست! ※ #اوست که در پسِ هر رها کردن و رفتن، یک پوسته از روی جانت بر‌میدارد، و تو را به لمس آنچه در نزد اوست، بیشتر راه می‌دهد.