جامه اقیانوس بر کالبدتْ خُرد مینماید وطلعتِ دیدگانت  عنایتِ آفاق را بر رسم ورسوم دلدادگی برهم می‌زند بذر عشق دراقلیمِ حیاتِ جمله برادرها  غلیان می‌کند ومطلعِ داستانِ شیداییِ انسان رقم می خورد واین را از جنسِ التفاتِ حسین (علیه السلام) بر چهره ات میتوان شهود کرد  ومگر تصنیفی عاشقانه تر از این را شنیده ایم؟ زینب خداوندگار ادب وبندگی پابر ساحتی نهاده که معبود لباس آزادگی را   از تاروپود وجود او بافته   و وثوق پیغامبریِ بعد از دردانه اش را تنها برگرده هایِ شبیه ترینِ به خدیجه کبری (سلام الله)  قرار داده است دَوَران سکونِ پدر در  ضمیر دختر چه رعنا بر کالبدِ واژه هایِ جاویدانِ حقیقت کربلا ریشه می‌دواند  وفراخنایِ طینتِ مادر  چه  نیکو برقامتِ نازدانه اش می‌نشیند تادرمعرکه های بعد از خود  تمام هیاهوی جهان را در خویش جای دهد واگر زن علیا مخدره زینب (سلام الله ) است  رخسارِ نقره گونِ مردانگی چون معارجی از نور از وجودش جاودانه خواهد درخشید میلادش بهانه ایست برای آغاز بانو روزگارِ بی نوا به بازدم های زینبی مان محتاج است کافیست دل را نذر آستانش کنیم . ✍️ #ف_ج 🇮🇷 @mje_sajad