#کنجه_دارو_ازاره ترجمه: دختری زیبارو و خوش سخن دارم برایش نامزدی ثروتمند و گندم دار میگیرم نمی دانم چنین می شود یا نه اما تا چهل خرمن گندم و چهل ظرف بزرگ روغن هدیه نیاوَرَد دختر به او نخواهیم داد دختری که در زیبایی به ماه مانند است نه، ما دختر به او نمی دهیم خدایا، به گُلِ گندم، به صدها گُلِ گندم، رَوا مَدار، دختری را که به سختی بزرگ کرده ام به دست دیگران بسپارم دختری زیباروی و خوش سخن دارم برایش نامزدی می گیرم که گَلّه دار باشد. البته معلوم نیست چنین شود! اما تا چهل قوچ فربه با دنبه های بزرگ نیاوَرَد، دخترِ حنا بسته ی زیبای خود را به او نخواهیم داد که همراهش ببَرَد نه، ما به او دختر نخواهیم داد خدایا، به گُلِ گندم، به صدها گُلِ گندم، رَوَا مَدار، دختری را که به سختی بزرگ کرده ام به دست دیگران بسپارم. دختری زیبارو، و خوش سخن دارم برایش نامزدی تاجر و مغازه دار می گیرم، معلوم هم نیست چنین بشود که اگر، تقدیر چنین باشد تا چهل طاقه پارچه های اطلس، با نقش و نگار و گلبوته زیبا هدیه نیاوَرَد، دختر به او نخواهیم داد بالِشِ آرامشِ خود را به او نخواهیم داد که همراهش بِبَرَد نه، ما به او دختر نخواهیم داد. خدایا، به گُلِ گندم، به صدها گُلِ گندم رَوَا مَدار دختری را که به سختی بزرگ کرده ام به دستِ دیگران بسپارم. دخترِ دُردانه ی ما چون گُلِ نوبهار و سرخی لب هایش همانند سرخیِ گلِ انار است او را به اربابِ گندم دار و تاجرِ شهر و مردِ گَلِّه دار نمی دهیم. پس چه کسی باید نامزدِ او باشد؟ شاهزاده ای، شاهی، باید نامزدش گردد که، چهل بسته بزرگ هدیه آوَرَد بسته های بزرگِ لبریز از جواهر، تاجِ طلایی شاهانِ کیانی، خنجری از جنس نقره برای بستن به کمر به او پیشکش کنَد با اینهمه، باز هم ما دختر به او نخواهیم داد ما دختر همچون بادام تازه و با طراوتِ خود را به او نخواهیم داد شاید همراهش ببَرّد و، دوباره نزدِ ما نیاوّرَد ما دختر به او نخواهیم داد خدایا، به گُلِ گندم، به صدها گُلِ گندم رَوَا مَدار، دختری را که به سختی، بزرگ کرده ام به دست دیگران بسپارم