3.44M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
⭕️صاحب عزا
2⃣ قسمت دوم
⁉️ مولای ما صاحب الزمان در جلسات عزای جدش چه توقعی از ما دارند؟
👈از مجالس عزا باید به درک کدام روایت رسید؟
🔰در راستای اطاعت امر پادشاه دو عالم، امـام حسیـن سلام الله عليه
✅ تغییر نیت گستـردهٔ شیعیان جهان در عزای حسینی 🏴
📜 امـام حسیـن سلاماللهعلیه فرمودهاند:
🥀 فرزندم #مهدی در عصر خودش مظلوم است.
تا میتوانید برای او سخن بگویید و قلم فرسایی
کنید. آنچه برای او بگویید در حقیقت برای همه
ما اهل بیت گفته اید.
🌴 #امام_حسین #محرم
#انتظارعاشورایی(۵) 🏴
🥀 عصر #حسین علیه السلام ، عصر غربت دین بود و عصر #انتظار نیز چنین است. قیام حسین علیه السلام و فرزندش #مهدی علیه السلام برای احیای دین است.
✅ منتظر مهدی علیه السلام، باید از دین، ضرورت، قلمرو، و زبان آن و... تحلیلی عمیق داشته باشد تا در این عصر، بتواند زمینه ساز حرکت مهدی عجل الله تعالی فرجه باشد.
⏪ حسین علیه السلام و یارانش الگوی منتظرانند، از این رو باید در مبانی فکری و ویژگی های رفتاری و تربیتی آنان، درنگی شایسته کرد....
#ٵݪݪہم_عجݪ_ݪۅݪێڪ_ٵݪفࢪج
﷽
#مهدویتدرقرآن ۲۷
۞آیهای از سوره قصص
📖 ونُريدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَي الَّذينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثينَ[قصص/ 5]
🔸اراده ما بر این است که بر مستضعفان روی زمین منت بگذاریم و آنها را پیشوایان و وارثین زمین قرار دهیم، و حکومت آنها را در زمین پابرجا بسازیم.
💢 شیخ طوسی در کتاب الغیبه روایت میکند که امیرمؤمنان (علیهالسّلام) پس از تلاوت این آیه فرمودند: «مستضعفان همان آلمحمد هستند که خداوند، #مهدی آنان را پس از تحمل مشقتها خواهد فرستاد تا به آنان عزت بخشد و دشمنانشان را خوار سازد.»
📚غيبت طوسی/ ص 184
#الّلهُــمَّ_عَجِّــلْ_لِوَلِیِّکَــــ_الْفَــرَج
#القاب_و_اسماء_امام_زمان ارواحناه فداه
#احمد سلام الله علیه
#عبدالله
#مهدی
🔻در غیبت شیخ طوسی مروی است از حذیفه که گفت:
شنیدم از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم که مهدی سلام الله علیه و عجل الله تعالی فرجه الشریف را یاد نمود،
پس فرمود:
إِنَّهُ يُبَايَعُ بَيْنَ اَلرُّكْنِ وَ اَلْمَقَامِ اِسْمُهُ أَحْمَدُ وَ عَبْدُ اَللَّهِ وَ اَلْمَهْدِيُّ فَهَذِهِ أَسْمَاؤُهُ ثَلاَثَتُهَا.
بیعت می کنند با او، در بین رکن و مقام، نام او"احمد" است و عبدالله و مهدی؛
اينها هرسه نامهاى اوست.
📚الغيبة (للطوسی) ج ۱، ص ۴۵۴