فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥 دیدگاه رهبر معظم انقلاب در مورد #عدالت
🔺عدالت با ۲ مفهموم دیگر در هم تنیده است، اگر از این ۲ جدا شود دیگر #عدالت نخواهد بود..
🗓 ۱۳۸۴/۶/۸
#عقلانیت #معنویت
🆔@moavenat_tabligh_khr
#شاخص_ولایت_فقیه
🔴#شبهه
⚡️#تعهد_منهای_تخصص
🍃"#رهبر یک جامعه باید علاوه بر #تعهد، #متخصص باشد، تخصص در #فقه و #احکام دینی کافی نیست،
بلکه در امور #سیاست و #تدبیرامور و #کشورداری نیز باید از تخصص بالایی برخوردار باشد، در صورتی که در افراد فقیه، چنین تخصصی وجود ندارد .
❓آیا می توان مدیریت علمی را جای گزین مدیریت فقهی کرد؟"
✅در پاسخ این #شبهه یا سؤال، به چند مطلب اشاره می کنیم، که با توجه به آن، پاسخ خود را می یابیم:
1⃣👈 در کجای دنیا افرادی که از طرف مردم رهبر یا رییس جمهور، را برمی گزینند . در همه علومی که مربوط به کشورداری است، #تخصص دارند؟🧐
2⃣👈 آنچه برای #رهبر لازم است این است که در مساله #مدیریت و #تدبیرامور جامعه، #آگاهی داشته باشد، و در اجرای امور با نظارتی دقیق، با #مشورت از #متخصصان گوناگون، به شناخت لازم برسد، زیرا آن چه بر عهده #رهبر است، اجرای احکام کلی الهی و حکم در امور جزیی با مشورت اهل خبره در موضوعات و متعلقات آن ها است، او مدیریت جامعه را برعهده می گیرد، و شناخت امور جزیی در مسائل اجرایی از رهگذر متخصصان و کارشناسان برای او حاصل می شود . و چنین کاری با توجه به وجود «#مجمع_تشخیص_مصلحت» در کنار #رهبری، #مدیریت و #مدبریت_رهبری را تکمیل خواهد کرد .
⚖ در قانون اساسی در اصل ۱۰۹ شرایط و #صفات_رهبری در دو بند مشخص شده است:
🌷 «1 - #صلاحیت_علمی و #تقوایی لازم برای #افتا و #مرجعیت .
🌷 2 - #بینش_سیاسی و #اجتماعی و #شجاعت و #قدرت و #مدیریت کافی برای #رهبری .»
💎 روشن است که مفهوم این دو بند، با آن چه گفتیم قابل اجرا است .
3⃣👈✔️ اگر منظور از #تخصص در امور، #مدیریت_صحیح است، که چنین #تخصصی در کنار#مجمع_تشخیص_مصلحت، برای #ولی_فقیه_صالح_وآگاه، حاصل است،
✔️ و اگر منظور، #تخصص های صوری و #سیاست_بازی و ترفند و #دروغ است، چنان که در دنیای امروز در میان رهبران رایج می باشد، چنین کاری از نظر اسلام مردود است، زیرا نباید #درستی، #عدالت، مصالح امت را فدای سیاست بازی های 👹شیطانی کرد، و یا تعهد را فدای چنین تخصصی نمود
🔰 چنان که امیرمؤمنان علی علیه السلام در برابر نیرنگ ها و سیاست بازی های معاویه فرمود: 💫«وَ اللَّهِ مَا مُعَاوِيَةُ بِأَدْهَى مِنِّي وَ لَكِنَّهُ يَغْدِرُ وَ يَفْجُرُ، وَ لَوْ لَا كَرَاهِيَةُ الْغَدْرِ لَكُنْتُ مِنْ أَدْهَى النَّاسِ وَ لَكِنْ كُلُّ غُدَرَةٍ فُجَرَةٌ وَ كُلُّ فُجَرَةٍ كُفَرَةٌ وَ لِكُلِّ غَادِرٍ لِوَاءٌ يُعْرَفُ بِهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ؛ وَ اللَّهِ مَا أُسْتَغْفَلُ بِالْمَكِيدَةِ وَ لَا أُسْتَغْمَزُ بِالشَّدِيدَة.💫
سوگند به خدا معاویه از من سیاست مدارتر نیست، ولی او نیرنگ می زند و به انواع گناهان مرتکب می شود، اگر نیرنگ، ناپسند و زشت نبود، من از سیاست مدارترین مردم بودم .»(نهج البلاغه/خطبه۲۰۰)
⏪نتیجه این که #رهبری_ولایت_فقیه_صالح، دارای کامل ترین #مدیریت ها است، زیرا جامع بین مدیریت #فقهی_الهی با #مدیریت_علمی (تخصصی در سایه مشورت با متخصصان) است، ولی مدیریت علمی منهای مدیریت فقهی الهی، ناقص ترین مدیریت ها است، زیرا علم بدون دین، و تخصص بدون تعهد مانند حکومت های استکباری ولائیک، خطرناک ترین مدیریت ها در بروز جنایات گوناگون اجتماعی، سیاسی و فرهنگی خواهد بود .
♻️#نتیجه اینکه: #اسلام مکتبی غنی، کامل در همه عرصه های زندگی است و به همه ابعاد حیات از: اقتصادی، صنعتی، کشاورزی، حقوق بشر، عدالت و انصاف توجه نموده، و طبعا #رهبر اسلام نیز در این راستا قدم برمی دارد، و به همه نیازها توجه دارد . برای اثبات این مطلب کافی است که عهدنامه مالک اشتر را که در نهج البلاغه (نامه ۵۳) آمده، و در آن به طور خلاصه اصول کشورداری از زبان حضرت علی علیه السلام بیان شده، مورد مطالعه قرار دهیم، که به راستی کانونی از همه ارکان مدیریت و رهبری است.
در فرازی از آن می خوانیم: 💫«وَلْيَكُنْ اَحَبُّ الاُْمُورِ اِلَيْكَ اَوْسَطَها فِى الْحَقِّ . . . ،💫
باید محبوب ترین کارها نزد تو اموری باشد که به حق و عدالت، موافق تر، و با رضایت توده مردم هماهنگ تر است، چرا که خشم توده مردم، خشنودی خواص را بی اثر می سازد، اما ناخشنودی خواص با رضایت عموم، جبران پذیر است .»
✍#فدایی_مولا
#مبلغه_م_پناهی
#متوسطه_اول_شهید_میثمی
#شاخصه_ولایت
مدیریت مدارس امین
#مدارس_امین
🆔 @moavenat_tabligh_khr
✨﷽✨
#پندانه
🌼#عدالت
✍️روزی حضرت موسی(علیه السلام) از محلی عبور می کرد. بر سر چشمه ای در کنار کوهی رسید. با آب چشمه وضو گرفت و بالای کوه رفت تا نماز بخواند. در این موقع اسب سواری به آنجا رسید و برای آشامیدن آب از اسب فرود آمد. در موقع رفتن، کیسه ی پول خود را فراموش نمود و رفت. بعد از او چوپانی رسید. کیسه را مشاهده کرد و برداشت.
بعد از چوپان، پیرمردی بر سر چشمه آمد. آثار فقر و تنگدستی از ظاهرش آشکار بود. دسته هیزمی بر روی سر داشت. هیزم را یک طرف نهاد و برای استراحت کنار چشمه خوابید. چیزی نگذشت که اسب سوار برگشت و اطراف چشمه را برای پیدا کردن کیسه جستجو نمود، ولی پیدا نکرد. به پیرمرد مراجعه نمود. او هم اظهار بی اطلاعی کرد. بین آن دو سخنانی رد و بدل شد که منجر به زد و خورد گردید. بالاخره اسب سوار آنقدر هیزم شکن را زد که جان داد. حضرت موسی(علیه السلام) عرض کرد: پروردگارا ! این چه پیشامدی بود؟ عدل در این قضیه چگونه است؟ پول را چوپان برداشت ولی پیرمرد مورد ستم واقع شد!
خطاب رسید: ای موسی! همین پیرمرد، پدر آن اسب سوار را کشته بود و بین این دو قصاص انجام شد. در ضمن، پدر اسب سوار به پدر چوپان به اندازه ی پول همان کیسه مقروض بود. از این رو چوپان هم به حق خود رسید. من از روی عدل و دادگری حکومت می کنم.
📙 سفینة البحار، ج٢، ص۴٣٣
🆔 @moavenat_tabligh_khr