انتخابات و اخلاق سیاسی (۱): حجت‌الاسلام بوسلیکی : روحانیت باید ضمن اعلام بی‌طرفی، دغدغه‌ معیشت مردم را در انتخابات داشته باشند ✔ روحانیت در انتخابات با چه جالش‌های اخلاقی روبرو است؟ و چه راهکارهایی برای حل این معضلات وجود دارد؟ این سؤالات را با حجت‌‎الاسلام و المسلمین دکتر حسن بوسلیکی، عضو هیأت علمی موسسه آموزش عالی اخلاق و تربیت و مدیر گروه تربیت پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی مطرح نمودیم. 🔹 شاید امروزه باید مقداری به نفع مردم تبعیض مثبت داشته باشیم؛ یعنی به جای توجیه کاندیداها و دولت‌های قبلی، حامی مردم باشیم. ما باید بیشتر داعیه‌دار اخلاق باشیم و فراموش نکنیم که عنصری‌ترین محور تفکر اخلاقی، بی‌طرفی و عدالت است؛ به خصوص به دلیل این‌که حکومت منسوب به ماست. 🔹 در هرحال افرادی که بسیار از ما دغدغه‌مندتر هستند و در مورد کاندیداها نسبت به ما اطلاعات بیشتری دارند، این افراد را تأیید صلاحیت کرده‌اند؛ بنابراین نباید فکر کنیم که اگرفلان کاندیدا رأی بیاورد، اصل نظام از بین می‌رود و ما وظیفه داریم به نفع رقیب وارد عمل شویم. 🔹 متأسفانه بیش از آن‌که صحبت اثباتی داشته باشیم، به دنبال تخریب فرد مقابل هستیم؛ یعنی حتی حمایت ما از نفر الف با این توجیه است که می‌خواهیم آقای ب رأی نیاورد؛ یعنی دفاع جانانه‌ای از نفر الف نداریم؛ ولی از ترس انتخاب شدن نفر ب، از آقای الف حمایت می‌کنیم. 🔹 پیروزی انقلاب اسلامی این زمینه را به وجود آورد که روحانیت آن چیزی را که بالای منبرها می‌گفتند عملاً به مردم نشان ‌دهد. دید مردم به همین صورت است که ما آن‌چه که می‌گوییم را عمل می‌کنیم و آن‌چه که در عمل اتفاق می‌افتد را به پای دین می‌نویسند. 🔹 اگر واقعاً انتقاد صحیحی مطرح شد، بگوییم که این مربوط به این دولت و یا آن دولت نیست؛ بلکه تا کنون جمهوری اسلامی نتوانسته است این هدف را محقق کند. اتفاقاً پذیرفتن یک نقد منصفانه، تقویت نظام است و بسیار بهتر از این است که شما متعصبّانه همه مشکلات را انکار کرده و مدام موفقیت‌ها را به نمایش بگذارید. 🔹 در مملکت ما، کسانی که به آمار دسترسی دارند می‌گویند که تا شب انتخابات وضعیت مشخص نیست. این موضوع بسیار بدی است؛ یعنی اصلاً مهم نیست که چه کسی ۴ سال خدمت یا خیانت کرده است؛ بلکه مهم این است که در این یک هفته‌ی آخر چطور توانسته است رأی مردم را جمع کند http://mobahesat.ir/14061 🔻🔻🔻 @mobahesat

✔️مباحثات/حجت الاسلام دکتر محمدتقی اسلامی عضو گروه اخلاق و تربیت اسلامی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در گفت‌وگو با مباحثات توصیه‌های مهمی به کاندیداها و هوارادان آنها کرد: 🔹 نه نگران باشیم و نه امیدوار: برای توضیح این نکته فکر می‌کنم باید گزاره‌ی «انتخاب کاندیدای اصلح» را به «انتخاب کاندیدای بد از میان کاندیداهای بدتر» تبدیل کنیم. اگر من بگویم اصلح، در واقع در حال مقایسه کاندیداها با یک تراز معصوم هستم؛ در حالی‌که کاندیدای اصلح، معصوم است. اگر شما بگویید که بین صالح و اصلح، آفاتی به‌دنبال دارد. در عالم سیاست، دیدن خطا، پیش‌بینی کردن آن و آمادگی برای دیدن آن از دیگران، امروز مرا آرام و واقع‌بین می‌کند و در آینده نیز اگر اتفاقی افتاد خیلی دچار سرخوردگی شدید نخواهم شد و خواهم توانست پاسخگوی دیگران باشم. 🔹با مخالفت و عنادورزی دیگران، حقیقت از بین نمی‌رود: ممکن است مبارزات حق‌طلبانه زودبازده نباشند. شما نباید توقع داشته باشید حقیقتی که شما به آن می‌اندیشید، خود را در همین انتخابات نشان دهد؛ ممکن است هنوز زمان آن نرسیده باشد. شما تلاش فکری خود را انجام می‌دهید و حقیقتی که به آن رسیدید را تبلیغ می‌کنید، بیان می‌کنید و روی آن بحث می‌کنید؛ اما باید آمادگی پذیرفته‌نشدن آن را نیز داشته باشید. 🔹 حقیقت، بین ایده‌های مختلف مشترک است: اگر واقع‌بین و روشن‌اندیش باشید و نخواهید دریچه‌ی ذهن خود را بسته نگه دارید متوجه می‌شوید که حقیقت یک مسأله‌ی سیّالی است که بخشی از آن در ذهن این آقا و بخش دیگر آن در ذهن من است؛ گویا من باید آن بخش را از ایشان بگیرم و بخش دیگر را از فکر خودم به آن اضافه کنم. ممکن است در اندیشه‌ی مخالف من بهره‌هایی از حقیقت وجود داشته باشد. 🔹 احترام به اندیشه‌ی مخالف: همه بی‌تفاوت نیستند؛ ممکن است فردی با همان چیزهایی که بلد است و می‌فهمد در حال تفکر برای آینده‌ی این مملکت است و  در حال ایفای نقش برای فهم خود است؛ همین ارزشمند است. 🔹 داشتن درک صحیح از حساسیت‌های دیگران: این مسأله را بزرگان اخلاق مانند فیض کاشانی در آثار اخلاقی خود آورده‌اند که برای درمان غضب، باید بتوانید خود را در شرایط فردی که غضب کرده قرار دهید. برخی فیسلوفان اخلاق در غرب نیز  توانمندی قراردادن خود به‌جای دیگران و درک حساسیت دیگران را به‌عنوان فضیلت اخلاقی معرفی کرده‌اند. ممکن است فردی لیبرال باشد؛ اما اندیشه‌های وطن‌خواهانه داشته باشد. 🔹 نداشتن سوءظن نسبت به دیگران: این آموزه که «اصل بر عدم صحت است؛ مگر آن‌که خلاف آن ثابت شود» برای فضای سیاسی کشور سم است. اگر در بحث با هر فردی اصل را بر این بگذاریم که آن فرد مخلّ امنیت و آینده‌ی کشور و اسلام است، فضای انتخابات ما آرام و اخلاقی نخواهد شد. باید اصل بر این باشد که انسان‌ها در حال کار کردن و فکر کردن در جهت صلاح این مملکت هستند؛ مگر آن‌که خلاف آن ثابت شود. http://mobahesat.ir/14012 🔻🔻🔻 @mobahesat

⚡ مسئله‌ای به نام «پروپاگاندای حوزوی» 🔹 چندی پیش گروهی با عنوان «مباحثه پرسش‌های تحول» از اینجانب دعوت کرد تا در ضمن حضور در این گروه شبکه اجتماعی ایتا به این پرسش پاسخ دهم که سایت مباحثات چه اقداماتی برای تبیین مبانی نظری نظام‌سازی دینی ارائه داده است. حاضران در گروه هم تعدادی از فضلای آشنا و نا‌‌آشنا بودند. به نظر می رسید این اقدام یک حرکت خوب جهت تبیین عملکرد مجموعه‌های مختلف حوزوی است. 🔹 بنده نیز باتوجه به سوالات مختلفی که مطرح شد تلاش کردم پاسخ‌هایی را آماده و ارسال نمایم. اما با کمال تعجب علاوه بر آنکه تبلیغ این برنامه‌ با تصویر اینجانب منتشر شده بود، بدون اطلاع و کسب اجازه به صورت پوستر نیز چاپ و در تابلوی برخی مدارس نیز نصب شد. بنده از این موضوع انتقاد کردم و اعلام نمودم این یک برنامه‌ی عادی در گروهی اینترنتی است و نیازی به چاپ تصویر بنده و نصب در تابلوهای مدارس نبود. دوست رابط و پاسخگوی گروه این انتقاد بنده را حمل بر اخلاص کرده و توجهی به آن ننمودند. 🔹 تا اینکه روز گذشته مطلع شدم پوستر فوق در تابلوهای مدارس فیضیه و دارالشفاء هم نصب شده‌است!.این اقدام از نظر بنده بسیار ناپسند بود و ضمن انتقاد صریح، از گروه فوق خارج شدم. 🔹 واقعیت امر این است که در دهه‌ی اخیر دسترسی رسانه‌های گروهی باعث شده‌است بدون توجه به بار تبلیغاتی و رسانه‌ای، برخی از گروه‌های فعال حوزوی بهره‌برداری کاملا نادرستی از این امکانات داشته باشند. سوگمندانه باید گفت برخی حرکت‌های حوزوی از جمله «شورای الگوی اسلامی پیشرفت» یا «موسسه فقاهت و تمدن‌سازی اسلامی» خواسته یا ناخواسته وارد پروپاگندای رسانه‌ای شده‌اند و بازنمائی فعالیت‌هایشان با آنچه که در واقع است فاصله‌ي کشهکانی دارد. 🔹 همین مورد اخیر را به عنوان یک نمونه بررسی کنیم. یک گفت‌وگوی ساده‌ در گروهی محدود در فضای ایتا انجام میشود و مانند این گفت‌وگوها هر روز صدها و هزاران بار اتفاق می‌افتد، اما بازنمایی ـ بزرگ‌نمائی ـ آن در قالب چاپ پوستر به گونه‌ای است که بسیار بسیار فراتر به نظر برسد. 🔹 شخصا معتقدم این اقدامات بخاطر عدم تخصص رسانه‌ای و شور و هیجان کاذبی است که در مجموعه‌های مختلف حوزوی حاکم است. هیجاناتی که فقط مناسب ایام انتخابات یا کمپین‌های فروش کالا و محصولات باید باشد نه مباحث بنیادینی مانند الگوی اسلامی پیشرفت و مبانی علمی و عملی نظام‌سازی!!! 🔹 جالب اینجاست که اگرچه بحث نظام‌سازی دینی یا تحول در حوزه امری بدیهی برای بسیاری از حوزویان و بزرگان حوزه است اما بدلیل آنچه آنان در رفتار برخی پیش‌گامان این دو مهم دیده‌اند – از جمله بحث پروپاگاندای رسانه‌ای – عملا ترجیح می‌دهند وارد این مقولات نشوند!!! درخواست برادرانه بنده از مراکز مختلف حوزوی از جمله این دو مرکز آن است که تاملی در رفتار رسانه‌ای خود داشته ‌باشند و تلاش کنند برنامه‌های خود از جمله انعکاس رسانه‌ای را مطابق با واقعیت‌ها پیش ببرند. 🔹 در پایان از انجائیکه معتقدم در بحث رسانه‌ای باید ظرف و مظروف مطابق و شایسته‌ی یکدیگر باشند از طلاب و اساتید محترم بابت نصب پوستر اینجانب در تابلوی مدارس از جمله مدرسه فیضیه و دارالشفاء پوزش می‌طلبم. احمد نجمی مدیرمسئول مباحثات 🔻🔻🔻 @mobahesat

⚡ حوزه های علمیه و نقش تأثیرگذار در انتخاب حداکثری و آگاهانه مردم ✏ سیدجواد میرخلیلی 🔹 مسئله انتخابات در جمهوری اسلامی ایران به مثابه یکی از ارکان مردم سالاری دینی محسوب می شود. در بین انتخاباتی که نظام اسلامی ایران برگزار شده و می شود، برخی از انتخابات ها از اهمیت بسزایی در تعیین سرنوشت کشور برخوردار هستند؛ چنان که یکی از این انتخاباتهای مهم، انتخابات مجلس شورای اسلامی و تعیین نمایندگانی است که قرار است عرصه تقنین و قانونگذاری را در اختیار خود بگیرند. 🔹 با این توجه، آنچه در اینجا درخور توجه است، حضور حداکثری و به طور خاص، حضور آگاهانه مردم در صحنه انتخابات است؛ به عبارت دیگر، آنچه در این رابطه حائز اهمیت می باشد، انتخاب آگاهانه افرادی ست که در انتخابات شرکت می کنند و افرادی را به عنوان نماینده به مجلس شورای اسلامی می فرستند. 🔹 در این میان، حوزه های علمیه که همواره در تاریخ تحولات سیاسی اجتماعی ایران نقش مهم و موثری در بیدارسازی مردم در جامعه ایفا کرده اند، می بایست با تبیین ویژگیهای یک نماینده اصلح که در بیانات مقام معظم رهبری هم به کرات آمده است، راه یک انتخاب آگاهانه و حداکثری در جامعه را باز کنند. 🔹 با توجه به اینکه در عرصه انتخابات، همواره چالشها و آسیبهایی وجود دارد؛ از جمله بحثهایی چون انتخاب احساسی و غیر عقلانی، تأثیرپذیری برخی افراد از تبلیغات و ورود افراد ناکارآمد به عرصه تقنین و اجرایی، و تخریب آن عرصه ها، سوء استفاده از رأی توده مردم با شانتاژهای تبلیغاتی و روی کار آمدن مدیران بی‌کفایت و ...؛ این مسئله می طلبد که حوزه های علمیه و روحانیت به عنوان یکی از پیشگامان فکری و مذهبی جامعه، نقش مؤثرتری ایفا کرده و به انتخاب آگاهانه مردم کمک کنند. 🔹 با توجه به اینکه در نظامهایی که مبتنی بر لیبرالیسم غربی هستند، و در آنجا اولویت با فرد و همچنین مبتنی بر آموزه های فردی و شخصی همچون انسان گرایی و اومانیسم(در برابر خدامحوری که در دین اسلام بر آن تأکید شده است) می باشد که کاندیداها می توانند رأی رأی دهندگان را مهندسی کرده و با استفاده از احساسات و عواطف آنها، در انتخابات پیروز و احتمال موفقیت این دسته از افراد بیشتر است نظام اسلامی دارای تمایز اساسی با این نوع نظامهاست و می بایست نخبگان فکری و به خصوص حوزویان این تمایزات را در جامعه و بین قشر جوان جامعه مطرح و تبیین کنند تا شاهد حضور افرادی در مجلس باشیم که واجد ویژگیهای یک نماینده به معنای واقعی باشند و برای دین و نظام اسلامی و مردم بتوانند خدمت کنند. 🔹 متأسفانه در برخی از انتخاباتها شاهد این بودیم که بیش از اینکه منطق و برنامه حاکم و محور باشد، شعارها و بهره گیری از احساسات و عواطف مردم با استفاده حداکثری از سلبریتیهایی بود که تخصص چندانی در این موضوعات نداشته و انتخاب مردم را از سمت آگاهانه به سمت یک انتخابات احساسی و عاطفی سوق دادند. 🔹 حال مسئله ای که در اینجا حائز اهمیت است این مسئله است که با توجه به اینکه در هر دوره از انتخابات در نظام جمهوری اسلامی ایران، برخی از کاندیداها در انتخابات های مختلف، با بهره گیری از همین شگرد؛ یعنی شگرد سوار شدن بر موج احساسات و عواطف رأی دهندگان، سعی در جمع آوری رأی بیشتر و در نهایت، موفقیت در انتخابات هستند و به طور خاص، در سالیان اخیر، پدیده ای به نام سلبریتی ها هم به آن اضافه شده است، می بایست وجه مایزی میان انتخابات در دموکراسی های غربی و اسلامی پیدا کرد و جامعه را نسبت به آسیبهای انتخاب احساسی آگاه نمود. 🔹 این نقش را می بایست نخبگان فکری جامعه ایفا کنند که از جمله آنها و به نوعی موثرترین آنها، حوزه های علمیه و روحانیت می باشد که می تواند با تبیین ویژگیهای انتخاب اصلح، و بیان آسیبهای انتخاب احساسی و غیر آگاهانه، به جامعه اسلامی در این راستا خدمت کند و نقش حمایت گری خویش را به عنوان حوزه و روحانیت انقلابی ایفا نماید. 🔸 متن کامل یادداشت http://mobahesat.ir/22661 🔻🔻🔻 @mobahesat

💥اختصاصی مباحثات 🔹آیا حضور در انتخابات یک «تکلیف شرعی» است؟ 🎥حجت‌الاسلام والمسلمین رضا اسلامی پاسخ می‌دهد. 🔸متن کامل گفت‌وگو به زودی در مباحثات 🔻🔻🔻 @mobahesat

⚡ حجت‌الاسلام والمسلمین رضا اسلامی: 🔻 انتخابات مصداق امر جامعی است که قران آن‌را تکلیف شرعی دانسته‌است پاسخی به دیدگاه حجت‌الاسلام والمسلمین سروش محلاتی درباره‌ی تکلیف شرعی بودن انتخابات 🔸 مقدمه:بحث حضور درا نتخابات همیشه با توصیف«تکلیف شرعی» همراه بوده‌است و تقریبا این ویژگی برای انتخابات به قدری بدیهی بود که کمتر برای آن استدلال یا برهانی بیان شده‌است. اخیرا استاد محترم جناب آقای سروش محلاتی در یادداشتی این توصیف را مورد تشکیک قرار داده‌اند. مباحثات کوشیده‌است دیدگاه استاد رضا اسلامی را در این زمینه جویا شود. 🔹 بنده معتقد هستم که ما جدای از نیازی که در فضای سیاسی برای بحث از جایگاه انتخابات داریم، به مبانی دینی آن، به اندازه کافی نپرداخته‌ایم. واقعا جای بحث دارد. این هم اشتباه است که سعی کنیم، در یک مقطعی که قرار می‌گیریم، یک دفعه شبهات زیاد می‌شود و برمی‌گردیم و می‌بینیم که پرونده بحث آنچنان که باید و شاید، قوی نبوده است.چند سال پیش من محوری در مورد فقه و انتخابات برای دانشگاه ادیان و مذاهب قم پیشنهاد دادم، یعنی هر مایه‌ای در فقه می‌توان پیدا کرد که مربوط به انتخابات است. هر ظرفیتی در بحث انتخابات است که ریشه در فقه ما دارد، اینها باید شناسایی شود.ریشه حضور مردم در انتخابات و ترغیبی که ما به مردم می‌کنیم، چه در قالب اینکه لازم است، واجب است، ضروری است، یکی از فاکتورهای پشتیبانی از انقلاب اسلامی می‌باشد. 🔹 به نظرم می‌آید که بهترین نقطه‌ای که می‌توانیم روی آن تکیه کنیم، بحث «بیعت و نصیحت» است. یعنی دو نقطه اساسی داریم، اول اینکه، مفهومی به نام بیعت در منابع دینی داریم که برای مردم جایگاهی تعریف می‌کند. دوم، نصیحت، «النصیحه لائمه المسلمین»، «النصیحه للامام». این هم برای خود باب واسعه‌ای است. البته پیرامون بیعت در فقه سیاسی، بحث شده است. در مورد نصیحت هم کار شده است. ما هم زمانی پیشنهاد دادیم که در سطح رساله دکتری یا سطح 4 روی آن کار شود. اگر از این دو جایگاه حرکت کنیم، جایگاه مردم را برای حضور در انتخابات می‌توانیم کشف کنیم. 🔹 در برخی از آیات هم به این موضوع اشاره شده است، مثلا در آیه 62 سوره نور آمده است که «انما المومنون الذین آمنو بالله و رسوله و اذا کانو معه علی امر جامع لم یذهبو حتی یستأذنوه»، یعنی اگر امر جامعی پیش بیاید، صحنه‌ای که حضور عمومی می‌طلبد، مانند انتخابات. اگر صحنه‌ای، صحنه محک امت است و نه محک امام. صحنه‌هایی وجود دارد که دشمن می‌خواهد که مردم را محک بزند. می‌خواهد که وفا و نصیحت را در مردم محک بزند. امام در جایگاه خودش است. ولی دشمن می‌گوید که مردم با او همراهی نمی‌کنند، مردم با او موافق نیستند، مردم تسلیم او نیستند. صحنه‌هایی پیش می‌آید که مردم باید آزمایش دهند. یعنی به تعبیر قرآن، امر جامع است 🔹 در فروعات بحث مردم‌سالاری، می‌بینیم که عملا هم همین‌گونه است. به تعبیر قرآن، «لیقوم الناس بالقسط»، اگر بخواهد که تحقق پیدا کند، یعنی بار عدالت اجتماعی بر شانه‌های مردم است، اینکه امام به تنهایی خودش باشد، نمی‌تواند همه اهداف حکومت را محقق کند. مردم باید با او همراهی کنند. اگر مردم بخواهند که همراهی کنند، باید حضورشان را در صحنه اثبات کنند. 🔹 ممکن است برخی بگویند خرج کردن این عنوان وظیفه شرعی برای انتخابات، کار را سخت می‌کند و عوارض منفی دارد. یک عده‌ای هستند که شرکت نمی‌کنند، بعد احکام الهی، موهون می‌شوند، که چطور شده است که اینها از کنار یک وظیفه شرعی رد شده‌اند. ما می‌توانیم آن را به این نقض کنیم که شما چطور تکلیف شرعی را برای روزه خرج می‌کنید، این همه خطبای ما بالای منبر می‌گویند که ایهاالناس غیبت نکنید، به هم ظلم نکنید، دروغ از گناهان کبیره است. در صورتی که برخی از گناهان در بین مردم شیوع دارد. مشاهده متن کامل گفت‌وگو: http://mobahesat.ir/22665 🔻🔻🔻 @mobahesat

⚡️اختصاصی مباحثات/ 🔹به زودی نظرات جدید مراجع عظام تقلید درباره «لزوم تبعیت متولیان اماکن و مراسم‌های مذهبی» از مسئولان و کارشناسان امور بهداشتی اعلام خواهد شد. 🔹اگرچه پیش از این مراجع تقلید توصیه‌های کلی درباره ضرورت رعایت امور بهداشتی و پیشگیری از ابتلاء به ویروس کرونا را اعلام کرده‌بودند، اما نظرات جدید صراحتا تکلیف بسیاری از متولیان امور مذهبی را روشن خواهد کرد. گفتنی است در روزهای اخیر برخی از رسانه‌های مغرض تلاش کرده بودند امور مذهبی و دینی در اماکن مقدسه را نمادی از تقابل سنت و باورهای دینی با امور بهداشتی و مصالح اجتماعی نشان دهند. 🔻🔻🔻 @mobahesat

💥مناسک جمعی دینی و کرونا! 🖋حسین کاظمی (طلبه سطح سه حوزه) 🔹سوالی که هم‌اکنون در رسانه‌ها طیف مذهبی مطرح است این است که چرا باید مناسک و مراسمات عمومی مذهبی و هیئت ها و اجتماعات دینی بخاطر بیماری کرونا تعطیل شود؟ 🔹در پاسخ میتوان گفت: اولاً: از نظر فقهی وقتی «تزاحم» بین دو عمل بوجود می آید و نمیتوان هردو عمل را باهم انجام داد، باید یکی از آنها را امتثال کرد. یعنی باید یک مرجحی پیدا کرد و یکی را بر دیگری ترجیح داد و به آن عمل کرد و دیگری را ترک کرد. یکی از مرجح ها وجوب و حرمت در برابر استحباب و کراهت می باشد. حتماً به این مسئله اذعان داریم که زیارت و نماز جماعت و هیئت و عزاداری مستحب هستند، ولی جلوگیری از شیوع بیماری بر اساس قاعده «لاضرر» و «وجوب حفظ جان» و «حرمت تضییع حق دیگران»، واجب می باشد. قاعده لاضرر به ما می‌گوید ما حق نداریم هیچ عملی را که به ضرر خودمان و یا منجر به ضرر رساندن به دیگران می‌شود را انجام دهیم و ممنوعیت شرعی وجود دارد. از طرفی تشخیص اینگونه ضررها را فقها عادتا به متخصصین هر مساله (که در این مساله پزشکان هستند) واگذار میکنند. 🔹ثانیا: در روایات ما به این مساله تاکید شده که اگر جایی بیماری واگیرداری مثل وبا و طاعون بود، از آنجا حذر کنید. در این زمینه بابی در کتاب «وسائل الشیعه» داریم به عنوان «بَابُ جَوَازِ الْفِرَارِ مِنْ مَکَانِ الْوَبَاءِ وَ الطَّاعُونِ إِلَّا مَعَ وُجُوبِ الْإِقَامَةِ فِیهِ کَالْمُجَاهِدِ وَ الْمُرَابِط» (باب مجاز بودن فرار از جاهایی که وبا و طاعون است، مگر اینکه ماندن واجب باشد، مثلا برای رزمندگان و مرزداران) این باب که در جلد دوم کتاب وسائل قرار دارد دارای ۵ حدیث میباشد که مضامین نزدیکی دارند. 🔹حدیث سوم که درباره طاعون از امام کاظم(ع) سوال شده اینگونه است: «سَأَلَ بَعْضُ أَصْحَابِنَا أَبَا الْحَسَنِ ع عَنِ الطَّاعُونِ يَقَعُ فِي بَلْدَةٍ وَ أَنَا فِيهَا أَتَحَوَّلُ عَنْهَا قَالَ نَعَمْ قَالَ فَفِي الْقَرْيَةِ وَ أَنَا فِيهَا أَتَحَوَّلُ عَنْهَا قَالَ نَعَمْ قَالَ فَفِي الدَّارِ وَ أَنَا فِيهَا أَتَحَوَّلُ عَنْهَا قَالَ نَعَمْ قُلْتُ فَإِنَّا نَتَحَدَّثُ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص قَالَ الْفِرَارُ مِنَ الطَّاعُونِ كَالْفِرَارِ مِنَ الزَّحْفِ قَالَ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص إِنَّمَا قَالَ هَذَا فِي قَوْمٍ كَانُوا يَكُونُونَ فِي الثُّغُورِ فِي نَحْوِ الْعَدُوِّ فَيَقَعُ الطَّاعُونُ فَيُخَلُّونَ أَمَاكِنَهُمْ يَفِرُّونَ مِنْهَا فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص ذَلِكَ فِيهِمْ».(وسایل الشیعه، ج۲، ص۴۳۰) از امام کاظم(ع) پرسید: اگر طاعون در شهری آمد و من آنجا بودم، باید از آنجا خارج شوم؟ فرمودند: بله. پرسید اگر در روستایی بود چه؟ فرمودند: بله. پرسید اگر در خانه بود چه؟ فرمودند: بله خارج شوید. گفتم؛ ما از رسول خدا(ص) اینگونه حدیث میکنیم که فرمودند: فرار کردن از طاعون مانند فرار کردن از جهاد است! امام فرمودند: پیامبر خدا(ص) این را برای کسانی فرمودند که در نقاط حساس و مرزهای مبارزه با دشمن بودند، و وقتی آنجا طاعون آمد سربازان از ترس فرار کرده و جبهه را خالی کردند... 🔹همین پرسش و پاسخ از امام صادق(ع) درباره بیماری وبا، در حدیث اول این باب وجود دارد. بنابراین این مساله بدیهی است که انسان نباید خودش را در معرض بیماری قرار دهد و ائمه(ع) که همیشه از طریق منطقی و طبیعی با اینگونه مسائل برخورد میکردند اینگونه تصریح میکنند. اگر ما روایت هم در این زمینه نداشتیم، عقل حکم میکرد که از شیوع بیماری و قرار گرفتن در معرض آن خودداری کنیم. امید است این ظاهرگرایی و برخورد احساساتی و دور از منطق که دامنگیر عده ای از متدینین ما شده اصلاح و این بیماری هم هرچه زودتر با رعایت نکات بهداشتی و توکل به خداوند متعال و توسل به اهلبیت علیهم السلام، ریشه کن شود. http://mobahesat.ir/22677 🔻🔻🔻 @mobahesat

💥پاسخ وارده: ✒️ناصر نجفی(حوزه علمیه قم) بسمه تعالی ♦️ معمولا بزرگان حوزوی در شرایط خاصی که حادث شده و نیاز به یک موضع‌گیری احساس می‌شود، منفعلانه عمل می‌کنند. از مسأله چندهمسری گرفته تا ویروس کرونا؛ 🔸 به برادری که ترجیح حفظ جان، بر اموری مانند زیارت یا جماعت را بیان می‌کند و روایات فرار از منطقه گرفتار طاعون را شاهد می‌آورد، عرض می‌کنم اولا ضرر تا به شرایطی نرسد( مانند میزان تاثیرگذاری، سرعت تاثیرگذاری، دامنه شمول آن و ...) نمی‌توان حکم به حرمت آن داد. 👈 حال در کشور هشتاد میلیونی که بنابه گزارشات رسمی میزان فوت شده‌ها به بیست نفر نمی‌رسد چگونه حکم به عدم جواز حضور در محل اجتماعات می‌دهید؟ 👈 یا در شهر قم که تعداد فوتی‌ها به ده تن نمی‌رسد چطور حکم به تعطیلی نمازهای جماعت و تحذیر مردم از عدم حضور در حرم مطهر را می‌دهید؟ اگر چنین است چرا فروشگاه‌های زنجیره‌ای معروف همچنان به کار خود ادامه می‌دهند؟ و اگر احتمال ابتلا عقلایی و زیاد است چرا ادارات تعطیل نمی‌شوند چراکه پای حفظ جان در میان است؟ بله اگر شیوع چنان باشد که در هر کوچه و محله‌ای عزایی برای یک جان‌داده گرفته می‌شود، حفظ جان واجب است و چه بسا از شهر هم باید گریخت. ✅ اما نکته بسیار مهم‌تر این است که همه این بحث‌های به ظاهر علمی، اصل ماجرا نیست. آنچه اصل است انفعال حوزوی‌ها در برابر فشارهای جامعه است. از ترس اینکه مبادا جو جامعه حوزه را متهم به تحجر بکند! خود پیش‌دستی کرده و محکم‌تر از خود وزارت بهداشت، از پایبندی اسلام به اصول بهداشتی و نظر متخصصان( پزشکان) می‌گوید. تا جایی که هنوز وزارت بهداشت اعلام نکرده، از تعطیلی مساجد و حرم می‌نویسد! یعنی انفعال در برابر جو غالب، رنگ مساله علمی به خود گرفته و به خورد مخاطب داده می‌شود، بدون اینکه پشتوانه دقیق داشته باشد. 🔹(انتشار پاسخ‌های وارده لزوما دیدگاه مباحثات نبوده و با هدف نشر نظرات گوناگون منتشر می‌شود) 🔻🔻🔻 @mobahesat

پاسخ به آقای نجفی (مجتبی موسوی/دانشجوی حقوق) 1- امور مذهبی که جو جامعه خواستار تعطیلی آنهاست، امور مستحبی است و کسی تقاضای تعطیلی امر شرعی واجب را نداشته است که اگر هم داشت به دلیل خطر عقلایی جای تردید نبود. 2- وقتی متخصص و کارشناس مسلمان مورد اعتماد می گوید که تجمعات غیر ضرور سبب انتقال این اپیدمی می شود این نظر تخصصی می تواند ملاک فتوای صریح قرار گیرد نه فقط توصیه از طرف مراجع معظم 3-ملاک، مرگ و میر مسلمانان نیست که شما مرگ افراد را دلیل بر صحت شیوع میدانید و میگویید از 80 میلیون 10 نفر بلکه ابتلا به این ویروس است که شرق و غرب ایران را در بر گرفته 4- عقل مقدم بر شرع در امور اینچنینی است و زمانی که خوف عقلایی وجود دارد احکام شرعی مستحبی که هیچ، واجب هم می تواند تعطیل شود 5- عموم مسلمین متشرع، شرع را حامی خود در بلایا می دانند و زمانی که جو غالب تشخیصش بر مبنای عقل متعارف رعایت اصول و دستورهای بهداشتی است (خاصه در عدم تجمع) اصرار غیر ضرور بر اجتماعات مستحبی می تواند سبب وهن شرع و تقابل عرف با فقه شود. 6- دفاع احساسی از تجمعات مذهبی و اصرار بر مواضع اشتباه باعث بدبینی مردم به فقه و شرع و دین و احکام می شود. 🔹(انتشار پاسخ‌های وارده لزوما دیدگاه مباحثات نبوده و با هدف نشر نظرات گوناگون منتشر می‌شود) 🔻🔻🔻 @mobahesat

💥اختصاصی مباحثات 🔸گزارش دکتر علیرضا داودی 🔹کرونا در کشور ما اکنون یک معضل همه گیر است، یک جنگ درون خانه هایمان، جنگی که دشمنش ناپیداست. سربازان خط مقدم. این نبرد این بار نه لباس نظامی دارند و نه سلاح گرم، لباس شان سفید است و سلاحشان صبر و دلسوزی آن ها. پزشکان، پرستاران و کارکنان خدماتی بیمارستان ها در نبردی مقدس این بار مدافعان سلامت ایران شده اند و به نیابت از همه ما مبارزه می کنند همانند همان روزهای دفاع مقدس که در بیمارستان ها در میدان های نبرد حاضر بودند. وظیفه ما چیست در این نبرد ملی؟ حمایت و قدرشناسی بزرگترین وظیفه ما و دادن روحیه به بیماران و پرسنل بیمارستان مسیر حمایت از این مدافعان سلامت است. انجمن اساتید انقلابی حوزه علمیه قم بر اساس همین حس وظیفه مندی خودجوش و داوطلبانه پا به خط مقدم این نبرد گذاشت و اعضای این انجمن برای اعلام قدرشناسی با هماهنگی مسئولان بیمارستان فرقانی در بخش های مختلف این بیمارستان حضور یافتند. تقدیم شاخه گلی به کادر درمانی و خدماتی و دلجویی از بیماران بستری در این بیمارستان کار کوچکی در برابر این همه از خود گذشتگی و استقامت بود ولی امید این است بتوانیم در کنار هم حامی این جهادگران عرصه سلامت باشیم. بنابر صحبت های دکتر شفیعی ریاست محترم بیمارستان فرقانی آنچه اکنون مهم است اول رعایت بهداشت فردی برای جلوگیری از گسترش بیماری و دوم همکاری و کمک به کادر درمانی و خدماتی برای رسیدگی بهتر و بیشتر به بیماران است. 🔻🔻🔻 @mobahesat

🔹اگرچه مدت‌هاست استفاده از آگهی‌های زرد برای جذب مخاطب دامن‌گیر کانال‌های حوزوی و طلبگی شده‌است اما کاسبی از بحران اخیر و دامن زدن بر جو ناامنی در جامعه خطی است که تنها توسط رسانه‌های معاند مشاهده شده و تقلید از این خط توسط کانال‌های حوزوی و طلبگی جای تعجب دارد. ضروری است نهادهای امنیتی و نظارتی این موضوع را به صورت جدی پیگیری کنند. 🔻🔻🔻 @mobahesat