نگاهی به فعالیت‌های برون‌مرزی آیت‌الله شیرازی 🔸به مناسبت سالروز درگذشت آیت الله سید عبدالله شیرازی زعیم حوزه مشهد 🖊علیرضا نوروزی: 🔹حضرت آیت‌الله حاج سید عبدالله شیرازی از مراجع پیشگام در توجه به بحران‌های جهان اسلام به شمار می‌آید. این امر از بینش سیاسی ایشان و همچنین عملکرد مناسب وی در حوادث مختلف ایران و جهان اسلام به خوبی نمایان می‌شود بطوریکه کمتر واقعه‌ای را در دوران مرجعیت ایشان در قلمرو جهان اسلام می‌توان سراغ گرفت که ایشان نسبت به آن واکنشی نشان نداده باشد. در این مجال بطور گذرا نقش ارزنده ایشان را در عرصه برون مرزی بررسی می‌کنیم: 🔹تأسیس مراکز دینی و مذهبی آیت‌الله شیرازی در راستای ترویج علم و دین اسلام و مذهب تشیع نقش ارزنده‌ای در تاسیس و احداث مراکز دینی، مساجد، مدارس علميّه، حسينيّه‌ها و مراكز اسلامى گوناگون در كشورهاى مختلف اسلامى به‌خصوص كشورهاى ايران، عراق، سوریه، هند، پاكستان و كشورهاى آفريقايى ایفا نمود. 🔹واکنش به رویدادهای بین‌المللی آیت‌الله شیرازی در دوران حضورش در عراق در برابر همه آن حکومت‌ها(عبدالکریم قاسم، عبدالسلام عارف، عبدالرحمن عارف، احمد حسن البکر و جنایتکاران حزب بعث) شجاعانه مقاومت نمود و اعلامیه‌ها، نامه‌ها و سخنرانی‌های شدیداللحنی ایراد نمود که در جای خود باید مفصلا مورد بررسی قرار گیرد. 🔹ایشان در راستای تقریب بین مذاهب از علمای اهل سنت بغداد دعوت نمود تا برای مذاکرات در زمینه مسائل جهان اسلام و مقابله با رژیم پهلوی در ایران و حکومت عراق به نجف اشرف بیایند و این مسئله زمینه تعامل بیشتر را فراهم آورد. 🔹وی در مسئلة طرفداری از فلسطینیان نیز پیام‌هایی صادر کرد و در مقاطع مختلف نسبت به فعالیت‌های اسرائیل و مسائل جنوب لبنان و ناپدیدشدن امام موسی صدر هشدارهایی داد و در این راستا تلگراف‌هایی به روسای جمهور سوریه و لیبی و نخست وزیر لبنان ارسال نمود. 🔹ایشان معتقد بود: «نهضت فلسطین نهضتی است مقدس و حمایت از آن، وظیفة همه مسلمانان جهان است.» همچنین در مورد لبنان می‌فرمود: «ضربه‌هایی که بر پیکر ملت لبنان خاصه شیعیان جنوب بوسیلة صهیونیست‌ها و آمریکای جهانخوار وارد می‌شود، ضربه‌ای است بر جامعة مسلمانان جهان… .» 🔹تربیت شاگرد و اعزام مبلغ و هیئت‌های متعدد به کشورهای اسلامی شخصیت‌های برجسته‌ای در نجف اشرف، شیراز و مشهد مقدس از حوزة درسی ایشان استفاده کرده‌اند‌ که بسیاری از آنها از علما و روحانیون کشورهای عربی منطقه و از ملیت‌های مختلف همچون شبه قاره هند می‌باشند. 🔹دیدار با شخصیت‌های علمی، فرهنگی و سیاسی بین‌المللی آیت‌الله شیرازی در دوران اقامت در عراق و ایران، همواره با شخصیت‌های بین‌المللی در ارتباط بودند. دیدار با علامه مفتی جعفر حسین رهبر شیعیان پاکستان، مذاکره با سفرای کشورهای عربی، دیدار سفیر لیبی در تهران با آیت‌الله شیرازی و مذاکره در خصوص لزوم همکاری متقابل در عرصه‌های بین‌المللی، دیدار با امام جمعه بمبئی هند و دیدارهای متعدد با علمای شیعه و اهل‌سنت عراق، لبنان، سوریه، فلسطین، کویت، اردن و… حاکی از این ارتباط و تعامل مستقیم می‌باشد. 🔸متن کامل این یادداشت را در لینک زیر مشاهده کنید: http://mobahesat.ir/21773/amp 🔻🔻🔻 @mobahesat

✔️دو سید در قامت مرجعیت 🔸به مناسبت سالروز درگذشت حضرات آیات مرعشی نجفی و خویی 🔹هفتم و هشتم ماه صفر برابر است با رحلت دو تن از بزرگترین مراجع شیعه. یکی سید ابوالقاسم خویی است و دیگری سید شهاب الدین مرعشی نجفی. هر دو در 93 سالگی دیده از جهان فرو بستند. آیت الله خویی در نجف کرسی تدریس داشت و مرعشی نجفی در قم. خویی شاگرد میرزای نائینی بود و مرعشی از شاگردان حائری یزدی. ابوالقاسم خویی مرجعیتش فراگیر تر شد. مقلدان بسیاری در سراسر جهان یافت. مرعشی نجفی اما به میزان خویی از وسعت دایره مقلدین بهره نبرد. 🔹شیوه‌ی تدریس این دو متفاوت بوده است. مرحوم خویی در تدریس مباحث، مطالب را بدون وارد شدن به زوائد و حواشی بیان می‌کرده و جلسات تدریس را به نحو مختصر اما مفید و پر قوّت پیش می‌برده است. اما مرعشی نجفی در خلال مباحث خود، به طرح مباحث اخلاقی و تربیتی نیز توجه داشته است. این روش در تدریس سبب می‌شده تا مرعشی نجفی مباحث فقهی و اصولی را تا سطح فهم افرادی که درک پایینتری داشته‌اند نیز مطرح کند. 🔹خویی و مرعشی نجفی بارها نامه نگاریهایی با یکدیگر نیز داشتند. خصوصاً در وقایع و درگیریهای قبل از پیروزی انقلاب در ایران این نامه‌ها مکتوب می‌شد. 🔹مرحوم خویی با وسعت مرجعیتی که در سایر کشورهای اسلامی داشت، مؤسسات خیریه و عام المنفعه زیادی را بنا گذاشت. مؤسسه خیریه امام خویی مجموعه‌ای از مؤسسات خیریه بود که مرکز آن در لندن قرار داشت و تحت اشراف ایشان بود. مرعشی نجفی نیز بانی برخی اماکن عام المنفعه شد. اما کتابخانه‌ی بزرگی که وی بنا گذاشت، به عنوان یکی از بناهای ماندگار از این فقیه شیعه محسوب می‌شود. 🔹آیت الله مرعشی نجفی در هفتم صفر 1411 برابر با 7 شهریور 1369 دیده از جهان فرو بست. تشییع باشکوهی برای وی برگزار شد. بنا به وصیتش در کتابخانه‌ی خود به خاک سپرده شد. دو سال بعد، آیت الله خویی در هشتم صفر 1413 برابر با 17 مرداد 1371 به علت بیماری قلبی درگذشت و در حرم حضرت امیرالمؤمنین(ع) به خاک سپرده شد. تشییع جنازه‌ی او به دلیل فضای امنیتی عراق با حضور تعداد کمی از نزدیکان وی انجام شد. 👇👇👇 http://mobahesat.ir/21779/amp 🔻🔻🔻 @mobahesat

♻ مباحثات برگزار می‌کند: 🔺 جلسه مناظره با موضوع:«لباس روحانیت» با حضور اساتید محترم آقایان: 🔹 محمدتقی اکبرنژاد 🔹 ابوالقاسم سیفی مازندرانی 🔸 دوشنبه 15 مهر /ساعت 9صبح 🔸 این برنامه با توافق طرفین به صورت غیرعمومی و پخش زنده از صفحات اینستاگرام و آپارات خواهد بود.گزارش کامل نیز منتشر خواهد شد. : 🎥 instagram.com/mobahesat 🎥 aparat.com/live 🔻🔻🔻 @mobahesat

🔹 لباس روحانیت در مناظره دو استاد حوزوی 🔸 صبح امروز جلسه مناظره با موضوع لباس روحانیت و باحضور استاد محمدتقی اکبرنژاد و استاد ابوالقاسم سیفی مازندرانی در دفتر سایت مباحثات برگزار شد. 🔸 در ابتدا حجت‌الاسلام سیدیاسر تقوی دبیر جلسه به چگونگی شکل‌گیری این جلسه پرداخت و گفت: استاد محترم جناب آقای اکبرنژاد در گفت‌وگوئی به نقد لباس روحانیت پرداخته بودند که از سوی حجت‌الاسلام سیفی مازندرانی درخواست مناظره در این‌باره مطرح شد. 🔸 وی افزود: سایت مباحثات با توجه به موضوع فعالیت خود، برای میزبانی و انعکاس رسانه‌ای این مناظره اعلام آمادگی نمود که سرانجام امروز موفق به برگزاری آن شدیم. 🔸 سردبیر مباحثات خاطرنشان کرد: بیان دیدگاه‌ها به صورت یک جانبه و یا از طریق فضای مجازی مستعد سوءتفاهم‌های زیادی است و باید در فضای کاملا منطقی تضارب آراء صورت گیرد تا حواشی به حداقل برسد. 🔻 در ادامه این جلسه حجت‌الاسلام اکبرنژاد به سوابق طرح بحث و نقدهای خود پیرامون لباس روحانیت پرداخت و حجت‌الاسلام سیفی مازندرانی نیز نقدها و دیدگاه‌های خود را مطرح نمود. ♻ این جلسه به مدت 120 دقیقه به طول انجامید که گزارش کامل آن به صورت تصویری و مکتوب منتشر خواهد شد. 🔻🔻🔻 @mobahesat

✔️گفتمان فقهی امام در امتداد گفتمان آقای خویی بود/ جریان سنتی نفس‌های آخرش را می‌کشد/ حوزه یک مرحله خونین فکری خواهد داشت 🔸پرونده نواندیشی در حوزه (8) 🔘حجت الاسلام و المسلمین احمد رهدار در گفتگو با مباحثات- بخش دوم 🔹ما یک فقیه نظریه‌پرداز به نام حضرت امام داشتیم و متاسفانه در این چهل سال عمدتا مبلغینی برای این نظریه داشتیم و نه شارح. ما شارح نداشتیم. کار شارح، تکرار همان حرف‌های نفر اصلی نیست. کار شارح امتداد آن نظریه در حوزه‌هایی است و رساندن آن به نتایجی است که نفر اول هم ممکن است آن نتایج را قبول نداشته باشد. شارح می‌آید لوازم منطقی یک مبنا را در حوزه‌هایی که حتی ماتن اصلی ممکن است در آن حوزه‌ها تخصص نداشته باشد در آنجا امتداد می‌دهد. 🔹ممکن است من به عنوان نواندیش نظریه‌ای را مطرح کنم که این نظریه نتواند لایه قدرت را بشکافد و بر آن غلبه کند. اصلا بخشی از قوت نظریه‌ها این است که بتواند قدرت را خاضع کند و به انفعال بکشاند، مردم را با خودش همراه کند. یعنی اگر یک نواندیشی نتوانست در این سطح مثلا حاکمیت را به انفعال بکشاند، یک ضعف‌هایی دارد، باید خود آن تقویت شود. 🔹مثلا تقریبا دهه هفتاد در کشور ما، دهه آقای سروش است، آقای سروش به عنوان یک اپوزیسیون فکری در داخل کشور، بحث‌هایی را طرح کرد و کل دانشگاه‌های ما را تسخیر کرد. حاکمیت و قدرت علیه ایشان بود، اما او توانست فضا را به نفع خود تسخیر کند. یعنی فکر به میزان قوتی که داشته باشد، می‌تواند در جاهایی نفوذ کند، اگر در جاهایی که نفوذ نمی‌کند، نشان‌دهنده ضعف آن است. من معتقد هستم کتاب «شریعت در آینه معرفت» آیت الله جوادی آملی، یک خط بطلانی بر کل قوت نظری قبض و بسط آقای سروش کشید. بعد از آن سروش خاموش شد. 🔹من معتقد هستم برخلاف تقریری که از نسبت مرحوم آقای خویی و حضرت امام می‌شود، حضرت امام در تصادم و در ضدیت با گفتمان فقهی آقای خویی ظهور نکرد، بلکه در طول آن ظهور کرد، یعنی امتداد آقای خویی بود. یعنی همان دیدگاه نظارتی آقای خویی را، ساحت نظارتش را بسط داد، شد ولایت. اما برخلاف تقریری که انجمن حجتیه‌ای‌ها از آقای خویی دارند و می‌گویند که به این علت بعد انقلاب سکوت کردیم که مرجع تقلید ما سکوت کرد، من معتقد‌م که آقای خویی اصلا سکوت نکرد. اتفاقا فریاد زد، لکن فریاد یک مرجع تقلید یعنی کلاس درس او، یعنی کتابت او. تا آخرین روزهای عمر هم کلاس درس خود را داشت و هم نوشت. 🔹نواندیشی ضرورتا به این معنی نیست که از جنس طردهای مطلق، شکننده، شالوده‌شکنانه یا با شیب‌های تند سیاسی باشد. معمولا قدرت‌ها اجازه نمی‌دهند. من یک وقتی با بزرگواری در تهران مناظره‌ای داشتم، گفت در اینجا تیغ نظارت استصوابی و ممیزی و …، گفتم برادر من! من موسسه‌ای را اداره می‌کنم که هر هفته، بر حسب لطف‌شان، همه جریان اپوزیسیون فکری نظام، هر هفته مجلات و نشریات‌شان را برای من مجانی می‌فرستند، به شما بگویم که در همین هفته چند مقاله علیه ولایت فقیه نوشته شده است؟ 🔹من معتقد هستم با رفتن عمده فقهای سنتی ما- ان شاالله عمرشان بابرکت بوده و باشد- یعنی مثلا بعد ارتحال این بزرگواران یک اتفاقی می‌افتد. حتی نه فقط فقهای سنتی بعد انقلاب، چرا که ما طلبه‌های فاضل جوانی داریم که شاگردان فقهای سنتی قبلی هستند، از اینها خیلی راحت رد می‌شویم و الان هم رد شده‌ایم و من اینها را مانع نمی‌بینم، لکن از آن لایه اصلی‌تر که عمدتا خود مراجع تقلید هستند، نه رد شده‌ایم و نه به راحتی می‌توانیم رد شویم. باید به طور طبیعی تاریخی از آنها رد شویم. به نظر من یک اتفاقی می‌افتد، بدین صورت که انقلاب اسلامی و نظام سیاسی و نظام اجتماعی بُعد فکر فقاهتی ما می‌شود. 🔹هر وقت نظام سیاسی – اجتماعی ما بُعد فقاهت ما شد- همین که گفتم پایگاه اجتهاد ما باید انقلاب اسلامی باشد- آن موقع یک اتفاقی می‌افتد، همچنان که الان در حوزه اجرا به نظر من، نسبت به فضای موجود حوزه طیف فکری بسیاری داریم از نقدهای شالوده‌شکنانه گرفته تا نقدهای درون پارادایمی. این اتفاق در حوزه ما بعد از رفتن این بزرگواران احتمالا رخ می‌دهد و البته مرحله خونینی خواهد بود. 🔹به گمان من با رفتن جریان سنتی از حوزه علمیه ما یک مرحله خونین فکری خواهیم داشت، یعنی احتمالا فتواها حاد می‌شود، لشکرکشی‌های فکری زیادی رخ می‌دهد، حساسیت به حرف‌های یکدیگر بیشتر می‌شود، این حلم و ژستی که الان گرفته می‌شود، از دست خواهد رفت، حدس من این است. یا جریان سنتی باید پیروز شود یا جریان انقلابی. به نظر من جریان انقلابی بسیار پر قدرت‌تر است و جریان سنتی آخرین نفس‌ها را می‌کشد. همه علت هم این نیست که جریان انقلابی پر قدرت است، یک چیزهایی مربوط به زمانه ما است. 🔸متن کامل این گفتگو را در لینک زیر مشاهده کنید: 👇👇👇 http://mobahesat.ir/21806/amp 🔻🔻🔻 @mobahesat

✔️بازنمایی سیاست مردم‌محور انتظاردر راهپیمایی اربعین 🖊سیدیاسین پیام 🔹ظهور علاوه بر آنکه در سطح کلان به عنوان ثمره حرکت انبیاء و اولیای الهی قابل بیان است، دارای نقاط برجسته­‌ای است که به صورت موردی و ذیل همین هدف، بر اهمیت فرج تاکید می­‌کند. یکی از این نقاط برجسته، ماجرای عاشورا است. عمق و گستردگی واقعه عاشورا به حدی است که طنین پژواک آن در اعصار مختلف تاریخی نه تنها کم نشده، بلکه منادی حق‌طلبی و بازگشت به اصول حقیقی اسلام شده­ است. از این رو بر مصیبت امام حسین(ع) تاکید بیشتری شده‏‎ و خاموشی آن را ممکن ندانسته‌اند‏. عاشورا به نوعی در کنار ظهور، شاکله هویتی شیعه است. تا جایی که از وعده‌­های ظهور، انتقام امام حسین(ع) می‌­باشد‏. 🔹با کمی دقت می­‌توان علت این ارتباط تنگاتنگ را یافت. لازمه انتظار فرج به مثابه یک عمل سیاسی، ادامه قیام حسینی است. قیام حسینی مقدمه قیام مهدوی است. پیش از این نیز بیان داشتیم که عرصه عمل سیاسی جامعه بوده و همین اعمال سیاسی یک جامعه ملاک تعیین سرنوشت هر قوم است. به بیان دیگر، فرج و ظهور زمانی رخ می­‌دهد که جامعه منتظر فرج باشد. در یک جامعه منتظر، اعمال و فعالیت‌ها در راستای اهداف ظهور است. اکنون می­‌توان گفت: «فرج شیعه در حسینی شدن است». 🔹در سوره حج یکی از مهم­ترین فواید تمسک به شعائر تعریف می‌شود: «ذلک و مَن یُعظَمْ شَعائِرَ اللهِ فإنّها مِن تَقوَی القُلوبِ‏». علامه طباطبایی در ذیل این آیه در کتاب المیزان می­‌فرمایند: «… و اضافه تقوا به قلوب اشاره است به اینکه حقیقت تقوا و احتراز و اجتناب از غضب خدای تعالی و تورع محارم او، امری است معنوی که قائم است به دل‌ها…‏‎»، یعنی هدف از عملی که صورت می­‌گیرد تأثیر عمل بر دل­ها است. از مهم‌ترین نکات آیه این است که تعظیم شعائر یک عمل سیاسی و جمعی است؛ چراکه حج و سعی و قربانی از جنس اعمال نمادین برای نشان دادن آمادگی بندگی هستند که به صورت عمومی توسط مسلمین اجرا می­‌شوند. راهپیمایی اربعین با تعریف فوق جزو شعائر الهی قرار می‌گیرد. 🔹یکی از بهترین ظرفیت­‌های اشاعه فرهنگ حسینی در عرصه جامعه شیعی، پیاده­‌روی اربعین است. گرچه کربلای معلی در تمامی ایام سال پذیرای عاشقان امام حسین(ع) است، ولی در ایام اربعین حسینی شرایط به نحوی مهیاء است که شیعیان از سرتاسر جهان در جمعیت میلیونی و با تحمل تمامی مشقت­‌های این مسیر، با آرمان­‌های حسینی تجدید بیعت کرده و نسبت به اهداف قیام عاشورا معرفت‌افزایی می‌کنند. به بیان دیگر، همان‌طور که حج، تجدید بیعت بندگی خداوند متعال است، راهپیمایی اربعین تجدید بعیت حسینی و آمادگی برای عهد مهدوی است. 🔸متن کامل این یادداشت را در لینک زیر مشاهده کنید: 👇👇👇 http://mobahesat.ir/21794/amp 🔻🔻🔻 @mobahesat

🎥به مناسبت 20مهر سالروز درگذشت حافظ استاد محمدعلی مهدوی راد از چگونگی تسلط بر ادبیات فارسی می گوید 🔻🔻🔻 @mobahesat

✔️گزارش نشست «بررسی دینی و اجتماعی کودک‌همسری» 🔸روز چهارشنبه هفدهم مهرماه ۱۳۹۸ نشستی با عنوان «بررسی دینی و اجتماعی کودک‌همسری» در مؤسسه‌ مفتاح کرامت قم برگزار شد. گزارشی از این نشست را می‌خوانید. مصطفی صالحی 🔹حجت الاسلام مهریزی بحث کودک همسری در ذهن بنده ذیل چهار محور شکل گرفته است: اول، آیا اساساً این پدیده به لحاظ فقهی امری جایز است یا خیر؟ دوم، اگر جایز است، کودک به چه کسی گفته می‌شود؟ سوم، اگر جایز بود و مصادیق کودک هم مشخص شد، چه کسانی می‌توانند این عقد را جاری کنند؟ چهارم، اگر عقد جاری شد، آیا طرفین عقد بعد از رسیدن به سن بلوغ، حق فسخ دارند یا خیر؟ آن‌چه در فقه ما مسلم انگاشته شده، این است که پدر و جد پدری می‌توانند کودک را به همسری دربیاورند. در واقع اساساً از این موضوع بحث نشده است که چرا باید این افراد چنین اجازه‌ای داشته باشند. 🔹حجت الاسلام سالاری‌فر طبق قانون ایران، ازدواج دختر قبل از سیزده سالگی و پسر قبل از پانزده سالگی، منوط به اذن ولی است، البته به‌شرط رعایت مصلحتی که دادگاه آن‌ را تشخیص می‌دهد. تعبیری که قانون در اینجا به‌کار برده، نشان‌گر عدم سخت‌گیری قانون در این موضوع است. مشکلی که در هنگام تأکید زیادی بر مراعات قانون به‌وجود می‌آید این است که چنین تأکیدی، زمینه‌ساز ساخت راه‌های فرار می‌شود و مشکلاتی همانند ازدواج سفید پیش می‌آید. تجربیات اجتماعی ما نشان دهنده‌ی این است که جمعیت قریب به یقین افرادی که زیر پانزده سال مبادرت به ازدواج می‌کنند، دارای این بلوغ‌ها نمی‌باشند و یا فقط یکی دو مورد از آنها را دارا بوده و حتی در میان افراد میان پانزده تا نوزده سال نیز، ما با مشکل مواجه هستیم و تحقق این بلوغ‌ها در فرد، مورد تردید است و بعدها در ازدواج‌شان، به مشکل برمی‌خورند. 🔹حال سوال این است که با توجه به این آثار و تبعات بسیار منفیِ جسمی، اجتماعی، عاطفی و جنسی‌ای که برای دختران و پسرانی که در سنین پایین ازدواج کرده‌اند، مواجهیم، بر فرض هم که حکم اولیه‌ی فقهیِ ازدواج کودک، جواز باشد، آیا هم‌چنان باید پای‌بند به این جواز باشیم؟ آیا لازم نیست به شرایط زمانی و مکانی صدور نصوص و روایات توجه داشته باشیم؟ متن کامل این نشست را در لینک زیر مشاهده کنید: 👇👇👇👇 http://mobahesat.ir/21854 🔻🔻🔻 @mobahesat

✔️آسیب‌شناسی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی 🔸به بهانه 19 مهر، سالروز تأسیس مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی 🖊مهدی مسائلی 🔹۱۹ مهر مصادف با سالروز تأسیس «مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی» است. در سال ۱۳۶۹ شمسی پس از آن‌که چهارمین کنفرانس وحدت اسلامی توسط سازمان تبلیغات اسلامی در تهران برگزار شد، رهبر انقلاب آیت الله خامنه‌ای دستور تشکیل این سازمان را صادر کردند. 🔹مجمع تقریب مذاهب از سال ۱۳۶۹ تاکنون سه دبیرکل به خود دیده است. به تازگی نیز با اعلام خداحافظی جناب اراکی از ریاست این تشکل، باید منتظر چهارمین دبیرکل آن باشیم. این مجمع در طول حدود سی‌سال فعالیت خویش، خدمات علمی و تبلیغی فراوانی برای اتحاد امت اسلامی داشته است که در گزارش‌های آن معمولا منعکس شده است؛ ولی آنچه هم‌اکنون بنده در مقام بیان هستم آسیب‌شناسی فعالیت‌های آن است که می‌تواند به عملکرد آینده‌ی آن کمک کند. 1️⃣ استقرار مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی در تهران تعاملات علما و اندیشمندان مذاهب اسلامی به خصوص شیعه و سنی را محدود به زمان کنفرانس‌ها کرده است و این نهاد ارتباط و هم‌اندیشی مستقیمی میان علمای شیعه و اهل‌سنت به وجود نیاورده است. این درحالی است که درگذشته استقرار دارالتقریب در الاظهر مصر ارتباط مستقیمی را میان علمای الازهر و علمای شیعه لبنان و عراق به وجود می‌آورد. 2️⃣اگرچه مجمع تقریب برنامه‌های علمی و تبلیغی و آموزشی متعددی را در این سال‌ها دنبال کرده است ولی اصلی‌ترین برنامه این سازمان «کنفرانس بین‌المللی تقریب مذاهب اسلامی» است که غالبا به صورت شعاری برگزار می‌شود و تاثیرات قابل توجهی در مسیر پیشرفت اتحاد امت اسلامی ندارد. هرساله هزینه‌ و نیروی اجرایی فراوانی صرف این کنفرانس می‌شود و خروجی آن فقط چند بیانیه است که هیچ تحولی را در دنیای اسلام ایجاد نمی‌کند. 3️⃣مجمع تقریب مذاهب اسلامی از آنجا که نهادی دولتی است در ارتباطات مردمی موفق نخواهد بود، از این رو بهتر است تصدی‌گری تبلیغات عمومی وحدت اسلامی را رها کند و از مجموعه‌های مردمی، دانشجویی و حوزوی که با انگیزه‌های دینی در این مسیر قدم برداشته‌اند، حمایت کند. متأسفانه هم‌اکنون ارتباط مستقیم و مستمری میان نهادهای مردمی فعال در عرصه‌ی وحدت اسلامی و مجمع تقریب وجود ندارد و فعالیت‌های این سازمان تنها در تهران پیگیری می‌شود. 4️⃣در گذشته دارالتقریب مذاهب اسلامی از مشارکت و حمایت علمای بزرگ اهل‌سنت برخوردار بود و انتساب آن به مذهب تشیع کمرنگ بود ولی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی بیشتر رنگ و بوی شیعه دارد. دعوت به همکاری علمای اهل‌سنت در این مجمع می‌تواند نفوذ اجتماعی و دینی آن را وسعت بخشد. 5️⃣تعدادی از مدیران اجرایی دوره‌ی اخیر مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی عضو فعال یک جناح‌ خاص سیاسی بودند به گونه‌ای که حتی فعالیت‌های سیاسی و جناحی این افراد بر فعالیت‌های وحدتی آنها غالب بود. کسانی که نمی‌توانند در عرصه‌ی سیاست مدارا کرده و از دو قطبی‌سازی‌های سیاسی به کنار باشند، محققا در عرصه‌ی‌ وحدت میان شیعه و سنی نیز موفق نخواهند بود یا حداکثر نمایشی شعارگونه از آنها ارائه می‌کنند که گره‌ای از مشکلات جهان اسلام باز نمی‌کند. 6️⃣مجمع تقریب از ورود به مسائل جزئی وحدت اسلامی و آسیب‌ها و موانع میدانی آن به دور است و تبلیغات و پژوهش‌های آن همواره به صورت کلی و شعاری بوده است. هم‌اکنون کتاب‌های علمی و تبلیغی فراوانی جهت وحدت‌ستیزی در دنیای اسلام به نگارش درمی‌آید که مجمع هیچ برنامه عملی برای رصد و نقد آنها ندارد. مجمع برنامه‌ای نیز برای حمایت از پژوهشگران عرصه‌ی وحدت اسلامی نیز در این راستا ندارد. مطالبه از دروس علمی مراجع برای پرداختن به مشکلات وحدت اسلامی و فتواهای که به مبارزه با تکفیر می رود، نیز در راهبرد این سازمان دیده نمی‌شود. مجمع در زمینه آموزش مبلغین و مربیان وحدت اسلامی نیز تقریبا هیچ‌کاری انجام نداده است. 7️⃣ایجاد وحدت اسلامی بدون مبارزه با تکفیر امکان‌پذیر نیست، همچنان‌که راهبرد مبارزه با تکفیر اگر با سیاست‌های وحدت اسلامی هماهنگ نباشد شاید جواب عکس بدهد و به تفرقه بیشتر منجر شود. در سال‌های گذشته شاهد ایجاد کارگروه‌ها و دبیرخانه‌‌هایی برای مبارزه با وهابیت و جریان‌های تکفیری بوده‌ایم، اگر هماهنگی مستقیمی میان این کارگروه‌ها و مجمع وجود نداشته باشد، فعالیت‌های یکدیگر را بی‌اثر خواهند نمود. 🔸متن کامل این یادداشت را در لینک زیر مشاهده کنید: 👇👇👇 http://mobahesat.ir/21842/amp 🔻🔻🔻 @mobahesat

🎥پرونده نواندیشی در حوزه (۷)|گفت‌وگو با دکتر علی شیرخانی: فقه برای اداره جامعه نیازمند نوآوری است/ انقلابی‌گری و نواندیشی قابل جمع است مشاهده متن کامل گفت وگو: 👇 http://mobahesat.ir/21657/amp 🔻🔻🔻 @mobahesat

✔کشورهای مسلمان در رتبه‌های پایین توسعه انسانی 🔸در همایش «چالش‌های کشورهای اسلامی» در شهر کربلا مطرح شد 🎙حجت‌الاسلام دکتر محمدرضا یوسفی، عضو هیأت علمی دانشگاه مفید قم 🔹براساس تقسیم‌بندی‌هایی که براساس توسعه انسانی صورت گرفته است، کشورهای جهان در سه سطح توسعه‌ای قرار دارند که از میان چهل‌وپنج کشور پایین‌ترین سطح توسعه‌ی انسانی، متاسفانه سی‌وپنج کشور جزء کشورهای اسلامی هستند. این مسئله برای ما مسلمانان بسیار حائز اهمیت است، چراکه این تعداد کشورهای مسلمان در رتبه‌های پایین قرار داشته و حتی هیچ کشور مسلمانی جزء کشورهای با توسعه انسانی بالا نداریم. دلایل متعددی برای این مسئله وجود دارد. در ادامه به برخی ویژگی‌ها و مسائل داخلی این کشورها اشاره می‌شود: 🔹اولین ویژگی اینکه، این کشورها از فقر بسیار گسترده‌ای رنج می‌برند و درصد بالایی از جمعیت آنها زیر خط فقر زندگی می‌کنند، ۴۰% ؛ ۳۰%؛ ۶۰% و حتی برخی از کشورهای مسلمان تا ۸۰% جمعیت آنها زیر خط فقر هستند و درصدی هم از فقر شدید رنج می‌برند؛ به این معنا که این افراد گرسنه شب را به صبح رسانده و دغدغه‌ی نان شب را دارند. نرخ فقر شدید نیز در این کشورها متفاوت است. در برخی از کشورها حدود ۲۰% از مردم، و در برخی دیگر ۱۷% از مردم دغدغه نان شب را دارند. 🔹دومین ویژگی‌ای که در این کشورها وجود دارد این است که این کشورها با انواع نابرابری‌ها روبرو هستند. یکی از این نابرابری‌ها، نابرابری درآمد است. شاخص ضریب جینی یک شاخص شایع برای سنجش نابرابری در دنیا است. کشورهایی که به نسبت از وضعیت خوبی برخوردارند، ضریب جینی آنها ۰.۲۰ تا ۰.۳۵ است. کشورهایی که وضعیت بدتری دارند ضریب جینی آنها ۰.۳۵ تا ۰.۵ محسوب می‌شود و خیلی از کشورهای مسلمان بین ۴۰. تا ۵۰. هستند، یعنی در وضعیت نابرابری نامناسبی از لحاظ درآمدی قرار دارند. 🔹مسئله سوم، مسئله فساد گسترده در دولت‌های این کشورهاست. یک وزیری در چند قرن قبل از میلاد در هند می‌گوید: اگر شما توانستید عسل را روی نوک زبانتان بگذارید و بعد به گونه‌ای خودتان را کنترل کنید که مزه آن را نچشید یک دولت‌مرد هم می‌تواند با امکانات دولتی چنین معامله‌ای را کند. معمولاً حاکمان به دلیل دسترسی به امکانات گسترده حکومتی، زمینه‌ فساد را دارند؛ به گونه‌ای که می‌توان گفت حکومت و فساد ملازم و همراه یکدیگرند. بنابراین، یکی از مسائلی که کشورهای جهان سوم و از جمله کشورهای اسلامی با آن مواجه هستند، پدیده رانت‌خواری بسیار زیاد در میان دولت‌مردان، فساد گسترده حکومتی و رشوه‌خواری و امثال آن است. 🔹لذا گفته می‌شود مشکلی که در کشورهای جهان سوم و از جمله کشورهای اسلامی وجود دارد که منشا سه مشکل فقر، نابرابری شدید و فساد گسترده است، مشکل چگونگی اداره این کشورها است. باید در نحوه اداره این کشورها تجدید نظر شود تا بتوان اتفاقات مثبتی را برای آنها رقم زد. 🔸متن کامل این یادداشت را در لینک زیر مشاهده کنید: http://mobahesat.ir/21892 🔻🔻🔻 @mobahesat

🔸بازنشر به مناسبت سالروز شهادت آیت الله مصطفی خمینی ✔️حکومت اسلامی در اندیشه سید مصطفی خمینی 📎http://mobahesat.ir/5136 ✔️آیت الله سجادی: حاج آقا مصطفی مجموعه‌ای از زیبایی‌ها بود 📎http://mobahesat.ir/1320 🔻🔻🔻 @mobahesat