#حدیث_خوانی #کتاب_اصول_کافی 🦋«جلد 3 » «كتاب ايمان و كفر » بــاب :«باب ديگري است از اين باب و اينكه اسلام پيش از ايمان است » ✨حدیث شماره 1 1- عـَلِيُّ بـْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنِ الْعَبَّاسِ بْنِ مَعْرُوفٍ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِي نَجْرَانَ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ عَبْدِ الرَّحِيمِ الْقَصِيرِ قَالَ كَتَبْتُ مَعَ عَبْدِ الْمَلِكِ بْنِْيَنَ إِلَى أَبِى عَبْدِ اللَّهِ (ع) أَسـْأَلُهُ عـَنِ الْإِيـمَانِ مَا هُوَ فَكَتَبَ إِلَيَّ مَعَ عَبْدِ الْمَلِكِ بْنِ أَعْيَنَ سَأَلْتَ رَحِمَكَ اللَّهُ عَنِ الْإِيمَانِ وَ الْإِيمَانُ هُوَ الْإِقْرَارُ بِاللِّسَانِ وَ عَقْدٌ فِي الْقَلْبِ وَ عَمَلٌ بِالْأَرْكَانِ وَ الْإِيمَانُ بـَعـْضـُهُ مـِنْ بَعْضٍ وَ هُوَ دَارٌ وَ كَذَلِكَ الْإِسْلَامُ دَارٌ وَ الْكُفْرُ دَارٌ فَقَدْ يَكُونُ الْعَبْدُ مُسْلِماً قـَبـْلَ أَنْ يَكُونَ مُؤْمِناً وَ لَا يَكُونُ مُؤْمِناً حَتَّى يَكُونَ مُسْلِماً فَالْإِسْلَامُ قَبْلَ الْإِيمَانِ وَ هُوَ يـُشـَارِكُ الْإِيـمـَانَ فَإِذَا أَتَى الْعَبْدُ كَبِيرَةً مِنْ كَبَائِرِ الْمَعَاصِى أَوْ صَغِيرَةً مِنْ صَغَائِرِ الْمـَعـَاصـِى الَّتـِى نـَهَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَنْهَا كَانَ خَارِجاً مِنَِيمَانِ سَاقِطاً عَنْهُ اسْمُ الْإِيمَانِ وَ ثـَابـِتـاً عـَلَيْهِ اسْمُ الْإِسْلَامِ فَإِنْ تَابَ وَ اسْتَغْفَرَ عَادَ إِلَى دَارِ الْإِيمَانِ وَ لَا يُخْرِجُهُ إِلَى الْكـُفـْرِ إِلَّا الْجـُحـُودُ وَ الِاسـْتـِحْلَالُ أَنْ يَقُولَ لِلْحَلَالِ هَذَا حَرَامٌ وَ لِلْحَرَامِ هَذَا حَلَالٌ وَ دَانَ بـِذَلِكَ فـَعـِنـْدَهَا يَكُونُ خَارِجاً مِنَ الْإِسْلَامِ وَ الْإِيمَانِ دَاخِلًا فِى الْكُفْرِ وَ كَانَ بِمَنْزِلَةِ مَنْ دَخـَلَ الْحـَرَمَ ثـُمَّ دَخـَلَ الْكَعْبَةَ وَ أَحْدَثَ فِى الْكَعْبَةِ حَدَثاً فَأُخْرِجَ عَنِ الْكَعْبَةِ وَ عَنِ الْحَرَمِ فَضُرِبَتْ عُنُقُهُ وَ صَارَ إِلَى النَّارِ اصول كافى ج : 3 ص : 45 رواية : 1 💦ترجمه روايت شريفه : عـبـد الرحـيـم قـصـيـر گـويـد: نـامـه اى به امـام صـادق (ع) نـوشـتـم كـه سـؤ ال كـرده بـودم : ايـمان چيست و توسط عبدالملك بن اعين فرستادم ، حضرت نوشت و توسط عـبدالملك فرستاد كه : از ايمان پرسش كردى خدايت رحمت كند ايمان اقرار نمودن به زبان و تصميم قلبى و عمل نمودن با اعضاء و جوارح است ، ايمان اجزائى دارد به هم پيوسته و مانند خانه اي است (كه سقف و در و ديوارش بهم پيوسته است) همچنين اسلام مانند خانه اي است و كفر هم مانند خانه اي است . گـاهى بنده مسلمان است ، پيش از آنكه مؤمن باشد (مسلمان است و هنوز مؤمن نشده ) ولى مؤمـن نـشـود، جز آنكه مسلمان باشد، پس اسلام از ايمان است و شريك ايمان ، و چون بنده گناه كـبـيـره یا صـغـيره اى را كه خداى عزوجل از آن نهى فرموده مرتكب شود، از ايمان خارج شود، و اسم ايمان از او برداشته و اسم اسلام بر او گذاشته شود، سپس اگر توبه و اسـتـغـفـار كـنـد، به خـانـه ايـمـان بـر گـردد و جـز انـكـار و اسـتـحـلال او را بـه سـوى كـفـر نـبـرد، و اسـتـحـلال ايـن اسـت كـه : بـه چـيـز حـلال بـگويد: اين حرام است و به چيز حرام بگويد: اين حالل است و به آن عقيده پيدا كند، آنگاه است كـه از اسـلام و ايـمـان خـارج گـشـتـه و در كـفـر وارد شـود و مـانـنـد كـسـى اسـت كـه داخـل حـرم (مـسـجـدالحـرام ) گشته و سپس داخل كعبه شود و در كعبه حدثى صادر كند، و از كعبه و حرم اخراج گشته و گردنش زده و به دوزخ رفته باشد.