آيا اسلام مىخواهد در تمام ساعات مشغول دعا باشيم كه اين همه دعا وارد شده است؟
آيا اسلام مىخواهد در تمام ساعات مشغول دعا باشيم كه اين همه دعا وارد شده است؟
پاسخ : گرچه در كتابهاى دعا، همچون مفاتيح الجنان، براى تمام ساعات روز و تمام روزهاى سال دعا نقل شده است، امّا اين مثل آن است كه وقتى شما به ترمينال اتوبوس يا فرودگاه يا ايستگاه قطار مراجعه مىكنيد، مىبينيد كه در تابلو نوشته شده است: براى تمام ساعات شبانه روز، وسيله آماده سفر دارند، ساعت 8 صبح، 9 صبح، 10 صبح تا آخر شب. معناى اين تابلو اين نيست كه همه مردم در همه ساعات مسافرت كنند، بلكه به معناى آن است كه هر مسافرى در هر ساعتى تصميم سفر گرفت وسيله هست. در دعا هم شايد منظور اين باشد كه هركس در هر ساعت، قصد خواندن دعايى داشت، دعاى مخصوص آن ساعت هست.
به علاوه، دعاهاى كوچك، به خصوص اگر انسان آنها را حفظ كند لطمهاى به كار نمىزند و مىتواند در ضمن كار به دعا هم مشغول باشد.
#تمثیلات
#عقاید
کانال ره توشه مبلغین
@mobaleqin20
خداوند در حوادث تلخ و شيرين زندگى انسان، چه مقدار نقش دارد؟
در قرآن مىخوانيم: «ما أصابك مِن حَسنةٍ فَمِن اللّه و ما أصابك مِن سَيِّئة فَمِن نَفسك»(سوره نساء، آيه 79) هر خوبى به تو رسد از خداوند است ولى هر بدى كه به تو رسد از نفس خودت مىباشد.
كره زمين كه به دور خود و خورشيد مىگردد و همواره بخشى از آن روشن و بخشى ديگر تاريك است، هر كجاى آن روشن باشد از خورشيد است و هر كجاى آن تاريك باشد، از خود زمين است.
خداوند انگور را آفريد، ولى بشر از آن شراب مىسازد كه مايه بروز هزاران حادثه و بيمارى است.
خداوند به انسان قدرت داد، ولى عدّهاى با سوء استفاده از اين قدرت، به محرومان ضربه مىزنند.
خداوند به انسان عقل داد، ولى عدّهاى از اين عقل سوء استفاده كرده و به دنبال مكر و حيله براى مردم هستند.
پس آنچه از سوى خداوند است، نيكوست و بدىها از خود ما سرچشمه مىگيرد.
#تمثیلات
#عقاید
کانال ره توشه مبلغین
@mobaleqin20
اگر نماز، انسان را از فحشا و منكر باز مىدارد، چرا بعضى نمازگزاران مرتكب خلاف مىشوند؟
اولاً تخمه پوك، هيچ گاه سبز نمىشود و نماز بدون حضور قلب، تخمه پوك است. نمازى سبب دورى انسان از مفاسد مىشود كه با حضور قلب باشد وگرنه حركت لب و كمر چنين خاصيّتى را ندارد.
اگر مدرسه و دانشگاه به انسان رشد علمى مىدهد به اين معنا نيست كه هركس به مدرسه و دانشگاه رفت به آن رشد مىرسد، بلكه به اين معناست كه مدرسه و دانشگاه بستر رشد است به شرط آنكه با جدّيّت درس بخوانيد و آنچه را مىخوانيد بفهميد. نماز نيز اگر با اصول و شرايطى كه دارد اقامه گردد، مانع فحشا و منكر مىشود. «اِنّ الصّلوةَ تَنهى عن الفحشاءِ و المُنكر»( سوره عنكبوت، آيه 45)
ثانياً نمازگزارى كه گاهى خلاف مىكند، اگر اهل نماز نبود خلافش بيشتر بود، زيرا همين نمازگزار براى صحيح بودن نمازش مجبور است بدن و لباسش پاك باشد، لباس و مكانش از مال مردم نباشد و همين مقدار مراعات احكام و مسائل، سبب دور شدن او از برخى گناهان و منكرات مىشود، همان گونه كه پوشيدن لباس سفيد، انسان را از نشستن روى زمين آلوده باز مىدارد.
#عقاید
#تمثیلات
#گناه
#نماز
کانال ره توشه مبلغین
@mobaleqin20
🔵رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) در کلام اهل بیت(علیهم السلام)🔵
🔹امام على(عليه السّلام)فرمودند:
ما بَرَأَ اللّه نَسَمَةً خَيرَا مِن مُحَمَّدٍ صلى الله عليه و آله ؛
خداوند آفريده اى بهتر از محمّد(صلی الله علیه و آله) نيافريده است .
الكافى ، ج 1 ، ص 440
🔸امام باقر(عليه السّلام)فرمودند:
إنَّ أعْمالَ الْعِبادِ تُعْرَضُ عَلی نَبیِّكُمْ كُلَّ عَشیَّهِ خَمیس، فَلْیَسْتَحِ أحَدُكُمْ أنْ یُعْرِضَ عَلی نَبیِّهِ الْعَمَلَ الْقَبیح؛
همانا تمام كارها و حركات بندگان در هر شب جمعه بر پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) عرضه می گردد، پس حیاء كنید از این كه عمل زشت شما را نزد پیامبرتان ارائه دهند.
وسائل الشّيعه، ج 11، ص 391
🔹امام حسين عليه السّلام فرمودند: از پدرم، درباره سيره پيامبر صلَي الله عليه و آله پرسيدم، پاسخ دادند:
رسول الله، زبان خود را همیشه از گفتار بی معنی حفظ می کرد و خود را از سه چیز دور می داشت: مراء، پرحرفی، سخن پوچ و بی معنی، و نیز سه مسئله را ترک می کرد: هیچکس را مذمت نمی کرد، از کسی عیبجویی نمی نمود و در پی جمع آوری لغزش های این و آن نبود.
مسند الامام الرضا، ج 2، ص 85
🔸امام سجاد عليه السّلام فرمودند:
كانَ إذا أوى إلى مَنزِلِهِ جَزَّءَ دُخولَهُ ثَلاثَةَ أجزاءٍ: جُزءا لِلّهِ و جُزءا لِأهلِهِ و جُزءا لِنَفسِهِ ؛
پيامبر وقتى به خانه خويش مى رفت ، اوقاتش را سه قسمت مى كرد: بخشى براى خدا ، بخشى براى خانواده و بخشى براى خود .
مكارم الأخلاق ، ج 1 ، ص 44 .
🔹امام صادق عليه السلام چون از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ياد مىکرد مىگفتند:
بِأَبى وَ أُمّى وَ نَفْسى وَ قَوْمى وَ عِتْرَتى.
پدرم، مادر، جانم، قبیله و خاندانم فداى او باد.
تفسير البرهان 1: 307 ح 4
و اما حدیثی از حضرت
پيامبر اکرم(صلّي الله عليه و آله)فرمودند:
اَنَّ اللهَ بَعثَني رحمةً للعالَمين و لِاَمحقَ المعازفَ و المزاميرَ و امورَ الجاهلية.
خداوند مرا مبعوث كرد تا رحمتي براي جهانيان باشم و ساز و ني ها و امور جاهليت را نابود سازم.
بحار الانوار، ج 79، ص 250
موسیقی حرام و خلق و خوی جاهلیت در این زمانه به فراوانی یافت می شود که طبق شرایط مخاطبین و منطقه هر مبلغ از این مثالها استفاده کند در سخنرانی استفاده کند
#پیامبر_اکرم
#ربیع_الاول
کانال ره توشه مبلغین
@mobaleqin20
گوشه ای از سیره امام صادق(علیه السلام)
🌷حماد بن عثمان (از ياران امام صادق عليه السلام) مىگويد:
رَأَیْتُ أَباعَبْدِاللّهِ علیه السلام یَجْلِسُ فى بَیْتِهِ عِنْدَ بابِ بَیْتِهِ قِبالَةَ الْقِبْلَةِ.
امام صادق علیه السلام را مىدیدم که در خانهاش جلوى درِ اتاق رو به قبله مىنشست.
مشکاة الانوار: 206
🌷امام کاظم عليه السلام فرمودند:
کانَ یُعْرَفُ مَوْضِعُ سُجُودِ أَبی عَبْدِاللّهِ علیه السلام بِطیبِ ریحِهِ.
جایگاه سجده امام صادق علیه السلام از بوى خوش آنجا شناخته مىشد.
کافى 6: 511 ح 11
🌷امام صادق عليه السلام فرمودند:
مَا اتَّخَمْتُ قَطُّ وَ ذلِکَ أَنّی لَمْ أبْدَأْ بِطَعامٍ اِلاّ قُلْتُ بِسْمِ اللّهِ وَ لَمْ أَفْرَغْ مِنْ طَعامٍ اِلاّ قُلْتُ أَلْحَمْدُ لِلّهِ.
هرگز هضم غذا بر من مشکل نشده است، زیرا هیچ گاه شروع به غذا نکردم مگر اینکه «بسم اللّه»گفتم و هیچ گاه از غذا خوردن فارغ نشدم مگر آنکه «الحمد للّه» گفتم.
وسائل الشيعه ج 16 ص 586 ح 7
🌷مالک (پيشواى فرقه مالکيه اهل سنت) مىگويد:
وَ لَقَدْ کُنْتُ أَرى جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ علیهماالسلام وَ کانَ کَثیَر الدِّعابَةِ وَ التَبَسُّمِ.
من هماره امام صادق علیه السلام را مىدیدم و آن حضرت بسیار اهل مزاح و تبسم بود.
بحارالانوار 17: 32 ح 14
🌷هشام بن سالم (از ياران امام صادق عليه السلام) مىگويد:
کانَ أَبُوعَبْدِاللّهِ علیه السلام اِذا اعتَّمَ وَ ذَهَبَ مِنَ اللَّیْلِ شَطْرُهُ أَخَذَ جِرابا فیهِ خُبْزٌ وَ لَحْمٌ وَ الدَّراهِمُ فَحَمَلَهُ عَلى عُنُقِهِ ثُمَّ ذَهَبَ اِلى اَهْلِ الْحاجَةِ مِنْ أَهْلِ الْمَدینَةِ فَقَسَّـمَهُ فیهِمْ وَ لا یَعْرِفُونَهُ فَلّما مَضى أَبُوعَبـْدِ اللّهِ علیه السلام فَقَدُوا ذلِکَ فَعَلِمُوا أَنَّهُ کانَ أَبُوعَـبْدِاللّهِ علیه السلام.
چون پارهاى از شب مىگذشت امام صادق علیه السلام کیسهاى انباشته از پول و نان و گوشت بر دوش مىکشید و به سراغ نیازمندان شهر مدینه مىرفت و آن را بین آنان تقسیم مىکرد و آنها هیچ گاه او را نمىشناختند و چون امام علیه السلام درگذشت و این بخششها قطع شد فهمیدند آن شخص امام صادق علیه السلام بوده است.
کافى 4: 8 ح 1، بحار الانوار 47: 38 ح 47
اما حدیثی از حضرت
به امام صادق عليه السلام گفتند: کار خود را به چه اساسى استوار ساخته اىد؟ فرمودند:
عَلى أَرْبَعَةَ أَشْیاءَ: عَلِمْتُ أَنَّ عَمَلى لایَعْـمَلُهُ غَیرى فَاجْتَهَدْتُ وَ عَلِمْتُ أَنَّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ مُطَّلِعٌ عَلىَّ فَاسْتَحْیَیْتُ وَ عَلِمْتُ أَنَّ رِزقى لایَاکُلُهُ غَیرى فَا طْمَانَنْتُ وَ عَلِمْتُ أَنَّ اخِرَ أَمْرى الْمَوتُ فَاسْتَعْدَدتُ.
بر چهار بنیان:
[اول] دانستم که عمل مرا کسى دیگر انجام نمىدهد پس تلاش نمودم
[دوم] دانستم که خداى بر من آگاه است پس حیا کردم.
[سوم] دانستم که روزى مرا دیگرى نمىخورد پس آرام گرفتم [چهارم] دانستم که پایان کار من مرگ است پس براى آن آماده شدم .
بحار الانوار، 78: 228 ح 100
#امام_صادق
#ربیع_الاول
کانال ره توشه مبلغین
@mobaleqin20
با سلام
ان شاء الله منبرک های اخلاقی با موضوع زبان و کنترل زبان تقدیم می گردد
حفظ و کنترل زبان در کلام معصومین (علیهم السلام)
پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) فرمود:
یعذب الله اللسان بعذاب لا یعذب به شیئا من الجوارح...** اصول کافی، ج 2، ص 115، ح 16.***؛
خداوند زبان را به عذابی عذاب کند که هیچ یک از اعضا و جوارح را آن گونه عذاب نکند. زبان گوید: پروردگارا! مرا عذابی کردی که هیچ یک از سایر اعضا و جوارح را چنین عذابی ننمودی؟
خطاب می رسد: کلمه ای از تو سر زد که به مشرق و مغرب رسید و به واسطه آن خون های محترم ریخته شد و مال ها غارت گشت و ناموس ها و آبروها بر باد رفت، و به عزت خودم قسم! تو را عذابی نمایم که هیچ یک از جوارح و اعضا را چنین عذاب نکنم.
پیامبر اسلام (صلی الله علیه وآله):
اذا أصبح ابن آدم أصبحت الأعضاء کلها تستکفی اللسان أی تقول: اتق الله فینا فانک ان استقمت استقمنا و ان اعوججت اعوججنا**ملا محسن فیض کاشانی، محجةالبیضاء، ج 5، ص 153.***؛
آدمیان چون صبح کنند همه اعضا و جوارح شان خطاب به زبان گویند: در حق ما از خدا بترس، که اگر راست باشی، همه ما راست (و در امان) هستیم و اگر تو کج شوی، همه ما کج می شویم.
پیامبر اعظم (صلی الله علیه وآله):
ان أکثر خطایا ابن آدم فی لسانه **همان، ص 194.***؛
بیشترین لغزش های انسان از زبان اوست.
پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله):
من یتکفل لی بمابین لحییه ورجلیه أتکفل له بالجنة** ملا محمدتقی نراقی: جامع السعاداة، ج 2، ص 341. سید عبدالله شبر، الاخلاق، ص 129.***؛
هر کس برای من عهده دار حفظ زبان و عضو جنسی خویش شود، من بهشت را برای او متعهد می شوم.
از پیامبر گرامی اسلام درباره بیشتر آنچه باعث ورود به آتش جهنم می شود سؤال شد. حضرت فرمود:
الاجوفان: الفم و الفرج **- (علامه) محمدباقر مجلسی، بحارالانوار، ج 71، ص 78. کافی، ج 2، ص 115، ح 13.***؛
دو فضای تو خالی: دهان و عضو تناسلی زن. (عدم حفظ زبان و ناموس).
در دوزخ تن زبان زیان است - مفتاح بهشت بی زبانی است
پیامبر اعظم (صلی الله علیه وآله) فرمود:
لا یستقیم ایمان عبد حتی یستقیم قلبه، و لا یستقیم قلبه حتی یستقیم لسانه **همان.***؛
استقامت و راستی ایمان بنده ای بدون استقامت و راستی قلب او ممکن نیست و آن نیز بدون استقامت و راستی زبان محقق نمی شود.
امیرمؤمنان علی (علیه السلام) می فرماید:
الجمال فی اللسان و الکمال فی العقل **میزان الحکمة، ج 8، ص 492.***؛
جمال و زیبایی (باطنی) انسان در زبان و کمال شخصیت در عقل آدمی است.
نیز آن حضرت فرمود:
و ان لسان المؤمن من وراء قلبه و ان قلب المنافق من وراء لسانه...**نهج البلاغه، (دشتی ره) خطبه 176، ص 238 و حکمت 40، ص 451.***؛
و همانا زبان مؤمن در پس قلب او، و قلب منافق از پس زبان اوست، زیرا مؤمن هرگاه بخواهد سخنی بگوید نخست می اندیشد؛ اگر نیک بود اظهار می دارد و چنانچه ناپسند بود پنهانش می کند، در حالی که منافق آنچه بر زبانش آمد می گوید و نمی داند چه به سود او و چه حرفی بر ضرر اوست
در جای دیگر به جای مؤمن، عاقل و به جای منافق احمق ذکر شده است.
هم چنین فرمود:
نجاةالمؤمن فی لسانه **میزان الحکمة، ج 8، ص 495.***؛
نجات و رستگاری مؤمن در کنترل زبان اوست.
نیز امیرمؤمنان علی (علیه السلام) فرمود:
ضرب اللسان أشد من ضرب السنان **بحارالانوار، ج 68، ص 286.***؛
جراحت های ناشی از زبان، عمیق تر از جراحت های ضربت سرنیزه است.
از این رو گفته اند:
ناوکی که در سینه نشیند بیرون آوردن آن ممکن است؛ اما تیری که از زبان به دلی رسد، بیرون آوردن آن محال می باشد.
هم چنین آن حضرت فرمود:
رب کلمة سلبت نعمة، فاخزن لسانک کما تخزن ذهبک و ورقک **میزان الحکمة، ج 8، ص 497.***؛
چه بسا کلمه ای موجب سلب نعمتی گردد، پس زبانت را کنترل کن همان گونه که سکه های طلا و نوشته هایت را حفظ می کنی.
ضرب المثل معروفی است که می گوید: زبان سرخ سر سبز می دهد بر باد .
امام علی (علیه السلام) در کلام گهربار دیگر می فرماید:
الکلام فی وثاقک ما لم تتکلم به، فاذا تکلمت به صرت فی و ثاقه، فاخزن لسانک کما تخزن ذهبک و ورقک، فرب کلمة سلبت نعمة و جلبت نقمة**نهج البلاغه، (دشتی ره) حکمت 381، ص 516.***؛
سخن در بند و اختیار توست تا آن را نگفته باشی و چون گفتی، تو در بند آنی، پس زبانت را نگهدار چنان که طلا و اسناد خود را نگاه می داری، زیرا چه بسا سخنی که نعمتی را طرد یا نقمتی (و بلایی) را جلب می کند.
نیز آن حضرت فرمود:
اعلم أن اللسان کلب عقور ان خلیته عقر**میزان الحکمة، ج 8، ص 498.***؛
آگاه باش همانا زبان چون سگی گزنده و درنده است که اگر رهایش کنی می درد.
هم چنین فرمود:
من سجن لسانه أمن من ندمه **همان، ص 499.***؛
آن کس که زبانش را حفظ کند، دچار ندامت و پشیمانی نمی شود.
نیز آن امام بزرگوار فرمود:
ألمرء مخبوء تحت لسانه، فزن کلامک و اعرضه علی العقل و المعرفة، فان کان لله و فی الله فتکلم و ان کان غیر ذلک فالسکوت خیر منه **نهج البلاغه، حکمت 148؛ بحارالانوار، ج 71، ص 285، ح 39؛ الاخلاق، ص 130، محجة البیضاء، ج 5، ص 196.***؛
مرد در زیر زبان خود پنهان است؛ پس هرچه می گویی با عقل و معرفت بسنج؛ اگر برای خدا باشد بگو وگرنه سکوت بهتر از گفتن است.
بنابراین، نه تنها شخصیت علمی، بلکه شخصیت اخلاقی و اجتماعی و به طور کلی شخصیت انسانی او زیر زبان است و تا سخن نگفته باشد، عیب و هنرش نهفته باشد.
امام زین العابدین (علیه السلام) می فرماید:
ان لسان ابن آدم یشرف علی جمیع جوارحه کل صباح فیقول: کیف أصبحتم؟ فیقولون: بخیر ان ترکتنا، و یقولون: الله الله فینا، و یناشدونه و یقولون: انما نثاب و نعاقب بک ** اصول کافی، ج 2، ص 115، ح 13؛ بحارالانوار، ج 71، ص 478.***؛
هر روز صبح زبان به سایر اعضا می گوید: چگونه داخل صبح شدید و حال شما چگونه است؟ گویند: اگر تو ما را به حال خود بگذاری، امر ما به خیر و خوبی خواهد بود. سپس اضافه می کند: به خدا سوگند! ما را رعایت کن، ما به وسیله تو ثواب می بینیم و یا مجازات می شویم.
امام باقر (علیه السلام) می فرماید:
ان هذا اللسان مفتاح کل خیر و شر** میزان الحکمة، ج 8، ص 493.***؛
همانا این زبان، کلید هر خیر و نیکی و شر و زشتی است.
امام صادق (علیه السلام) می فرماید:
اذا أرادالله بعبد خزیا اجری فضیحته علی لسانه ** همان، ص 498.***؛
هرگاه خداوند بنده ای را (به خاطر مجازات اعمالش) بخواهد خوار کند، او را به زبانش وا می گذارد.
امام حسن عسگری (علیه السلام) می فرماید:
قلب الأحمق فی فمه و فم الحکیم فی قلبه **بحارالانوار، ج 78، ص 374؛ میزان الحکمة، ج 8، ص 494.***؛
قلب احمق در زبانش و دهانش، و دهان و زبان حکیم در قلب اوست.
#اخلاق
#زبان
کانال ره توشه مبلغین
@mobaleqin20