💠تقاضاى فرزند به جاى قيمت روغن حضرت صادق آل محمّد صلوات اللّه عليهم حكايت فرمايد: امام حسن مجتبى عليه السلام از مدينه با پاى پياده ، عازم مكّه معظّمه گرديد؛ و چون با پاى برهنه راه را مى پيمود، پاهايش آسيب ديده و متورّم شد، به طورى كه در مسير راه به سختى قدم برمى داشت ، به حضرت پيشنهاد داده شد كه چنانچه سوار شوى ناراحتى پاهايت برطرف خواهد شد. حضرت فرمود: خير، من قصد كرده ام كه پياده بروم ؛ و سپس افزود: همين كه به اوّلين منزل برسيم ، مردى سياه پوست وارد خواهد شد و او روغنى همراه خود دارد كه براى ورم و ناراحتى پا مفيد و درمان كننده است ؛ پس هنگام دريافت روغن هر قيمتى را كه گفت قبول كنيد. بعضى از همراهان حضرت گفتند: ياابن رسول اللّه ! در اين نزديكى منزلى نيست كه كسى بيايد و روغن بفروشد؟! امام عليه السلام فرمود: چرا، منزل نزديك است و روغن فروش نيز خواهد آمد. و چون مقدار مسافتى كوتاه به راه خود ادامه دادند، به منزلى رسيدند؛ حضرت فرمود: در همين منزل استراحت مى كنيم . در همين بين ، مردى سياه پوست وارد آن منزل شد، همراهان حضرت از او تقاضاى روغن براى ناراحتى پا كردند؟ آن مرد گفت : روغن براى چه كسى مى خواهيد؟ پاسخ دادند: براى امام حسن مجتبى فرزند اميرالمؤ منين علىّعليهماالسلام مى خواهيم . مرد سياه پوست گفت : من بايد خدمت آن حضرت شرفياب شوم و خودم روغن را تحويل ايشان دهم . روغن فروش بر حضرت وارد شد، سلام كرد و عرضه داشت : ياابن رسول اللّه ! من غلام شما هستم ، اين روغن در اختيار شما باشد و من در ازاى آن چيزى نمى خواهم ، جز آن كه تقاضامندم از خداوند متعال بخواهيد تا فرزندى پسر، دوستدار شما اهل بيت رسالت ؛ و نيكوكار به من عطا گرداند؟ امام مجتبى عليه السلام روغن را گرفت و به او فرمود: به خانه ات بازگرد؛ مطمئن باش كه خداوند فرزند پسرى به تو عطا خواهد نمود؛ و سپس پاهاى مبارك خود را با آن روغن ماساژ داد و ناراحتى ورم آن كاملاً خوب و برطرف گرديد. امّا مرد سياه پوست ؛ چون به منزل آمد، ديد همسرش نوزادى پسر، صحيح و سالم وضع حمل كرده است ، پس بسيار خوشحال شد و به سمت امام حسن مجتبى عليه السلام بازگشت ؛ و چون به آن حضرت ملحق شد تشكّر و قدردانى كرد.(1) 📚1-مدينة المعاجز: ج 3، ص 246، ح 868، بحار الا نوار: ج 4، ص 324، ح 3، به نقل از خرايج و جرايح مرحوم راوندی #محضر_اهل_بیت

💠اطاعت در معصیت خدا ممنوع!! قال علی [عليه السلام] لَا طَاعَةَ لِمَخْلُووقٍ فِى مَعْصِيَةِ الْخَالِقِ ( الشافی ص 828) حق نداریم از هیچ مخلوقی اطاعت کنیم که آن اطاعت از مخلوق ، معصیتِ خالق باشد. آن مخلوق ، هر کس می خواهد باشد. حسن کار در اطاعت اولیای الهی و پیغمبر و ائمه معصومین علیهم السلام این است که انسان خاطرش جمع است که اینها معصومند، حرفی که آنها می زنند ، امری که می کنند ، بلا شک در آن معصیت خالق نیست، بلکه عینِ اطاعت خالق است. اما در غیر معصومین ، این معنا وجود ندارد؛ چه آن کسی که اطاعت آن را می کنیم آدم فاسق و ظالمی باشد یا آن شخص عادل و مومن باشد لکن اگر به آنچه که ما را به آن امر می کند معصیت خدا باشد حق نداریم از آن اطاعت کنیم. 📚 شرح حدیث از مقام معظم رهبری حضرت آیت ا... امام خامنه ای (مدظله العالی) [ 1/ 12/ 91 ] #شرح_حدیث

📝 سؤال: زنی که عمل کورتاژ (#سقط_جنین) را انجام داده، در حال نفاس است یا خیر؟ ✍پاسخ: بعد از سقط جنين ولو به‌صورت #علقه باشد اگر خونى را مشاهده کرد، محکوم به نفاس است. 📚سایت آیت الله خامنه ای – اجوبه الاستفتائات احکام بانوان- leader.ir #احکام

💠موزه های تماشایی این موزه ها چرا اینقدر تماشایی اند و از دور و نزدیک به نظاره و تماشای آن ها می روند؟ چون اشیاء قیمتی را با خود دارند. سینۀ پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم موزه بود ، و تنها چیز های با ارزش در آنجا ثبت و ضبط می شد ، حتی اگر خلاف و خطایی از کسی می دید ، سعی می کرد برای خود یک عذر و بهانه ای درست کند و یک نکتۀ مثبتی از آن برای خود بتراشد و آنگاه آن را در سینۀ خود جای دهد. بر خلاف ما ها که سینه هامان خرابه است ، و حتی خوبی ها هم به بدی تفسیر کرده و مثبت ها را هم منفی نموده و آنگاه به ذهن و خاطر خود می سپاریم. 📚کتاب سلوک باران – حجت الاسلام محمد رضا رنجبر #تمثیلات

💠پرهیز از کار امروز را به فردا افکندن پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به ابوذر غفاری می فرماید : ای ابوذر! از آن بپرهیز که خیالات و آرزوها سبب شود که کار امروز به فردا بیفکنی، زیرا تو متعلق به امروز و مالِ امروز هستی نه مالِ روزهای نیامده. در آنجا که کار مفید و لازم و خداپسندی می‌خواهی انجام دهی تأخیر و دفع الوقت را روا مدار. ای ابوذر! به عمرت بیشتر بخل بورز تا به مالت. 📚( مرتضی مطهری، حکمتها و اندرزها ، ج1 ،ص62) #حکایت_اخلاقی

💠حُسن خلق فقط لبخندزدن نیست ! فى الکافی، عن الباقر: قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم): … طوبی لمَن حَسُن مع الناس خُلقُه و بذَل لهم معونتَه و عدل عنهم شرّه. 📚( الشافی، صفحه 821) 🔶خُلق در اینجا طبعا به معنای اخلاقِ رفتاری است، یعنی برخورد او با مردم، برخوردِ ناشی ازً حُسن اخلاق باشد؛ تندی، تلخی، جفا، بی اعتنایی نسبت به امر مردم در او وجود نداشته باشد. حُسن خلق فقط لبخندزدن نیست اگرچه لبخند زدن هم یکی از اجزاء حُسن خلق است. علاوه بر این، کمک هم به مردم بکند؛ چه کمکِ مالی، چه کمکِ آبروئی، چه احیاناً کمک بدنی و جسمی.... خوشا به حال کسی که شرّش را هم از آنها باز بدارد. چون هرانسانی یک شرّی هم دارد، ماها منشأ شرور هم هستیم، ممکن است منشأ خیرات هم باشیم، اخلاقمان بد است، غضب غلبه می‌کند، امیال گوناگون غلبه می‌کند، خودخواهی‌ها غلبه می‌کند. اینها در رفتار بیرونی ما بروز و ظهور پیدا می کند. این بروز و ظهور را از مؤمنین، از مردم باز بداریم، نگذاریم آنچه از شرور نفس برمی‌خیزد، از برخی از غرائز غلط ما، از بعضی از صفات و ضعف‌های اخلاقیِ ما، نگذاریم که این روی مردم سرریز بشود، به آنها ضرر برساند. 📚شرح حدیث از مقام معظم رهبری حضرت آیت ا... امام خامنه ای (مدظله العالی)- [جلسه 504 درس خارج 8 / 8/ 91 ] #شرح_حدیث

📝سوال: اینکه گفته می شود در هبه به رحم رجوع به هبه جایز نیست،‌ منظور از رَحِم چه کسانی هستند؟ ✍پاسخ: مقام معظم رهبری: مقصود از ارحام، خویشاوندان نَسَبی می باشند، و مشروط به این که آن مقدار نسب دور نباشد، که عرفا از ارحام شمرده نشوند. [1] ✍ آیت الله مکارم: منظور از ارحام، تمام بستگان نسبی است. [2] ✍ آیت الله سیستانی: نزديكانى كه با شما در مادر يا مادر بزرگى شريك باشند. [3] ✍ آیت الله شبیری زنجانی: مقصود از ارحام خویشاوندان نسبی هستند که در طبقات ارث قرار دارند. [4] ✍ آیت الله فاضل: ارحام به کسانی گفته می شود که خویشاوندی نزدیک خونی با انسان دارد مانند پدر و مادر و نیز پدر بزرگ و مادر بزرگ پدری و مادری و برادر و خواهر و فرزندان و نوه های آنها و نیز عمو و دایی و عمه و خاله و فرزندان آنها که در طبقات ارث به ترتیب طبقه اول و دوم وسوم بیان شده اند، تمام اینها ارحام گفته می شوند. [5] ➖➖➖➖➖ 📚 پی نوشت: [1]. استفتاء اینترنتی پایگاه اطلاع رسانی آیت الله خامنه ای، شماره استفتاء: TK6L5t87iJc. [2]. استفتاء اينترنتی پايگاه اطلاع رسانی حضرت آيت الله مکارم، کد رهگیری: 9509290148. [3]. استفتاء اينترنتی پايگاه اطلاع رسانی حضرت آيت الله سیستانی، کد استفتاء: 562591 ١. [4]. استفتاء اينترنتی پايگاه اطلاع رسانی حضرت آيت الله شبیری زنجانی، شماره سوال: 36635. [5]. استفتاء اينترنتی پايگاه اطلاع رسانی حضرت آيت الله فاضل لنکرانی، کد رهگیری: 9502917. ➖➖➖➖➖ #احکام

💠بزرگوارى امام حسين عليه السلام شخصس به نام (عصام بن مصطلق ) گويد: روزى به مدينه وارد شدم و حسين بن على عليه السلام را با قيافه اى جذاب مشاهده كردم و به شگفت آمدم آنگاه هر چه از حسادت نسبت به پدرش در دل داشتم آشكار كردم . گفتم : تو فرزند ابوتراب هستى ؟ جواب داد: آرى ، من هم او و پدرش را مورد برگوئى بسيار قرار دادم . آنگاه با عطوفت و مهربانى به من نگاه كرد و اين آيات را تلاوت كرد: و امر به نيكى كن واز انسانهاى جاهل درگذر، و اگر وسوسه اى از شيطان در تو ايجاد شد به خدا پناه آور كه او بسيار شنوا و آگاه است . وقتى طايفه اى از شيطانها پرهيزكاران را وسوسه كنند خدا را به ياد آورند و همان لحظه آگاه و بينا شوند، شيطانها برادرشان (افراد فاسق و هواپرست ) را به گمراهى مى كشانند. سپس به من گفت : آرام باش و براى من و خودت از خداوند طلب مغفرت كن . اگر از ما يارى بخواهى تو را يارى خواهيم كرد و اگر كمك بخواهى كمك مى كنيم و اگر طلب هدايت نمائى تو را هدايت خواهيم كرد. مردبا اين بر خورد نيكوى حضرت از گفته ها و رفتار خود پشيمان شدم در اين هنگام حضرت فرمود: لاتثريب عليكم اليوم يغفراللّه لكم و هوارحم الراحمين . (يوسف به برادران شرمنده خود گفت ) امروز هيچ ملامتى بر شما نيست (و من عفو كردم ) خداوند شمارا مى بخشد او مهربانترين مهربانان است . سپس فرمود: آيا اهل شام هستى ؟ گفتم : بله فرمود: اين خود طبيعى است كه معاويه در ميان مردم شام شايع كرده است . درود خدا بر ما و تو باد. نيازمنديهاى خود را بگو كه مرا بهتر از آنچه گمان برده اى خواهى يافت ، انشاءاللّه تعالى . عصام گويد: با اين بر خورد بزرگوارانه او زمين با همه پهناورى كه داشت برايم تنگ شد و دوست داشتم كه مرا در خود فرو برد آنگاه خود را از وى دور كردم و از آن پس كسى محبوبتر از او پدرش نزد من نبود. 📚بحارالانوار، ج 44، ص 191. #محضر_اهل_بیت

💠بوی خوش هر كجا بوي خوشي به مشام شما برسد توقف مي كني و نفسي عميق مي كشي تا از آن بو و رايحه ي خوش بهره ي بيشتري ببري و هر كجا بوي عفن و نا خوشايندي باشد ، بيني خود را گرفته و قدم ها را سريعتر بر مي داريد. يعني ما آدم ها نسبت به بوي خوش و بوي بد بي تفاوت نيستيم . پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم نسبت به زشتي ها و زيبايي هاي اخلاقي دقيقاً اينگونه بود، چون اخلاق خوش هم مثل رايحه است . يُحَسِّنُ الحَسَن و يُقبِّح القَبيح يعني اگر كسي اخلاق زيبايي داشت پيامبر (ص) او را تحسين مي كرد . و اگر كسي اخلاق زشتي داشت آن را تقبيح مي كرد البته با لطف و لطافت و نرمش و مدارا : كانَ خُلقُ رسول الله دينَه اخلاق پيامبر (ص) مثل باران سحر گاهي بود كه نم نم و آرام مي بارد و طراوتي خاص به گل و گياه و هوا مي بخشد . 📚کتاب سلوک باران – حجت الاسلام محمد رضا رنجبر #تمثیلات

💠غرّه مشو گر ز چرخ کار تو گردد بلند مرحوم علاّمه جعفری (اعلی الله مقامه الشریف) می فرمودند: شخصی از اهالی یک روستایی آمد و گفت: آقا آیا ممکن است برای تبلیغ به روستای ما بیایی؟ در خواست ایشان به من برخورد و گفتم: خیر! سپس رفتم جلو برای خواندن نماز جماعت، گفتم :«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ -إِنَّا أَنْزَلْناهُ في لَيْلَةِ الْقَدْرِ» بقیه اش یادم رفت دوباره تکرار کردم اما باز هم بقیه اش یادم نیامد از پشت سرم همان روستایی گفت: «وَ ما أَدْراكَ ما لَيْلَةُ الْقَدْرِ» ! غرّه مشو گر ز چرخ کار تو گردد بلند زانک بلندت کند تا بتواند فکند 📚 [قدحی از معرفت 2 در باب عشق و طهارت ، دکتر سید حسن عاملی / سایت دارالارشاد ] #حکایت_اخلاقی

💠عدم قدرت انسان بر انتخاب پسر يا دختر از نظر قرآن كريم هيچكس از خود چيزى ندارد و هر چه هست از ناحيه خداوند است به هر كس اراده كند دختر مى بخشد و به هر كس بخواهد پسر. يا اگر بخواهد پسر و دختر هر دو را به آنها مى دهد و هر كس را بخواهد عقيم و بى فرزند مى گذارد (يهب لمن يشاء اناثا و يهب لمن يشاء الذكوراو يزوجهم ذكراناً و اناثا و يجعل من يشاء عقيما) «1». و به اين ترتيب مردم به چهار گروه تقسيم مى شوند: آنهايى كه تنها پسر دارند و در آرزوى دخترى هستند و آنها كه دختر دارند و در آرزوى پسرى و آنها كه هر دو را دارند و گروهى كه فاقد هر گونه فرزند اند و قلبشان در آرزوى آن پر مى كشد و عجب اينكه هيچكس نه در زمانهاى گذشته و نه امروز كه علوم و دانشها پيشرفت فراوان كرده قدرت انتخاب در اين مسئله را ندارد و على رغم تمام تلاشها و كوششها هنوز كسى نتوانسته است عقيمان واقعى را فرزند ببخشد و يا نوع فرزند را طبق تمايل انسان تعيين كند. گر چه نقش بعضى از غذاها و داروها را در افزايش احتمال تولد پسر يا دختر نمى توان انكار كرد ولى بايد دانست كه اينها فقط احتمال را افزايش مى دهد و نتيجه هيچيك قطعى نيست. و اين يك نمونه بارز از عدم توانايى انسان از يك سو و نشانه روشن از مالكيت و خالقيت خداوند از سوى ديگر است؟ جالب اينكه در آيات مذكور اناث (دختران) را بر ذكور (پسران) مقدم داشته تا از يكسو بيانگر اهميتى باشد كه اسلام به احياى شخصيت زن مى دهد و از سوى ديگر به آنها كه به خاطر پندارهاى غلط از تولد دختر كراهت داشتند بگويد او بر خلاف خواسته شما آنچه را كه به آن تمايل نداريد مى دهد و اين دليل بر اين است كه انتخاب به دست شما نيست. تعبير به (يهب) (مى بخشد) دليل روشنى است كه هم دختران هديه الهى هستند و هم پسران و فرق گذاشتن ميان اين دو از ديدگاه يك مسلمان راستين صحيح نيست هر دو هبه او مى باشند. 📚(1)- 50/ شورى #کلام_وحی

💠كمك به اندازه معرفت فقير روزى امام حسين عليه السلام در گوشه اى از مسجد پيامبر صلى اللّه عليه و آله نشسته بود. مردى عرب نزد او آمد و گفت : يابن رسول اللّه من بايد يك ديه كامل بپردازم و توان اداى آن را ندارم . نزد خودم مى روم و از كريمترين مردم درخواست مى كنم و كسى را كريمترين مردم درخواست مى كنم و كسى را كمتر از اهلبيت رسول خدا صلى اللّه عليه و آله نمى شناسم . امام حسين عليه السلام فرمود: اى برادر عرب من سه سوال مى كنم اگر يكى از آنها راجواب دادى يك سوم بدهى تو را مى پردازم و اگر دو مساله را پاسخ دادى دوثلث آن را ادا مى كنم و اگر هر سه سوال را جواب دادى تمام بدهى تو را مى پردازم . مردعرب گفت : يابن رسول اللّه آيا شما از من (كه عربى جاهل و بى سواد هستم ) سوال مى كند؟ شما كه اهل علم و شرف و بزرگى هستيد؟ امام حسين عليه السلام فرمود: بله شنيدم كه جدم رسول اللّه خدا صلى اللّه عليه و آله فرمود: (المعروف بقدر المعروفة ) (به اندازه معرفت احسان شود.) مرد عرب گفت : هر چه مى خواهيد سوال كنيد اگر دانستم جواب مى دهى و اگر ندانستم از شما مى آموزم . (و لاقوة الاباللّه ) امام عليه السلام پرسيد: (اى الاعمال افضل ) (كدام اعمال بهترند؟) جواب دادن (الايمان باللّه ) (ايمان به خدا) حضرت پرسيد: (فما النتجاة من المهلكة ) (راه نجات از مهلكه كدام است ؟) پسخ داد: (الثقة باللّه ) (اعتماد و توكل بر خداوند.) امام عليه السلام سوال كرد: (فمايزين الرجل ) (چه چيزى به مرد زينت مى بخشد؟) مرد عرب جواب داد: (علم معه حلم ) (توكل توام با بردبارى ) حضزت فرمود: اگر علم وحلم نداشت چه چيزى او را زينت مى دهد؟مرد عرب : (فقر معه مروة ) (مال همراه بامروت ) امام عليه السلام : اگر از فقر و صبر هم بر خوردار نبود چه ؟ مرد عرب : ( صاعقة تنزل من السماء و تحرفه فانه اهل لذلك )( صاعقه اى از آسمان پائين آيد واو را آتش زند كه مستحق چنين عذابى است ) امام عليه السلام خنديد و كيسه اى را كه در آن هزار دينار زر سرخ بود به او داد و انگشترى را كه دويست درهم ارزش داشت به او بخشيد و فرمود: طلاها را به طلبكارانت بپرداز و پول انگشتر را صرف مخارج زندگى نما. مرد عرب آنها را برداشت و گفت :( اللّه اعلم حيث يجعل رسالته ) يعنى : يعنى خداوند بهتر مى داند که رسالتش را رد مجا قرار دهد. 📚بحارالانوار، ج 68، ص 156. #محضر_اهل_بیت