#یاران_امام_حسین_علیه_السلام ✅ #جناب_مسلم_بن_عقیل علیه السلام 1⃣ #روز_اول #محرم 🔻سفير امام، زمينه‌ساز قيام ☑️مسلم بن عقيل بن ابي‌طالب 🔹اشاره 🔴«مسلم » پسر «عقيل» پسر «ابوطالب» عليه‌السلام است. عقيل برادر امام علي عليه السلام و مسلم پسر عموي حسين عليه‌السلام است. ✳️ #مادر_مسلم كنيز بود و «عليه »نام داشت(۱) و عقيل او را از شام خريده بود . 🔸دعوت اهل كوفه از امام حسين 🔵هنگامي كه اهل كوفه نامه‌هاي فراواني به امام ارسال داشتند، آن حضرت مسلم را فراخواند و به همراه وي «قيس بن مسهر» و «عبدالرحمن بن عبدالله» و عده‌اي از فرستادگان را سفير خود نمود. آن حضرت، مسلم را به چند چيز امر فرمود :  ▪️الف . تقوي الهي داشته باشد؛ ▪️ب. اسرار حكومت را پنهان بدارد؛ ▪️ج. به مردم لطف و مرحمت داشته باشد؛ ▪️د. اگر مردم را با هم متحد يافت، به سرعت امام را باخبر كند . 🔻سپس امام نامه‌اي را به مردم كوفه به اين مضمون نوشتند :  ◼️اما بعد، به تحقيق برادر و پسر عمويم و مورد اعتماد از اهل بيتم، مسلم بن عقيل را به سوي شما فرستاده‌ام، ايشان را امر كرده‌ام تا كه برايم بنويسد كه آيا شما را با هم، همدل و همداستان مي‌يابد. پس به جانم قسم، امام نيست مگر كسي كه به حق قيام كند .(۲ ) ⚫️حركت مسلم از مكه 🔹اواخر ✳️ماه مبارك رمضان بود كه مسلم بن عقيل از مكه به مدينه منوره حركت كرد . ايشان به مسجد النبي صلي الله عليه و آله و سلم رفت و در آنجا نماز گزارد .✳️ پس از آن با اهل و عيال خويش خداحافظي كرد. سپس از «قيس» دو راهنما اجاره كرد تا كه راه را به او نشان دهند. در راه، گرما و تشنگي آن دو را سخت آزار داد.(۳) مسلم راه را ادامه داد تا به محلي رسيد كه آنجا آب و آبادي بود . آن دو راهنما راه را به مسلم نشان دادند تا «بطن جنت»(۵)رسيد. آنجا با قيس نامه‌اي را از سختي راه و مشكلات براي امام عليه‌السلام ارسال داشتند . نامه مسلم اين‌گونه بود : ▫️«اما بعد، من از مدينه خارج شدم، در حالي كه دو راهنما را براي طي راه اجاره كرده بودم، راه را گم كرديم و به عطش افتاديم. چيزي نمانده بود كه آنها جان بدهند تا اين كه آخرالامر به آب رسيديم. تنها نجات ما در لحظات آخر، نفس ما بود. اين حادثه موجب شد كه آينده كار را نيكو نبينم .»( ۶ )  در پاسخ اين نامه امام عليه‌السلام اين‌گونه نوشت : ▪️ «اما بعد؛ البته من خوف اين را دارم كه آن گونه كه تو (بد) پيش‌بيني مي‌كني، غير آن باشد كه به تو تذكر داده‌ايم. همان گونه كه تو را رهنمون شده‌ام، حركت كن، والسلام .»( ۷ ) ♻️درسي كه مي‌توان گرفت: از اين ماجرا چند نكته به دست مي‌آيد: 🔻۱. از فال بد زدن به صرف برخورد با حوادث ناگوار در آينده بايد پرهيز كرد كه آن، گوياي وظيفه انساني نيست. 🔻۲. بايد در تشخيص وظيفه و انجام دادن كاري كه امام عليه‌السلام آن را توصيه مي‌كند، تلاش كرد؛  🔻۳. بايد در انجام دادن رسالت الهي مقاومت و استقامت داشت . ⚪️مسلم به محل آب‌خيز «طيي‌ء» رسيد. در آنجا قدري استراحت كرد. سپس حركت كرد تا اين كه به مردي رسيد كه تيرش آهويي را نشانه رفته بود. وقتي به حيوان رسيد آن را كشت. مسلم با ديدن آن صحنه گفت: «دشمن ما كشته خواهد شد، اگر خدا بخواهد».(۸ )

🔴نامه مسلم به امام حسين 🔹بيعت اكثر مردم، مسلم را مطمئن كرده بود كه امام اگر به كوفه باز آيد، همه چيز از نو بنا خواهد شد. او در نامه‌اي به حضرت نوشت كه هيجده هزار نفر از مردم كوفه بيعت كرده‌اند . از امام خواست كه با شتاب به كوفه رهسپار شوند؛ چرا كه مردم سخت مشتاق ديدار اويند. مسلم نامه خود را ضميمه نامه اهل كوفه كرد و به «عابس بن ابي‌شبيب شاكري» سپرد تا به همراه «قيس بن مسهر صيداوي» به خدمت امام برسانند.(۲۲ ) 🔵يزيد و كوفه 🔸خبر ارسال نامه مسلم به يزيد رسيده بود. او به والي تازه براي كوفه مي‌انديشيد. «سرجون»(۲۳) غلام وفادار پدرش (معاويه) را احضار كرد و از وضع كوفه، «نعمان بن بشير» و بيعت مردم آگاه ساخت و در مورد والي جديد كوفه از او نظر خواست. سرجون گفت: «اگر پدرت معاويه اينك زنده مي‌شد نظر او را به كار مي‌بستي؟». يزيد گفت: «آري». سرجون كينه يزيد به ابن‌زياد را مي‌دانست . فرمان معاويه را كه قبل از مرگ براي عبيدالله نوشته و او را به حكومت كوفه نصب كرده بود بيرون آورد و به يزيد نشان داد. پس از آن بود كه يزيد عبيدالله بن زياد را كه والي بصره بود به ولايت كوفه نيز گماشت. اين فرمان به همراه نامه‌اي توسط «مسلم بن عمرو باهلي» براي عبيدالله بن زياد فرستاده شد.(۲۴)يزيد نامه‌اي براي عبيدالله نوشت: «افرادي كه روزي مورد ستايش‌اند، روز ديگر به ننگ و نفرين دچار مي‌شوند، و چيزهاي ناپسند به صورت دلپسند در مي‌آيند و تو در مقام و منزلتي قرار داري كه شايسته آن هستي. ⬛️به قول شاعر عرب: ▪️تو بالا رفتي و از ابرها پيشي گرفتي و بر فراز آنها جاي گرفتي. ▫️ براي تو جز مسند خورشيد جايگاهي نيست».(۲۵ )  🔹او در اين نامه به عبيدالله فرمان داد كه در عزيمت به كوفه شتاب كند و پس از دستگيري، مسلم بن عقيل را به قتل رساند يا تبعيد كند .( ۲۶ )  ♻️درسي كه مي‌توان گرفت: گاه اهل خلافت در كنار يكديگر قرار مي‌گيرند تا كه به اهداف باطل خود برسند. بر اهل ايمان و تقوا است كه با وجود وجوه اشتراك فراوان، متحد شوند و سپاه كفر و شرك را به زانو در آورند . ------------------------- 📚پی نوشت ها :  ( ۱ ) الطبقات الكبري، ج ۴، ص ۲۹ . ( ۲ ) «اما بعد فقد ارسلت اليكم اخي عمي و ثقتي من اهل بيتي، مسلم بن عقيل و امرته ان يكتب لي ان اريكم مجتمعين، فلعمري ما الامام الا من قام بالحق » ، تاريخ الامم و الملوك، ج ۵، ص ۳۵۳؛ الارشاد، ج ۲، ص ۳۹ . ( ۳ ) ترجمه برگرفته از متن ابصار العين، ص ۷۹ . ( ۴ ) ابصار العين، ص ۷۹ . ( ۵ ) جنت محل آبي بوده كه به قبيله كلب متعلق بوده است. معجم البلدان، ج ۲، ص ۳۴۳ . ( ۶ ) تاريخ الامم و الملوك، ج ۵، ص ۳۵۴. «اما بعد. فاني أقبلت من المدينة معي دليلان لي فجارا عن الطريق و ضلا و اشتد علينا العطش فلم يلبثا ان ماتا حتي انتهينا الي الماء فلم ننج الا بحشاشة انفسنا، فقد تطيرت من وجهي هذا ». ( ۷ ) تاريخ الامم و الملوك، ج ۵، ص ۳۵۵. «اما بعد؛ فقد خشيت الا يكون حملك علي الكتاب الي في الاستعفاء من الوجه الذي وجهتك له الا الجبن، فامض لوجهك الذي وجهتك له والسلام». با اندكي تفاوت و در الارشاد، ج ۲، ص ۴۰ . ( ۸ ) تاريخ الامم و الملوك، ج ۵، ص ۳۵۵ . ( ۹ ) مروج الذهب، ج ۳، ص ۲۴۸ . ( ۱۰ ) تاريخ الامم و الملوك، ج ۵، ص ۳۵۵ . ( ۱۱ ) درباره سخنان «عابس» و «حبيب» در ضمن بحث از هر كدام سخن خواهيم گفت . ( ۱۲ ) ابصار العين، ص ۸۰ . ( ۱۳ ) الارشاد، ج ۲، ص ۴۱ . ( ۱۴ ) حياة الامام الحسين، ج ۲، ص ۳۴۵ . ( ۱۵ ) اللهوف، ص ۱۶ . ( ۱۶ ) الارشاد، ج ۲، ص ۴۱ . ( ۱۷ ) نفس المهموم، ص ۵۸ . ( ۱۸ ) حياة الامام الحسين، ج ۲، ص ۲۴۷ . ( ۱۹ ) تاريخ ابي‌الفداء، ج ۱، ص ۲۰۰؛ حياة الامام الحسين، ج ۲، ص ۲۴۷ . ( ۲۰ ) تاريخ ابي الفداء، ج ۱، ص ۲۰۰؛ حياة الامام الحسين، ج ۲، ص ۳۴۷؛ مثير الاحزان، ص ۱۱ . ( ۲۱ ) حياة الامام الحسين، ج ۲، ص ۳۴۵ . ( ۲۲ ) مثير الاحزان، ص ۳۲ . ( ۲۳ ) «سرجون بن منصور» از نصاراي شام بود. معاويه براي اداره حكومت با او مشورت مي‌كرد. پدرش منصور از طرف «هرقل» قبل از فتح شام مسئوليت بيت المال را به عهده داشت. پسر سرجون نيز در دولت اموي داراي پست و مقام بود. پيش از اين عمر بن خطاب از استخدام مسيحيها در امور كشوري منع كرده بود، مگر اين كه مسلمان شوند. مقتل الحسين مقرم، پاورقي، ص ۱۴۸ . ( ۲۴ ) الكامل في التاريخ، ج ۲، ص ۵۳۵؛ سماوي، ابصار العين، ص ۸۰ . ( ۲۵ ) رفعت و جاوزت السحاب و فوقه فما لك الا مرقب الشمس معقد اين عبارات گوياي كينه قبلي يزيد به عبيدالله بود كه اينك به سبب ضرورتي كه پيش آمده بود از او اين همه مدح و ثنا مي‌گفت . ( ۲۶ ) مقتل الحسين مقرم، ص ۱۴۸ . #روز_اول #محرم

※ مجموعه داستان #همه_نمی‌رسند ۱ | ماجرای کسانی که به عاشورا نرسیدند، شاید شبیه ما | #روز_اول | عُبَیْدُالله بْن حُرّ جُعْفی ※ عبیدالله ابتدا در کوفه ساکن بود؛ اما پس از قتل عثمان به شام نزد معاویه رفت و پس از چندی دوباره به کوفه بازگشت. او پس از شهادت امام حسین(ع)، از عدم پذیرش دعوت امام پشیمان شد. در قیام مختار ابتدا به قیام‌کنندگان پیوست؛ اما پس از مدتی از صف یاران مختار جدا شد و جزء سپاهیان مصعب بن زبیر در مقابل مختار قرار گرفت. ✘ پس از مرگ معاویه در سال ۶۰ هجری و تصمیم امام حسین(ع) برای آمدن به کوفه، عبیدالله از کوفه بیرون آمد تا با امام مواجه نشود. اما در نزدیکی کربلا با وی مواجه شد. نقل است که امام حسین(ع) وقتی به منزلگاهی به نام قصر بنی مقاتل یا به روایتی «قطقطانیه» در چند فرسخی کربلا رسید، خیمه‌ای دید و پرسید که آن از کیست؟ گفتند از آن عبیدالله بن حر جعفی. امام(ع) کسی را نزد او فرستاد، تا او را به یاری اردوی امام(ع) دعوت کند، ولی او بهانه آورد و گفت: «من از کوفه بیرون نیامدم مگر از ترس اینکه حسین(ع) به آنجا آید و من نتوانم یاریش کنم.» فرستاده امام بازگشت و پاسخ عبیدالله را به امام(ع) رساند. پس از آن امام حسین(ع) خود نیز به خیمه عبیدالله رفت و نشست و خدا را سپاس گفت، و گفت: «ای مرد، در گذشته خطا بسیار کردی و خداوند تو را به اعمالت مؤاخذه می‌کند، آیا نمی‌خواهی در این ساعت سوی او بازگردی و مرا یاری کنی تا جد من روز قیامت، نزد خدا شفیع تو باشد؟» گفت: «یابن رسول الله، اگر به یاری تو آیم، همان اول کار، پیش روی تو کشته می‌شوم، و نفس من به مرگ راضی نیست، ولی این اسب مرا بگیر، به خدا قسم تاکنون هیچ سواری با آن در طلب چیزی نرفته مگر اینکه به آن رسیده و هیچکس در طلب من نیامده مگر اینکه از او سبقت گرفته و نجات یافته‌ام.» حسین(ع) از او روی برگرداند و فرمود: «نه حاجت به تو دارم و نه به اسب تو.» و سپس این آیه از سوره کهف را خواند: «و ما کنت متخذ المضلین عضدا؛ ما گمراهان را به یاری خود نمی‌طلبیم.» «اما از اینجا بگریز و برو! نه با ما باش و نه بر ما! زیرا اگر کسی صدای استغاثه ما را بشنود و اجابت نکند، خداوند او را به رو در آتش جهنم می‌اندازد و هلاک می‌شود.» ــــــــــــــــــ  پ. ن  : داشتم به خودم فکر می‌کردم: از روزی که فهمیدم باری بر زمین هست، که باید بروم و بلندش کنم که یقیناً جمعیتی را به امامشان می‌رساند، تا روزی که این تصمیم عملی شود، یکسال طول کشید و من مصمم بودم که عملی نشود ! یکسال من " عُبَیْدُالله بْن حُرّ جُعْفی " بودم، و این بار بزرگ، کم و بیش بر زمین ماند، تا ... امروز می‌فهمم رحم خدا را و منّت امام را، که نگفت برو، احتیاجی به تو و خودکارت ندارم! ※ چشمانش را بست و ۳۶۵ روز بعد راهم داد! #محرم

💢بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ غیبت از گناهان کبیره و حق الناس است. خدا از حق خودش میگذره ولی در مورد حق الناس ميفرمايد: خودتون دوتا برید همديگرو راضی کنید. این چله برای ترک محرمات و انجام واجبات است و باعث رسیدن انسان به تقرب الهی میشود. 🔺 تعریف غیبت: هرنوع گفتار و رفتاری که ما در غیاب کسی انجام بدهیم و اون شخص راضی به اون رفتار و گفتار نباشه غییییییبت محسوب میشود. آیا خوبیها رو بگیم چی؟؟؟؟ 🔺 اگر فرد راضی باشه مشکلی نیست، گفتن اخلاقيات خوب، مثل صبوری، مهربانی، جایز است شاید باعث تشویق افراد هم بشود. 🔺غیبت، هم گفتار رو شامل میشه هم رفتار رو. مثلا شخصی قد بلند وارد مجلس میشه و ما با حرکات دست مسخرش میکنیم این غیبت و حق الناس است؟ آیا در مورد همسرم، بچم وخواهرم پیش کسی صحبت کنم. غیبت محسوب میشود؟؟؟ 🤔🤔 🔺اگر فرزندان ما خطایی کنند یا نقصی دارند ... اگر بدون رضایتشان پیش کسی بگوییم غیبت است، حتی اگر اون شخص دوست ما یا خواهر یا مادر ما باشد. 👈 قاعده ی کلی قرآن: من همانا گله و شکایت هایم را پیش خدا میگویم (آیه ی قرآن) 👈 در طول چهل روز اولین قدم، شناخت ابعاد مکافات گناه کبیره غیبت است. 👈 غیبت جزو گناهان کبیره هست و ترک آن از واجبات است. با ترک غیبت در خیلی مواقع محبوبیت بیشتری بدست می آوریم و با غیبت، رزقها و محبوبیتها تا حدودی از دست میرود. 😔 کلام آخر 👇👇👇👇👇👇👇 خدا به اندازه ی نخ لای هسته ی خرما با کسی ظلم نمیکنه، همه اینها چینش و دومینوی الهی هست ❌ #روز_اول #ترک_غیبت مصادف با اول ماه ربیع الثانی التماس دعا