📌صلح امام حسن علیه السلام با معاویه پس از شهادت امام علی علیه السلام، امام حسن ع تلاش نمود تا کاری که ایشان در واپسین روزها در تدارک آن بود، یعنی سرکوب معاویه را به انجام برساند. لذا رزمندگان کوفه و سایر شهرها را فراخواند. هنگامى که دو سپاه در برابر یکدیگر قرار گرفتند، برخى از فرماندهان سپاه امام حسن ع( ابن عباس و ...) به سپاه معاویه پیوستند و از این راه توان روحى و فیزیکى سپاه را کاهش دادند. نفوذى‌ هاى معاویه در میان سپاه کوفه و مردم شهرها، اقدام به شایعه پراکنى کردند و جامعه اسلامى و رزمندگان را دچار تردید نمودند. به طورى که برخى از سپاهیان، شبانه صحنه نبرد را ترک مى‌ کردند و برخى ها پشت جبهه اقدام به آشوب مى‌ کردند. برخی به شهرها هجوم آورده و اقدام به غارت و بى‌ نظمى نمودند و حتى در یک واقعه ، امام ع را ترور و به شدت زخمى کردند. ▫️ بزرگان ست ایمان عراق و حجاز و برخى از فرماندهان امام، مخفیانه در نامه‌ هایى به معاویه اظهار اطاعت کردند و حتى نوشتند که حاضرند امام را تسلیم وى کنند یا به قتل رسانند. امام که از نفاق‌ ها و خیانت‌ ها خبردار بود، با ایراد خطبه در مورد دسیسه ‌هاى دشمن، تلاش نمود که روحیه مردانگى را در آنان، بار دیگر زنده و توطئه‌ هاى دشمن را خنثی کند. 🔻 ولى رسوخ شرم‌ آور نفاق و خیانت، سپاه امام را از کارایى انداخته بود. سرانجام، امام را وادار به پذیرش صلح ناخواسته کردند و امام به ناچار در ۲۵ ربیع الاول (یا به نقلی نیمه جمادی‌الاول) سال ۴۱ قمرى، طی یک صلح نامه‌ با معاویه که شامل ۷ شرط بود، از خلافت کناره گرفت. #تقویم_تاریخ #26ربیع_الاول #صلح_امام_حسن