eitaa logo
مفلحون
755 دنبال‌کننده
2.2هزار عکس
2.4هزار ویدیو
177 فایل
مفلحون؛ رسانه رستگاری ارتباط با ادمین @Allawi
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠 دولت حضور 🔸 مستحضرید كه ائمه (علیهم السلام) عموماً و وجود مبارك ولی عصر خصوصاً، اینها هستند, این اصل مطلب و ذات اقدس الهی كه «مستخلف ‌عنه» است ﴿بِكُلِّ شَی‏ءٍ مُحیطٌ﴾ است و «مَعَ كلّ شَیءٍ» است با همه ما هست ﴿أَقْرَبُ إِلَیهِ مِنْ حَبْلِ الْوَریدِ﴾ است, اصل دوم. پس اگر مشكلی هست در غیبت ماست نه در غیبت ولی ما! 🔸 ما اگر از غیبت به حضور بیاییم و اگر از جهل به علم بیاییم، مبدأ خود را می‌ شناسیم و او را می ‌پرستیم, خلیفه مبدأ خود را می‌ شناسیم, ولایت او را می ‌پذیریم و در هستیم، وگرنه آن حضور فیزیكی برای بسیاری از افرادی كه در صدر اسلام بودند و نمازهای پنج‌ گانه را پشت سر بهترین امام جماعت دنیا وجود مبارك پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) می ‌خواندند, در مسجدالنبی هم اقامه می ‌كردند كه بعد از مسجدالحرام بهترین مسجدهای روی زمین است وجود داشت، ولی با این وجود طَرْفی نبستند. پس ما اگر بسیاری از مسائل برای ما حل است. آپارات: https://aparat.com/v/CDwYQ 📚 سوره مبارکه فصلت جلسه 3 تاریخ: 1393/12/25 🆔https://eitaa.com/moflehoon
💠 یاد مُنعم 🔹 خیلی فرق است كه انسان به باشد و شاكر باشد یا به یاد «ولی نعمت» باشد و محبّ باشد. اگر انسان به یاد نعمت بود «شكر نعمت نعمتت افزون كند»؛ اگر به یاد بود، خودش را افزون می ‌كنند؛ یعنی بالا می ‌آید. اینكه فرمود: ﴿لَئِنْ شَكَرْتُمْ َلأَزیدَنَّكُمْ﴾ نه یعنی «لأزیدنّ نعمتكم» بلکه یعنی ما شما را بالا می ‌آوریم، وقتی شما را بالا آوردیم، درجات ایمانی شما بالا می ‌آید. دیگر «لام» محذوف نیست كه ما بگوییم آیه سوره «انفال» با آیه سوره «آل ‌عمران» یكی است، نه، دو تا هستند و كاملاً فرق دارند؛ در یك جا فرمود: ﴿لَهُمْ دَرَجاتٌ﴾ در یك جا فرمود: ﴿هُمْ دَرَجاتٌ﴾؛ نه اینكه «لام» محذوف است. 🔹 وقتی انسان بالا آمد با خودِ درجه یكسان می‌ شود، با خودِ درجه متّحد می ‌شود، می ‌شود: ﴿فَأَمّا إِنْ كانَ مِنَ الْمُقَرَّبینَ ٭ فَرَوْحٌ وَ رَیحانٌ﴾، نه «فله روح و ریحان»؛ اگر گفتند: «خویش را تأویل كن نی ذكر را»، برای همین است كه چرا ما بگوییم «له روحٌ»؟ چرا بگوییم «لام» محذوف است؟ اگر كسی مقرّب بود، خودش است، ﴿جَنّات تَجْری مِنْ تَحْتِهَا اْلأَنْهارُ﴾ را هم كه دارد. 🔹 اینكه در برخی از آیات، سخن از «ذكر الله» است نه «ذكر نعمة الله»، این از باب حذف مضاف نیست؛ آنها كه به هستند، همه نعمت را از خدا می ‌دانند؛ ولی در محدوده نعمت حركت نمی‌ كنند، به سراغ می‌ روند. 📚 سوره مبارکه زمر جلسه 25 تاریخ: 1393/08/27 🆔https://eitaa.com/moflehoon
💠 ظهور باطن 🔸 فرمود: «مَا أَضْمَرَ أَحَدٌ شَیئاً إِلَّا ظَهَرَ فِی فَلَتَاتِ لِسَانِهِ وَ صَفَحَاتِ وَجْهِهِ»‏؛ انسان آنچه در دارد، به هر حال به وسیله ابزار و ادوات ظاهر می ‌شود، حالا یا با نوشتنش یا با گفتنش یا با رفتنش یا با حرکات و سکناتش بیان می ‌شود. برخی از کارهاست که هر کسی آن جلوه‌ ها را نمی ‌بیند، فقط معصوم است که می ‌بیند. الآن کسی که پشت این دیوار حرف می ‎زند، ما می ‎توانیم بفهمیم زن است یا مرد است، این چیز روشنی است؛ سنّ او کم است یا بزرگ‌سال است، این را هم ممکن است بفهمیم؛ عرب است یا عجم است، این را هم ممکن است بفهمیم؛ اما پاک است یا ناپاک، این را ما نمی ‌فهمیم. 🔸 در قرآن به وجود مبارک پیغمبر (علیه و علی آله آلاف التّحیة و الثّناء) فرمود اگر ما بخواهیم کاری می ‌کنیم که ﴿لَتَعْرِفَنَّهُمْ فِی لَحْنِ الْقَوْلِ﴾؛ از طرز حرف زدن آنها برای تو روشن بشود که اینها منافق هستند یا مؤمن؛ خدا این طور روشن می ‎کند! 🔸 فرمود هر کسی در درون او خصوصیتی باشد به هر حال بیرون می‌‌ آید؛ چه بهتر که در درونش باشد که اگر برون آمد باشد و فضا را معطّر کند، چه بهتر از این؟! ما موظّف هستیم که نکنیم؛ اما موظّف هستیم آدم خوبی باشیم، این خوبی خودش ظهور می‌ کند، چه ما بخواهیم چه نخواهیم؛ ما که داعی نداریم خودمان را نشان بدهیم. آدم خوب ﴿جَعَلْنا لَهُ نُوراً یمْشی‏ بِهِ فِی النَّاسِ﴾؛ او که قصد نشان دادن ندارد. ذات اقدس الهی هوشی به مردم داد که از قیام و قعود این شخص، می ‌فهمند. 🔸 اگر کسی ـ خدای ناکرده ـ به ، به ، به مردم، قصد دارد، فرمود این طور نیست که ما او را رها بکنیم: ﴿أَمْ حَسِبَ الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَرَضٌ أَن لَن یخْرِجَ اللَّهُ أَضْغَانَهُمْ﴾؛ آنها که در درونشان یک هست خیال می ‌کنند همیشه می ‌توانند کتمان کنند و ما آن را اظهار نمی ‌کنیم؟! نه، ما اظهار می ‌کنیم. 🔸 ما باید آبروی خودمان را حفظ بکنیم، اوّلین راهش است. اگر ـ خدای ناکرده ـ باطن، طاهر و طیب نبود، از راهی خودش را نشان می ‌دهد؛ یا در گفتار ما یا در رفتار ما یا در نوشتار ما! انسان بدون سهو و نسیان نیست، در حال سهو و نسیان، آن حادثه، خودش را نشان می‌ دهد. : 📚 درس اخلاق تاریخ: 1396/12/24 🆔https://eitaa.com/moflehoon
💠 دولت حضور 🔸 مستحضرید كه ائمه (علیهم السلام) عموماً و وجود مبارك ولی عصر خصوصاً، اینها هستند، این اصل مطلب و ذات اقدس الهی كه «مستخلف ‌عنه» است ﴿بِكُلِّ شَی‏ءٍ مُحیطٌ﴾ است و «مَعَ كلّ شَیءٍ» است با همه ما هست ﴿أَقْرَبُ إِلَیهِ مِنْ حَبْلِ الْوَریدِ﴾ است، اصل دوم. پس اگر مشكلی هست در غیبت ماست نه در غیبت ولی ما! 🔸 ما اگر از غیبت به حضور بیاییم و اگر از جهل به علم بیاییم، مبدأ خود را می‌ شناسیم و او را می ‌پرستیم، خلیفه مبدأ خود را می‌ شناسیم، ولایت او را می ‌پذیریم و در هستیم، وگرنه آن حضور فیزیكی برای بسیاری از افرادی كه در صدر اسلام بودند و نمازهای پنج‌ گانه را پشت سر بهترین امام جماعت دنیا وجود مبارك پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) می ‌خواندند، در مسجدالنبی هم اقامه می ‌كردند كه بعد از مسجدالحرام بهترین مسجدهای روی زمین است وجود داشت، ولی با این وجود طَرْفی نبستند. پس ما اگر بسیاری از مسائل برای ما حل است. : 📚 سوره مبارکه فصلت جلسه 3 تاریخ: 1393/12/25 🆔 @moflehoon
💠 محدِّث معرفت 🔸 مرحوم ابن بابویه قمی از نام ‌آوران فنّ شریف حدیث و روایات هستند. در رشته‌ های گوناگون تالیف داشتند، تنها مربوط به فقه نبود که ایشان من لا یحضره الفقیه نوشت؛ کتاب‌ های اخلاقی بود، کتاب‌ های روایی بود، کتاب‌ های ادعیه بود. 🔸 اگر ما شنیده ‌ایم که دعا است، اینها را ابن بابویه‌ ها، اینها را کلینی ‌ها، اینها را شیخ طوسی‌ ها، اینها را سایر ذوات پاک و شاگردان نورانی اهل بیت (علیهم السلام) نقل کردند. این دعاهایی که مرحوم ابن بابویه قمی نقل کرد، مرحوم کلینی نقل کرد و دیگران نقل کردند که این دعاها، قرآن صاعد هستند، اینها در برابر قرآن نازل نیستند، بلکه محصول همان اند شاگردان همان اند تربیت شده همان اند نتیجه رهنمودهای همان اند. یکی به عنوان امام، قرآن صاعد دارد و یکی به عنوان پیغمبر، قرآن نازل دارد و همه اینها از ره آوردهای ذات اقدس الهی است به که ﴿ما بِكُمْ مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنَ اللَّه‏﴾. مرحوم ابن بابویه قمی، کتاب‌ های فراوانی دارد که هر کدام در حدّ خودش و در باب خودش، است. 📚 پیام به مناسبت همایش مرحوم صدوق تاریخ: 1399/02/12 🆔 @moflehoon
💠 ظهور اسرار 🔹 فرمود هر کسی در درون او خصوصیتی باشد به هر حال بیرون می‌‌آید؛ چه بهتر که درونش باشد که اگر برون آمد باشد فضا را معطّر کند، چه بهتر از این! ما موظّف هستیم که تظاهر نکنیم؛ اما موظّف هستیم آدم خوبی باشیم، این خوبی خودش ظهور می‌ کند؛ چه ما بخواهیم چه نخواهیم. ما که داعی نداریم خودمان را نشان بدهیم. آدم خوب ﴿وَ جَعَلْنا لَهُ نُوراً یمْشی‏ بِهِ فِی النَّاسِ﴾؛ «نوراً یمشی به فی الأرض» او که قصد نشان دادن ندارد. ذات اقدس الهی هوشی به مردم داد که از قیام و قعود این شخص، می‌فهمد. 🔹 اگر کسی ـ خدای ناکرده ـ به نظام، به جامعه، به مردم، قصد خیانت دارد، فرمود این طور نیست که ما او را رها بکنیم: ﴿أَمْ حَسِبَ الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَرَضٌ أَن لَن یخْرِجَ اللَّهُ أَضْغَانَهُمْ﴾؛ آنها که در درونشان یک بیماری هست خیال می‌کنند همیشه می‌توانند کتمان کنند ما آن را اظهار نمی ‌کنیم! نه، ما اظهار می ‌کنیم. 🔹 بنابراین ما باید آبروی خودمان را حفظ بکنیم. آبروی ما، اوّلین راه آن است. اگر ـ خدای ناکرده ـ باطن طاهر و طیب نبود، از راهی خودش را نشان می ‌دهد؛ یا گفتار ما، یا رفتار ما، یا نوشتار ما؛ انسان بدون سهو و نسیان نیست، در حال سهو و نسیان، آن حادثه خودش را نشان می ‌دهد. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1396/12/24 🆔 @moflehoon
💠 دولت حضور 🔸 مستحضرید كه ائمه (علیهم السلام) عموماً و وجود مبارك ولی عصر خصوصاً، اینها هستند، این اصل مطلب و ذات اقدس الهی كه «مستخلف ‌عنه» است ﴿بِكُلِّ شَی‏ءٍ مُحیطٌ﴾ است و «مَعَ كلّ شَیءٍ» است با همه ما هست ﴿أَقْرَبُ إِلَیهِ مِنْ حَبْلِ الْوَریدِ﴾ است، اصل دوم. پس اگر مشكلی هست در غیبت ماست نه در غیبت ولی ما! 🔸 ما اگر از غیبت به حضور بیاییم و اگر از جهل به علم بیاییم، مبدأ خود را می‌ شناسیم و او را می ‌پرستیم، خلیفه مبدأ خود را می‌ شناسیم، ولایت او را می ‌پذیریم و در هستیم، وگرنه آن حضور فیزیكی برای بسیاری از افرادی كه در صدر اسلام بودند و نمازهای پنج‌ گانه را پشت سر بهترین امام جماعت دنیا وجود مبارك پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) می ‌خواندند، در مسجدالنبی هم اقامه می ‌كردند كه بعد از مسجدالحرام بهترین مسجدهای روی زمین است وجود داشت، ولی با این وجود طَرْفی نبستند. پس ما اگر بسیاری از مسائل برای ما حل است. : 📚 سوره مبارکه فصلت جلسه 3 تاریخ: 1393/12/25 🆔 @moflehoon