- قرآن ... ، همان مُصحف ... کلامِ وحـی ... ، عتـرتِ خدا ... نورِ علی نور .. یکی از ریسمان هایِ عاقبت بخیریِ حدیثِ تقلین ب نقل از پیامبر رحمت ... زیباییِ آیاتـش ، دل را مینَوازد شگفتـا به چنـین نُطق بیانـی ! شگفتــا به چنین قدرتِ نافذِ تغییر ناپذیـری ! شگـفتا به معجزاتــش ، و واوِیـلا از وجــودِ بابرکت و زوال ناپذیرش ... قرآن همان کتابی ست که معرفی کرده خودش را به عنوانِ شفا و رحمت •• قُـل هوَ لِلذیـنَ آمـنو هُـدیً وَ شفاءً •• و به عنوان سعادت و برکت .. اما مُستحضرید ک جایگـاهِ قرآن در لحـظاتمـان ، کمـرنگ شده است ! فلذا همین شده که زنگار هایِ گناه بـا هزار بُرنـده‌یِ تیز هم جدا نمی‌شود و نمیریزد از این دل ها! مگر آن به درک رسیده‌ی بزرگِ عزیز <<آیت‌الله‌مجتهدی>> نفرمود که قرآنِ سحـر ، یکی از عوامـلِ تراشیدن زنگار های قلب است ؟ مگر این قرآن همـان راهِ هدایتِ بشر نیست که اینگـونه عجیب ، از میانـه‌ی راه ها برداشته شده ؟ مگر قرآن را خدایِ ما با ظریف ترین ظرافتِ موجود ، وحی نکرد اندک اندک به عنوان چاره ای برای کار ها و درد ها و مشکلاتِ پیش آمده بر سرِ طریق های سردرگمی؟ ... قرآن ، داروخـانه روح است ؛ همان زمـانی که می‌گشایی صفحات آن را و خدا دارویِ حالَت را در همـان آیات به روحت مینوشانـد و گویا تلقیـن میکند چنین واژگانی را ، لاتَخَف ، وَ لا تَحزَن ... مرهمِ مطلق است ، زمانـی که انتـها هم معنـیِ خودش را گم میکند با تمـامِ کمی و کاستی !، به سوی مفاهیمِ عمیقش که متوجه بشوی ، تا ساحلـی بی کرانه سوق می‌دهد وجودت را تا مرزِ محو شدن از زیبایی های کلامِ عالمانه اش! خلاصه کلام که، قرآن را دریاب می‌تواند شفیعی بشود برای لحظاتی که کسی به داد نمی‌رسد . چه در این مَعبَرِ دنیا چه در مقرّ و استقرارگاهِ آن سرا ... ب فرمایش مقام معظم رهبری: کسی که با قرآن مانوس نباشد بهره زیادی هم از آن نمی‌برد :(( اللّهُمَّ نوِّر قُلوبنا بلقُرآن و اَللّهُــمَ زَیِّـن اَخلاقَنا بِزینـةِ القرآن💛✨ #قرآنِ‌شفا‌بخش #خدای‌من -