eitaa logo
مُـحَـدِّثْ
130 دنبال‌کننده
1.9هزار عکس
908 ویدیو
18 فایل
❀ابن‌صالح‌هروى،نقل میکندازابوالحسن الرضاسلام‌الله‌علیه شنيدم كه مى‏ فرمايد:رحمت خدابرآن بنده‏ اى كه امرمارازنده گرداند؛تعاليم مارافراگيردوآنهارابه مردم بیاموزدزيرااگرمردم زيبايي هاى سخن مارابدانند،بی گمان ازماپیروی میکنند.❀ ارتباط با مدیر: @Abbasi190000
مشاهده در ایتا
دانلود
💚چرا لقب امام رضا (ع)انیس النفوس است؟ ❤️ انیس النفوس به کسی گفته می شود که وقتی با او صحبت میکنی با جان و دل به تو گوش میکند و راحت با افــــراد اُنس و اُلفت پیدا میکند لذا در زیارتنـــامه ی تمام اهل بیت(علیه السلام)آمده که چون به زیارت رفتی بایست و بخوان... اما در زیارتنامه علی بن موسی الرضـا(علیه السلام) آمده که بالا سر حضرت بنشین و بخـوان ، چرا که ایشــــان انیـس النفوس اند و با جـــان و دل به حرفهایت گوش میدهند... 🌟آقای مجتهدی می‌فرمودند: در هر کجای عالم که قلباً حضرت رضا علیه‌السلام را صدا بزنید و به ناحیه مقدسه ایشان توجه کنید آن بزرگوار سریعاً نظر می‌کنند و این معنای حقیقی کلمه «انیس النفوس» است.   📕لاله ای از ملکوت، ج ۲، ص ۲۹۰ 💚🍃
💚🌱 عليه السلام هركس مصيبت ما را به ياد آورد و به خاطر ستمهايى كه بر ما رفته است بگريد، روز قيامت با ما در يك درجه باشد و هر كه ياد مصيبت ما كند و بگريد و بگرياند، در آن روزى كه چشمها مى گريند چشم او نگريد و هركس در مجلسى بنشيند كه ياد و نام ما در آن زنده مى شود در آن روزى كه دلها مى ميرند دل او نميرد. 📚أمالي الصدوق : 68 / 4 عن عليّ بن فضّال ، وراجع عيون أخبار الرضا عليه السلام : 1 / 294 / 48 ، مكارم الأخلاق : 2 / 93 / 2663 .
عليه السلام : 📝ما زارَنِي أحَـدٌ مِن أولِيائي عارِفا بِحَقِّي إلّا تَشَفَّعتُ لَهُ يَومَ القِيامَةِ . 🌱هيچ يك از دوستان من كه عارف به حق و مقام من باشد زيارتم نكند مگر اين كه در روز قيامت شفاعتش كنم . 📚عيون أخبار الرِّضا : 2/258/ 16
امام رضا علیه السلام فرمود: به نقل از پدران بزرگوارش فرمود: رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: برترين اعمال امّت من انتظار فرج از خداى عزوجل مى باشد. بحارالأنوار، ج 52، ص 122 مبارک💚
عليه السلام : خداوند اجابت دعاى مؤمن را به شوق (شنيدن) دعايش به تأخير مى اندازد ومى گويد: «صدايى است كه دوست دارم آن را بشنوم» و در اجابت دعاى منافق عجلهمى كند و مى گويد: صدايى است كه از شنيدنش بدم مى آيد. فقه الرضا عليه السلام ، ص 345