🇮🇷 📝 یک آمار منتشر شده درباره «واقعیت‌های حجاب» در جامعه امروز ایران و چند نکته جالب توجه 🍃🌹🍃 🔻اخیراً آماری درباره «واقعیت های حجاب» در جامعه امروز ایران از سوی انجمن دانش آموختگان علوم اجتماعی دانشگاه تهران منتشر شده که نتایج تجمیعی شش پیمایش و مطالعه کلان ملی است که از ابتدای سال ۱۴۰۱ (شش ماه قبل از حوادث پاییز سال گذشته) تا خرداد ۱۴۰۲ توسط مراکز پژوهشی، دانشگاهی، سیاستگذاری و رسانه ای برگزار شده است. 🔹84.2 درصد بانوان، #حجاب را به عنوان یک حکم اسلامی #قبول دارند. همچنین، سنجش نظر مردم درباره «لزوم داشتن حجاب در محیط های عمومی» حاکی از آنست که 84.3 درصد پاسخگویان (زن و مرد) با #الزام اجتماعی حجاب #موافق هستند. میزان موافقت «بانوان» با الزام رعایت حجاب، بیشتر و برابر با 86.5 درصد می‌باشد. 🔸اما نکته جالب این است که در حالی که واقعیت بی حجابی، بر اساس این آمار، 6.4 درصد است، جامعه احساس می کند که 30 درصد بانوان، بی حجاب هستند. همچنین در حالی که 84 درصد بانوان به حجاب به عنوان یک حکم دینی اعتقاد دارند، تلقی 67 درصد مردم این است که اکثر مردم به حجاب اعتقاد ندارند! 🔹اینکه چرا مردم چنین برداشت نادرستی داشته اند، علل مختلفی دارد. جنگ شناختی و فضاسازی رسانه ای را می توان جزو این علل دانست؛ اما یکی از علل مهم آن، تظاهر به انجام برخی از ناهنجاری ها در کف جامعه است. 🔸آمار فوق را کنار بگذاریم و فرض کنیم که از هر ۱۰۰ نفر یا ۱۰۰۰ نفر، فقط ۱ نفر کشف حجاب کند. در اینجا هر چند درصد خیلی کم است، اما اثرات اخلاقی و روانی آن بر جامعه و مردم را نمی توان نادیده گرفت. از جمله اثرات این است که مردم گمان می کنند که هویت جامعه تغییر پیدا کرده است. 🔺توضیح اینکه، وقتی مردم به صورت پشت سر هم، آن درصد خیلی کم را در سطح جامعه مشاهده کنند، موجب می شود که در ذهن آنها این گزاره به صورت ناخودآگاه شکل گیرد که عملاً جامعه ما دچار یک تغییر نگرش و تغییر هویت گسترده شده است. در حقیقت، این کار شبیه تبلیغات و پیام های بازرگانی است که در ناخودآگاه مردم تأثیر می گذارد.

🌹🕊🥀🌴🥀🕊🌹 احترام ژنرال آمریکائی به #سرلشگر_خلبان #شهید_والامقام #عباس_بابایی #قسمت_اول #شهید_بابایی در بخشی از #خاطرات خود در مورد تحصیلات #خلبانی_‌اش گفته بود: دوره #خلبانی ما در آمریکا تمام شده بود، اما به خاطر #گزارشاتی که در پرونده خدمتم درج شده بود، تکلیفم #روشن نبود و به من #گواهینامه نمی‌دادند، تا این که روزی به دفتر #مسئول_دانشکده، که یک #ژنرال آمریکایی بود، احضار شدم. به اتاقش رفتم و احترام گذاشتم. او از من خواست که بنشینم. پرونده من در جلو او، روی میز بود، #ژنرال آخرین فردی بود که می‌بایستی نسبت به #قبول و یا #رد شدنم اظهار نظر می‌کرد. او پرسش‌هایی کرد که من پاسخش را دادم. از سؤال های #ژنرال بر می‌آمد که نظر #خوشی نسبت به من ندارد. این ملاقات ارتباط مستقیمی با #آبرو و #حیثیت من داشت، زیرا احساس می‌کردم که #رنج_دو_سال دوری از #خانواده و #شوق برنامه‌هایی که برای زندگی آینده‌ام در دل داشتم، همه در یک لحظه در حال #محو_و_نابودی است و باید #دست_خالی و بدون دریافت #گواهینامه_خلبانی به ایران برگردم. در همین فکر بودم که در #اتاق به صدا در آمد و شخصی #اجازه خواست تا داخل شود. او ضمن #احترام، از #ژنرال خواست تا برای کار #مهمی به خارج از #اتاق برود با رفتن #ژنرال، من لحظاتی را در #اتاق تنها ماندم. #ادامه_دارد 🌹🕊🥀🌴🥀🕊🌹