□○اهمیت صلوات در سیرۀ عملی حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره○□ □به‌مناسبت فرارسیدن میلاد پر نور و برکت نبی مکرم اسلام، حضرت محمد مصطفی صلی‌الله‌علیه‌وآله و سلاله پاک ایشان، حضرت امام جعفر صادق علیه‌السلام□ □صلوات در سیرۀ عملی حضرت آیت‌الله بهجت رحمه‌الله و توصیه‌های نورانی ایشان، جایگاه مهم و والایی دارد. ایشان دربارۀ اهمیت و جایگاه این ذکر می‌فرمایند: «دعایی که خیلی مختصر باشد و کار مفصل را بکند صلوات است». □همچنین می‌فرمودند: «کسی بخواهد دوستی‌اش و محبتش زیادتر بشود، در اذکار و آداب و… چیزی آسان‌تر از صلواتِ زیاد نیست؛ [شخص] عاشقانه صلوات بفرستد می‌فهمد که چطور محبتش زیاد می‌شود؛ اما به‌شرط عقیده، که بفهمد این‌ می‌کشد او را به طرف معبود خودش و محبوب خودش. خدا می‌داند چه هست در این صلوات: «مَنْ صَلّی عَلَيَّ مَرَّةً، لَمْ یَبْقَ لَهُ مِنْ ذُنُوبِهِ ذَرَّةٌ؛ هر کس یک بار بر من صلوات بفرستد، یک ذره از گناهانش باقی نمی‌ماند». مقصود این است که از جمله آسان‌ترین چیزها در اذکار شاید همین صلوات باشد». □حضرت آیت‌الله بهجت رحمه‌الله این ذکر شریف را در مواردی از قبیل تحصیل حلم و بردباری، نفی خواطر، درمان عصبانیت، ایجاد مهر و محبت میان زن وشوهر، برطرف شدن مشکلات زندگی و رهایی از اعتیاد سفارش می‌کردند. ایشان معتقد بودند که ذکر شریف صلوات کارها را بسیار آسان می‌کند. همچنین می‌فرمودند: «یک بار در ایام زیارتی که برای زیارت به کربلا رفتم، حرم حضرت ابوالفضل علیه‌السلام خیلی شلوغ بود و به‌هیچ‌وجه نمی‌شد نزدیک شد؛ چند صلوات فرستادم و جلو رفتم که دیدم به ضریح چسبیده‌ام». @mohamad_hosein_tabatabaei

□○برای کسی که #ایمان نمی‌آورد چاقو مکش. خداوند می‌گوید؛ وَ إِنْ كَذَّبُوكَ فَقُلْ لِي عَمَلِي وَلَكُمْ عَمَلُكُمْ أَنْتُمْ بَرِيئُونَ مِمَّا أَعْمَلُ وَأَنَا بَرِيءٌ مِمَّا تَعْمَلُونَ، این #آزادگی #قرآن است. چه کلامی آزادتر از این آیه در کتب #آزاداندیش عالم هست؟ در این جا می‌گوید؛ اگر تو را تکذیب کردند، باز هم رهایش کن. کدام #آزادی خواهی در جهان این گونه سخن می‌گوید؟ □○همان هم که تو را #تکذیب می‌کند، قبول کن. اگر خودش و خداوند می‌خواست که از این گمراهان نبودند. اگر همه خوب بودند، تمت نبود و اگر همه بد بودند، تمت نبود. این تمام است. اگر همه #خوب بودند و یک نفر #بد نبود، یک چیز در عالم کم بود. □○ #تمت یعنی همه چیز در آن هست. اگر انسان هیچ گناه نمی‌کرد، به فرشتگان ملحق می‌شد. آن گاه اگر عالم #ملکوت نبود و عالم مُلک بود، عالم تمام بود؟ اگر حیوان نمی‌آفرید، عالم تمام بود؟ اگر آفرینش در حد فرشتگان بس می‌شد و حیوانی نبود، آیا عالم تمام بود؟ تمت یعنی همه چیز باید بیاید. □○غلامحسین ابراهیمی دینانی○□ @mohamad_hosein_tabatabaei

● آيات 283 -282 ، سوره بقره بخش دوم بیان آیات ● بيان و توضيح دو آيه شريفه مربوط به احكام قرض و رهن يَأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُوا إِذَا تَدَايَنتُم ... كلمه ((تداين )) كه مصدر ((تداينتم )) است به معناى قرض دادن و قرض گرفتن است ، و كلمه املال و كلمه املاء هر دو به معناى اين است كه شما بگوئيد و ديگرى بنويسد، و كلمه بخس به معناى كم گذاشتن و حيف و ميل كردن مال مردم است ، و كلمه ((سامة )) كه مصدر ((تساموا)) است به معناى خسته شدن است ، و كلمه ((مضاره )) كه مصدر ((لا يضار)) است به معناى ضرر زدن طرفينى است كه هم در مورد دو نفر استعمال مى شود، و هم در مورد جمعيت ، و كلمه ((فسوق )) به معناى خارج شدن از اطاعت است ، و كلمه ((رهان )) به معناى مالى است كه به گرو گيرند، و به جاى آن ، كلمه ((رهن )) (به ضمه راء و ضمه هاء) نيز قرائت شده ، و ((رهن )) جمع ((رهن )) است كه آن نيز به معناى مالى است كه به گرو گيرند. ترجمه تفسير الميزان جلد 2 صفحه 668 و در جمله : ((فان كان الذى عليه الحق سفيها)) مى توانست بفرمايد: ((فان كان سفيها))، چون ضمير ((كان )) به ((الذى عليه الحق )) كه در سابق آمده بود بر مى گشت ، و حاجت به تكرار آن نبود، و اگر آن را تكرار كرده براى اين بوده كه اشتباهى پيش نيايد، و كسى خيال نكند مرجع ضمير، كلمه كاتب است ، كه آن نيز در سابق ذكر شده بود. و ضمير ((هو)) كه در جمله ((ان يمل هو)) آشكارا آمده ، با اينكه ممكن بود مستتر و در تقدير بيايد، يعنى بفرمايد: ((ان يمل ))، براى اين است كه ولى سفيه و ديوانه و بى سواد را با خود آنان در املا شركت دهد، چون اين فرضيه با دو فرضيه قبلى فرق دارد، در آن دو فرض ‍ بدهكار خودش مستقلا مسؤول بود، و اما در اين صورت بدهكار با سرپرستش در عمل شريك است ، پس گويا فرموده است : هر قدر از عمل املا را مى تواند انجام بدهد، و آنچه را نمى تواند بر ولى او است كه انجام دهد. در جمله :((ان تضل احديهما)) كلمه ((حذر - مبادا)) در تقدير است ، و معنايش اين است كه : ((تا مبادا يكى از آن دو فراموش كند))، و در جمله ((احديهما الاخرى ))، دوباره كلمه ((احديهما)) ذكر شده ، و اين به آن جهت است كه معناى آن در دو مورد مختلف است : منظور از اولى يكى از آن دو نفر است ، بدون تعيين ، و منظور از دومى يكى از آن دو نفر است بعد از فراموش كردن ديگرى ، و يا به عبارت ديگر آن كسى است كه فراموش نكرده ، پس معناى اين كلمه در دو مورد مختلف است ، وگرنه دومى را ذكر نمى كرد و به ضمير آن اكتفا مى نمود. #تفسیر_المیزان #سوره_بقره #علامه_طباطبایی_ره 🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸 🔹💠کانال کیش,مهر💠🔹 🔺درمحضرعلامه طباطبایی ره🔺 ▶️: https://telegram.me/mohamad_hosein_tabatabaei

□○حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره○□ □باید بدانیم [که] بندگی خدا، در طاعتِ خداست [و] طاعت خدا در [گرو] ترک معصیتِ خدا است؛ هم در اعتقاد و هم در عمل. غیر از طاعت خدا یا چیزی که مولّد طاعت خدا [است] نداشته باشیم [که عبارت است] از معارف و تفکرات. یا چیزی که طاعت خدا، مولّد آنهاست [که عبارت است] از مرضیات خدا. معلوم است که طاعت، جز طاعت [به ارمغان] نمی‌آورد و طاعت هم جز از طاعت نمی‌آید. □فقهراً(به‌ناچار) باید ملتفت [متوجه] باشیم [که] مبادا آنی غفلت بکنیم که همان آن، گرگ‌ها ما را خوردند! آنِ غفلت، آنِ مهیّا شدن برای شیاطین انس و جن است. فقهراً باید بفهمیم که ما از خدا بخواهیم آن‌به‌آن، ما را سالم و محفوظ از جمیع آفات و بلیاتِ معنویه و صوریه، ظاهریه و باطنیه، دنیویه و اخرویه [نگاه دارد تا] از سعادتمان محروم نباشیم که تا در آن روز آخر [و در هنگام احتضار] پشیمان از تمام عمر خودمان نباشیم. □خدا حفظ کند ما را [تا] کاری نکنیم که آخرش پشیمان بشویم؛ کاری نکنیم که آخرش دست خالی برویم؛ کاری نکنیم که از آن هدف اصلی که تمام انبیا و اوصیا دعوت به آن هدف می‌کنند، غافل باشیم [آن هم] برای خوشحالی موقت! @mohamad_hosein_tabatabaei

#استادصمدی_آملی □○حضرت بقیّة الله به مقام امامت رسید، آن بقیّه و باقی مانده ی خدای متعال به عنوان نتیجه نهایی کمال انسانی به ثمر نشست و مقام امامت به إکمال رسید؛ مقام ولایت، تامّه شد؛ به نهایت خودش رسیده است. @mohamad_hosein_tabatabaei

□● #خدا برای #اعطا و #افاضه بهانه نمی خواهد. خداوند برای افاضه کردنش دلیل نمی‌خواهد، خداوند بالذات افاضه می‌کند و #مفیض است به ذات بخشش دارد اصلاً دلیل، نباید بیاوریم ذات حق افاضه کننده است اما این افاضه به یک استحقاقی، به یک ظرفیتی باید باشد : اون #ظرفیت هم در #انسان کامل بود و این افاضه‌ی کامل که حق تعالی در تمام صفات خودش #تجلی کرد در انسان کامل است و اگر #انسان_کامل را خلق نمی‌کرد خودش خداوند در تمام صفاتش تجلی نمی‌کرد و اگر انسان در عالم هستی نبود خداوند در تمام ذات ظاهر نمی‌گشت. اِنا وَجه الله اِنا عَین الله ... یداالله ... #انسان_شناس ‌های جدید می‌گویند انسان یک پشه است در عالم هستی اینها مقام معنوی انسان را نمی‌فهمند همین انسانی که از یک پشه هم از جثه کم‌تر است اگر نبود خداوند در تمام صفات #جمال و #جلال تجلی نمی‌کرد و یک چیز ناقص بود. به همین دلیل #رسول_خدا می‌گوید مَن رَآنی فَقَد رأی الحق، #انسان_‌شناسی غیر عرفانی ناقص است و هیچ کس مثل #عرفا انسان را نشناخته‌اند. □●حکیم دکتر دینانی●□ @mohamad_hosein_tabatabaei

#نکته_ناب ○بسمه تعالی شانه○ □در اعمال شب مبارک نیمه شعبان که لیلةالقدر فرقانی است دعایی نقل شده است که بمنزله زیارت امام زمان روحی فداه است، طلیعه دعا اینچنین است: «اللَّهُمَّ بِحَقِّ لَيْلَتِنَا هَذِهِ وَ مَوْلُودِهَا وَ حُجَّتِكَ وَ مَوْعُودِهَا...». □در این دعای عرشی از حضرت حجت سلام الله علیه به نور متألّق و ضیاء مُشرق ذات غیب الغیوبی نام برده شده است، «نُورُكَ الْمُتَأَلِّقُ وَ ضِيَاؤُكَ الْمُشْرِقُ» متألق در لغت درخشنده و روشن است. □یا می‌فرماید «الْعَلَمُ النُّورُ فِي طَخْيَاءِ الدَّيْجُورِ»، دلیل و راهنمای نور در شبی که به غایت تاریک است، عظموت امام را بنگر که دلیل نور است یعنی هر نوری بالعرض از این نور الانوار است و بدون این معدن نور، هر نوری تاریک است. پایه این سخن را به لفظ نتوان درک کرد مگر به تشعشع و اشراق آن نور اعظم در قلوب!! «نُورُهُ الَّذِي لا يَخْبُوء!» نوری که هرگز من الازل الی الابد خاموش نمی‌شود..... □سپس می‌فرماید: «اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى خَاتِمِهِمْ وَ قَائِمِهِمْ الْمَسْتُورِ عَنْ عَوَالِمِهِمْ...» □سخنم در این فقره لاهوتی اخیر است که «الْمَسْتُورِ عَنْ عَوَالِمِهِمْ...» مرجع ضمیر هم اهل بیت علیهم‌السلام است. ظاهر سخن این است که الْمَسْتُورِ عَنْ أزمانِهِم که هر امامی امام عصر خودش است اما شاید آنرا تأویل دیگری نیز باشد، الله اعلم. □حضرت حجت روحی فداه غیب محض است؛ «الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ» کما اینکه روایت بدان مشیر است که الغیب آن مجمع الجمال است. عوالم ائمه اطهار علیهم السلام عوالم ظهور بود اعنی آن حضرات مظهر اسم الظاهر بودند که الله و تبارک و تعالی است اما حضرت مهدی موعود موجود روحی فداه مظهر اسم مستأثره مکنون مخزون مصون است که به کنه اش برای احدی ظهور نکرده است ولایخرج منه الی شئ ابدا. □پس اسم مکنون مخزون، مستور از الله و تبارک و تعالی است. عوالم اهل بیت علیهم السلام مربوط به اسم جامع الله و دو جلوه اتم آن یعنی تبارک جمالی و تعالیِ جلالی است اما عالم حضرت عصمت کبرای الهی فاطمه زهرا سلام الله علیها و حضرت بقیةالله الاعظم روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداء مستور مکنون است لذا هم  قبر و قدر مادر مجهول است و هم عالم فرزند مستور!! □به تعبیر یکی از بزرگان معرفت وقتی مقام نورانیت اهل‌بیت علیهم‌السلام به ظهور برسد مقام خاتم آنها سرّ آنها محسوب می‌شود همانگونه که شرح داده شد. یعنی آن تجلی اعظم ذات غیب الغیوبی که نفس رحمانیِ ساری در کل ماسوی الله از اسماء و اعیان ثابته تا اعیان خارجه است سرّی دارد که خاتَم ایشان، سرِّ مستورِ مخزونِ آن انوار ظاهره است. در خاتم به فتح تاء تأمل شود کما اینکه در وصیت و سفارشات حضرت امیرالمومنین علیه السلام به جناب کمیل آمده است:  «يا کُمَيْلُ! ما مِنْ عِلْمٍ إِلاَّ وَأَنَا أَفْتَحُهُ، وَما مِنْ شَيْ ءٍ إِلاَّ وَالقائِمُ (علیه‌السلام) يَخْتِمُهُ». اى كميل! هيچ علمى نيست مگر آنكه من آن را افتتاح كردم و هيچ سرّی نيست، مگر آنكه امام قائم (عجل الله ) آن را ختم كند...‌ ❗️□این نکته را به جان دریاب و از فضل صاحب لیالی و ایام و ناموس عصر و مدار دهر روحی روحی روحی له الفداء مسئلت کن که از این می ما را بچشانند، وَاسْئَلُوا اللهَ مِنْ فَضْلِهِ. فَمِنْ فَضْلِکَ اَسْئَلُ وَ اِیّاکَ قَصَدْتُ، وَابْنَ نَبِیِّکَ اعْتَمَدْتُ، وَلَکَ رَجَوْتُ، فَارْحَمْنی یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ... #ح_م

□○" خیر و شر "○□ □و چه بسیار اتفاق افتد که امری شما را ناگوار آید در حالی که آن به خیر و صلاح شماست. و چه بسیار امری را بسیار دوست می دارید و آن شما را شر و فساد خواهد بود و خداوند به مصالح امور آگاه است و شما را از آن آگاهی نیست.(بقره: ۲۱۶) □از شفاخانهٔ آن طبیب غیبی دارویی آمده است که دوای بسیاری از بیماریهای جسم و جان است و در عین حال از منشأ پیدایش بیماری نیز خبر می دهد. چه بسیار رنجها و محرومیت‌ها محصول آن است که آدمیان هم به ظاهر قضاوت می کنند هم تنها به حال می اندیشند در حالی که خردمند در باطن اشیاء نظر می کند و به عاقبت کارها نیز می اندیشد. بدیهی است آن خیری که روی در شر داشته باشد از همان آغاز شر است و آن شیرینی که مقدمهٔ بیماری است از همان آغاز در کام خردمندان تلخ می آید و در مقابل اگر رنجی در کار باشد که راه رسیدن به شادی و خوشبختی است آن عین خیر است و باید آن رنج را به جان خرید. ○دلتنگ نباید بود از طعن حسود ای دل ○شاید که چو وابینی خیر تو در آن باشد #حافظ □○برگرفته از کتاب " در صحبت قرآن " به قلم حسین الهی قمشه ای○□ #یاعلی @mohamad_hosein_tabatabaei

آیات 283-282 ، سوره بقره بخش سوم ● استفاده نادرستى كه از جمله ((اتقوالله و يعلم كم الله ))شده است و منظور از كلمه : ((و اتقوا)) اين است كه مسلمانان از خدا بترسند و اوامر و نواهى ذكر شده در اين آيه را به كار ببندند، و اما جمله : ((و يعلمكم الله و الله بكل شى ء عليم )) كلامى است نو، كه در مقام منت نهادن ذكر شده ، همچنان كه در آيه ارث منت نهاده مى فرمايد: ((يبين الله لكم ان تضلوا)) پس مراد از جمله مورد بحث ، منت نهادن بر مردم در مقابل اين نعمت است كه شرايع دين و مسائل حلال و حرام را براى آنان بيان فرموده . و اينكه بعضى گفته اند: جمله ((واتقوا الله )) و ((يعلمكم الله )) دلالت دارد بر اينكه تقوا سبب تعليم الهى است ، درست نيست ، براى اينكه هر چند مطلب صحيح است ، و به حكم كتاب و سنت ، تقوا سبب تعليم الهى است ، اما آيه مورد بحث در صدد بيان اين جهت نيست ، ترجمه تفسير الميزان جلد 2 صفحه 669 براى اينكه واو عطفى كه بر سر آن آمده ، نمى گذارد آيه چنين دلالتى داشته باشد، علاوه بر اينكه اين معنا با سياق آيه و ارتباط ذيل آن با صدرش سازگار نيست . مؤيد گفتار ما اين است كه كلمه ((الله )) دو بار تكرار شده ، و اگر جمله مورد بحث ، كلامى جديد نبود حاجت به تكرار كلمه ((الله )) بود، بلكه سياق و سبك كلام اقتضا مى كرد بفرمايد: ((و اتقوا الله يعلمكم - از خدا بترسيد تا تعليمتان دهد)) پس مى بينيم اسم ((الله )) را دو بار آورده ، براى اينكه در دو كلام مستقل مى باشد، و براى بار سوم نيز ذكر كرده تا علت را برساند، و بفهماند خدا كه شما را تعليم مى دهد به اين جهت است كه او به هر چيزى دانا است ، و اگر او به هر چيزى دانا است ، براى اين است كه الله است . اين را هم بايد دانست كه اين دو آيه دلالت دارند بر قريب بيست حكم از اصول احكام قرض و رهن و غير آن دو، و اخبار درباره اين احكام و متعلقات آن بسيار زياد است ، و چون بحث درباره آنها مربوط به علم فقه بود، ما از بحث در آنها صرفنظر كرديم ، كسانى كه مايل باشند به آن مسائل آگاهى يابند مى توانند به كتب فقه مراجعه نمايند. ترجمه تفسير الميزان جلد 2 صفحه 670 #تفسیر_المیزان #سوره_بقره #علامه_طباطبایی_ره 🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸 🔹💠کانال کیش,مهر💠🔹 🔺درمحضرعلامه طباطبایی ره🔺 ▶️: https://telegram.me/mohamad_hosein_tabatabaei

□●حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره●□ □●آنهایی که شهید شدند، آنهایی که شهید داده‌اند، در راه خدا رفته‌اند و در راه خدا بوده‌اند، و خدا می‌داند چه تاجی بر سر اینها گذاشته شده، ولو بعضی‌ها نمی‌بینند مگر بعد از اینکه از این نشأت بروند. بعضی‌ها هم که اهل کمالند، شاید در همین‌جا ببینند که «فلانی» بر سرش تاج است،[یا] «فلانی» بر سرش تاج نیست!! شهادتِ نزدیکان انسان، خودش یک کرامتی از سوی خداست. □●به‌سوی محبوب، ص ١١٢●□ @mohamad_hosein_tabatabaei

□○ #علامه‌حسن‌زاده‌آملی○□ □کار علمای دین این است که مردم را از حیرت ضلالت و جهالت رهایی بدهند. مردم بدانند که چه کاره اند. مردم به مبدأ و معادشان آشنا بشوند. و بدانند که این خانه صاحب دارد. و بدانند که نظمی هست و حسابی هست و کتابی هست. □جناب سیدالشهدا برای این جهت قیام فرمود. @mohamad_hosein_tabatabaei

#حرف_حساب ○چشمِ بسته به دنیا می آییم ؛ چشمِ بسته هم از دنیا می رویم " فاصله بین این دو را با #چشمان_باز زندگی کنیم . #ضرورت_مطالعه @mohamad_hosein_tabatabaei

□○قدوسی نجفی، مدیر دارالقرآن علامه طباطبایی○□ □یکی از اساتید حوزه علمیه برای من نقل کرد که روزی به بیت علامه رفتم و درخواست کردم ذکری به من ارائه کنید که در سلوک خودم استفاده کنم و علامه ذکر یونسیه را به من تعلیم داد. من گفتم این ذکر را می‌دانم، یک ذکر دیگر هم بفرمایید و ایشان فرمودند باید به این ذکر عمل کنی و زمانی که آثارش پدیدار شد بیایید ذکر دوم را بگویم. □من سوال کردم آثار آن باید چگونه پدیدار آید که من متوجه شوم؟ ایشان فرمودند در همین خیابان صفائیه که قدم می‌زنی باید صدای تسبیح درختان را بشنوی؛ هر زمان شنیدی بیا تا ذکر دوم را برایت بگویم! @mohamad_hosein_tabatabaei

● آيات 284 ، سوره بقره لِّلَّهِ مَا فى السمَوَتِ وَ مَا فى الاَرْضِ وَ إِن تُبْدُوا مَا فى أَنفُسِكمْ أَوْ تُخْفُوهُ يُحَاسِبْكُم بِهِ اللَّهُ فَيَغْفِرُ لِمَن يَشاءُ وَ يُعَذِّب مَن يَشاءُ وَ اللَّهُ عَلى كلِّ شىْءٍ قَدِيرٌ(284) ● ترجمه آیه آنچه در آسمانها وآنچه در زمين است ، ملك خدا است ، و شما آنچه در دل داريد چه آشكار كنيد و چه پنهان بداريد خدا شما را با آن محاسبه مى كند، پس هر كه را بخواهد مى آمرزد، و هر كس را بخواهد عذاب مى كند، و خدا به هر چيز توانا است .(284) ● بيان آيه لِّلَّهِ مَا فى السمَوَتِ وَ مَا فى الاَرْضِ اين جمله دلالت دارد بر مالكيت خداى سبحان نسبت به عالم ، يعنى آنچه در آسمانه و زمين است و منظور از آن ، زمينه چينى است براى جمله بعد، كه ترجمه تفسير الميزان جلد 2 صفحه 671 مى فرمايد: ((و ان تبدوا ما فى انفسكم او تخفوه يحاسبكم به الله )) و مى خواهد بفرمايد آنچه در آسمانها و زمين است ، كه از آن جمله ، شما انسانها و اعمال شما است ، و آنچه كه دلهاى شما كسب مى كند همه و همه ملك خدا است ، و خدا محيط به شما و مسلط و مشرف بر اعمال شما است ، و براى او هيچ تفاوتى ندارد كه شما اعمالتان را علنى انجام دهيد، و يا پنهانى ، هر جور انجام دهيد، خداوند شما را به آن محاسبه مى كند. و چه بسا مى توان نكته اى را از ظاهر آيه دريافت ، و آن اين است كه در آيه شريفه بين چهار چيز دو به دو مقابله افتاده ، يعنى بين زمين و آسمان يك مقابله ، و بين صفات درونى و اعمال ظاهرى يك مقابله شده ، در نتيجه آسمان هم سنخ و هم طراز اعمال نفس ، و صفات درونى است ، و زمين ، هم سنخ اعمال بدنى قلمداد شده ، پس وقتى مى فرمايد: آنچه در آسمانها است ملك خدا است ، نتيجه مى دهد پس صفات نفسانى بشر نيز ملك او است ، و وقتى مى فرمايد: ((و ما فى الارض )) نتيجه مى دهد كه پس اعمال انسانها نيز ملك او است ، و در آخر نتيجه مى دهد: آنچه در دلهاى آنان پوشيده هست ، چه اظهار بشود و چه نشود ملك خدا است ، و به زودى خداى تعالى با محاسبه خود در اين ملك تصرف خواهد كرد. #تفسیر_المیزان #سوره_بقره #علامه_طباطبایی_ره 🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸 🔹💠کانال کیش,مهر💠🔹 🔺درمحضرعلامه طباطبایی ره🔺 ▶️: https://telegram.me/mohamad_hosein_tabatabaei

■● #سیره_عبادی حضرت آیت الله بهجت (برگرفته از کتاب #بهجت_الدعاء؛ مجموعه عبادات، ادعیه، اذکار و دستورالعمل‌های عبادی مورد سفارش حضرت آيت‌الله بهجت رحمه‌الله)●■ ■«اگر می‌خواهید #دعا کنید و واقعاً دعا و خواستن از خدا باشد، دعا تشریفاتی دارد، اگر می‌خواهید از ناحیه دعا به جایی برسید، زبان حالتان این باشد: تسلیم خدا هستیم، هرچه بخواهد بکند، بنا داریم عمل به وظیفۀ #بندگی کنیم». ■منظور اینکه، حال که از کاستی‌های خود باخبریم و می‌دانیم سزاوار بخشش‌های خداوند نیستیم، خاضعانه درخواست‌های خود را از او بخواهیم. ■●بهجت‌الدعاء، ص٢۵●■ @mohamad_hosein_tabatabaei

□●در سیر ایمانی خود، وقتی حجّت خدا را ملاقات کردی، به سکون و #آرامش می‎رسی؛ به نحوی که اگر آسمان‎ها و زمین زیر و رو شود، تکان نمی‎خوری. صاحب این مسکن امام زمان عجّل‌الله‌‌تعالی‌‌فرجه است. □●اَلمُؤمِنُ کَالجَبَلِ الرّاسِخِ لا تُحَرِّکُهُ العَواصِفُ: مؤمن مثل کوهِ پایدار و مستحکم است که بادهای تند آن را تکان نمی‎دهند. قرآن فرمود: وَ الجِبالَ اَوتاداً: و کوه‎ها را میخ‎های خیمه‎ی زمین قرار دادیم. وقتی مؤمن روی زمین می‎نشیند، همه را آرام می‎کند. آرامش کوه‎ها و زمین هم به وجود #مؤمن است. هر کس با او یگانه باشد و با او بنشیند، هر چه هم که غصّه و حزن و اندوه داشته باشد، تا با اوست، اثری از آنها در او وجود نخواهد داشت و به او صدمه‎ای نمی‎زنند. □●مؤمن مثل درخت‎های صحرایی است که تندبادها آن را محکم و استوار کرده است. مؤمن اگر #ابتلائات_دنیا را به خاطر ایمان تحمّل کند و طاقت بیاورد، قوی می‎شود و هنگام بادهای تند حوادث، هر چه هم که حوادث سختی مثل زلزله و #سیل و قحطی و #گرانی و بیاید، ذرّه‎ای تکان نمی‎خورد و آرام می‎نشیند و دیگران به او پناه می‎برند و آرامش می‎یابند. □●مصباح الهدی، ص٦٣-٦٤●□ @mohamad_hosein_tabatabaei

□●عارف بالله مرحوم حاج اسماعیل دولابی●□ □هفتاد عقبه بین دنیا و آخرت است که مربوط به صفات خوب و بد است. □هفتاد صفت خوب وجود دارد که اصحاب کربلای انسانند و در راه، شهید می‎شوند. □در مسیر راهی که طی می‎کنی و پیش می‎روی، باید مثل اصحاب امام حسین علیه السّلام که تک تک به میدان رفتند و شهید شدند، آن صفات را معتدل و یک یک مصرف کنی تا به مقصد برسی. □هر یک از صفات خوب سرانجام در خلق پیاده می‎شود. کسی که از اسم غفّار بهره ببرد، نه به کسی بدهکار است و نه از کسی طلبکار؛ هم او بخشید و هم او را بخشیدند. سایر اسماء، مثل ستّار هم همین‎طور. □●مصباح الهدی - تألیف استاد مهدی طیّب●□ @mohamad_hosein_tabatabaei

□○" یار هم باشیم "○□ ○ملول از همرهان بودن طریقِ کاروانی نیست ○بِکِش دشواریِ منزل به یادِ عهدِ آسانی #حافظ □اکنون که ما قافله آدمیان فراخنای جهان را صحرا به صحرا و کوه به کوه طی می کنیم مباد که با همراهان و همسفران تندی و تلخی کنیم و ملالت و ملامت پیش آوریم بلکه باید به یاد آن روز خوش که در منزل پایان فرود می آییم و بارهای فراق را از دوش می افکنیم و به دیدار اهل و عزیزان خود می رسیم و وجد و سرور و شادی می کنیم، این دشواری های گذران قافله را بر خود آسان گردانیم. این بیت خود یک افیون آرام بخش و بی زیان است که در دکان هیچ عطاری یافت نمی شود مگر فریدالدین عطار نیشابوری و سعدی و حافظ شیرازی. □○برگرفته از کتاب "در صحبت حافظ" به قلم حسین الهی قمشه ای○□ @mohamad_hosein_tabatabaei

#مصارع_عشاق قسمت ۴۳ □امام حسین علیه السلام این گونه در کربلا عشق بازی کرد و علی اصغرش را هم در راه خدا داد. حضرت علی اصغر تجلی ذات حق متعال بر امام حسین بود. در «إلهی بِدَمِ المَظلُوم»، منظور خون علی اصغر علیه السلام است. او مقام خاتمیت بود بر مقام مظلومیت اباعبدالله الحسین علیه السلام. خدا عشق بازی حسین را دید و جبرئیل را فرستاد و گفت من پذیرفتم، تو برنده‌ای و دیگر نمی‌خواهد ادامه دهی. اما امام حسین گفت نه! من در مقام ازلی با تو عهد بستم. خدا به امام حسین فرمود: ○کشتگانت را دهم من زندگی ○دولتت را تا ابد پایندگی □خدا گفت من همه شهدا و عاشقانت را زنده می‌کنم و به تو هم عمر جاوید می‌دهم، دیگر ادامه نده... شاه گفت ای محرم اسرار ما محرم اسرار ما از یار ما گرچه تو محرم به صاحبخانه‌ای لیک تا اندازه ای بیگانه ای ای ملک وحی! آن که از پیشش سلام آورده ای وآن که از نزدش پیام آورده‌ای بی حجاب اینک هم آغوش من است بی تو رازش جمله در گوش من است از میان رفت آن منی و آن تویی شد یکی مقصود و بیرون شد دویی گر تو هم بیرون روی، نیکوترست زان که غیرت آتش این شهپر است □امام حسین علیه السلام به جبرئیل گفت بین من و دوست حائل نشو. در ظاهر هم اینگونه شد، چون ظاهر و باطن عالم با هم تطابق دارند. ظاهرش این بود که خورشید در نهایت گرمای خودش بر حسین تابید. این امر الهی بود. در برخی از نقل ها است که شیطان این‌جا شیطنتی کرد. خدا به خورشید امر کرد تا در بالاترین حد خودش بر حسین بتابد تا تشنگی در بالاترین حد خودش بر امام حسین علیه السلام غلبه کرد. آن خورشید ذات هم در بالاترین مرتبه‌ی ممکنش بر امام حسین علیه السلان تجلی کرد. جبرئیل آمد بین امام حسین و خورشید ایستاد اما امام حسین علیه السلام به او گفت برو کنار... ○جبرئیلا رفتنت زین جا نکوست ○پرده کم شو در میان ما و دوست ○رنجش طبع مرا مایل مشو ○در میان ما و او، حایل مشو □کار به آخر رسید و حسین برنده شد. «وَ غِيضَ الْماءُ وَ قُضِيَ الْأَمْرُ» (هود/۴۴)آب خشک شد و الشمر جالس علی صدره... دل خوبان خدا از سرّ الشمر جالس علی صدره خون است... دیگر این جا گفت و گو را راه نیست. آن‌جا دیگر به زبان نمی‌آید و هر کس هم بخواهد به زبان بیاورد، زبان او می‌سوزد. خدا به حسین فرمود بیا! و او پاسخ داد نمی‌آیم... پرسید چرا؟ گفت یارانم را چه کنم؟ ○انما العاشقون مذبوحون ○عندباب الحبیب مطروحون.... □خدا فرمود با من بیا و در من فانی شو و همراهانت را هم بیاور. امام صادق علیه السلام فرمود امام حسین علیه السلام مدام به اصحابش نگاه می‌کند. از سر زین بر زمین آمد فراز وز دل و جان برد بر جانان نماز با وضویی از دل و جان شسته دست چار تکبیری بزد بر هرچه هست قصه کوته شمر ذی الجوشن رسید گفت و گو را، آتش خرمن رسید ز آستین، غیرت برون آورد دست صفحه را شست و قلم را سرکشت □و حسین وارد وادی اطلاق شد... چه خوب! چون تا مطلق نشوی، مخاطب به خطاب «يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِي إِلى‌ رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً فَادْخُلِي فِي عِبَادِي وَادْخُلِي جَنَّتِي» نمی‌شوی. چون مقید نمی‌تواند همه جا وارد شود اما حسین که همه‌ی قیدها را کنار زد و بی انتها شد، دیگر همه جا هست. خدا گفت در دل بندگان من و در جَنَّتِي، یعنی ذات من وارد شو. لذا حسین همه جا هست؛ از ذات خدا تا همین جایی که ما هستیم! وقتی امام حسین علیه السلام وارد وادی اطلاق شد، دو اتفاق افتاد. یکی آن که رحمة الله الواسعة و رحمت رحمانی حق متعال شد و دو اینکه او در همه جا هست چون عباد خدا، کل ماسوی الله است. همه عبد خدا هستند. «و کیف تنکر العشق و ما فی الوجود إلا هو». چطور عشق را انکار می‌کنید؟ که در عالم جز عشق نیست. لذا کنه هر چیزی را که بشکافی، از دلش حُسن و حسین بیرون می‌آید. ○به جهان خرم از آنم که جهان خرم از اوست ○عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست □این شد عشق ساری در هر چیزی لذا هیچ چیزی در عالم نیست الا آن که حسین آنجاست. وقتی بی‌حد می‌شود در همه جا حضور پیدا می‌کند و این خاصیت بی‌حدی است. محدود، محدود است و در آن محدوده‌ی خودش است. امام حسین کاری کرد که انبیا و اولیا نتوانسته بودند. خدا هم با وضع تشریعش نتوانست این کار را بکند. خدا این همه پیامبر فرستاد که خوب باشید، گناه نکنید و... اما دید بشر نمی‌تواند... #ح_م

□○" نیروی خرد "○□ ○اسم اعظم بکند کار خود ای دل خوش باش ○که به تلبیس و حیل دیو سلیمان نشود #حافظ‌ □○اسم اعظم خود انسان است که نهایتا به نیروی خرد از نقصان به کمال می رود و زود باشد که بر خلاف پیشگویانِ افولِ فرهنگ، فرهنگ نوینی بر پایه فهم و دانش پدید آید که در فروغ آن بَدان بدانند که خوبی از بدی بهتر است و همه به نیکی گرایند و بهشت را از آسمان به زمین آورند. □○برگرفته از کتاب " در صحبت قرآن " به قلم حسین الهی قمشه ای○□ @mohamad_hosein_tabatabaei

□●عارف بالله مرحوم حاج اسماعیل دولابی●□ □●ریشه‎ی همه‎ی مفاسد در دنیا سه چیز بیشتر نیست؛ یکی کبر که اوّل بار سبب شد ابلیس به خاطر آن از فرمان خدا تمرّد کند و به آدم سجده نکند و رانده‎ی درگاه الهی شود، دوم حرص که اوّل بار سبب شد آدم و حوّا در بهشت که انواع تنعّمات برایشان فراهم بود، زیاده‎خواهی کنند و از گندم که هیچ نیازی به آن نداشتند، بخورند و از بهشت رانده شوند، و سوم حسد که اوّل بار سبب شد قابیل برادرش هابیل را به قتل برساند. کبر و حرص و حسد از آثار حبّ دنیا می‎باشند. □●توجّه کردن انسان به ضعف و نقص و معایب خودش او را از کبر مبرّا می‎کند. قناعت کردن به آنچه خداوند روزی وی ساخته است و پی بردن او به اینکه آنچه خداوند به او نداده، به مصلحتش نبوده است و چیزی که مال او نیست و برای او مقدّر نشده است، هر چه هم تقلاّ کند، محال است به او برسد، او را از حرص منزّه می‎سازد. فهمیدن اینکه حسد و خواستار محروم شدن دیگری از آنچه خدا روزی‌اش ساخته، زیانی به شخص مورد حسد نمی‎رساند و فقط ایمان و امان حسود را نابود می‎کند، او را از حسد نجات می‎دهد. □●متکبّر با خاک نمی‎نشیند، زمین هم از او خوشش نمی‎آید. □●خداوند منزّه است و کسی نمی‎تواند به او تکبّر بفروشد. هر کس تواضع کند، به او می‎گوید بیا. در روایت هست که ملائکه به کسی که تواضع کند، می‎گویند: اِرفَع: بالا بیا و کسی را که تکبّر کند، بر سرش می‎زنند و می‎گویند: ضَع: پایین برو. □●تکبّر را از بچّگی در فرزندانت از بین ببر. بنّایی که داری، بچّه‎ات را هم قاطی کن و بگذار سنگ و خاک بردارد تا تکبّرش از بین برود. خودت هم کار کن و خاک ببر تا تکبّرت از بین برود. □●مصباح الهدی - تألیف استاد مهدی طیّب●□ @mohamad_hosein_tabatabaei

□○میلاد حضرت عبدالعظیم حسنی علیه السّلام مبارک باد○□ □حضرت عبدالعظیم حسنی رضوان الله تعالی علیه در چهارم ربیع الثانی سال ۱۷۳ هجری قمری چشم به جهان گشودند. □ایشان فرزند عبدالله بن علی از نوادگان امام حسن مجتبی علیه السّلام است که نسبش با چهار واسطه به آن حضرت می‌رسد. □این سیّد جلیل‌القدر، از دانشمندان شیعه و از راویان حدیث ائمۀ معصومین علیهم السّلام و از چهره‌های بسیار محبوب و مورد اعتماد اهل بیت علیهم السّلام به شمار می‌رفت. □ایشان، از صحابی امام جواد و امام هادی علیهما السّلام بودند و بنا به برخی روایات محضر پر فیض امام رضا علیه السّلام را نیز درک کرده بودند. □در دوران حکومت مخوف عباسی او مدتی طولانی متواری بود و به صورت ناشناخته در جامۀ پیک‌ها سفر می‌کرد تا سرانجام به ری رسید و در آنجا رحل اقامت افکند... @mohamad_hosein_tabatabaei

#مصارع_عشاق قسمت ۴۴ □امام حسین گفت خدایا من آن مقصود تو را بجا می‌آورم. چون رحمة الله الواسعة شد، هر که بر او گریه کرد رحمت رحیمیه خدا شامل حال او شد و بالا رفت. هم در دل تمام مخلوقات وارد شد و هم در دل مؤمنین و آنها را بالا برد. لذا ما هیچ جا مثل دستگاه امام حسین علیه السلام نمی‌توانیم رشد کنیم. این‌جا هم گریه و عزای ما مدرج است. امام رضا علیه السلام فرمود هر کس گریه کند و اشک بر صورتش جاری شود، خدا همه‌ی گناهانش را می‌بخشد. مراتب گریه بر امام حسین و جلوه حسینی مدرج است. بالاترین مرتبه‌ آن است که ما به مطلع شمس حسینی برسیم. «حَتَّىٰ إِذَا بَلَغَ مَطْلِعَ الشَّمْسِ وَجَدَهَا تَطْلُعُ عَلَىٰ قَوْمٍ لَمْ نَجْعَلْ لَهُمْ مِنْ دُونِهَا سِتْرًا» (کهف/۹۰) یعنی جایی که سر اباعبدالله الحسین بدون حجاب بر تو جلوه کند، دیگر هیچ حجابی باقی نمی‌ماند الا حجاب خود خورشید. وقتی خورشید به تو می‌تابد، نورش حجاب بین تو و خورشید است. لذا پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم می‌فرماید: «إنَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ حَرَارَةٌ فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ لَنْ تَبْرُدَ أَبَداً». این حرارت، حرارت همین مطلع شمس است. «إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ كَانَ مَشْهُودًا» (اسراء/۷۸) □انبیاء و اولیاء روضه نمی‌خوانند و روضه شان فقط اسم امام حسین علیه السلام است. لذا امام صادق علیه السلام فرمود: شیعیان خالص ما کسانی هستند که اگر سه بار اسم امام حسین را بیاورید بار سوم گریه می‌کنند. شب عاشورا از خیمه ها صدای کندوی زنبور عسل می آمد و آن‌ها هم عاشق اباعبدالله بودند. نماز و دینشان حسین علیه السلام بود. هر کسی گوشه‌ای از خیمه نشسته بود و صدا می‌زد حسین... همه یاران تعجیل در وصال داشتند چون امام پرده را کنار زده بود و همگی آن اتصال با امام حسین علیه السلام را دیده بودند، لذا دیگر نمی‌توانستند بمانند... #ح_م

آیات 284 ، سوره بقره بخش دوم ● توضيح معناى : ((و ان تبدوا ما انفسكم او تخفوه ))و بيان اينكه خداوند انسانها را به جهت احوال و ملكات نفسانى منشأ اعمال محاسبه مى كند وَ إِن تُبْدُوا مَا فى أَنفُسِكمْ أَوْ تُخْفُوهُ يُحَاسِبْكُم بِهِ اللَّهُ كلمه : ((ابداء)) به معناى اظهار است ، در مقابل ((اخفا))، كه به معناى پنهان كردن است ، و معناى كلمه ((ما فى انفسكم )) ((ما استقر فى انفسكم )) است ، يعنى آنچه در دلهاى شما جايگزين شده ، چون هم عرف و هم لغت از آن عبارت اين معنا را مى فهمد، و معلوم است كه در نفس چيزى به جز ملكات و صفات چه فضائل و چه رذائل مستقر نمى شود. آرى آنچه در نفس مستقر مى شود صفاتى چون ايمان و كفر و حب و بغض و عزم و غير اينها است ، اينها است كه هم مى توان اظهارش كرد و هم پنهانش داشت ، اما مى توان اظهار كرد چون صفات اصولا در اثر تكرار، افعال مناسب با خود پيدا مى كند، و وقتى فعلى از كسى صادر شد، عقل هر كس از آن فعل كشف مى كند كه فلان صفتى كه مناسب با اين فعل است در نفس فاعل وجود دارد. چون اگر اين صفات و ملكات در نفس مستقر نبود، افعال مناسب با آن از جوارح صادر نمى شود. پس با صدور اين افعال براى عقل روشن مى شود كه منشأى براى اين افعال در نفس فاعل هست ، و اما مى توان اخفا كرد براى اينكه ممكن است انسان آن كارى كه دلالت بر وجود منشاش در نفس دارد انجام ندهد. ترجمه تفسير الميزان جلد 2 صفحه 672 و كوتاه سخن اينكه ظاهر جمله : ((ما فى انفسكم )) ثبوت و استقرار در نفس است ، البته منظور ما از اين حرف اين نيست كه از ظاهر عبارت نامبرده مى فهميم كه منظور، استقرار صفات ، به نحوى است كه نظير ملكات راسخه نتوان آن را از نفس زايل نمود، بلكه منظور ما ثبوت و استقرار تامى است كه مى توان صدور فعل را مستند به آن كرد، و ظهور اين معنا از جمله ، ((ان تبدوا)) و جمله ((او تخفوه )) قابل انكار نيست ، براى اينكه خود ابدا و اخفا دلالت دارد بر اينكه آنچه در نفس ‍ هست طورى است كه هم ممكن است منشأ اظهار باشد، و هم ممكن است منشا اظهار نباشد، (پس با ملكات راسخه اى كه نمى شود از بروز و ظهورش جلوگيرى كرد، فرق دارد)، پس آيه شريفه به احوال نفس نظر دارد، نه به ملكات راسخه در نفس . و اما خاطراتى كه گاهى بى اختيار در نفس خطور مى كند، و همچنين تصورات ساده اى كه دنبالش تصديق نيست ، از قبيل صورت و قيافه گناهى كه در نفس تصور مى شود، بدون اينكه تصميم بر آن گناه گرفته شود، لفظ آيه به هيچ وجه شامل آنها نيست ، چون توجه فرموديد كه اينگونه تصورات ، استقرارى در نفس ندارند، و منشأ صدور هيچ فعلى نمى شوند. پس حاصل كلام اين شد كه آيه شريفه تنها بر احوال و ملكات نفسانيه اى دلالت دارد كه منشأ صدور افعال هستند، چه فعل اطاعت و چه معصيت ، و خداى سبحان انسان ها را با آن احوال و ملكات محاسبه مى كند. در نتيجه آيه شريفه همان سياقى را دارد كه آيه : ((لا يواخذكم الله باللغو فى ايمانكم ، و لكن يوآخذكم بما كسبت قلوبكم )) و آيه : ((فانه آثم قلبه )) و آيه : ((ان السمع و البصر و الفواد كل اولئك كان عنه مسئولا)) دارند، چون همه اين آيات دلالت دارند بر اينكه قلوب كه مراد از آن ، همان نفوس است احوال و اوصافى دارد، كه آدمى با آن احوال محاسبه مى شود. و نيز آيه شريفه : ((ان الذين يحبون ان تشيع الفاحشة فى الذين آمنوا لهم عذاب اليم فى الدنيا و الاخرة )) كه ظهور در اين دارد كه عذاب تنها و تنها به خاطر دوست داشتن اشاعه فحشا است ، و معلوم است كه دوستى حالتى قلبى است . (دقت فرمائيد) ترجمه تفسير الميزان جلد 2 صفحه 673 اين بود ظاهر آيه ، و لازم است دانسته شود كه آيه شريفه تنها دلالت دارد بر اينكه محاسبه بر معيار حالات و ملكات قلبى است ، چه اظهار بشود، و چه نشود، و اما اينكه جزاى آن ، در دو صورت اظهار و اخفا يك جور است يا نه ؟ و به عبارت ديگر آيا جزا تنها بستگى به تصميم دارد؟ خواه عمل را هم انجام بدهد يا ندهد؟ و خواه مصادف با واقع هم بشود يا نشود؟ و كاسه اى كه شراب تشخيص داده بنوشد، بعد معلوم شود آب بوده ، آيه شريفه ناظر به اين جهات نيست . #تفسیر_المیزان #سوره_بقره #علامه_طباطبایی_ره 🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸 🔹💠کانال کیش,مهر💠🔹 🔺درمحضرعلامه طباطبایی ره🔺 ▶️: https://telegram.me/mohamad_hosein_tabatabaei

□○حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره○□ □خداوند متعال می‌فرماید: «وَ مَنْ أَحْياها فَكَأَنَّما أَحْيَا النَّاسَ جَميعاً؛ هرکس یکی را احیا کند، گویا همه مردم را احیا کرده است». [مائده: ۳۲] منظور از حیات در این آیه شریفه، نجات‌دادن از ضلالت و گمراهی در دین است. این راه اصلاح را نباید کالعَدَم و نشدنی حساب کنیم، وگرنه پشیمان می‌شویم از اینکه می‌توانستیم عادل و صالح فراهم کنیم و نکردیم، و در وُسع ما بود و قدرت داشتیم که دنیا را به امن و امان و عدالت وادار کنیم و نکردیم. □○در محضر بهجت، ج۲، ص٢٣○□ @mohamad_hosein_tabatabaei