◾️امام، رحمت موصوله◾️ ۵ #شرح_زیارت_جامعه_کبیره ▪️در داستان جناب بلقیس هم چنین لطیفه‌ای را می‌بینیم. وقتی ایشان آن معجزه رحمت رحیمیه را از حضرت سلیمان می‌بیند می‌فرماید: «إِنِّي ظَلَمْتُ نَفْسِي وَأَسْلَمْتُ مَعَ سُلَيْمَانَ لِلهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ» (نمل، ۴۴) ای به سرحد سبا سیر تو خوش با سلیمان منطق‌الطیر تو خوش او تأکید می‌کند که «با سلیمان» به خدا ایمان آوردم؛ این در واقع شهود رحمت رحیمیه است. او این رحمت رحیمیه را دید و این رحمت، رحمت موصوله است که بدون آن، انسان به حق متعال راه ندارد. حضرت سلیمان به بلقیس گفت: «قِيلَ لَهَا ادْخُلِي الصَّرْحَ» (نمل، ۴۴) در این قصر داخل شو... ▪️وقتی جناب بلقیس خواست وارد این قصر شود، «فَلَمَّا رَأَتْهُ حَسِبَتْهُ لُجَّةً» (نمل، ۴۴)، گمان کرد که این قصر، لجه‌ یا مر‌کز دریاست. باید در معنی این این لجه‌ی دریا تدبر کنیم؛ قال النبی صلی‌ الله‌ علیه‌ و‌ آله‌ و سلّم: «انَّ لِلقُرآنِ ظَهراً و بَطناً، و لِبَطنِهِ بَطنٌ الی سَبعَةِ أبطُنٍ». این هفتاد بطن، عدد تعینی نیست بلکه عدد کثرت است: «قُلْ کُلٌّ یَعْمَلُ عَلی شاکِلَتِهِ» (اسراء، ۸۴)، قرآن به اندازه خدایی خدا بطن دارد و هر بطن، بطنی دیگر دارد الا ما شاء الله... این که قرآن در جایی گفته «أَفَلَا يَنْظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ كَيْفَ خُلِقَتْ» (غاشیه، ۱۷)، آيا به شتر نمى ‏نگرند كه چگونه آفريده شده؟! یکجا از شتر سخن گفته و جای دیگر فرموده است که «هُوَ الْأَوَّلُ وَالْآخِرُ وَالظَّاهِرُ وَالْبَاطِنُ» (حدید، ۳)؛ با مشاهده ظاهر آیات نمی‌توان در مورد باطن آنها قضاوت کرد. اسراری که در علم حروف و علم اعداد و جفر و... هست، ببینید چه قیامتی است و چه اسراری از این آیات مکشوف می‌شود! لذا بشر بدون اتصال به حق متعال و صرفا با اتکاء بر رویای رسولانه! خود نمی‌تواند چنین قرآنی بیاورد، اگر هم رویای رسولانه باشد، رویائی است که اتصال به غیب بی‌منتها دارد... #ح_م

◾️امام، رحمت موصوله◾️ ۶ #شرح_زیارت_جامعه_کبیره ▪️جناب بلقیس وارد قصر شد «وَکَشَفَتْ عَن سَاقَیْهَا قَالَ إِنَّهُ صَرْحٌ مُّمَرَّدٌ مِّن قَوَارِیرَ قَالَتْ رَبِّ إِنِّی ظَلَمْتُ نَفْسِی وَأَسْلَمْتُ مَعَ سُلَیْمَانَ لِلهِ رَبِّ الْعَالَمِین» (نمل، ۴۴) به‌ ‌او‌ گفته‌ شد: وارد کاخ‌ شو ‌پس‌ چون‌ ‌آن‌ ‌را‌ دید، پنداشت‌ که نهر آبی‌ ‌است‌ و جامه‌ ‌از‌ دو ساق‌ خویش‌ بالا زد. سلیمان‌ ‌گفت‌: ‌این‌ کاخی‌ صیقلی‌ ‌شده‌ ‌از‌ بلورهاست‌. بلقیس گفت‌: پروردگارا! ‌من‌ ‌به‌ ‌خود‌ ستم‌ کردم‌ و اینک‌ ‌با‌ سلیمان‌ تسلیم‌ خداوند، پروردگار جهانیان‌ شدم‌. ▪️با این آیه، توسل اثبات می‌شود و می‌توانیم متوجه شویم که رحمت رحیمیه موصوله چیست. ▪️حضرت بلقیس مقام والایی داشت. وقتی عرش را آوردند، به او گفتند: «أَهَٰكَذَا عَرْشُكِ؟» آیا این تخت توست؟ «قَالَتْ كَأَنَّهُ هُوَ». گفت گویا همان است. (نمل، ۴۲) در اینجا قرآن به علم جناب بلقیس صحه می‌گذارد که «وَأُوتِينَا الْعِلْمَ مِنْ قَبْلِهَا وَكُنَّا مُسْلِمِينَ...» (نمل، ۴۲) جناب بلقیس می‌فرماید که به ما از پیش از این علم داده شده بود و ما از قدرت سلیمان آگاه شدیم و تسلیم گشتیم. آنجا که جناب بلقیس گفت: «يا أَيُّهَا الْمَلَأُ إِنِّي أُلْقِيَ إِلَيَّ كِتابٌ كَرِيم» (نمل، ۲۹)، این کتاب کریم بر جان جناب بلقیس القا شده بود و «إِنَّهُ مِنْ سُلَيْمَانَ وَإِنَّهُ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ» (نمل، ۳۰) ▪️حضرت سلیمان به او گفت: «إِنَّهُ صَرْحٌ مُّمَرَّدٌ مِّن قَوَارِیر» (نمل، ۴۴)، جناب بلقیس! جامه از ساق خود بالا نزن که این دریا نیست بلکه این «صَرحٌ»؛ قصری است که «مُّمَرَّدٌ مِّن قَوَارِیرَ»، قصری است صاف و زلال و شیشه‌ای. قرآن در جای دیگری از شیشه به «زجاجه» تعبیر کرده است: «اللهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكَاةٍ فِيهَا مِصْبَاحٌ الْمِصْبَاحُ فِي زُجَاجَةٍ الزُّجَاجَةُ كَأَنَّهَا كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ يُوقَدُ مِنْ شَجَرَةٍ مُبَارَكَةٍ زَيْتُونَةٍ لَا شَرْقِيَّةٍ وَلَا غَرْبِيَّةٍ يَكَادُ زَيْتُهَا يُضِيءُ...» (نور/۳۵) ▪️حضرت اميرالمؤمنين علیه السلام فرمود: ما اهل‌بیت زجاجه هستیم، ما مصباحیم. این شیشه است. این چیست؟! این انسان کامل است... از صفای می و لطافت جام در هم آمیخت رنگ جام و مدام از بس این شیشه شفاف است، وقتی در آن شرابی بریزند، ناظر درونی گمان می‌کند که این اصلاً شراب است و شیشه‌ای در کار نیست، یا اینکه از بیرون نگاه می‌کند و چنين گمان می‌کند که اصلا شیشه است و شرابی در کار نیست بس که شراب و شیشه به هم شبیه شده‌اند! این مثال انسان کامل با خدا است! چه زیبا سرود که نه خدا توانمش خواند، نه بشر توانمش گفت... جناب شهریار هر دو را نفی کرده، آیا می‌خواهد بگوید فرشته و ملک است؟! خیر! بهتر است بگوییم: هم خدا توانمش خواند، هم بشر توانمش گفت! نه خداست نه بشر، هم خداست و هم بشر! «لَنَا مَعَ اَللهِ حَالاَتٌ؛ هُوَ نَحْنُ وَ نَحْنُ هُوَ، وَ هُوَ هُوَ وَ نَحْنُ نَحْنُ» #ح_م

◾️مراقبات شب پانزدهم ماه ذی‌القعده◾️ ▪️از كارهاى مهم اين ماه عمل شب نيمۀ آن است. از پيامبر اکرم صلّى‌الله عليه وآله وسلّم روايت شده است كه: ▪️«شب پانزدهم ماه ذى‌القعده شب مباركى است. خداوند در آن با رحمت به بندگان مؤمنش می‌نگرد. پاداش كسى كه در آن با عمل از خداوند فرمانبردارى كند، مانند پاداش صد روزه‌دار ملازم مسجد كه به اندازۀ يک چشم به هم زدن نيز نافرمانى خدا را ننموده‌‏اند، می‌باشد.» ▪️بنابراين انسان بايد در نيمه شب مشغول به طاعت خداوند شده و به دعا و نماز بپردازد. زيرا روايت شده است: ☑️«كسى در اين شب چيزى از خدا نمی‌خواهد مگر اين كه به او عنايت مى‌‏فرمايد» ▪️اگر انسان به كسى چنين وعده‏‌هايى بدهد، بی‌تفاوت از كنار اين وعده‌‏ها نخواهد گذشت. به خصوص اگر بداند كه او مى‏‌تواند به وعده‌‏هاى خود عمل نمايد. و همين كه احتمال توانايى بر انجام وعده‏‌هاى او را بدهد، براى عمل كردن به دستورات او كافى است. زيرا پاداش خيلى بزرگ است، پاداشى چون پاداش صد ملازم مسجد كه در عمر خود حتّى در يک چشم به هم زدن نيز نافرمانى خدا را ننموده‌‏اند. اين پاداش قابل مقايسه با هيچ يک از سعادت‌ها، دارایی‌ها و شادی‌هاى دنيا نيست. و وقتى كه سود زياد باشد، گرچه احتمال آن ضعيف هم باشد، عقل حكم به انجام آن عمل براى رسيدن به آن سود مى‏‌كند. كه در اينجا احتمال سود ضعيف هم نيست. زيرا «اخبار تسامح» در دليل اعمال مستحبّى سند اين روايت را معتبر گردانيده و احتمال آن قوى مى‏‌شود. ▪️به رغبت و اشتياق خود براى به دست آوردن كالاهاى اين دنياى پستى كه بقائى نداشته، با تلخی‌هاى فراوان همراه و مانع رسيدن نور است بنگر و ببين براى رسيدن به آن و اندوختن آن با احتمال ضعيفى، وطن، آسايش و خانواده را ترک و به مسافرت مى‏‌روى. بيابان‌هاى وسيع را در نورديده، درياها را زير پا گذاشته و از جنگل‌ها عبور مى‏‌كنى و نهايت آرزوى تو اين است كه مثلًا از اين سفرها به هزار دينار برسى. درحالى كه احتمال مى‏‌دهى به آرزوى خود نرسيده و حتّى مال، جان و آبرويت به خطر افتاده و يا با مرگ دست و پنجه نرم كنى ولى باز هم حاضر نيستى از هدف خود دست برداشته و با اين عذرها از جديّت و تلاش دست بردارى. ▪️پس با توجّه به اين كه نعمت‌هاى آخرت پايدار و بدون هيچ رنجى است و با اين گونه اعمال بطور يقين مى‌‌توان به آن رسيد، چرا عمل نمى‏‌كنی؟ و اگر نقص در خود انسان باشد نيز می‌توان آن را رفع كرده و سپس به انجام عمل پرداخت. آيا در اين صورت بی‌تفاوتى در مقابل اين پاداش‌ها علّتى جز ضعف ايمان يا بيمارى قلب كه ناشى از حبّ دنياست، خواهد داشت؟ ☑️ويژگى طاعت و عبادت اين شب ‏ ▪️طاعت و عبادت، در اين شب از اين جهت كه مشهور نبوده و مردم كمتر، در آن به طاعت خدا مشغول مى‏‌گردند، آن را از ساير شب‌هاى مشهور ممتاز مى‏‌گرداند كه اين مطلب نزد اهل مراقبت مهم است. ▪️زيرا توجّه، در زمان غفلت عموم، از مراقبات مهم و باعث سرعت اجابت است. و نيز اعمال نزد خداوند بزرگ‌تر و به قبول نزديک‌تر و اجر بيشترى دارد. ▪️پس با تمام جدیّت و اشتياق براى اجابت دعوت منادى به كرامت خداى متعال اقدام نموده، فرصت را غنيمت شمار و از خواب برخيز. ▪️چون به زودى مصيبت مرگ سراغت می‌آيد كه بعد از آن نمى‏‌توانى ذرّه‏‌اى از اين منافع بزرگ را به دست آورى. هنگام ديدن فرشته مرگ بيدار شده و يک سال مهلت مى‏‌خواهى، ولى مى‏‌گويد سال‌هاى زيادى را از دست دادى. مى‏‌گويى: يک روز. مى‏‌گويد: روزهاى زيادى را سپرى كردى. به يک ساعت راضى می‌شوى ولى اين فرصت را به تو نمى‏‌دهد. و با افسوس زياد به خاطر از دست دادن ايّام فرصت و زمان مهلت مى‏‌ميرى. چه افسوس سخت و چه اندوه جانكاهى! ◾️المراقبات - میرزا جواد آقا ملکی تبریزی◾️ #مراقبات_ماه_ذی‌القعده @mohamad_hosein_tabatabaei

☑️چهل دستورالعمل سلوکی ▪️۱۴- سالک باید از زیاد خوابیدن نیز پرهیز کند و جز به حدّاقلّى که براى سلامتى و شادابى او ضرورى است، اوقات خود را صرف خوابیدن نکند؛ زیرا پرخوابى علاوه بر اینکه موجب هدر رفتن عمر مى‌شود، به لطافت و صفاى روح نیز آسیب مى‌رساند. علاوه بر پرهیز از پرخوابى، بیدارى سحرگاهان و بین الطّلوعین در صفاى روح و پروازهاى معنوى تأثیر فوق‌العاده و بى‌بدیلى دارد و سالک با تنظیم اوقات استراحت و خواب خود، باید ترتیبى دهد که از فیض سحر و بین الطّلوعین محروم نماند. بنابراین سَهَر یا کم‌خفتن نیز از امورى است که مراعات آن بر سالک لازم است. ادامه دارد.... ◾️شراب طهور - تألیف استاد مهدی طیّب◾️ #شراب_طهور #دستورالعمل‌های_سلوکی - ۱۱ @mohamad_hosein_tabatabaei

☑️شگفتی‌های عبادت در شب نیمۀ ماه ذی‌القعده ▪️در روایتی از پیامبر اکرم صلّی الله علیه وآله وسلّم نقل شده است که فرمودند: در ذی‌القعده شبی مبارک است و آن شب پانزدهم است که خداوند به بندگان مؤمنش با رحمت می‌نگرد.. پاداش کسی که در آن شب به طاعت خدا مشغول باشد معادل پاداش صد سائح (روزه‌دار) است که حتی به اندازۀ چشم برهم زدنی معصیت خدا نکرده باشد. سائح به یک تعبیر به معنای روزه‌دار است و به تعبیری دیگر به معنای سیاحت‌گری است که حُجُب از دیدگان دلش کنار رفته و عوالم باطن را سیر می‌کند و سیّاح عوالم ملکوت و جبروت و لاهوت است... و فرمودند: احدی باقی نمی‌ماند که در آن شب از خدا چیزی درخواست کرده باشد مگر آنکه به او عطا شود .... ◾️استاد مهدی طیّب #مراقبات_ماه_ذی‌القعده◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei

☑️شب نیمۀ ماه ذی‌القعده ▪️شب مبارک و خاصِ عبادت که خدا با رحمت به بندگان مؤمنش مى‌نگرد. ▪️پاداش كسى كه در آن با عمل از خداوند فرمانبردارى كند، مانند پاداش صد روزه‌دار ملازم مسجد كه به اندازۀ يک چشم به هم زدن نيز نافرمانى خدا را ننموده‌‏اند، می‌باشد. ▪️شب نیمۀ ماه ذی‌القعده از آن شب‌هايی است كه افراد به عظمتشان كم توجه دارند و لذا كمتر اين شب‌ها را برای طاعت و عبادت و خلوت با خدای متعال اختیار می‌كنند. ▪️حديثی است منسوب به پیغمبر اكرم صلّی‌الله علیه وآله وسلّم كه فرمودند: در جمعی كه از خدا غافلند، كسی كه ذاكر خدا باشد، دلش به ياد خدا باشد؛ ارزش اين ذاكر در جمع غافلان، مثل ارزش رزمندۀ مجاهدِ پیشتاز و پیشروست در دل لشكری كه ديگر سربازانش، همه پا به فرار گذاشته‌اند... ◾️استاد مهدی طیّب #مراقبات_ماه_ذی‌القعده◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei

☑️۳۲ روز تا غدیر ▪️عَنْ زَيْدِ بْنِ أَرْقَمَ قَالَ: أَوَّلُ مَنْ صَلَّى مَعَ اَلنَّبِيِّ صَلَّى اَللهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ از زيد بن ارقم روايت است كه گفت: نخستين كسى كه با رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم نماز گزارد، على بن ابى طالب عليه السّلام بود... ◾️کشف‌الیقین، صفحه ۳۵◾️   #روزشمار_غدیر @mohamad_hosein_tabatabaei

#دعای_فرج ☑️دعای مجرّبی که برای برآمدن حاجات از جانب حضرت ولیّ‌عصر ارواحنافداه وارد شده است. ☑️بهتر است این عمل در اماکن مذهبی مانند مساجد و حرم‌های اهل‌بیت علیهم‌ السّلام و شب‌هنگام یا سحرگاهان، خصوصاً شب جمعه انجام شود. ▪️دو رکعت نماز می‌گزاری؛ سپس می‌گویی: ▪️يا مَنْ أَظْهَرَ اَلْجَمِيلَ وَ سَتَرَ اَلْقَبِيحَ يَا مَنْ لَمْ يُؤَاخِذْ بِالْجَریرَةِ (بِالسَّرِيرَةِ) وَ لَمْ يَهْتِكِ السِّتْرَ [وَ اَلسَّرَارَةَ] يَا عَظِيمَ الْمَنِّ (اَلْعَفْوِ) [يَا كَرِيمَ الصَّفْحِ] يَا حَسَنَ اَلتَّجَاوُزِ [وَ] يَا وَاسِعَ اَلْمَغْفِرَةِ يَا بَاسِطَ اَلْيَدَيْنِ بِالرَّحْمَةِ يَا مُنْتَهَى كُلِّ نَجْوَى [وَ] يَا غَايَةَ (صَاحِبَ) كُلِّ شَكْوَى [وَ] يَا عَوْنَ كُلِّ مُسْتَعِينٍ وَ يَا مُبْتَدِئاً بِالنِّعَمِ قَبْلَ اِسْتِحْقَاقِهَا. #سپس_می‌گویی: ▪️۱۰ بار يَا رَبَّاهْ ▪️۱۰ بار يَا سَيِّدَاهْ ▪️۱۰ بار يَا مَوْلَاهْ (مَوْلَيَاهْ) ▪️۱۰ بار يَا غَايَتَاهْ (غَيْثَاهْ) ▪️۱۰ بار يَا مُنْتَهَى [غَايَةِ] رَغْبَتَاهْ #آن‌گاه_می‌گویی: ▪️أسْأَلُكَ بِحَقِّ هَذِهِ اَلْأَسْمَاءِ وَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ [اَلطَّيِّبِينَ] اَلطَّاهِرِينَ [عَلَیْهِمُ السَّلامُ] إِلاَّ مَا كَشَفْتَ كَرْبِی وَ نَفَّسْتَ هَمِّی وَ فَرَّجْتَ [عَنِّی] غَمِّی وَ أَصْلَحْتَ حَالِی ▪️و [در حالیکه در سجده‌ای] برای آنچه می‌خواهی دعا کن و حاجتت را درخواست بنما. ▪️سپس گونه‌ی راست خود را بر زمین (مُهر) بگذار و ۱۰۰ بار بگو: ▪️يا مُحَمَّدُ يَا عَلِیُّ اكْفِيَانِی فَإِنَّكُمَا كَافِيَایَ وَ انْصُرَانِی فَإِنَّكُمَا نَاصِرَایَ. ▪️آن‌گاه گونه‌ی چپ خود را بر زمین (مُهر) بگذار و بگو ۱۰۰ بار (بسیار تکرار کن): ▪️أدْرِكْنِی [يَا صَاحِبَ الزَّمَانِ] ▪️و در پی آن تا جایی که نَفَست قطع شود، بگو: ▪️الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ. ▪️آن‌گاه سرت را بلند کن که ان شاء اللّٰه خداوند با کرم خویش حاجتت را برمی‌آورد. ————----- * عبارات داخل [ ] به معنای این است که در برخی نسخ، این عبارت هست و در برخی نیست. * عبارات داخل ( ) به معنای این است که در برخی نسخ به جای عبارت متن، چنین عبارتی وجود دارد. #منابع : ◾️ دلائل‌الامامة، محمّد بن‌ جریر طبری مستدرک‌ الوسائل، محدّث نوری بحارالانوار، علّامه مجلسی زادالمعاد، علّامه مجلسی◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei

☑️چهل دستورالعمل سلوکی ▪️۱۵- سالک باید از اینکه تمام اوقات مفید خود را در جمع و با دیگران بگذراند، به‌گونه‌اى که براى در خلوت به انس با حضرت دوست و تفکّر و ذکر و عبادات و مناجات پرداختن، فرصتى براى او باقى نماند، به‌شدّت پرهیز کند. گرچه انزواطلبى و قطع روابط خویشاوندى و دوستى و بریدن مراودات اجتماعى خطا و زیانبخش است، امّا محروم ساختن خویش از خلوت‌هاى معنوى نیز مردود و مضرّ است. بنابراین گرچه سالک باید در حدّ لازم و معتدل در جمع حاضر شود، امّا مى‌بایست اوقات معیّنى را نیز براى تنهایى و خلوت اختصاص دهد.     ادامه دارد.... ◾️شراب طهور - تألیف استاد مهدی طیّب◾️ #شراب_طهور #دستورالعمل‌های_سلوکی - ۱۲ @mohamad_hosein_tabatabaei

☑️چهل دستورالعمل سلوکی ▪️۱۶- بسیارى از عادات و رسوم خلق، از جهل و دنیاطلبى آنها برخاسته و با تعالیم و احکام الهى در تعارض آشکار است. سالک باید از تسلیم و تبعیّت محض در برابر عادات و رسوم خلق پرهیز کند و با اراده‌ى مستقل و استوار، آنچه را با موازین عقل و شرع سازگار نیست ترک نماید و به اینکه دیگران در مورد او چه خواهند گفت و چه قضاوتى خواهند کرد بهایى ندهد. زیرا عادات و رسوم خلق، خود دین علی‌حدّه‌اى است که تبعیّت مطلق از آن با پیروى دین خدا قابل جمع نیست. البتّه سالک پس از اینکه توانست خود را از انقیاد آداب و رسوم جاهلانه‌ى خلق رها کند، براى اینکه زندگى بر بستگان و اطرافیانش تلخ نشود و به قصد مدارا با آنان که هنوز به چنین معرفت و حرّیّتى نایل نشده‌اند، در مواردى که با اوامر الهى تضاد ندارد، مى‌تواند بدون رغبت قلبى، تا حدودى در عادات و رسوم رایج، با آنان همراهى کند. امیرالمؤمنین علیه‌السّلام در نامه‌اى به فرزند خویش، امام مجتبى علیه‌السّلام مى‌نویسند : یا بُنَىَّ کُن فِى النّاسِ وَ لا تَکُن مَعَهُم : فرزندم! در جمع مردم باش، امّا همراه آنان نباش. یعنى در اشتباهات و انحرافاتشان با آنها همراه نباش. ادامه دارد.... ◾️شراب طهور - تألیف استاد مهدی طیّب◾️ #شراب_طهور #دستورالعمل‌های_سلوکی - ۱۳ @mohamad_hosein_tabatabaei

☑️چهل دستورالعمل سلوکی ▪️۱۷- خدمت عاشقانه، مشتاقانه و توأم با لذّت، به مخلوقات خدا، حتّى به حیوانات، از امورى است که در سلوک روحانى درهاى بسته را بر سالک مى‌گشاید. به‌ ویژه گره گشودن از کار یک انسان درمانده، برداشتن بار غم از دل یک انسان محزون، شاد کردن دل یک انسان دردمند، برآوردن نیاز یک انسان نیازمند، بدون خودنمایى یا منّت‌گذارى و حتّى بدون چشم‌داشت اجر و پاداش از جانب خدا، و لذّت بردن از این عمل به خاطر عشق به مخلوقات خدا، کیمیایى است که مى‌تواند در چشم بر هم زدنى حجاب‌ها را از برابر دیده‌ى دل سالک برطرف کند و مس وجود او را به زر ناب انسان کامل بدل سازد. لذا سالک باید از این عامل مؤثّر حدّاکثر بهره را ببرد. ادامه دارد.... ◾️شراب طهور - تألیف استاد مهدی طیّب◾️ #شراب_طهور #دستورالعمل‌های_سلوکی - ۱۴ @mohamad_hosein_tabatabaei

☑️ چهل دستورالعمل سلوکی ▪️۱۸- مواسات، لطف، احسان، ایثار، احترام و محبّت کردن بى‌منّت به دیگران، به‌ویژه نسبت به سادات و مؤمنان، به‌خصوص اهل علم و معنویّت و تقوا از تبار پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم از شمار مؤمنان، امر دیگرى است که انجام آن، توفیقات و فیوضات الهى را متوجّه سالک مى‌کند و لذا سالک به هیچ وجه نباید از انجام آن غفلت کند. ▪️ ۱۹- حُسن معاشرت و رابطه‌ى محبّت‌آمیز داشتن با مردم و خوش‌خُلقى و شیرین‌محضرى در ارتباطات اجتماعى، نکته‌ى دیگرى است که مراعات آن بر سالک لازم است. ▪️ ۲۰- نیکى و فروتنى و خدمت و رفتار محبّت‌آمیز با پدر و مادر، چه در زمان حیات و چه پس از فوت آنان، صله‌ى رحم و اداى وظیفه نسبت به خویشاوندان، به‌ویژه ارحام، خصوصاً کسانى از ایشان که از نظر امکانات مادّى و موقعیّت‌هاى دنیوى، در سطح پایین‌ترى قرار دارند، و مراوده و دید و بازدید با برادران ایمانى، از دیگر امورى است که انجام آنها واجب مى‌باشد و در سیر معنوى تأثیر به‌سزایى دارد. ادامه دارد.... ◾️شراب طهور - تألیف استاد مهدی طیّب◾️ #شراب_طهور #دستورالعمل‌های_سلوکی - ۱۵ @mohamad_hosein_tabatabaei