☑️هرچه او بخواهد خوب است. ▪️مشیت که همان ولایت باشد برای ما مقدرات را بریده است. او اساسا آنچه را که می خواست انجام داد. بی اختیار من و شما هم انجام داد، خوب کاری هم کرد. اگر هم جایی در دیدن اشتباه کردی سریع بگو: کرد، خوب کاری هم کرد. هرکاری که کرد، خوب کرد. چون او این کار ها را جلوتر کرده است. اگر الان هم دارد برای فردای من می برد، از آنجا که من نمی دانم چه چیز را می بُرد، باید بگویم که این کار را هم جلوتر کرده است. باید بگویم: کرد آنچه را که کرد و خوب کاری هم کرد! همه افعال و کردار و سرگذشتی را که برای خلقت در این عالم پیش آمد می کند، مشیت الهی بُریده است. آن چیزی را که زیباست، مخصوصا خود بُریده است. آن چیزی را هم که زشت به نظر می رسد، برای دفع چیزی آفریده است. نقص و اشتباهی در من بوده است، آن را می آفریند که آن نقص را از میان ببرد. همه اش زیبایی می شود! ◾️حاج محمد اسماعیل دولابی کتاب طوبای محبت، جلد سوم صفحه ۱۷۵، مجلس نهم◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei

◾️ #شرح_زیارت_جامعه_کبیره فقره شریف وَ مُنْتَهَی الْحِلْم◾️ِ ☑️قسمت ۵ ▪️حضرت ختمی مرتبت صلی الله علیه و آله و سلم درباره معراج می‌فرمایند: دیدم خدا با صدای علی با من سخن می‌گوید... صورت علی را آنجا دیدم، خدا به من گفت فاطمه سلام الله علیها را به علی تزویج کن، خدا گفت علی را خلیفه خودت قرار بده، علی، علی، علی، گویا خدا جز علی اصلا کاری به چیز دیگری ندارد! گویا که نه، قطعا آنجا خدای تبارک و تعالی جز علی ندارد. هم در ذات خود علی را می‌بیند هم علی را دوست دارد و لاغیر. به تعبیر جناب مولوی، سید کونین در شب اسراء، در معراج انسانی خود، تنها علی علیه السلام را دید: «به علی جز علی نبود آنجا‌»... ▪️ایشان فرمود بر هیچ شیء گذر نکردم الا اینکه دیدم اسم مبارک علی علیه السلام بر روی آنها نوشته شده بود و در نهایت این جمله در تمام نظام هستی بسط داده شد که «إنَّ إسمَ عَلیٌّ مَکتُوبٌ عَلی کُلِّ شَیء»... . اسم علی علیه السلام بر همه‌ی اشیاء عالم نوشته شده است. آیا این سخن به این معنی است که بر روی همه‌ی اشیاء عالم حروف عین و لام و یاء به صورت ظاهری مکتوب شده است؟ خیر! این سخن، حکایت از حقیقت باطن تمام اشیاء عالم دارد که همان ولایت است. در واقع همه‌ی اشیاء عالم، از حجر و شجر تا شمای انسان که این مطلب را می‌خوانید علی هستید! اصلا همه‌ی عالم علی است... ▪️امام زمان را نیز باید اینگونه دید... پرسید آقا کجاست؟! گفت تو بگو کجا نیست؟! انسان باید در عقیده‌ی خود به امامت، به این مطلب اینگونه اعتراف داشته باشد. امام را باید اینگونه شناخت، امام را که نباید محدود به جهتی کرد! در حرم حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام دیده‌ایم که افراد به هنگام خارج شدن از روضه منوره دست به سینه گذاشته و تحت هیچ شرایطی به ضریح پشت نمی‌کنند. این جماعت اکثراً امام خود را محدود به جهت کرده‌اند و می‌گویند امام رضا در این جهت است! نه، امام در همه‌ی جهات هست؛ «فریاد ‌که از شش جهتم راه ببستند»... هرجا برویم امام آنجا هست... امام در همه جا هست بلکه باید امام را کلاً از جهت خارج کنیم. وقتی به حج می‌رویم، برای نماز در هر صورت باید کعبه را در جهت خود قرار دهیم و نماز بخوانیم، تنها یک صورت است که دیگر نیازی به تعیین جهت نیست و آن هم این است که در درون کعبه باشیم؛ لذا اگر می‌خواهی امیرالمؤمنین علیه السلام و یا حضرت حجت ارواحنا فداه را در جهت نبینی، او را در دل خودت وارد کن. اگر بخواهی در بُعد زمان و مکان در پی حضرت حجت سلام الله علیه باشی، مثلا در جزیره‌‌ی خضراء، در مسجد جمکران و یا مسجد سهله به دنبال حضرت بگردی، امام زمان خودت را برده‌ای و در جهتی قرار داده‌ای؛ چنین امام زمانی آن امام زمان حقیقی نیست، اینگونه نمی‌توان به امام رسید و او را ملاقات نمود. چنین ملاقاتی به هیچ کار نمی‌آید و رشدی نیز از آن حاصل نخواهد شد... #ح_م

▪️قَالَ عِمْرَانُ: الْعَيْنُ نُورٌ مُرَكَّبَةٌ أَمِ الرُّوحُ تُبْصِرُ الْأَشْيَاءَ مِنْ مَنْظَرِهَا قَالَ ع الْعَيْنٌ شَحْمَةٌ وَ هُوَ الْبَيَاضُ وَ السَّوَادُ وَ النَّظَرُ لِلرُّوحِ دَلِيلُهُ أَنَّكَ تَنْظُرُ فِيهِ فَتَرَى صُورَتَكَ فِي وَسَطِهِ وَ الْإِنْسَانُ لَا يَرَى صُورَتَهُ إِلَّا فِي مَاءٍ أَوْ مِرْآةٍ وَ مَا أَشْبَهَ ذَلِكَ قَالَ صَبَّاحٌ فَإِذَا عَمِيَتِ الْعَيْنُ كَيْفَ صَارَتِ الرُّوحُ قَائِمَةً وَ النَّظَرُ ذَاهِبٌ قَالَ ع كَالشَّمْسِ طَالِعَةً يَغْشَاهَا الظَّلَامُ قَالَ أَيْنَ تَذْهَبُ الرُّوحُ قَالَ أَيْنَ يَذْهَبُ الضَّوْءُ الطَّالِعُ مِنَ الْكُوَّةِ فِي الْبَيْتِ إِذَا سُدَّتِ الْكُوَّةُ قَالَ أَوْضِحْ لِي ذَلِكَ قَالَ ع الرُّوحُ‏ مَسْكَنُهَا فِي الدِّمَاغِ وَ شُعَاعُهَا مُنْبَثٌّ فِي الْجَسَدِ بِمَنْزِلَةِ الشَّمْسِ دَارَتُهَا فِي السَّمَاءِ وَ شُعَاعُهَا مُنْبَسِطٌ عَلَى‏ الْأَرْضِ فَإِذَا غَابَتِ الدَّائِرَةُ فَلَا شَمْسَ وَ إِذَا قُطِعَ الرَّأْسُ فَلَا رُوحَ... ▪️عمران [صابی] پرسید: آیا چشم نوری ترکیب یافته است یا روح اشیا را به‌واسطه آن می‌بیند؟ ▪️امام رضا (علیه السلام) فرمود: چشم جسمی سیاه و سفید، و پیه‌ای بیش نسیت. دلیلش آن است که اگر داخل آن نگاه کنی تصویر خودت را در آن می‌بینی. و انسان صورت خود را تنها در آب و آینه و چیزهای مانند آن می‌بیند. بلکه دیدن کار روح است. ▪️صباح پرسید: پس هنگامی‌که چشم نابینا می‌شود چگونه روح پابرجاست و دیدن ازمیان می‌رود؟ حضرت فرمود: دیدن همانند خورشیدی است که گاه مانعی از روشنایی آن جلوگیری می‌کند. ▪️صباح پرسید: روح کجا می‌رود؟ حضرت فرمود: هنگامی‌که نور از پنچره‌ای به خانه می‌تابد، اگر پنجره بسته شود نور کجا می‌رود؟ ▪️صباح گفت: شما برای من توضیح دهید. حضرت فرمود: قرارگاه روح، مغز است و پرتو آن در بدن جاری است. مانند خورشیدی که خانه‌اش در آسمان است و پرتو آن در زمین می‌گسترد... ◾️(ابن‌شهرآشوب، مناقب آل أبي‌طالب، ج‏۴، صص۳۵۳-۳۵۴)◾️ #امام_رضا #رابطه_روح_و_بدن @mohamad_hosein_tabatabaei

فَحُبُّك راحَتي في کُلّ حینٍ وَ ذِکْرُك مُونِسي في کُلّ حالي... #یاحسین @mohamad_hosein_tabatabaei

🍀السَّلامُ علَی مُطَهِّرِ الْأَرْضِ ، وَناشِرِ الْعَدْلِ فِى الطُّولِ وَالْعَرْضِ ، وَ الْحُجَّةِ الْقائِمِ الْمَهْدِيِّ ، الْإِمامِ الْمُنْتَظَرِ الْمَرْضِيِّ🍀 @mohamad_hosein_tabatabaei

«اَللّهُمَّ اِنّی اَسئَلُکَ بِحَقِّ وَلِیَّکَ عَلِیِّ بْنِ اَبِی‌طالِبٍ اَلَّذِی ما اَشْرَکَ بِکَ طَرْفَةَ عَینٍ اَبَداً اَنْ تُعَجِّلَ فَرَجَ وَلِیِّکَ الْقائِمِ الْمَهْدِیِّ وَ تُصْلِحَ اَمْرَهُ فِی هذِهِ السّاعَةِ» @mohamad_hosein_tabatabaei

◾️امتیاز نور و سایه و شبح امام زمان (علیه السلام)◾️ ▪️امتیاز نور و سایه و شبح امام زمان (علیه السلام) در کتاب «غیبت» از شیخ جلیل فضل بن شاذان به دو سند آمده است که عبداللّه بن عباس گفت: رسول خدا (صلی الله علیه واله) فرمودند: «وقتی به معراج رفتم و آسمانها را سیر کردم به سدرة المنتهی رسیدم، از جانب خداوند ندا آمد که: «ای محمّد!» گفتم: «لبّیک؛ لبّیک ای پروردگار من!» خداوند عالم فرمود: «ما هیچ پیغمبری را بر اهل دنیا نفرستادیم تا روزهای زندگی و نعمت او پایان یابد مگر آنکه دعوت خود را به انجام برساند و برای هدایت مردم پس از خود وصیّ و جانشینی را قرار دهد تا از دین او نگهبانی کند و ما حضرت علی (علیه السلام) را جانشین تو و امام امّت تو قرار داده و پس از او حسن و حسین و علیّ بن الحسین و محمّد بن علی و جعفر بن محمّد و موسی بن جعفر و علیّ بن موسی و محمّد بن علی و علیّ بن محمّد و حسن بن علی و حجّة بن الحسن(علیه السلام) قرار دادیم؛ حال ای محمّد! سرت را بالا کن.» چون سرم را بالا کردم، نورهای علی و حسن و حسین و نُه تن از فرزندان حسین را دیدم و حجّت (حضرت مهدی(علیه السلام)) را در میان آنها دیدم که همچون ستاره ای می درخشید. ▪️خدای تعالی فرمود: «این ها، جانشین و حجّتهای من در روی زمین و نیز جانشین و اوصیایت بعد از تو هستند. خوشا به حال کسی که با آنها دوستی کند و وای بر کسی که با آنها دشمنی نماید.» شیخ جلیل، ابوالحسین بن محمّد بن احمد بن شاذان در کتاب «ایضاح دفاین النّواصب» و احمد بن محمّد بن عیاش در کتاب «مقتضب الاثر» از ابی سلیمان که چوپان پیامبراکرم (صلی الله علیه وآله) بود روایت کردند که رسول خدا (صلی الله علیه واله) فرمود: «شبی که مرا بسوی آسمان بردند، خداوند جلّ جلاله فرمود: «من، تو و علی و فاطمه و حسن و حسین و اولاد او را از اصل نوری از نور خودم آفریدم. ای محمّد! آیا دوست داری که ایشان را ببینی؟» گفتم: «بلی! ای پروردگار من» خداوند فرمود: «به سمت راست عرش، نگاه کن.» چون نگاه کردم، علی و فاطمه و بقیّه تا حسن بن علی را دیدم که در میان مکانی از نور ایستاده بودند و نماز می خواندند و در میان آنها حضرت مهدی (علیه السلام) مانند کوکب درخشنده ای در حال درخشیدن بود.» ▪️پوشیده نماند که اختلاف مضمون روایاتی که در مورد معراج است بخاطر اختلاف مضمون خبر نیست بلکه به سبب متعدّد بودن روایت کنندگان است، بعضی از اخبار حفظ و بعضی فراموش شده اند و بعضی دیگر هم از بین رفته اند و این مضامین حمل بر تعداد معراج رفتن پیامبر(صلی الله علیه و آله) نیز هست که در همه آنها به امر ولایت تأکید شده است چنان که در کتاب «خصال» نوشته صدوق روایت شده که پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) را ۱۲۰ مرتبه به معراج بردند و در همه مراتب هم خدای تعالی ، پیامبر (صلی الله علیه واله) را به دوستی و ولایت علیّ بن ابیطالب (علیه السلام)سفارش می کرد و حتّی زیادتر از دیگر فرایض سفارش می فرمود. در کتاب «مقتضب» روایت دیگری از حضرت باقر(علیه السلام) در ذکر ائمّه (علیهم السلام) در شب معراج و دیدن انوار ایشان روایت شده است که رسول خدا(صلی الله علیه وآله) فرمود: «علی و دیگر ائمّه تا حسن بن علی (علیه السلام) را دیدم و حضرت حجّة(علیه السلام) در میان آنها چون ستاره ای درخشان بود. گفتم: «ای پروردگار من! اینها کیستند؟» فرمود: «اینها ائمّه اند و این قائم است که در دنیا حلال مرا حلال می کند و حرام مرا حرام و از دشمنان من انتقام می گیرد. ای محمّد! او را دوست بدار و دوستدار کسی باش که او را دوست دارد.» ◾️عجائب دنیا بعد از ظهور امام زمان علیه السلام◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei

◾️حاضر بودن جمعی از مردگان در رکاب امام زمان (علیه السلام)◾️ ▪️جمعی از مردگان در رکاب آن حضرت حاضر می شوند، چنانکه شیخ مفید در کتاب «ارشاد» فرموده است که: «بیست و هفت نفر از قوم موسی و هفت نفر اصحاب کهف و یوشع بن نون و سلمان و ابودجانه و مقداد و مالک اشتر، از یاران آن جناب خواهند بود که در شهرهای مختلف حاکم می شوند.» و نیز در کتاب «ارشاد» از امام صادق(علیه السلام) روایت شده است که فرمود: «وقتی ظهور حضرت مهدی (علیه السلام) نزدیک شود در جمادی الاخر و ده روز از رجب، بر مردم باران می بارد، بارانی که مردم مانند آن ندیده اند و خداوند بوسیله آن باران، گوشت مؤمنین را و بدنهایشان را در قبر می پروراند.» در کتاب «غیبت» شیخ فضل بن شاذان از امام رضا(علیه السلام) روایت شده که فرمود: «در شب بیست و سوّم ماه رمضان به اسم حضرت قائم ندا کنند و در روز عاشورا قیام کند. و از آن ندا هیچ خفته ای نمی ماند مگر آنکه بیدار شود و برمی خیزد و می ایستد و ایستاده ای نمی ماند مگر آنکه بنشیند و نشسته ای نمی ماند مگر آنکه روی دو پای خود برخیزد. آن ندا، ندای جبرئیل است و به مؤمن در قبرش خواهند گفت که: صاحب تو ظهور کرد پس اگر می خواهی به او ملحق شو و اگر می خواهی بمانی، در جای خود بمان.» و نیز از آن حضرت روایت شده که فرمود: «وقتی حضرت قائم ظهور کرد و وارد کوفه شد، خداوند از پشت کوفه یعنی وادی السّلام، هفتاد هزار صدّیق را مبعوث می کند که از اصحاب و یاران او می شوند.» در بحار از بهاء الدّین سیّد علیّ بن عبدالحمید از حضرت علی(علیه السلام) روایت کرده که: «خداوند اصحاب کهف و سگ ایشان را مبعوث خواهد کرد.» سیّد علیّ بن طاووس از حضرت صادق(علیه السلام) روایت کرده است که فرمود: «هر کس خدا را چهل صبح به این عهد (دعای عهد) بخواند، از انصار حضرت قائم خواهد بود، پس اگر پیش از ظهور آن حضرت مُرد، خداوند او را بعد از ظهور از قبرش بیرون می آورد» و دعا معروف است و اوّل آن این است: «اللّهم ربّ النّور العظیم و ربّ الکرسی الرّفیع» ( - مفاتیح الجنان ) ◾️عجائب دنیا بعد از ظهور امام زمان علیه السلام◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei

◾️دارابودن خانه ای به نام بیت الحمد◾️ ▪️چنانچه نعمان و مسعودی و دیگران از حضرت باقر(علیه السلام) روایت کرده اند که فرمود: «از برای حضرت حجّة (علیه السلام)، خانه ای می باشد که به آن بیت الحمد می گویند. در آن چراغی هست که از روزی که متولّد شده روشن است تا روزی که خروج کند و با شمشیر هم خاموش نمی شود.» ◾️عجائب دنیا بعد از ظهور امام زمان علیه السلام◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei

◾️شرافت نَسَب امام زمان (علیه السلام)◾️ ▪️شریف بودن نَسَب امام زمان (علیه السلام) است. زیرا حضرت مهدی (علیه السلام) شرافت نَسَب همه آباء طاهرین خود را دارا است و نسبش از طرف مادر به قیصر روم و به جانب شمعون صفاء، جانشین حضرت عیسی(علیه السلام) می رسد. پس در این سلسله بسیاری از انبیاء و اوصیاء داخل می شوند که نسب همه آنها به شمعون می رسد. ◾️عجائب دنیا بعد از ظهور امام زمان علیه السلام◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei

▪️خوب است انسان جای پا و نشانی نداشته باشد و در خدا گم شود. کار خوبمان را فراموش کنیم، کار بدمان را هم زود استغفار کنیم و فراموش کنیم تا بی‌‎نشان شویم. ▪️مرحوم حاج اسماعیل دولابی▪️ ◾️مصباح الهدی تٱلیف استاد مهدی طیّب◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei

آیات 41-35 آل عمران، قسمت سوم بخش چهارم ● در خواست نشانه و علامت كردن زكريا براى چه بوده است ؟ در اين آيه شريفه نشانه صاحب فرزند شدن زكريا سخن نگفتن وى معرفى شده ، همچنان كه در داستان مريم نيز نظير آن ، نشانه و علامت شده بود و به مريم دستور دادند كه اگر از مردم كسى را ديدى بگو من براى خداوند، روزه زبان گرفته ام و اين بخاطر شباهتى است كه بين آن جناب يعنى يحيى و عيسى (عليهما السلام ) بوده است . در آيه مورد بحث ، حضرت زكريا (عليه السلام ) از خداى تعالى در خواست علامتى كرده ، چون كلمه ((آيه )) به معناى علامتى است كه بر چيزى دلالت كند، و در اينكه آيا منظورش اين بوده كه بفهمد نداى يا زكريا ((انا نبشرك بغلام ...)) از ناحيه خداى تعالى بوده و يا اينكه از ناحيه شيطان بوده ، خلاصه صدائى كه شنيده صداى فرشته بوده يا شيطان و يا منظور اين بوده كه هر وقت همسرش حامله شد او از سخن گفتن عاجز شود، بين مفسرين اختلاف است . وجه دوم تا حدى از سياق آيات و جريان داستان بعيد بنظر مى رسد، و ليكن علت اينكه مفسرين جرأت نكرده اند وجه اول را اختيار كنند، يعنى بگويند منظورش از آن درخواست اين بوده كه بفهمد خطاب نامبرده از ناحيه خدا بوده يا از ناحيه شيطان ، اين بوده كه فكر كرده اند شأن انبيا عالى تر از آن است كه شيطان در صدد گمراه كردنشان برآيد و آن حضرات بخاطر عصمتى كه دارند صداى فرشته را از صدا و وسوسه شيطان تشخيص مى دهند و ممكن نيست شيطان با فهم آنان بازى كند، و در نتيجه طريق فهم بر آنان مشتبه گردد. و اين گفتار هر چند حق است ، و ليكن بايد دانست كه اگر انبيا (عليهم السلام ) حق و باطل را تشخيص مى دهند و شناختى دارند، شناختشان از ناحيه خدا است نه از ناحيه خودشان ، و به استقلال ذاتشان ، و وقتى اين طور شد چرا جايز نباشد كه زكريا همين شناخت را از خدا بخواهد، ترجمه تفسير الميزان جلد 3 صفحه : 281 و بخواهد كه نشانه اى برايش قرار دهد و چه محذورى در آن هست ، بله اگر دعايش مستجاب نشده بود و خدا نشانه اى براى استجابت دعايش ‍ قرار نداده بود اشكال بالا بجا و وارد بود. #تفسیر_المیزان #سوره_آل_عمران #علامه_طباطبایی_ره 🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸 🔹💠کانال کیش,مهر💠🔹 🔺درمحضرعلامه طباطبایی ره🔺 ▶️: https://telegram.me/mohamad_hosein_tabatabaei