◾️ده خصلت که نشان‌دهندۀ کمال عقل در انسان مسلمان است (امام رضا علیه‌السّلام) - بخش سوّم◾️ ☘۵- «لا يَسْاَمُ مِنْ طَلَبِ الْحَوائِجِ اِلَيْهِ» ▪️از اینکه افراد نیازهای خودشان را از او درخواست کنند، خسته نمی‌شود؛ کسل نمی‌گردد و فرار نمی‌کند؛ که بس است دیگر؛ یک طور در بروم؛ هر کس به من می‌رسد، مشکلی به من می‌گوید. اصلاً ملول نمی‌شود. ▪️در جملات اباعبدالله الحسین علیه‌السّلام هم که برایتان عرض کرده‌ایم، حضرت فرمودند: حوائج مردم که به سوی شما می‌آید، از نعمت‌های الهی است. در برابر این نعمت‌ها ابراز ملالت و خستگی نکنید؛ چرا که این نعمت بر می‌گردد و نقمت می‌شود. این نعمت از سوی شما به سمت دیگری می‌رود و دیگری از آن نعمت بهره‌مند می‌شود؛ در حالی که خدا اوّل این نعمت را برای شما فرستاد. پس در برابر طرح خواسته‌ها و مشکلاتی که دیگران نزد تو می‌آورند، ابراز ملالت نکن. اینجا هم حضرت امام رضا علیه‌السّلام فرمودند: از اینکه دیگران نزد او می‌آیند و حاجت‌های خود را از او مطالبه و درخواست می‌کنند؛ مشکلاتشان را در میان می‌گذارند و نیازهای خودشان را عرضه می‌کنند؛ اصلاً خسته نمی‌شود و ابراز ملالت نمی‌کند. ☘۶- «و لا يَمَلُّ مِنْ طَلَبِ الْعِلْمِ طُولَ دَهْرِهِ» ▪️و در طول عمر خود هرگز از طلب علم و دانایی و تلاش برای پی‌بردن و دستیابی به آگاهی و دانایی بیشتر، خسته نمی‌شود. نمی‌گوید: ما فارغ‌ التّحصیل شده‌ایم؛ بس است! سنّمان به قدری بالا آمده که علم آموزی از ما گذشته است؛ آن برای دوران جوانی و شادابی است. در طول عمر خود هرگز از علم آموزی خسته و ملول نمی‌شود. هر جا احساس می‌کند حقیقتِ بلند یا آموزۀ سازنده‌ای عرضه می‌شود، به آن سمت می‌شتابد؛ برای اینکه یاد بگیرد و به دانایی‌های خود بیفزاید. ادامه دارد.... ◾️استاد مهدی طیّب،۹۲/۱۰/۱۲◾️ #ده_خصلت_نشانه_کمال_عقل_مسلمان @mohamad_hosein_tabatabaei

◾️ده خصلت که نشان‌دهندۀ کمال عقل در انسان مسلمان است (امام رضا علیه‌السّلام) - بخش چهارم◾️ ☘۷- «الْفَقْرُ فی اللهِ اَحَبُّ اِلَيْهِ مِنَ الْغِنى» ▪️اگر با رفتن راه خدا، فقر گریبانگیر او شد، دید اگر راه خدا را برود؛ فرمان خدا را ببرد؛ حلال و حرام را مراعات کند و رضایت الهی را در نظر بگیرد؛ ثروت‌های انبوه به دستش نمی‌آید و فقیر می‌شود؛ این فقری که با رفتن راه خدا برایش پیش می‌آید؛ برای او محبوب‌تر و دوست داشتنی‌تر از ثروت سرشار است. ☘۸- «و الذُّلُّ فِی اللهِ اَحَبُّ اِلَيْهِ مِنَ الْعِزِّ فی عَدُوِّهِ» ▪️اگر راه خدا را رفت، حرف حقّ را زد و چیزی را که خدا راضی بود، گفت و درپی آن، همه او را مذمّت کردند؛ طرد نمودند؛ به او تهمت زدند؛ او را خوار کردند؛ جایگاه‌های اجتماعی‌اش را از او گرفتند؛ سِمَت‌هایش را از او ستاندند؛ او را مورد توهین قرار دادند و از بلندگوهای مختلفی که در اختیارشان بود، برای تخریب شخصیت او و خوار کردن و ذلیل کردن او استفاده کردند، او که از رهگذر عمل به رضایت الهی چنین شرایطی برایش پیش آمده است، این شرایط خواری در راه رضایت خدا را به مراتب از عزّت به دست آمده از رهگذر جلب رضایت دشمنان خدا بیشتر دوست می‌دارد. ▪️او می‌داند که اگر چاپلوسی فلان مقام را کنم؛ مدّاحی فلان شخصیت را کنم؛ خیلی برای من نافع است؛ شغل‌ها و جایگاه‌های اجتماعی بلند به من می‌دهند؛ فردا مرا خطیب نماز جمعه می‌کنند؛ پس فردا مرا سخنران فلان برنامۀ تلویزیونی می‌کنند؛ خیلی به من موقعیت می‌دهند؛ خیلی شرایط مطلوبی برایش فراهم می‌شود؛ امّا می‌داند راهی را می‌رود که رضایت دشمن خدا، شیطان و نفس در آن است؛ نه رضایت خدا. راه عزّت به دست آوردن بین اهل دنیا و راه چاپلوسی، تملّق، سرسپردگی و وابستگی به جناح‌ها و شخصیت‌ها را برای رسیدن به موقعیت‌های بلند، بلد است. فکر نکنید او بلد نیست؛ امّا او خواری ناشی از رفتن راه خدا را به مراتب بیشتر دوست می‌دارد؛ تا عزّت، محبوبیت و مشهوریت از رهگذر جلب رضایت دشمنان خدا. ادامه دارد.... ◾️استاد مهدی طیّب ،۹۲/۱۰/۱۲◾️ #ده_خصلت_نشانه_کمال_عقل_مسلمان @mohamad_hosein_tabatabaei

▪️وقتی حضرت رضا علیه السّلام وارد نیشابور شدند، هر یک از علما و شخصیت‎های سرشناس از حضرت علیه السّلام تقاضا کردند مهمان آنها شوند و به خانه‎ی آنها تشریف ببرند. حضرت علیه السّلام فرمودند: من افسار شتر را رها می‎کنم، در هر منزلی که شتر زانو زد و نشست، من به آنجا می‎روم. یک پیرزن فقیر وقتی این را شنید، به خود گفت شاید شتر حضرت جلوی خانه‎ی من زانو بزند و حضرت علیه السّلام به خانه‎ی من تشریف بیاورند، لذا خانه‎اش را آب و جارو کرد و سماورش را آتش کرد و به انتظار نشست. شتر حضرت علیه السّلام جلوی خانه‎ی همین پیرزن زانو زد و حضرت علیه السّلام مهمان او شدند. قربان این شاید که از هزارها یقین بهتر است. این شاید مال محبّت است. محبّت چیست که شایدش از یقین بهتر است؟ ▪️عارف بالله مرحوم حاج اسماعیل دولابی▪️ ◾️کتاب مصباح الهدی       تألیف استاد مهدی طیّب◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei

▪️اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى عَلِيِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا الْمُرْتَضَى الْإِمَامِ التَّقِيِّ النَّقِيِ‏ وَ حُجَّتِكَ عَلَى مَنْ فَوْقَ الْأَرْضِ وَ مَنْ تَحْتَ الثَّرَى الصِّدِّيقِ الشَّهِيدِ، صَلاَةً كَثِيرَةً تَامَّةً زَاكِيَةً مُتَوَاصِلَةً مُتَوَاتِرَةً مُتَرَادِفَةً كَأَفْضَلِ مَا صَلَّيْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَوْلِيَائِکَ @mohamad_hosein_tabatabaei

#زیارت_مخصوص ☑️بسمه تعالی شانه ▪️زیارت مخصوص آن است که بین زائر و مزور حائلی نباشد: میان عاشق و معشوق هیچ حائل نیست تو خود حجاب خودی حافظ از میان برخیز ▪️امام نور مطلق خداست و در همه‌ی هستی ساری است؛ نه در جهت قرار دارد و نه در زمان، نه در بست و رواق است و نه در ضریح و اتاق! از تو به تو نزدیکتر است و از من، من تر!! ▪️حجاب عاشق و زائر با معشوق و مزور جز انانیت او نیست ورنه تشریف او بر بالای کس کوتاه نیست و بین او و زائرش حائل و مانع نیست. چگونه حائل باشد و حال اینکه نفس امام شامل نفوس است و چگونه ظلمت فراق باشد که شمس وجودش لامع و طالع است. لمعات وجودش معطی وجود است و انوار جمالش منشأ جود و کمال وجود! ▪️پس پرده برانداز و در خود، خود را ببین که خودِ تو، خودِ تو نیست و همه از آن اوست. وجود عاریتی را بگذار و هستی حقیقی را بردار که شراشر وجودت را احاطه کرده و جا برای تو و نسب تو نگذاشته؛ وَفِيٓ أَنفُسِكُمۡۚ أَفَلَا تُبۡصِرُونَ. ▪️اگر اینگونه شدی و جلوات صفات حق بر تو تجلی کرد و در آفاق و انفس صفات جمال و کمال او را دیدی به مقام رضا می‌رسی و آنکه به رضا برسد و راضی شود حضرت رضا علیه السلام را زیارت کرده است و هرکه امام رضا علیه السلام را زیارت کند به رضا رسیده است یعنی زیارت مخصوص امام رضا علیه السلام آن است که ببینی از در و دیوار در تجلی است یا اولی الابصار. #ح_م

☑️چهار روز پرفضیلت برای روزه ▪️۱۷ ربیع الاوّل (میلاد پیامبر اکرم صلی الله علیه واله) ▪️۲۷ رجب (عید مبعث) ▪️۲۵ ذی‌القعده ( روز دحوالارض) ▪️۱۸ ذی‌الحجّه (عید غدیر) #مراقبات @mohamad_hosein_tabatabaei

‍ ◾️عارفان شیعه: حاج محمّد اسماعیل دولابی◾️ ▪️ولادت: ۱۲۸۲ هـ.ش محلّ ­ولادت: تهران ▪️وفات: ۹ بهمن ۱۳۸۱ ه.ش ▪️محلّ­ دفن: حرم حضرت معصومه علیها السّلام، صحن عتیق، مقبره­ ۲ ▪️استاد عرفان: محمّدجواد انصاری همدانی ▪️پدر بزرگوارش معتمد محل و منزلشان همواره میزبان علما و برجسته‌گان بود. در جوانی به شغل کشاورزی اشتغال داشت و از همان ابتدا آثار لطف و عنایت حق به ایشان نمایان بود. ▪️جذبه­‌ی محبّت اهل بیت علیهم ­السّلام همواره دلیل و راهنمای او بود و این محبّ صادق را با مشاهد مشرّفه و مجالس خاندان عصمت و طهارت علیهم ­السّلام مأنوس ساخته بود. ▪️در شرح سابقه‌ی سلوکی ایشان در مقدمه کتاب مصباح الهدی از زبان آن بزرگوار ذکر گردیده است: ▪️«اوّل، اهل عبادت، ‌مسجد رفتن، محراب ساختن و امام جماعت بردن بودم. بعد اهل توسّل به اهل‎ بیت علیهم ‎السّلام و گریه و عزاداری و اقامه‎ی مجالس ذکر اهل بیت علیهم ‎السّلام شدم. تا اینکه در پایان به شخص برخوردم و به او [آیت‎الله شیخ محمّدجواد انصاری همدانی] دل‌ دادم و از وادی توحید سر در آوردم. خداوند لطف فرمود و در هر یک از این کلاس‎ها افراد برجسته و ممتاز آن کلاس را به من نشان داد، ولی کاری کرد که هیچ‎ جا متوقّف نشدم، بلکه تماشا کردم و بهره بردم و عبور کردم تا اینکه به وادی توحید رسیدم. در طول این دوران همیشه یکّه‎شناس بودم و به هر کس که دل می‎دادم، خودم و زندگی و خانواده‎ام را قربان او می‎کردم تا اینکه خود او مرا به بعدی تحویل می‎داد و من که وی را بالاتر از قبلی می‎دیدم، از آن پس دور او می‎گشتم» ▪️«به هر تقدیر، همه‎ی عنایاتی که به من شد، از برکات امام حسین علیه‎السّلام بود. از راه سایر ائمّه علیهم السّلام هم می‎توان به مقصد رسید، ولی راه امام حسین علیه‎السّلام خیلی سریع انسان را به نتیجه می‎رساند. چون کشتی امام حسین علیه‎السّلام در آسمان‎های غیب خیلی سریع راه می‎رود. هر کس در سیر معنوی خود حرکتش را از آن حضرت آغاز کند، خیلی زود به مقصد می‎رسد» ▪️عشق و ارادت خاصّی به حضرت سیّدالشهداء علیه ­السّلام داشت. از خودشان نقل است: «یک بار بعد از گریه کردن بسیار بر امام حسین علیه ­السّلام آمدم ایوان جلو اتاق دراز کشیدم؛ ناگهان دیدم ملائکه فوج فوج از آسمان می­‌آیند و داخل سینه‌ی من طواف می‌کنند و بر می­‌گردند!» ▪️سالیان متمادی مجالس او محفل انس و محبّت و مورد توجّه و اقبال عموم تشنگان معنویّت و اخلاق بود؛ او با زبانی ساده و شیوا مطالب عرفانی و اخلاقی را بیان می­‌کرد. ▪️از کلمات گهربار و دلنشین ایشان است که می‌فرمود: «امیدوارم نهج­‌البلاغه را قبل از هر کتاب دیگر بخوانید. اگر دیدی کسی عالِم و نابغه شد، علی علیه ­السّلام یک تلنگر به قلبش زده است؛ کلام امیرالمؤمنین علیه ­السّلام قوّت کمر شیعیان است؛ کمر انسان را قرص و محکم می­‌کند» ▪️کسانی که در محفل این پیر فرزانه حاضر می‌شدند، گویی گمشده‌ی خود را در این جلسات هفتگی می­‌یافتند؛ چنان محبّت اهل بیت علیهم ­السّلام را در دل‌ها به جوش می­‌آورد که به محض بردن نام حضرت سیّدالشهداء علیه ­السّلام ناله‌ها بلند می‌شد و وقتی اشاره‌ای به وجود مقدّس حضرت حجّت اَرواحُنا‌ ­لِتُرابِ­ مَقدَمِهِ ­الفِداه می­‌کرد، اشک­‌ها سرازیر می‌شد؛ می­‌فرمود: «غم یعنی انتظار، یعنی کیست که مرا بخنداند؟ غمی که در سرّ و نهان انسان است و آن را به مردم نشان نمی‌دهد؛ عبادت می­‌کند، نماز می‌خواند، مثل مردم لبخند می‌زند تا اذیّت نشوند؛ هر جا گریه می­‌کنند او هم گریه می‌کند؛ امّا آن غم علاج نمی­‌شود. آن غم، ظهور حضرت ولیّ­ عصر اَرواحُنا­ لِتُرابِ­ مَقدَمِهِ ­الفِداه را می‌خواهد، جمال امامش و ملاقات وجه­­ الله را می‌خواهد. آن­ وقت مثل گل باز می­‌شود» ▪️سرانجام این عارف متّقی در شب دحوالارض و در نهم بهمن ماه سال ۱۳۸۱ هجری شمسی خرقه‌ی خاکی را رها ساخته و از این عالم هجرت کرد. روحش شاد. #عارفان_شیعه @mohamad_hosein_tabatabaei

آیات 60-42 آل عمران ، قسمت ششم بخش چهارم ● على (علیه السلام ) محدث بود و نيز در آن كتاب است كه ابى بصير از امام صادق (عليه السلام ) نقل كرده كه فرمود: على (عليه السلام ) محدث بود، سلمان هم محدث بود، مى گويد: عرضه داشتم : نشانه محدث چيست ؟ فرمود: اين است كه فرشته بر او نازل مى شود و مطلب را به دل او مى اندازد كه مثلا چنين و چنان شده و يا چنين و چنان بايد كرد. و نيز در كافى از حمران بن اعين روايت كرده كه گفت : امام ابى جعفر باقر (عليه السلام ) به من خبر داد: كه على (عليه السلام ) محدث بود، اين گذشت تا آنكه اصحاب و (پيروان مكتب تشيع ) مرا ديدند و سفارش ‍ كردند كه هيچ چيزى از امام نپرس ، تا اين سؤال ما را با جنابش در ميان بگذارى و جوابش را بگيرى و آن سؤال اين است كه چه كسى با على (عليه السلام ) حديث و گفتگو مى كرد، چيزى نگذشت كه اتفاق افتاد آن جناب را ملاقات كردم ، عرضه داشتم : به خاطر داريد كه به من فرموديد على محدث بود؟ فرمود: آرى ، عرضه داشتم : چه كسى با او حديث مى كرد؟ فرمود: فرشته ، پرسيدم : يعنى مى فرمائى معتقد باشم به اينكه على نبى و يا رسول است ؟ فرمود: نه ، بلكه درباره على (عليه السلام ) همان را بگو و معتقد باش كه درباره آن رفيق دربارى سليمان (عليه السلام ) مى گوئى (كه به يك چشم بر هم زدن تخت بلقيس را از شهر سبا تا به حضور سليمان آورد) و همان را معتقد باش كه درباره رفيق و همسفر موسى (عليه السلام ) معتقدى (كه اعمالى انجام داد كه موسى از تاءويل آنها عاجز ماند) و همان را بگو كه درباره ذى القرنين مى گوئى (كه كارهائى مى كرد كه از بشر عادى ساخته نيست ) مگر نشنيده اى كه شخصى از على (عليه السلام ) پرسيد: آيا ذو القرنين پيغمبر بود؟ در پاسخ فرمود: نه ، ولى بنده اى بود كه خدا را دوست مى داشت و خداى تعالى هم او را دوست مى داشت ؟ براى خدا خيرخواهى مى كرد، خدا هم خير او را مى خواست ، على (عليه السلام ) هم چنين بنده اى بود. ترجمه تفسير الميزان جلد 3 صفحه : 346 مؤ لف قدس سره : روايات در معناى محدث از ائمه اهل بيت (عليهم السلام ) بسيار زياد است ، صاحب كتاب بصائر الدرجات و صاحب كافى و صاحب كنز و صاحب اختصاص و مؤ لف ينى ديگر آن روايات را در كتب خود آورده اند، در روايات اهل سنت نيز يافت مى شود. #تفسیر_المیزان #سوره_آل_عمران #علامه_طباطبایی_ره 🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸 🔹💠کانال کیش,مهر💠🔹 🔺درمحضرعلامه طباطبایی ره🔺 ▶️: https://telegram.me/mohamad_hosein_tabatabaei

آیات 60-42 آل عمران ، قسمت ششم بخش پنجم ● مطالبى پيرامون ((وحى )) و واژه ((محدث )) در اين روايات فرق ميان نبى و رسول و محدث را بيان نمود، ما نيز در سابق آنجا كه فرق ميان نبى و رسول را بيان مى كرديم گفتيم : وحى به معناى سخن گفتن خداى سبحان با بنده اى از بندگان خويش است و اين سخن گفتن (چه با حضور و رو در رو قرار گرفتن فرشته باشد و چه بدون حضور فرشته و به صرف افتادن در دل و رسيدن به گوش باشد)، باعث علم يقين رسول و نبى مى شود، علم به نفس ذاته ، بدون اينكه در تشخيص اينكه اين سخن از خدا است يا از شيطان احتياجى به حجت داشته باشد، پس داستان وحى و القائات الهيه نظير علوم بديهى و مانند: يك ، نصف دو است ، مى باشد كه در علم پيدا كردن به آن احتياج به رديف كردن مقدمات منطقى و امثال آن نيست . و اما خواب ديدن اولياى خدا به طورى كه روايات تفسيرش كرده ، به معنائى است غير خواب ديدن معمولى ما افراد معمولى ، چون ما نيز در عالم خواب شبانه و يا روزانه خود چيزهائى مى بينيم ولى هيچگونه حجيت ندارد، بلكه خواب اولياى خدا چيزى شبيه بيهوشى است كه حواس ولى خدا سكونتى پيدا مى كند و در آن هنگام آنچه را كه مى بينند نظير چيزهائى است كه ما در بيدارى مشاهده مى كنيم و بعد از مشاهده آنچه مشاهده كردند خداى عزوجل يقين بر دل آنان افاضه نموده ، دركشان را تسديد و استوار مى كند، در نتيجه يقين مى كنند كه واسطه و صدا از ناحيه خداى سبحان است و شيطان در دلشان تصرف نكرده . و اما عنوان محدث از تحديث گرفته شده ، و تحديث عبارت است از اينكه صداى فرشته را بشنود ولى خود او را نبيند، و اين شنيدن هم شنيدن با گوش ظاهر نيست بلكه با گوش باطن و قلب است و نيز از قبيل خطور كردن خاطره اى در دل نيست تا عرفا شنيدن صوت شمرده شود، الا به عنايتى مجازى ، آن هم مجاز دوراز فهم . و به همين جهت مى بينيد كه روايات در معرفى تحديث دو جمله آورده اند: يكى شنيدن صوت و ديگرى افتادن در قلب و با اينكه هيچيك از اين دو عنوان از نظر لغت ((تكليم )) و تحديث و گفت و شنود، نيست مع ذلك آن را تحديث و تكليم خوانده اند، پس محدث با فتحه ((دال )) صوت فرشته را در تحديثش مى شنود و با گوش خود فرا مى گيرد، نظير آنچه ، از صداهاى كلام معمولى و ساير صوتها عالم ماده را مى شنويم و يا به ديگران مى شنوايانيم با اين تفاوت كه آنچه را محدث مى شنود غير محدث نمى شنود و به همين جهت است كه گفتيم اين شنيدن امرى قلبى است . ترجمه تفسير الميزان جلد 3 صفحه : 347 #تفسیر_المیزان #سوره_آل_عمران #علامه_طباطبایی_ره 🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸 🔹💠کانال کیش,مهر💠🔹 🔺درمحضرعلامه طباطبایی ره🔺 ▶️: https://telegram.me/mohamad_hosein_tabatabaei

◾️ده خصلت که نشان‌دهندۀ کمال عقل در انسان مسلمان است (امام رضا علیه‌السّلام) - بخش پنجم◾️ ☘۹- «و الْخُمُولُ اَشْهى اِلَيْهِ مِنَ الشُّهْرَةِ» ▪️حضرت رضا علیه‌السّلام فرمودند: شاخص دیگری که نشان‌دهندۀ تمامیت عقل است، این است که گمنامی نزد او دوست داشتنی‌تر، اشتهابرانگیزتر، خواستنی‌تر و لذیذتر از شهرت است. او طالب شهرت نیست. گمنامی و خلوت خود با خدا را به مراتب بیشتر از شناخته شدن در جامعه و پیدا کردن طرفداران، هواداران و امثال اینها می‌داند. ▪️برای اولیای خدا اصل، مخفی بودن است. در حدیث قدسی است که خدای متعال فرمود: «اَولِيائِی تَحْتَ قُبائِی لا يَعْرفُهم غَيْرِی» اولیای من، تحت قبّه‌های من هستند؛ غیر از من کسی آنها را نمی‌شناسد. ▪️اصل در اولیای خدا، ناشناخته بودن است؛ مگر اینکه خدا مأموریتی الهی به یکی از اولیای خود واگذار کند و در حدّ لازم برای انجام آن مأموریت، آن ولیّ خدا، خود را بشناساند؛ مثل پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم و ائمّه علیهم السّلام. در آنجا امر می‌شود : «فَاصْدَعْ بِما تُؤمَرُ» امر می‌شود که اکنون خودت را بشناسان؛ والّا اصل بر مخفی بودن و نشناخته شدن است. فرمودند: کسی که تمامیّت عقل را دارد، ناشناس بودن برایش لذّت‌بخش‌تر از شهرت داشتن است. ادامه دارد.... ◾️استاد مهدی طیّب،۹۲/۱۰/۱۲◾️ #ده_خصلت_نشانه_کمال_عقل_مسلمان @mohamad_hosein_tabatabaei

☑️روز دحوالارض و روح قدرشناسی ☘سیّد بن طاووس می‌گوید زمین مسکن و محلّ سکونت ماست و خدای متعال که فرمانروای عالم هستی است، بی درخواست ما، بی تحمّل هیچ زحمتی از جانب ما، بی هیچ منّتی که بر ما بنهد؛ این مسکن و سکونت‌گاه را در اختیار ما قرار داده است. اگر به همین نکته توجّه کنیم: می‌بینیم چقدر غرق منّت پروردگاریم و در روز دحوالارض که روزی است که زمین برای سکونت بشر گسترده شد، چقدر جا دارد بابت این لطف، حال و روحیۀ شکر و سپاس از خدای متعال داشته باشیم. ☘به یک لحاظ دیگر هم کعبه قبلۀ عبادت ما مسلمان‌ها است و تنزیل عرش است؛ تنزیل بیت المعمور است؛ تنزیل ضُراح است و چه برکاتی از رهگذر این خانه، در مسیر تعالی و رسیدن به قلّه‌های بلند معنویت و توحید نصیب بشر شده است. خانه‌ای که حضرت آدم به امر پروردگار آن را بنا کردند و ابراهیم خلیل علیه السّلام با فرزندشان اسماعیل علیه السّلام آن را تجدید بنا کردند؛ خانۀ توحید و یکتاپرستی. ☘این چه نعمت بزرگی است و در قبال این نعمت چقدر باید شاکر خدای متعال باشیم که چنین خانه‌ای برای جهت دادن به عبادت و رو کردن به خدای متعال برای ما تعبیه کرده است و به دست انبیای الهی در اختیار ما قرار داده است. این روحیۀ شکر باید در روز دحوالارض برای ما وجود داشته باشد. ☘اگر خدا توفیق داد شب و روز دحوالارض را به مراقبات عبادی گذراندیم و از این فرصت‌های عبادت و طاعت، با صیام و قیام بهره بردیم؛ جا دارد به خاطر این فرصتی که خدا فراهم کرده و توفیقی که برای بهره‌مندی از این همه مواهب معنوی عنایت کرده است؛ شاکر باشیم. ☘روز دحوالارض روزی است که خدا از مؤمنین پذیرایی می‌کند؛ آنها را بر خوان این همه عطایای معنوی و روحانی خود میهمان می‌کند و جا دارد میهمانان بعد از پذیرایی شدن، لااقل روح سپاس و تشکّر از این میهمانی را که خدا برپا کرده و به آنها فرصت و امکان بهره‌مندی داده است را داشته باشند. ☘امیدواریم خدا توفیق دهد با چنین روح قدرشناسی از فرصت‌های بسیار طلایی و بزرگی که خدای متعال برای جبران اشتباهات، غفلت‌ها، گناه‌ها، معصیت‌ها، خطاها، اشتباهات، لغزش‌های گذشتۀ ما فراهم کرده است؛ نهایت بهره را ببریم. ☘ما که می‌دانیم معصوم نیستیم؛ آلوده‌ به گناه و غفلتیم؛ وقتی پروندۀ گذشتۀ خودمان را مرور می‌کنیم، غرق شرمساری می‌شویم. خداوند چنین موقعیّت‌های فوق‌العاده‌ای را برای جبران آنها فراهم کرده است. امیدواریم آن را غنیمت بشماریم و برای جبران اشتباهات و لغزش‌های گذشته و نورانی ساختن خانۀ قلبی که با ظلمت غفلت و خدای ناکرده معصیت، تاریک و ظلمانی شده است، امشب و فردا را قدر بدانیم... ◾️استاد مهدی طیّب، ۹۱/۰۷/۲۰◾️ #مراقبات_ماه_ذی‌القعده #دحوالارض @mohamad_hosein_tabatabaei

▪️مجنون برای دیدن لیلی در مسیری که محلّ عبور او بود، چند روز به انتظار نشست تا اینکه در نیمه‎های یک شب از شدّت خستگی، همان‎طور که بر سر راه نشسته بود، خوابش برد. همان‎وقت لیلی از آنجا عبور کرد و وقتی دید مجنون به خواب رفته است، چند گردو جلوی او گذاشت و رفت. وقتی مجنون بیدار شد و گردوها را دید، فهمید لیلی آمده و رد شده است و با این گردوها با او حرف زده و گفته است تو عاشق نیستی و باید بروی گردوبازی کنی؛ عاشق که خواب به چشمش راه ندارد. ▪️عارف بالله مرحوم حاج اسماعیل دولابی▪️ ◾️کتاب مصباح الهدی تألیف استاد مهدی طیّب◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei