◾️مراقبۀ روز آخر ماه ذی‌الحجّه◾️ ▪️روز آخر ماه ذی‌الحجّه، آخرین روز از سال قمری است. سيّد بن طاووس در كتاب «اقبال‌الاعمال» برای این روز دو ركعت نماز روایت کرده است، بدین کیفیت که در هر ركعت بخواند: ▪️سوره «حمد» يک مرتبه ▪️سوره «توحید» ده مرتبه ▪️«آیت الکرسی» (تا هوالعلی العظیم) ده مرتبه #و_پس_از_نماز_بگويد: ▪️اللَّهُمَّ مَا عَمِلْتُ فِي هَذِهِ السَّنَةِ مِنْ عَمَلٍ نَهَيْتَنِی عَنْهُ وَ لَمْ تَرْضَهُ وَ نَسِيتُهُ وَ لَمْ تَنْسَهُ وَ دَعَوْتَنِي إِلَى التَّوْبَةِ بَعْدَ اجْتِرَائِی عَلَيْك َاللَّهُمَّ فَإِنِّی أَسْتَغْفِرُكَ مِنْهُ فَاغْفِرْ لِی وَ مَا عَمِلْتُ مِنْ عَمَلٍ يُقَرِّبُنِی إِلَيْكَ فَاقْبَلْهُ مِنِّی وَ لا تَقْطَعْ رَجَائِی مِنْكَ يَا كَرِيمُ ▪️خدايا آنچه در اين سال انجام دادم؛ از عملى كه مرا از آن نهى كردى و به آن راضى نبودی و من آن را فراموش كردم ولى تو فراموش ننمودى و پس از گستاخی‌ام بر تو، مرا به توبه دعوت كردى، خدايا من از تو آمرزش می‌خواهم، پس مرا بيامرز و آنچه انجام دادم از عملى كه به تو نزديكم كند، از من قبول كن و اميدم را از خودت قطع مكن اى كريم. ▪️چون اين را بگويد، شيطان فریاد مى‌زند: واى بر من، آنچه در اين سال عليه او رنج بردم، همه را خراب كرد. و سالى كه گذشت براى او گواهى می‌دهد كه سالش را ختم به خير نمود. #مراقبات_ماه_ذی‌الحجه @mohamad_hosein_tabatabaei

◾️مراقبات شب اوّل محرّم◾️ ▪️اين ماه، ماهِ حزن اهل بيت عليهم السّلام و شيعيان ايشان است و از حضرت امام رضا عليه السّلام روايت شده است كه چون ماه محرّم داخل مى‌شد، پدرم را كسى خندان نمى‌ديد و اندوه و حُزن پيوسته بر او غالب مى‌شد تا روز دهم. چون روز عاشورا مى‌شد، آن روز، روز مصيبت و حزن و گريه او بود و مى‌فرمود: امروز، روزى است كه حسين عليه السّلام شهيد شده است. ▪️برای شب اوّل محرّم سيّد بن طاووس در «اقبال الاعمال» چند نماز ذكر نموده: #اوّل: دو ركعت نماز بخواند و در هر رکعت: ▪️سوره «حمد» یک بار ▪️سوره «توحید» یازده بار ▪️《《 از حضرت رسول اکرم صلّى الله علیه و آله و سلّم روايت شده است كه هر كسی در اين شب اين دو ركعت نماز را به جا آورد و صبحش را كه اوّل سال است روزه بدارد، مثل كسى است كه تمام سال را مُداومت به خير كرده، و در آن سال محفوظ باشد و اگر بميرد به بهشت برود.》》 #دوّم: دو ركعت نماز بخواند: ▪️در ركعت اوّل سوره «حمد» و سوره «انعام» ▪️در رکعت دوّم سوره «حمد» و سوره «يس» #سوّم: صد ركعت نماز بخواند: ▪️در هر ركعت سوره «حمد» و سوره «توحيد» ▪️و نيز سيّد براى هلال اين ماه دعاء مَبْسُوطى ذكر فرموده و اگر ممكن شود احياء بدارد اين شب را به دعا و نماز و خواندن قرآن. #مراقبات_ماه_محرم @mohamad_hosein_tabatabaei

☘تأمّلی در زیارت امین‌الله در زیارت امیرالمؤمنین علیه‌السّلام (بخش نهم)☘ ☘مروری داشتیم بر فرازهای آغازین زیارت امین‌الله. أَشْهَدُ أنَّکَ جاهَدْتَ فِی اللهِ حَقَّ جِهادِهِ وَ عَمِلْتَ بِکِتابِهِ وَ اتَّبَعْتَ سُنَنَ نَبِیِّهِ صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ. و شهادت می‌دهم که تو به کتاب خدا عمل کردی. اینجا دل انسان خون می‌شود که خدایا! علی علیه‌السّلام چقدر مظلوم است! من باید شهادت دهم که علی علیه‌السّلام به قرآن عمل کرد؟ من باید شهادت دهم که علی علیه‌السّلام به سنّت پیغمبر صلّی‌الله‌علیه‌وآله عمل کرد؟ از این جمله‌ی شهادت به اینکه أَنَّکَ عَمِلْتَ بِکِتابِهِ وَ اتَّبَعْتَ سُنَنَ نَبِیِّهِ، هم دل انسان خون می‌شود، و هم معنای دیگری دارد که خیلی بلند است. ☘می‌گوییم عمل به قرآن، آن بود که تو کردی! نه این که ما می‌کنیم. تبعیّت از سنّت رسول‌الله صلّی‌الله‌علیه‌وآله آن بود که تو کردی! نه این که ما می‌کنیم. أَشْهَدُ أنَّکَ جاهَدْتَ فِی اللهِ حَقَّ جِهادِهِ وَ عَمِلْتَ بِکِتابِهِ وَاتَّبَعْتَ سُنَنَ نَبِیِّهِ. امیرالمؤمنین علیه‌السّلام معیار عمل به قرآن و سنّت رسول‌الله صلّی‌الله‌علیه‌وآله، و معیار جهاد فی‌الله و فی سبیل‌الله است. ☘امیرالمؤمنین علیه‌السّلام معیار است. لذا در زیارت امیرالمؤمنین علیه‌السّلام می‌خوانیم: أَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا مِیزانَ الأَعْمالِ: سلام بر تو ای میزان اعمال! یعنی روز قیامت، امیرالمؤمنین علیه‌السّلام به‌عنوان میزان و ترازِ عمل می‌ایستند و من و شما را با آن ترازو می‌کِشند. میزان عمل، اوست؛ صدق علی علیه‌السّلام است؛ شجاعت علی علیه‌السّلام است.؛ سخاوت علی علیه‌السّلام است؛ یقین علی علیه‌السّلام است؛ کمال علی علیه‌السّلام است. دیگران با معیار او سنجیده می‌شوند. نه تنها من و شما، پیامبران هم باید با علی علیه‌السّلام سنجیده شوند. برای آنها هم میزان‌الاعمال امیرالمؤمنین علیه‌السّلام است و بس؛ همان‌طور که میزان‌الاخلاق، رسول‌الله صلّی‌الله‌علیه‌وآله است و بس. فرمودند: بُعِثتُ لِاُتَمِّمَ مَکارِمَ الاخلاقِ. قرآن فرمود: وَ اِنَّکَ لَعَلیٰ‌ خُلُقٍ عَظِیمٍ. میزان اخلاق، رسول‌الله صلّی‌الله‌علیه‌وآله، و میزان اعمال، امیرالمؤمنین علیه‌السّلام هستند. لذا این شهادت پیامدهای بزرگی دارد. خودمان را کنار این ترازو بگذاریم و ببینیم چقدر وزن داریم. کنار این معیار بگذاریم و ببینیم قدّمان چقدر است. ‼️ ☘خیلی سال پیش، همان اوایل انقلاب، کارتونی از تلویزیون پخش می‌شد که در آن، شهرِ کوتوله‌هایی وجود داشت و گالیوری بود که با قدّ طبیعی به شهر لی‌لی‌پوت‌ها رفت. تا قبل از اینکه گالیور به آن شهر برود، هیچ‌یک از این کوتوله‌ها احساس نمی‌کرد که کوتوله است. قدها همه اندازه‌ی هم بود. لذا یکدیگر را که نگاه می‌کردند می‌گفتند: ماشاءالله ماشاءالله چه قدّ رشیدی هم داریم! الحمدلله! کِی فهمیدند کوتوله‌اند؟ وقتی گالیور به آن شهر رفت. قدّ او را دیدند و آن‌وقت فهمیدند کوتوله‌اند. ☘امیرالمؤمنین علیه‌السّلام قدّ تمام انسانیّت است؛ تمام‌قدّ انسانیّت است. دیگران کنار او که می‌ایستند، می‌فهمند که کوچک هستند. می‌فهمند خیلی کوتاهند. می‌فهمند چقدر راه برای کمال عظیم است! خود امیرالمؤمنین علیه‌السّلام در خطبه‌ی شِقشقیّه فرمودند: لا یَرْقیٰ إِلَیَّ الطَّیْرُ: هیچ شاهباز تیزپروازی به قلّه‌ی وجود منِ علی راه پیدا نمی‌کند. نه اینکه هیچ‌کس من علی نمی‌شود، خیر! آن را که جدا فرمودند: إِنَّكُمْ لا تَقْدِرُونَ عَلیٰ ذٰلِكَ: شما قدرت ندارید مثل من علی شوید؛ وَ لٰكِنْ أَعِینُونِی‏ بِوَرَعٍ‏ وَ اجْتِهادٍ وَ عِفَّةٍ وَ سَدادٍ؛ من را یاری کنید. چهار قدم دنبال من راه بیایید. والاّ شما قدرت ندارید مثل علی زندگی و رفتار کنید. اینکه می‌گوید: لا یَرْقىٰ إِلَیَّ الطَّیْرُ، نه اینکه هیچ‌کس به قلّه‌ی وجود من راه پیدا نمی‌کند؛ یا مثل من نمی‎شود و همپای من نمی‌تواند بیاید! خیر! یعنی اندیشه‌ی هیچ حکیم، و کشف و شهود هیچ عارفی به درک قلّه‌ی وجود منِ علی علیه‌السّلام راه ندارد. نه هیچ عارفی من علی را شناخت، و نه هیچ حکیمی من علی را درک کرد. ادامه دارد… #زیارت_امین_الله #استاد_مهدی_طَیِّبْ @mohamad_hosein_tabatabaei

◾️عاشورا، روز تجلّی خدا (بخش اوّل)◾️ ▪️حاج محمّداسماعیل دولابی میفرمایند: عاشورا تجلّی خداست. روز عاشورا، روز ظهور لا الـٰه الّا الله است. تا ظهر عاشورا کار عبد است و از ظهر به بعد، کار خدا. ▪️چگونه عاشورا تجلّی خدا و روز عاشورا روز ظهور حقیقت لا الـٰه الّا الله است؟ با یک تعبیر و تمثیل این‌گونه می‌شود گفت: وقتی سیم فاز و نول، یعنی مثبت و منفی برق را به هم نزدیک می‌کنیم، جرقّه می‌زند و نور و روشنایی ایجاد می‌شود. در صحنه‌ی کربلا همین اتّفاق افتاد. یک جریان مثبت که جریان توحید و حقیقت الوهیّت است به پیشوایی و رهبری ولیّ اعظم خدا و یک جریان شیطانی به ولایت شیطانی حکومت یزید، در صحنه‌ی کربلا با هم برخورد می‌کنند؛ مثل همان سیم مثبت و منفی برق که جرقّه‌ای از آن تولید می‌شود و در اثر این برخورد حقیقت الوهیّت و توحید ظهور می‌کند. حقیقت لا الـٰه الّا الله خودش را نشان می‌دهد. این به یک معناست. ▪️به معنای دیگر اگر «اِلـٰه» را از ریشه‌ی «وَلَهَ» بدانیم، و اِلـٰه را به‌معنی یک حقیقت واله‌کننده در نظر بگیریم، آن حقیقتی که انسان را شیدا و مفتون و عاشق خودش می‌کند، واله خودش می‌کند، و لا الـٰه الّا الله به این معنا باشد که هیچ معشوقی و هیچ حقیقتی که انسان را شیدا و مفتون و واله خود کند، جز الله وجود ندارد، به این معنا هم روز عاشورا روز ظهور لا الـٰه الّا الله است. ▪️ناب‌ترین، کامل‌ترین، بی‌پرده‌ترین و عریان‌ترین ظهور عشق به حضرت حقّ، روز عاشوراست. آنجا می‌شود عشق را با همه‌ی وجود دید؛ می‌شود حضرت عشق را با تمامیّت قامت رعنای خودش ملاحظه کرد. لذا به این تعبیر هم روز عاشورا روز ظهور لا الـٰه الّا الله است. ▪️به تعبیر دیگر، وقتی انسان‌ها هر چه را دارند، می‌دهند و فدا می‌کنند، هر چه دارند! همه را فدا می‌کنند، آن‌وقت در آن صحنه، چه کسی جز خدا می‌ماند؟! تا وقتی ما از خودمان تشخیصی داریم، فهمی داریم، مالکیّتی احساس می‌کنیم، نظریّه‌ای داریم، انتخابی داریم، بالاخره «ما» در میدان هستیم، امّا وقتی همه‌ی اینها رفت و آن مقام تسلیم در کامل‌ترین مرتبه‌ی خود محقّق شد، خدا ظهور می‌کند. ▪️در کتاب شراب طهور توضیح داد‌ه‌ایم که مقام تسلیم، انسان را در آستانه‌ی مقام فنا قرار می‌دهد. وقتی تسلیم به کمال خودش می‌رسد، سالک به فنا رسیده است و آنجاست که دیگر حقیقت حقّ است که باقی است. سالک به فناء فی الله نائل شده و از آن به بعد بقاء او بقاء بالله است. دیگر سالکی در میان نیست؛ خود حضرت حقّ است و بس! لذا به این لحاظ هم می‌شود گفت روز عاشورا روز تجلّی خداست؛ روز ظهور لا الـٰه الّا الله است.  #استاد_مهدی_طَیِّبْ ادامه دارد…. @mohamad_hosein_tabatabaei

▪️در دهه‎ی اوّل محرّم تجلّی امام حسین علیه السّلام عالم را عوض می‎کند. در شب تاسوعا و عاشورا اگر کسی چشم باطنش بینا باشد، می‎بیند که هر مؤمن و کافری در عالَم محزون است. وقتی صاحب خلقت محزون می‎شود، مخلوقات غمناک نشوند؟ آیا ممکن است همه‎ی شیعیان مضطرب باشند و دیگران محزون نشوند؟ اهل دنیا هم در این ایام در امر دنیایشان به زحمت می‎افتند و در اثر آن محزون می‎شوند. ▪️تجلّی امام حسین علیه السّلام هم‌دوش تجلّی خداست. ▪️امام حسین علیه السّلام تجلّی خداست. در حدیث هست که کسی که آن حضرت را با معرفت زیارت کند (و یا در روز عرفه زیارت کند)، یُخالِطُهُ اللهُ بِنَفسِهِ: خداوند بنفسه با آن زائر مخلوط می‎شود. این عبارت را هیچ یک از علما جرأت نکرده است باز کند و تشریح نماید. ▪️امام حسین علیه السّلام مجرا و نهری بین خدا و خلق است. هر کس محاذی او شود، او را به بالا می‎برد. وقتی با امام حسین علیه السّلام کارت اصلاح شد، عبادتت هم تمام شد، دنیا هم تمام شد و به جای اصلی خودت رفته‎ای. ▪️عارف بالله مرحوم حاج اسماعیل دولابی▪️ ◾️مصباح الهدی تٱلیف استاد مهدی طیّب◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei

◾️ورود کاروان حسینی به کربلا◾️ ▪️روز دوّم ماه محرّم سال ۶۱ هجری، روز ورود اباعبدالله علیه السّلام و اهل بیت و اصحاب کرام آن بزرگوار به کربلا بود. ▪️بنا به روایاتی که وجود دارد حضرت اباعبدالله الحسین علیه السّلام این موضوع را که شهادت‌گاه آن حضرت کربلا خواهد بود، از قبل در مکّه اعلام کردند. ▪️حضرت در یک سخنرانی در مکّه فرمودند: ▪️گویا می‌بینم که این‌ گرگ‌ها و حیوانات درندۀ بیابان، بین نواویس و کربلا مرا تکّه تکّه می‌کنند. ▪️(کربلا دهی بوده و نواویس هم ظاهراً قبوری بوده مورد احترام مسیحیان، که دشت کربلا بین این دو منطقه واقع است) ▪️فرمودند: گویا می‌بینم که این حیوانات درندۀ بیابانی بین نواویس و کربلا بدن مرا تکّه تکّه می‌کنند و شکنبه‌های خودشان را از قطعات بدن من پر می‌کنند؛ انبان تهی خودشان را که گرسنه‌اند از قطعات بدنم پر می‌کنند. ▪️بعد فرمودند : هَیچ مفرّی نیست از آن سرنوشتی که قلم مشیّت آن را رقم زده؛ هیچ راه گریزی وجود ندارد؛ این اتّفاق واقع خواهد شد. ▪️طبیعتاً مقصود از این گرگ‌های درنده همین سپاهیان عمرسعدند که پیکر مطهّر اباعبدالله علیه السّلام را آنطور مورد حمله قرار دادند..... @mohamad_hosein_tabatabaei

◾️عاشورا، روز تجلّی خدا (بخش دوم)◾️ ▪️گفتیم به تعبیر عارف بالله، حاج آقای دولابی، روز عاشورا روز ظهور لا الـٰه الّا الله است، و برای آن چند وجه بیان کردیم. وجه دیگر، این است: عبد تا وقتی توان و رمقی دارد، در مسیر عبودیّت و بندگی، خودش تلاش و تقلاّ می‌کند؛ امّا وقتی تمام آنچه را داشت، هزینه کرد، خدا دست به کار می‌شود. به تعبیر این شعر:  بارالها این سرم، این پیکرم این علمدار رشید، این اکبرم ▪️همه را داد و هیچ‌چیز باقی نگذاشت؛ همه را باخت؛ دست‌هایش را هم خوب تکاند؛ یعنی هیچ‌چیز دیگر کف دستم نماند. خدایا همه را دادم! وقتی همه را داد، هرچه در توان داشت، کرد و تمام شد، از آن به بعد چه کسی کار می‌کند، غیر از خدا؟! ▪️لذا تا ظهر عاشورا اصحاب اباعبدالله‌الحسین علیه‌السّلام هر هنری داشتند در مسیر عشق‌بازی در محضر معشوق، به کار بستند؛ هر چه داشتند کردند؛ هر چه داشتند دادند؛ از ظهر عاشورا دیگر چیزی نماند؛ کسی نماند؛ کارگردان صحنه از این پس خود خداست. لذا تا مرحله‌ی موت، سالک فاعل است؛ ولی وقتی به موت نائل شد، دیگر کسی نیست کاری بکند؛ جز خدا. لذا فعلی که از این سالک سر می‌زند، دیگر فعل او نیست؛ فعل خداست؛ دستش یدالله است؛ زبانش لسان‌الله است؛ چشمش عین‌الله؛ و گوشش سمع‌الله است. فقط ظهور خداست. تا ظهر عاشورا همان دادن‌ها بود. ▪️لذا در سلوک می‌گوییم سالک تا جایی که رمق دارد باید هزینه کند؛ مجاهدت کند؛ عبادت کند؛ در مسیر تزکیه و تهذیب نفس تلاش کند. تا آنجا که در توانش هست، بکوشد. یک سر سوزن هم جا نگذارد. کسی عرفان‌بافی نکند که بله، ما که می‌دانیم از توان ما چیزی برنمی‌آید، پس چرا بیهوده توانمان را خرج کنیم؟! خیر! این راه نیست؛ تنبلی است! این سلوک نیست؛ تن‌پروری است! سلوک آن هنگامی است که هرچه داشتی هزینه کردی و با همه‌ی وجود دست خالی شدی؛ هر هنری داشتی در مسیر عبودیّت و بندگی به کار بستی و یک سرباز هم برایت نماند؛ حتّی علی‌اصغر شش‌ماهه! هیچ نماند؛ همه را دادی! آن موقع است که خدا به میدان می‌آید. گفت: هله عاشقان بشارت که نماند این جدایی برسد زمان وصل و بکند خدا خدایی ▪️وقتی همه را دادی، آنگاه خدا می‌آید. خدا ولایت تو را در دست می‌گیرد؛ خدا کارگردان صحنه می‌شود. دیگر تو نیستی. لذا تا ظهر عاشورا کار عبد است و از ظهر به بعد، کار خداست. @mohamad_hosein_tabatabaei

▪️شخصی در مکاشفه دید امام حسین علیه السلام مشغول جمع کردن خارهای بیابان هستند. از ایشان می‌پرسند شما چه می‌کنید؟ ▪️می‌فرمایند: راه سالکان خدا را هموار می‌کنم. #سیدهاشم_حداد @mohamad_hosein_tabatabaei

☑️روز سوّم ماه محرّم و مراقبۀ آن ▪️روز سوّم ماه محرّم بنابر آنچه در روایات آمده، روزی است که حضرت یوسف سلام الله علیه از زندانی که به جرم پاکدامنی و عفاف به آن زندان محکوم شده بود، آزاد شد. بنابراین روز آزادی است. ▪️ان‌شاءالله آن یوسف درون ما هم، آن حقیقت باطنی ما هم، که در زندان شهوت و غضب، در زندان وهم و خیال، در زندان نفس و شیطان و هوی و دنیا اسیر است، از این زندان آزاد شود. ▪️به شکرانۀ این نعمت آزادیِ پیامبر خدا، از زندانِ ملحدان و کافران و مشرکان و بت‌پرستان و دنیاپرستان و هوس پرستان، روزه این روز مستحب است. ▪️پیش‌تر گفتیم که روزۀ دهۀ اوّل محرّم و حتّی بنا به برخی روایات روزۀ تمام ماه محرّم مستحب است، البته به جز روز عاشورا و یا بر اساس برخی روایات روز تاسوعا. ▪️چرا که بنی امیّه به شکرانۀ پیروزی بر اباعبدالله الحسین علیه السّلام، روز عاشورا یا روز تاسوعا و عاشورا هر دو روز را روزه می‌گرفتند. پس بهتر است این دو روز یا لااقل روز عاشورا را روزه نگرفت، ولی از خوردن و آشامیدن امساک کرد تا زمان عصر، و آنگاه چیزی میل کرد که روزه نباشد. ▪️روزۀ این روز آثار بسیار ارزشمندی هم دارد، بنا بر آنچه که در روایات آمده است، کسی که این روز را روزه بگیرد، خداوند کارهای دشوار و مشکل را بر او آسان می‌کند و اگر گرفتار اندوه و غم باشد، خدا غم و حزن او را بر طرف می‌کند و بنابر حدیث منسوب به پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم، کسی که این روز را روزه بدارد، خدای متعال دعای او را مستجاب می‌کند. ◾️استاد مهدی طیّب ، ۸۹/۰۹/۱۸◾️ #مراقبات_ماه_محرم @mohamad_hosein_tabatabaei

‍ ◾️جامۀ سیاه پوشیدن در عزای حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السّلام◾️ ▪️«جامۀ سياه پوشیدن در عزا، سنّتی از صدر اسلام و رنگ سیاه، رنگ عزا و ماتم بوده است + شواهد تاریخی» . ▪️«ائمّه و اهل بيت علیهم السّلام در مصائب جامۀ سیاه می‌پوشيدند + شواهد تاریخی» ▪️«فتوای فقهای بزرگ شيعه بر عدم كراهت و رجحان جامۀ سياه پوشيدن بـر مصائب اهل بيت علیهم‌السّلام، خصوصاً مصائب اباعبدالله الحسين علیه السّلام» ▪️«كتاب‌ها و تألیفات علمای شيعه در بحث استحباب سياه پوشيدن در مصائب ائمّه علیهم السّلام و به طور خاص اباعبدالله الحسين علیه السّلام» ▪️«مكروه بودن و نهی از پوشیدن جامۀ سياه ناظر بر مقطع خاص حکومت بنی عبّاس بوده است که لباس سیاه را لباس متحدالشکل خود قرار داده بودند» ..‌.... «استاد مهدی طیّب» @mohamad_hosein_tabatabaei

▪️سر مبارک مولای ما ۷۲ جلوه داشته و هرجا چیزی گفته است و یا آیاتی خوانده. این سَر که ولایت است در دو جا تجلی به ذات کرد؛ یک جا برای حضرت رقیه و جایی برای حضرت زینب سلام الله علیهما که به تجلی این سَر، این دو نفر به آن کمال ممکنه‌ی خودشان رسیدند. در اینجا حضرت زینب به آن نگاه ولایی که داشت از سر اباعبدالله که مظهر ولایت است همین را می‌خواهد. می‌گوید که: یَا أَخِی فَاطِمَة الصَّغِیرَة کَلِّمْهَا فَقَدْ کَادَ قَلَبُهَا أَنْ یَذُوبَا ▪️ای برادر من، با دختر سه ساله‌ات صحبت کن، عن قریب است که قلبش از فراق تو ذوب شود... #ح_م #مصارع_عشاق

◾️ّآیا امام حسین علیه‌السّلام از آغاز مي‌دانستند به شهادت مي‌رسند؟◾️ (بخش اوّل) ▪️شبهه‌ای است که حدود پنجاه سال قبل مطرح شد و پاسخش داده شد و کنار گذاشته شد؛ ولی اخیراً دوباره در بعضی از مجامع به‌اصطلاح روشنفکری دینی مطرح شده است. ▪️به‌عنوان پاسخ به این بحث مطالبی را مطرح می‌کنیم تا اگر خوانندگان عزیز در جریان ارتباطات اجتماعیشان با چنین بحثی روبه‌رو شدند، پاسخ منظّمی در ذهنشان داشته باشند. البتّه در سده‌های گذشته هم این بحث طرفدارانی داشته و مطرح می‌شده؛ امّا در سده‌ی اخیر حدود پنجاه سال قبل، کتابی به‌نام شهید جاوید، توسّط یک روحانی نجف‌آبادی منتشر شد و این نظریّه را دوباره مطرح کرد. ▪️همان موقع سروصدای زیادی به پا شد و کتاب‌های متعدّدی در ردّ کتاب شهید جاوید نوشتند و پاسخ آن را دادند. منتها علّت اینکه الآن می‌خواهیم به آن بپردازیم این است که دوباره افرادی این بحث را از زیر خاک بیرون آورده و زنده‌اش کرده‌اند. ▪️شبهه‌ای که مطرح شده این است که در ماجرای عاشورا، حرکت امام حسین علیه‌السّلام از مدینه به مکّه و از مکّه به کربلا اینگونه نبود که می‌دانستند شهید می‌شوند. خیر، حضرت با نامه‌هایی که از مردم کوفه به ایشان رسیده بود، گمان کرده بودند مردم کوفه به‌راستی ایشان را حمایت می‌کنند و ایشان به کوفه می‌روند و حکومت مقتدری تشکیل می‌دهند و در موضعِ حاکمیّت قرار می‌گیرند. امام نمی‌دانستند کشته می‌شوند. گمان می‌کردند پیروز می‌شوند و به حکومت می‌رسند. ▪️تعبیر خود نویسنده این است که اعتقاد به اینکه امام حسین علیه‌السّلام می‌دانستند کشته می‌شوند و با علم به آن به کربلا رفتند، سبب می‌شود که نه‌تنها امام حسین علیه‌السّلام از امامت عزل شوند و صلاحیّت امامت را نداشته باشند، حتّی به‌عنوان یک امام جماعت هم نشود به ایشان اقتدا کرد. چرا؟ چون این انسان با دست خودش، خود را به هلاکت انداخته است؛ در حالی که قرآن می‌فرماید: لاتُلْقُوا بِاَيْدِيكُمْ اِلَی التَّهْلُكَةِ: خود را با دست خود به هلاكت نیندازید. ▪️اگر امام حسین علیه‌السّلام می‌دانستند کشته می‌شوند و به کربلا رفتند، با دست خودشان، خودشان را به هلاکت انداخته‌اند و این کار، خلاف شرع است و کسی که این کار خلاف شرع را مرتکب شود، نه‌تنها امام معصوم نیست؛ حتّی امام عادلی هم که بشود در نماز جماعت به ایشان اقتدا کرد، نیست و از عدالت خارج است! و چون یقیناً امام حسین علیه‌السّلام، امام معصوم بوده‌اند، بنابراین لازمه‌ی عصمتشان این است که از شهادتشان بی‌خبر بوده باشند. حضرت به گمان اینکه مردم کوفه از ایشان استقبال می‌کنند و ایشان به حکومت می‌رسند، رفتند؛ امّا بعد از اینکه به کوفه رسیدند، مردم کوفه به ایشان خیانت و جفا کردند و بعد هم ایشان را به شهادت رساندند. این طرح مسأله است. #شهادت_امام_حسين عليه السلام #استاد_مهدي_طيّب ادامه دارد.... @mohamad_hosein_tabatabaei