#آیت_الله_محقق_داماد: ■روزی در محفل علامه‌ی جلیل‌القدر طباطبایی بزرگ در اثنای چاپ و انتشار یکی از آثار ایشان، یکی از شاگردان از ایشان ـ درمقامِ سوال و طلب ـ می‌پرسند: چرا بیشتر نمی‌نویسید؟ ■علامه طباطبایی بنا به عادت خیره به گوشه‌ای از سقف نگریسته پس از تأملی چند این بیت را زمزمه می‌کنند: ●هرکه سخن با سخنی ضم کند ●قطره‌ای از خون جگر کم کند ■و از همین پاسخ عالمانه و هوشمندانه پیداست کار تحقیق، کارِ اهلِ آن است نه هر که سر بتراشد... #یاعلی @mohamad_hosein_tabatabaei

□اگر‌حبیب‌تویی،مشکلی‌نداردعشق □اگرطبیب‌تویی،‌درد‌هم‌دوادارد.. #محتشم‌کاشانی □السلام‌علیڪ‌یااباعبدالله□ @mohamad_hosein_tabatabaei

☑️شادی روح علامه طباطبایی(ره) #صلوات @mohamad_hosein_tabatabaei

○اشکم به نظر قطره زنان می رقصد ○آهم به جگر بال فشان می رقصد ○تا یاد تو می کنم،دلم می بالد ○تا نام تو می برم،زبان می رقصد #بیدل #۵١روزتاعیدسعیدغدیرخم @mohamad_hosein_tabatabaei

برای شفای عاجل بیماران تمنا میکنم یک حمد شفا قرائت بفرمایید✋

آیات 281-275 بقره قسمت اول بخش چهارم ● معناى ((مخبط)) شدن انسان و منحرف شدن او از راه مستقيم و نظام عقلائى زندگى الَّذِينَ يَأْكلُونَ الرِّبَوا لا يَقُومُونَ إِلا كَمَا يَقُومُ الَّذِى يَتَخَبَّطهُ الشيْطنُ مِنَ الْمَس كلمه خبط به معناى كج و معوج راه رفتن است ، وقتى مى گويند: ((خبط البعير)) معنايش اين است كه : راه رفتن اين شتر غير طبيعى و نامنظم است ، انسان هم در زندگيش راهى مستقيم دارد كه نبايد از آن منحرف شود، چون او نيز در طريق زندگيش و بر حسب محيطى كه در آن زندگى مى كند حركات و سكناتى دارد، كه داراى نظام مخصوصى است ، كه آن نظام را بينش عقلائى انسان ها معين مى كند، و هر فردى افعال خود را (چه فردى چه اجتماعى ) با آن نظام تطبيق مى دهد. انسان وقتى گرسنه شد تصميم مى گيرد تا غذا بخورد، و چون تشنه شد، در صدد نوشيدن آب بر مى آيد، براى استراحتش بسترى فراهم مى كند، و چون شهوتش طغيان كرد ازدواج مى نمايد، و چون خسته شد استراحت مى كند، و چون گرمش شد، زير سايه مى رود، و براى اين منظور خانه مى سازد، و همچنين ساير حوائجى كه دارد بر مى آورد، و در معاشرتش با ديگران در برابر پاره اى امور خوشحال ، و در برابر بعضى ديگر، گرفته خاطر مى شود، هر وقت مقصدى داشته باشد كه نيازمند به مقدماتى است ، نخست مقدماتش را فراهم مى كند، و هر هدفى را دنبال مى كند كه نيازمند به سببى است ، نخست سبب آن را فراهم مى كند. و همه اين افعالى كه در زندگيش دارد، گفتيم : ناشى از اعتقاداتى است كه همه به هم مربوط، و به نحوى متحد و سازگار است و با يكديگر تناقض ‍ ندارند، و مجموع اين افعال را همان زندگى بشر مى ناميم . و همانا انسان به واسطه نيروئى كه در او به وديعت نهاده شده (يعنى نيروئى كه با آن ، خير و شر، نافع و مضر را تشخيص مى دهد) راه صحيح زندگى را يافته است و ما سابقا درباره اين نيرو، سخن گفته ايم . اين وضع انسان معمولى است ، اما انسانى كه ممسوس شيطان شده ، يعنى شيطان با او تماس گرفته و نيروى تميز او را مختل ساخته ، نمى تواند خوب و بد، نافع و مضر و خير و شر را از يكديگر تميز دهد و حكم هر يك از اين موارد را در طرف مقابل آن جارى مى سازد، ترجمه تفسير الميزان جلد 2 صفحه 630 (مثلا به جاى اينكه خير و نافع و خوب را بستايد، زشتى ها و شرور و مضرات را مى ستايد، و يا به جاى اينكه ديگران را به سوى كارهاى خير و مفيد دعوت كند به سوى شرور مى خواند و اين به آن جهت نيست كه معناى خوبى و خير و نافع را فراموش كرده و نمى داند خوب و بد كدام است ، براى اينكه هر چه باشد انسان است ، و اراده و شعور دارد و محال است كه از انسان ، افعال غير انسانى سر بزند بلكه از اين جهت است كه زشتى را زيبائى و حسن را قبح و خير و نافع را شر و مضر مى بيند، پس او در تطبيق احكام و تعيين موارد، دچار خبط و اشتباه شده است. #تفسیر_المیزان #سوره_بقره #علامه_طباطبایی_ره 🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸 🔹💠کانال کیش,مهر💠🔹 🔺درمحضرعلامه طباطبایی ره🔺 ▶️: https://telegram.me/mohamad_hosein_tabatabaei

□○حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره○□ □ما در دریای زندگی در معرض غرق شدن هستیم. دستگیری ولیّ خدا لازم است تا سالم به مقصد برسیم. باید به ولی‌عصر علیه‌السلام استغاثه کنیم که مسیر را روشن سازد و ما را تا مقصد، همراه خود ببرد. □○در محضر بهجت، ج١، ص٣١١○□ @mohamad_hosein_tabatabaei

□●پرده‌برداری علامه از معانی یکی از اشعارش●□ □اشعاری که مرحوم استاد (رضوان‌الله‌سبحانه‌و‌تعالی‌علیه) در خصوص یاد خداوند متعال و عشق و محبت خدا و آزاد بودن و تعلق نداشتن به دنیا سروده‌اند، با توضیحاتی که تماما از زبان مبارک خود ایشان است، نقل می‌کنیم: ●شبی پیر میخانه می‌گفت راز ●چنین گفت با من به آهستگی ●به مِهر رخِ مَه‌رُخان باده نوش ●مبادا که پیدا کنی خستگی ●بوَد مهر سرمایه زندگی ●بوَد باده ابزارِ وارستگی ●سپس گفت زینهار آزاد باش ●اگر پایبندی به شایستگی □ #علامه: استاد همان قاضی بود، مراد [از پیر] استادمان بود، ایشان است. منظور این است آن بیت آخری (۱) گفته بشود؛ وضعیاتِ جهان گذران است، نباید خیلی دل داد بش [=به آن]. به مهر رخ مه‌رُخان باده نوش: باده _عرض کنم_ می است. به مهرِ رخِ مه‌رخان بخور: مقصود این است: زیبایان جهان را فراموش نکن!. □زیبایان جهان کدامند؟ #حضرت_علامه: #اولیاء خدا دیگر. بود مهر سرمایه زندگی_بود باده ابزار وارستگی: می‌گوید اگر زندگیِ حقیقی می‌خواهی باید سرمایه بگذاری، مصرف کنی، و سرمایه زندگی عبارت از مهر و عشق اوست که سرمایه زندگی است. باده: کنایه از «ذکر» از «یاد خدا»‌ست، تقریبا ذکر است. □«شبی پیر میخانه می‌گفت راز»، معنی #میخانه چیست؟ #حضرت_علامه: «شبی پیر میخانه»: میخانه‌ی #اهل_بیت است. با محبت و ولایتِ اهل بیت «مراقبه» داشته باشد، معنایش این است. معنای کامل‌تر این، عبارت از این است که: #مراقبه_را_توأم_با_حبّ_و_ولایت_اهل-بیتِ_عصمت قرار بدهد. □یعنی هدف اصلی از این ابیات، بیت آخر است: «سپس گفت زینهار... الخ». □●اقیانوس علم و معرفت، محمد کریم پارسا، ص ۷۶-۷۵●□ @mohamad_hosein_tabatabaei

■السلام علی الطفل الرضیع الصغیر الشهید■ ■حضرت مولانا علی اصغر مقام اجمال حضرت ابا عبد الله الحسین علیه السلام بود، به نوک تیر شهیدش کردند و حضرت شاهزاده علی اکبر مقام تفصیل امام بود، ارباً اربایش کردند و حضرت سید الساجدین علیه السلام جامع هر دو بود از جانب حق تبارک و تعالی، امامش کردند. #ح_م

آیات 281-275 بقره قسمت اول بخش پنجم ● توضيح اينكه ربا خوار، مخبت ، و خارج از نظام صحيح زندگى است و چنين انسان مخبط، در عين اينكه مخبط است اينطور نيست كه هميشه عمل غير عادى را نمى بيند، براى اينكه لازمه اين فرض ، آن است كه صاحب آراء، و افكارى منظم باشد، عادى و غير عادى را تشخيص بدهد، و (مانند مستان مخمور كه درخت سرو را نى و نى را سرو مى بيند)، اين را به جاى آن و آن را به جاى اين بگيرد، بلكه عادى و غير عادى براى او بهم مخلوط شده ، نمى تواند اين را از آن تشخيص ‍ دهد، عادى آن عملى است كه او عادى بداند، و غير عادى آن عملى است كه او غير عادى تشخيص دهد، پس در نظر او عادى و غير عادى يكى است ، اگر او عملى را كرد عادى است ، وگرنه غير عادى ، عينا مانند شترى كه در راه رفتن مى لنگد، او در عين اينكه خلاف عادى راه مى رود، عادى را مثل خلاف عادت مى پندارد، بدون اينكه اين در نظرش بر آن مزيتى داشته باشد، پس او هيچ وقت مشتاق آن نيست كه از خلاف عادت به حال عادى برگردد (دقت فرمائيد). وضع ربا خوار عينا همينطور است ، چون او چيزى براى مدتى به ديگرى مى دهد، و در عوض همان را با مقدارى زيادتر مى گيرد، و اين عمل بر خلاف فطرت آدمى است ، چون فطرت كه پايه و اساس زندگانى اجتماعى بشر را تشكيل مى دهد حكم مى كند كه آنچه را كه آدمى دارد و از آن بى نياز است با آنچه كه ديگران دارند و او به آن نيازمند است معاوضه كند (آن مقدار، كه از مال خود مى دهد به همان مقدار از مال ديگران گرفته جاى خالى را پر كند، نه بيشتر بگيرد و نه كمتر) و اما اينكه مالى را بدهد، و عينا همان را بگيرد با چيزى زائد (از دو جهت غلط است ، اول اينكه مبادله اى صورت نگرفته ، ديگر اينكه زيادى گرفته )، و اين ، حكم فطرت و اساس اجتماع را تباه مى سازد، براى اينكه از طرف ربا خوار، منجر به اختلاس و ربودن اموال بدهكاران مى شود و از طرف بدهكاران ، منتهى به تهى دستى و جمع شدن اموالشان در دست ربا خوار مى گردد، پس ربا خوارى عبارت است از كاهش يافتن بنيه مالى يك عده ، و ضميمه شدن اموال آنان به اموال رباخوار. ترجمه تفسير الميزان جلد 2 صفحه 631 #تفسیر_المیزان #سوره_بقره #علامه_طباطبایی_ره 🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸 🔹💠کانال کیش,مهر💠🔹 🔺درمحضرعلامه طباطبایی ره🔺 ▶️: https://telegram.me/mohamad_hosein_tabatabaei