eitaa logo
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
1.6هزار دنبال‌کننده
641 عکس
6 ویدیو
0 فایل
بررسی اثار احوال ونظرات مفسرفقیه فیلسوف وعارف کبیر محمدحسین طباطبایی وسایر علما
مشاهده در ایتا
دانلود
صلی الله عليك یا سیدنا الغریب یا ابا عبدالله... ألسَّلامُ عَلَیكِ یَا رُقَیِّة بِنتُ الحُسَینِ 🏴 يا أبَتاهُ، مَنْ ذَا الَّذي خَضَبكَ بِدِمائكَ! يا أبَتاهُ، مَنْ ذَا الَّذي قَطع وَرِيدَيْكَ! يا أبتاهُ مَنْ ذَا الَّذي أَيتمني علي صِغَر سِنّي! يا أبَتاهُ، مَنْ بَقي بَعْدَك نَرْجوه؟ يا أبَتاهُ، مَنْ لِلْيتيمة حَتّي تَكْبُر... ▪️شهادت جانگداز دردانه ارباب، حضرت رقیه سلام‌الله علیها را به محضر حضرت حجة ابن الحسن ارواحنا فداه تسلیت عرض می‌کنیم @mohamad_hosein_tabatabaei
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
🏴 #حسین_منی_و_انا_من_حسین 🏴   ☑️قسمت ۲۹ ▪️بیان جبرئیل این است که خدا مرا این گونه خلق کرده است. حد
🏴 🏴   ☑️قسمت ۳۰ ▪️الآن آن به آن این همه حقیقت وجودی در عالم است که این صورت هندسی، صورت نازله‌ی آن صورت و مرتبه‌ی ادنی آن حقیقت است. صورت یعنی حقیقت. دم به دم حقیقت انسان کامل که امروز بقیه الله الاعظم است؛ به واسطه ی این ملک مقرب، جناب اسرافیل، در حال صورتگری است. «هُوَ اَلَّذِي يُصَوِّرُكُمْ فِي اَلْأَرْحٰامِ كَيْفَ يَشٰاءُ» (آل عمران/۶) اوست کسى که شما را آن گونه که مى‌خواهد در رحمها صورتگرى مى‌کند. این رحم یعنی رحم عالم وجود. ▪️حضرت امام صادق علیه السلام فرمود: «الصُورَةُ الإنسانِيةُ هي أكبَرُ حُجَجِ اللهِ على خَلقِه، و هي الكِتابُ الَّذي كَتَبَه بيَدِه، و هي الهِيكَلُ الذي بَناه بحِكمَتِه، و هي مَجموعُ صورِ العالَمِين». این حقیقت نور واحد بزرگترین حقیقت حق متعال است. این صورت بزرگ، حجة الله علی خلقه است. این صورت بزرگ، امام نظام هستی است و اوست که در همه‌ی صور می‌دمد. همه‌ی صورت ها هم فیض را از او می‌گیرند. اگر همه‌ی صورت ها را جمع کنید، صورت انسان کامل و امام می شود. ▪️ولایت صورت عالم است. ولایت صورت دین است. «اَلْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي» (مائده/۳) امروز دین شما را برایتان کامل و نعمت خود را بر شما تمام گردانیدم. هر نعمتی به واسطه‌ی امام تمام می‌شود. تمام می‌شود یعنی به منصه‌ی ظهور و به کمال ممکنه‌ی خود می‌رسد. او مصدر هر نعمت است. او آغاز و انجام هر نعمت است؛ «بکم فَتَحَ اللهُ وبکم یَختِمُ و بکم یُنَزِّلُ الغیثَ» این انسان کامل است که به باران صورت بارانى را افاضه می‌کند. صورت باران را او خلق می‌کند. او صورة الصور است. ▪️«وَ إِنْ تَعُدُّوا نِعْمَتَ اَللّٰهِ لاٰ تُحْصُوهٰا»(ابراهیم/۳۴) و اگر نعمت خدا را شماره کنید، نمى توانید آن را به شمار درآورید. خدا بی نهایت صورت دارد. صورت های خدا تمام نمی شود. «قُلْ لَوْ كٰانَ اَلْبَحْرُ مِدٰاداً لِكَلِمٰاتِ رَبِّي لَنَفِدَ اَلْبَحْرُ قَبْلَ أَنْ تَنْفَدَ كَلِمٰاتُ رَبِّي وَ لَوْ جِئْنٰا بِمِثْلِهِ مَدَداً» ( کهف/۱۰۹) اگر درختان قلم شوند و دریاها مرکب شوند و بخواهند کلمات حق متعال را بشمارند، هم درختان تمام می‌شوند و هم دریاها. هزار دریا و درخت دیگر هم بدان ضمیمه بکنید، باز این ها تمام می‌شوند اما کلمات خدا تمام نمی‌شود. در کتاب ارشاد القلوب دیلمی که اختصاص به ولایت امیرالمؤمنین علی علیه السلام دارد، حدیث اول فرموده است که این آیه اشاره به امیرالمؤمنین دارد. یعنی اگر تمامی دریاها مرکب شوند و درختان قلم شوند و بخواهند فضایل علی علیه السلام را بشمارند، همه ی درختان و دریاها تمام می شوند باز نمی از یم لایتناهی فضایل علی علیه السلام را نمی‌توانند بشمارند...
صلی الله عليك یا سیدنا الغریب یا ابا عبدالله... 🏴 عاشورای سال ۶۱ هجری، به تاریخ شمسی، در روز ۲۱ مهر ماه واقع شد... قُل لَّا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَىٰ (شوری/۲۳) @mohamad_hosein_tabatabaei
صلی الله عليك یا سیدنا الغریب یا ابا عبدالله... 🏴زیارتنامه حضرت رقیه سلام الله علیها🏴 بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ ▪️اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا سَیِّدَتَنـا رُقَیَّةَ، عَلَیْکِ التَّحِیَّةُ وَاَلسَّلامُ وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَکاتُهُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یـا بِنْتَ رَسُولِ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یـا بِنْتَ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ عَلِیِّ بْنِ اَبی طالِبِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا بِنْتَ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ سَیِّدَةِ نِسـاءِ الْعالَمینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا بِنْتَ خَدیجَةَ الْکُبْرى اُمِّ الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا بِنْتَ وَلِىِّ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا اُخْتَ وَلِىِّ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا بِنْتَ الْحُسَیْنِ الشَّهیدِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ اَیَّتُهَا الصِّدّیقَةُ الشَّهیدَةِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ اَیَّتُهَا الرَّضِیَّةُ الْمَرْضِیَّةُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ اَیَّتُهَا التَّقیّةُ النَّقیَّةُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ اَیَّتُهَا الزَّکِیَّةُ الْفاضِلَةُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ اَیَّتُهَا الْمَظْلُومَةُ الْبَهِیَّةُ، صَلَّى اللهُ عَلَیْکِ وَعَلى رُوحِکِ وَبَدَنِکِ، فَجَعَلَ اللهُ مَنْزِلَکِ وَمَاْواکِ فِى الْجَنَّةِ مَعَ آبائِکِ وَاَجْدادِکِ، الطَّیِّبینَ الطّاهِرینَ الْمَعْصُومینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدّارِ، وَعَلَى الْمَلائِکَةِ الْحـافّینَ حَوْلَ حَرَمِکِ الشَّریفِ، وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَکاتُهُ، وَصَلَّى اللهُ عَلى سَیِّدِنا مُحَمَّد وَآلِهِ الطَّیِّبینَ الطّاهِرینَ وَسَلَّمَ تَسْلیماً بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ. صلی الله علیک یا رقیه بنت الحسین @mohamad_hosein_tabatabaei
صلی الله عليك یا سیدنا الغریب یا ابا عبدالله... 🏴 🏴   ☑️قسمت ۱ محرم آمد و ماتم به پا شد بیا ای مرغ جان تا پر بگیریم ▪️ فرصتی است که ما پر پرواز بگیریم. آشنایی با علیهم السلام همان است که ایشان از ما مطالبه کرده‌اند. جان هم بی نهایت و بی منتهاست، یعنی مقید به هیچ حد و حدودی نیست. لذا وقوف در مسیر شناخت معارف حقه‌ی اهل‌بیت علیهم السلام به هیچ وجه وجود ندارد. هر چقدر ما از این اقیانوس بی منتهای الهی بخوریم، می‌بینیم که این اقیانوس همچنان باقی مانده است. ما باید عطش خودمان را در مجالس معارف اهل‌بیت علیهم السلام بیشتر کنیم. هر چه به ما دادند، اگر خوردیم و فهمیدیم، نباید بایستیم. ایستادن است. اگر به شما کوه هم دادند و خوردی بگو کوه کمینه لقمه ام... اگر دریا را هم به شما نوشاندند بگو بحر کمینه جرعه ام... در مسیر خدا هر چه به شما دادند، نایستید. ما اگر بایستیم مصداق می‌شویم، یعنی . هر چند اگر انسان به در مسیر اهل بیت علیهم السلام قدم بردارد، آن ها دست در راه مانده ها را هم می‌گیرند. اصلا کار امام «إعطاءِ کُلِّ ذِي حَقٍّ حَقَّه» است‌، حق هر صاحب حقی را به او می دهد. ▪️«وَ آتَى اَلْمٰالَ عَلىٰ حُبِّهِ ذَوِي اَلْقُرْبىٰ وَ اَلْيَتٰامىٰ وَ اَلْمَسٰاكِينَ وَ اِبْنَ اَلسَّبِيلِ وَ اَلسّٰائِلِينَ وَ فِي اَلرِّقٰابِ» (بقره/۱۷۷) و مال را با وجود دوست داشتنش، به خویشاوندان و یتیمان و بینوایان و در راه ماندگان و گدایان و در (راه آزاد کردن) بندگان بدهد. حق متعال در قرآن می‌فرماید مال خود را به این هایی که ذکر شدند بده، در واقع دستور می‌دهد که معارف و حقایق دین را به ایشان القاء کن. این ها هستند. یتیم یعنی چه؟ یعنی اینکه اینها افراد مستعدی هستند اما به پدرشان ندارند. یتیم کسی است که پدر ندارد. در معنویات یتیم کسی است که است اما به خودش متصل نیست. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرموده اند: «أنا وَ عَلي أبَوٰا هذِه الأُمَّة». من و علی پدران این امتیم. یتیم کسی است که از اهل‌بیت علیهم السلام دور شده است. هم از دین است. ابن السبیل نیز کسی است که در مسیر حق متعال راه افتاده اما کرده است. توقف آفت کمال است چون انسان موجودی است که ذاتا حد یقف ندارد یعنی هیچ حدی نیست که اگر ما به آن رسیدیم، به انتهای قله‌ی کمال رسیده باشیم و دیگر کفایت کند...
صلی الله عليك یا سیدنا الغریب یا ابا عبدالله... آه حسین جان... خدا تو را آفرید و با آفریدن تو، بر تمام خلایق منت گذاشت... و مَنَّ عَلَیْنَا بِکُمْ... (فرازی از زیارت شریف جامعه کبیره) @mohamad_hosein_tabatabaei
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
آیات 18-10 آل عمران، قسمت ششم بخش هشتم ● بحث روايتى ترجمه تفسير الميزان جلد 3 صفحه : 184 در مجم
آیات 18-10 آل عمران، قسمت ششم بخش نهم ● بالاترين لذتها در دنيا و آخرت كدام است ؟ و در كافى ، و تفسير عياشى از امام صادق (عليه السلام ) روايت شده كه امام صادق (عليه السلام ) فرمود: مردم در دنيا و آخرت از هيچ لذتى بهره نمى برند، كه لذيذتر از زنان باشد، و اين كلام خداست ، آنجا كه مى فرمايد: ((زين للناس حب الشهوات من النساء و البنين ...)) آنگاه فرمود: ((اهل بهشت هم از هيچ لذتى به قدر لذت نكاح لذت نمى برند، نه خوردنى ها و نه نوشيدنيها)). مؤلف : امام (عليه السلام ) اين معنا را از ترتيبى كه در آيه شريفه است استفاده كرده ، چون در آيه حب زنان را مقدم و جلوتر از ساير لذائذ ذكر كرده ، و آنگاه اين شهوات را متاع دنيا خوانده ، و فرمود: كه شهوات بهشت بهتر از شهوات دنيا است . و منظور امام (عليه السلام ) از اينكه لذت نكاح را بالاترين لذائذ معرفى نموده ، و لذيذترين لذائذ را منحصر در آن كرده ، انحصار نسبى بوده ، خواسته است بفرمايد: ترجمه تفسير الميزان جلد 3 صفحه : 185 لذت نكاح نسبت به لذات ساير شهوات بدنى بزرگترين لذت است و اما غير اين سنخ لذات ، خارج از مورد كلام آن حضرت است و شامل لذت بردن آدمى از نعمت هستى خود، و يا لذتى كه يكى از اولياى خدا از تقرب به خدا، و مشاهده آيات كبراى او، و لطائف رضوان او و اكرام او، و ساير لذائذى از اين قبيل ، نمى شود، براهين علمى هم قائم است بر اينكه عظيم ترين لذائذ، لذت هر موجودى است از وجود خودش ، و براهين علمى ديگرى اقامه شده است بر اينكه : ((التذاذ هر موجودى به وجود پروردگارش ، عظيم تر است از التذاذى كه از هستى خود مى برد)). و در اين ميان روايات ديگرى هست كه دلالت دارد بر اينكه التذاذ بنده از حضور و قرب خدا، در نظرش از هر لذت ديگرى بزرگتر است . در كتاب كافى از امام باقر (عليه السلام ) نقل كرده كه فرمود: على بن الحسين (عليهماالسلام ) مى فرمود: يك آيه از قرآن ، كشته شدن و سرعت مرگ در ما (اهل بيت ) را برايم گوارا مى سازد و آن آيه : ((اولم يروا انا ناتى الارض ننقصها من اطرافها)) است ، كه مراد از نقص ‍ اطراف ، مرگ علما است ، و از آن برمى آيد كه خداى تعالى هر وقت نظرى به زمين بيفكند، اهل دنيا و ماده پرستان را با مرگ علما عذاب ، و علما را با بردن به درگاه خود به عالی ترين لذات متنعم مى سازد، و به زودى رواياتى در موارد مناسب در طول اين كتاب از نظر خواننده خواهد گذشت . در مجمع البيان در ذيل جمله : ((القناطير المقنطره )) از امام باقر و امام صادق (عليه السلام ) روايت آورده كه فرمودند ((كلمه ((قنطار)) به معناى پوستى از گاو است كه پر از طلا كرده باشند)). و در تفسير قمى از امام (عليه السلام ) نقل كرده كه فرمود: ((منظور از (خيل مسومه ) اسبان چريده چاق است )). در كتاب فقيه و كتاب خصال از امام صادق (عليه السلام ) روايت آورده اند كه فرمود هركس در نماز وترش كه آخرين ركعت نماز شب است ، هفتاد بار در حال ايستاده بگويد: ترجمه تفسير الميزان جلد 3 صفحه : 186 ((استغفر اللّه و اتوب اليه )) و تا يكسال اين عمل را ادامه دهد خداى تعالى او را در درگاه خود از مصاديق ((مستغفرين بالاسحار)) به حساب آورده و آمرزش خداى تعالى برايش حتمى خواهد شد. مؤلف : اين معنا در رواياتى ديگر از ائمه اهل بيت (عليهم السلام ) آمده و يكى از سنن رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله ) است كه از آن جناب ترك نمى شده است ، و قريب به همين معنا در ((درالمنثور)) از ابن جرير، از جعفر بن محمد، نقل شده ، كه فرمود: هركس پاسى از شب نماز بگزارد، و در آخر شب هفتاد بار استغفار كند، از مستغفرين نوشته مى شود، و اينكه در روايات بالا آمده بود: ((از مصاديق مستغفرين بالاسحار محسوب مى شود)) از قرآن كريم استفاده شده ، در آنجا از مستغفرين حكايت كرده كه مى گويند ((فاغفر لنا ذنوبنا...)) از اينكه اين كلام را از ايشان حكايت مى كند، و آن را رد نمى نمايد استفاده مى شود كه دعايشان مستجاب است . ترجمه تفسير المیزان جلد 3 صفحه 187 🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸🔷🔹🔶🔸 🔹💠کانال کیش,مهر💠🔹 🔺درمحضرعلامه طباطبایی ره🔺 ▶️: https://telegram.me/mohamad_hosein_tabatabaei
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
🏴 #حسین_منی_و_انا_من_حسین 🏴   ☑️قسمت ۳۰ ▪️الآن آن به آن این همه حقیقت وجودی در عالم است که این صور
🏴 🏴   ☑️قسمت ۳۱ ▪️فضائل علی علیه السلام را پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم در شب معراج در قالب شترانی دید که بار داشتند. «وَ هُوَ بِالْأُفُقِ اَلْأَعْلىٰ» (نجم/۷) پیغمبر، انسان کامل، در حالی که در افق اعلی بود از جبرئیل پرسید که این شترانی که ابتدا و انتهایشان معین نیست چیستند؟ جبرئیل فرمود این شتران بار فضائل امیرالمؤمنین را می‌برند. نکته این است که پیغمبر که صادر اول است، می فرماید ابتدا و انتهای آن معلوم نیست! چون فضایل علی علیه السلام بی منتهاست. پیغمبر صلی الله علیه و آله در مرتبه‌ی عالم عقل که همنشین جبرئیل است، این گونه می‌بیند نه در مرتبه‌ی نور واحد. پیغمبر در مرتبه‌ی نور واحد با علم و فضیلت علی علیه السلام اتحاد دارد. ▪️پیغمبر در این مرتبه‌ی معراجیه‌ی خویش با جبرئیل یا همان عقل کل است. عقل کل نمی‌تواند فضایل مرتبه‌ی عالَم امر امیرالمؤمنین علیه السلام را ببیند. عقل کل قدش نمی‌رسد که علی علیه السلام را بشناسد. جبرئیل، میکائیل و اسرافیل کمین بندگان ولایت کلیه‌ی امیرالمؤمنین هستند. اینان شاگردان امیرالمؤمنین هستند. امام علی علیه السلام می‌فرمایند من به ایشان تعلیم دادم. من به این ملائکه تعلیم دادم. من به آدم اسماء الله را آموزش دادم. لذا پیغمبر تا در مرتبه‌ی پایین تر است، هنوز به مرتبه‌ی «ثُمَّ دَنٰا فَتَدَلّٰى» «فَكٰانَ قٰابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنىٰ» (نجم/۸ و ۹) راه پیدا نکرده است و فعلا با جبرئیل است، وقتی که شترانی را می‌بیند که ازلی و ابدی هستند؛ می‌فرماید اول و آخرش ناپیداست. این شتران چه هستند؟ هر مرتبه از وجود حکمی دارد گر حفظ مراتب نکنی زندیقی ▪️پیغمبر در این مرتبه متناسب با آن سخن می‌گوید. اگر به آن مرتبه اعلی برود، می‌گوید آن جا مدام علی با من همراه بود. هم صدای علی را شنیدم، هم صورت علی را دیدم و هم بر هر شیئی گذر کردم دیدم بر آن شئ اسم علی مکتوب شده است. «إنَّ إسمَ عَليٌّ مَکتُوبٌ عَلی کُلِّ شَئِِ». چون پیغمبر به مرتبه اعلی راه یافته است، آن جا هر شیئی را که می‌بیند چنین می‌فرماید اما وقتی در مرتبه‌ی جبرئیل است می‌فرماید ابتدا و انتهای این کاروان شتر معین نیست. ▪️«وَ نُفِخَ فِي اَلصُّورِ» (زمر/۶۸) خدا دم به دم به واسطه‌ی نور واحدش یعنی حقیقت انسان کامل، در این صورت ها متناسب با استعدادشان می‌دمد. «أَنْزَلَ مِنَ اَلسَّمٰاءِ مٰاءً فَسٰالَتْ أَوْدِيَةٌ بِقَدَرِهٰا» ( رعد/۱۷) از آسمان، آبى فرو فرستاد. پس رودخانه هایى به اندازه‌ی گنجایش خودشان روان شدند. خدا از آسمان باران را یکسان می‌فرستد اما هر چاله‌ای به اندازه خودش از این آب باران جمع می‌کند. باران که در لطافت طبعش خلاف نیست در باغ سبزه روید و در شوره زار خس ▪️هر مخلوقی به اندازه‌ی استعداد و سعه‌ی وجودی و عین ثابته‌اش از این نور برخوردار است. در داستان حضرت سلیمان، جناب هدهد مدتی از محضر حضرت سلیمان دور شد. سلیمان فرمود که از این هدهد به من خبر بدهید. اگر این هدهد برای غیبتش دلیل موجهی نداشته باشد او را تنبیهش خواهم کرد. وقتی هدهد آمد، به حضرت سلیمان گفت که جناب سلیمان من بر قومی گذشتم که این قوم جاهل، خدایی که دانه را از زیر زمین می‌رویاند رها کرده‌اند و بت می‌پرستند. جناب هدهد به یک تفسیر حد معرفتش به اندازه‌ی دانه‌ای است که می‌خورد. او به همان اندازه توحید دارد و خدا را می‌شناسد. به همان اندازه هم ولایت و نور واحد را ظهور داده است. نمی گوید: «هُوَ اَلْأَوَّلُ وَ اَلْآخِرُ وَ اَلظّٰاهِرُ وَ اَلْبٰاطِنُ وَ هُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ» (حدید/۳) اوست اول و آخر و ظاهر و باطن، و او به هر چیزى دانا است. و یا همچون حضرت ابراهیم در برابر نمرود احتجاج نمی آورد که: «... رَبِّيَ اَلَّذِي يُحْيِي وَ يُمِيتُ قٰالَ أَنَا أُحْيِي وَ أُمِيتُ قٰالَ إِبْرٰاهِيمُ فَإِنَّ اَللّٰهَ يَأْتِي بِالشَّمْسِ مِنَ اَلْمَشْرِقِ فَأْتِ بِهٰا مِنَ اَلْمَغْرِبِ فَبُهِتَ اَلَّذِي كَفَرَ...» (بقره/۲۵۸) پروردگار من همان کسى است که زنده مى‌کند و مى‌میراند. گفت: «من زنده مى‌کنم و مى‌میرانم.» ابراهیم گفت: «خدا خورشید را از خاور برمى آورد، تو آن را از باختر برآور.» پس آن کس که کفر ورزیده بود مبهوت ماند. لذا هر مخلوقی به اندازه‌ی سعه‌ی وجودی و استعداد و استدعای خودش توانسته‌‌ است این امر واحد را ظهور بدهد...
کیش مهر (درمحضر علامه طباطبایی)
صلی الله عليك یا سیدنا الغریب یا ابا عبدالله... 🏴 #شرح_مراتب_نفس_اماره 🏴   ☑️قسمت ۱ محرم آمد و ما
صلی الله عليك یا سیدنا الغریب یا ابا عبدالله... 🏴 🏴   ☑️قسمت ۲ ▪️حق متعال دوست ندارد بندگانش در راه باشند. به همین خاطر در قرآن بر ابن السبیل و یتیم تاکید می‌کند. بر همسایگان هم تاکید می‌کند. عده ای هم همسایه هستند. تا یک مسیری آمده اند، وقوف کرده اند و الآن کنار شما هستند. به آن ها هم باید توجه داشته باشید. حضرت فاطمه سلام الله علیها می‌فرمایند: «ألْجٰار ثُمَّ الدّٰار». اول همسایه بعد خانه‌ی خود. آن کسی که همسایه‌ی تو است و توانسته است تا مرتبه ای بیاید که در کنار تو قرار بگیرد، باید به او هم توجه داشته باشیم. ▪️در قرآن بر ابن السبیل تاکید بسیار داریم. به خاطر این که حق متعال نمی‌خواهد که من و شما توقف داشته باشیم. در همین وقایع و شخصیت های کربلا اگر مطالعه کنید، می‌بینید که ابن السبیل بودن چقدر بد است مثل طرماح که ابن السبیل بود. امام حسین علیه السلام را دوست داشت اما در مسیر وقوف داشت. وقتی اباعبدالله علیه السلام را دید گفت شما اجازه بفرمایید من آذوقه‌ی خانواده ام را ببرم و برگردم و به شما کمک کنم. وقتی برگشت امام حسین علیه السلام را شهید کرده بودند‌... ▪️حتی در ملائکة الله هم ابن السبیل داریم. آن ها مقام معینی دارند؛ «وَمَا مِنَّا إِلَّا لَهُ مَقَامٌ مَّعْلُومٌ» (صافات/۱۶۴). اصلا ملائکة الله ابن السبیل هستند. تنها موجودی که در راه نمی‌ماند، انسان است. انسان می‌تواند در راه نماند. اگر می‌ماند، قصور از خودش است اما ملائکة الله ابن السبیل هستند. در روایت دارد که در کربلا عده ای از ملائکه به امام حسین علیه السلام عرضه داشتند که اجازه دهید ما کمکتان کنیم، «فَمَکَثَ المَلٰائِکَه»، یک مکثی کردند و آمدند دیدند امام حسین علیه السلام شهید شده است. مکث عالم مجرد با عالم ماده فرق می‌کند. البته ما هم همین طور هستیم. ما هم یک روح مجردی داریم که یک جاهایی یک مکث کار ما را خراب می‌کند. یک جاهایی نفحات الهی به من و شما می‌وزد ولی یک وقوف می‌کنیم. مثلا با نفس و دنیای ما تداخل می‌کند و این مکث کار ما را خراب می‌کند. لذا ما نباید بایستیم. باید در مسیر حرکت کنیم. ▪️ما تک بعدی نیستیم که وقوف داشته باشیم. اگر تک بعدی بودیم مثل ملائکة الله، وقوف معنی داشت. ما دو ساحتی هستیم. یک بعد ما دنیوی است. همین جایی که الان هستیم با مقتضیات دنیا یعنی جسم داریم و جسمانیات. یک بعد دیگر ما روحانی است. این ساحت خیلی مقدس است. روحانی یعنی عالمی که در آن حد وجود نداشته باشد؛ این ساحت، اندازه و بعد ندارد. عالم دنیا اندازه و بعد دارد. هر چیزی در این عالم حد معینی دارد. وزن، طول، حجم و... دارد. عالم جسم و جسمانیات از این قاعده خارج نیست. اما عالم روحانیات حد ندارد و چون ما یک ساحت باطنی و روحانی داریم لذا نباید متوقف بشویم اما این بعد جسمانی ما همواره سر راه این ساحت روحانی ما است... بحث ما هم پیرامون همین موضوع است: نفس. نفس خیلی جاها ما را ابن السبیل می‌کند، گرفتار وقوف می‌شویم و از خیلی از کمالات باز می‌مانیم و یوم الحسرت در قیامت برای ما تجلی پیدا می‌کند...
صلی الله عليك یا سیدنا الغریب یا ابا عبدالله... الحمدلله که سید و آقایمان فرمود: إِنّا غَيْرُ مُهْمِلينَ لِمُراعاتِكُمْ، وَ لا ناسينَ لِذِكْرِكُمْ، وَ لَوْ لا ذلِكَ لَنَزَلَ بِكُمُ اللاَّْواهُ، وَ اصْطَلَمَكُمُ الاَْعْداءُ... @mohamad_hosein_tabatabaei
☑️حسين جانم ای که نزدیک ترینی به من حتی زِ خودم از "منِ" دور ز ِخود بر"تو" ی نزدیک سلام @mohamad_hosein_tabatabaei
صلی الله عليك یا سیدنا الغریب یا ابا عبدالله... ☑️روز چهارم محرّم ▪️سخنرانی ابن زیاد در مسجد کوفه در تمجید از یزید بن معاویه و تطمیع مردم با پول ▪️بسیج لشگر ده هزار نفری برای مقابله با امام حسین علیه السّلام @mohamad_hosein_tabatabaei