طبق فصل هفتم منشور سازمان ملل: در چنین وضعیت‌هایی، کار شورا محدود به توصیه نمی‌شود و می‌تواند اقدامات جدی مانند استفاده از نیروهای مسلح نظامی برای نگهداری یا بازگرداندن صلح و امنیت جهانی انجام دهد. شورای امنیت پس از بیان دقیق کیفیت حقوقی یک وضعیت و قبول آن به عنوان تهدیدی برای صلح یا نقض صلح یا عملی تجاوزگرانه ابتدا تصمیمات موقتی اخذ می‌کند (تصمیم‌هایی که جنبهٔ غیرنظامی دارد) تا از پیچیده‌تر شدن اوضاع جلوگیری نماید. سپس در صورت نیاز، می‌تواند مجازات‌هایی از قبیل قطع کامل یا جزئی روابط اقتصادی، ارتباطات زمینی، هوایی، دریایی، دریایی، پستی، تلگرافی، بی‌سیمی و دیگر وسایل ارتباطی و همچنین قطع روابط دیپلماتیک را در نظر بگیرد و تمام دولت‌های عضو سازمان موظف‌اند آن‌ها را اجرا نمایند.[۱] چنانچه شورای امنیت تشخیص دهد که اقدامات پیش‌بینی شده در مادهٔ ۴۱ (مجازات‌های دیپلماتیک و اقتصادی) در حد کافی نبوده می‌تواند از نیروهای نظامی، هوایی و دریایی یا هر وسیلهٔ دیگری که برای حفظ یا برقراری صلح و امنیت بین‌المللی لازم است (تصمیمات نظامی) علیه دولت یا دولت‌های تهدیدکننده صلح، یا ناقض صلح، یا متجاوز استفاده نماید

اولویت شورا قطع روابط دیپلماتیک و اقتصادی خواهد بود و در صورت لزوم اقدام نظامی

وزیر خارجه در نشست شورای امنیت سازمان ملل: همان طور که حمله به زیرساخت ها و تاسیسات هسته ای نتوانست برنامه هسته ای ایران را نابود کند اسنپ بک نیز برنامه ایران را متوقف نخواهد کرد. 📝قشنگ بود.

جنگ قریب‌الوقوع است؟ اسنپ بک منجربه بازگشت ایران ذیل ماده ۴۱ منشور فصل هفتم میشود. منشور ۴۱ مربوط به تحریم اقتصادی و سیاسی‌ست. حمله نظامی‌مربوط به ماده ۴۲ هست که ما ذیلش نیستیم برای ماده ماده ۴۲ مجدد باید تو شورای امنیت بدون حق وتوی چین و روسیه رای گیری بشه. 📝محمد نگینی‌پور؛ خبرنگار: @mohamad_neginipor

احتمال حمله که بعید نیست. مخصوصا الان که مشروعیت نسبی(ماده ۴۱) هم برای حمله‌شون پیدا کردند‌. ولی از نظر قانونی ما ذیل ماده ۴۲ نیستیم. ولی ان شا الله خدا خدعه‌های دشمنان رو به خودشون برمی‌گردونه.