eitaa logo
مهندسی شخصیت [یا ملجا کل مطرود]
141 دنبال‌کننده
875 عکس
541 ویدیو
101 فایل
سخنرانی‌ها، نوشته‌ها، آثار و مقالات و دروس تدریس شده ونظرات عضو هیئت علمی دانشگاه قم دکتر محمد جواد حیدری خراسانی
مشاهده در ایتا
دانلود
4M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
⭕️ در جامعه‌ی دو طبقه نمی‌توان مسئله‌ی حجاب را حل کرد! 🎙حجت‌الاسلام علی‌صمیمی، راه حل مشکلات جامعه را، مطالبه‌ی همه‌ی آرمان‌های انقلاب اسلامی می‌داند. از عدالت و آزادی گرفته تا جمهوریت و استقلال، و مبارزه با فقر و تبعیض و... 🔹او برای راه‌حل مسئله‌ی بی‌حجابی، به تفسیر علامه طباطبایی از آیه ۳۴ سوره توبه اشاره می‌کند: «ای کسانی که ایمان آورده‌اید، بسیاری از عالمان دینی یهود و راهبان مسیحی اموال مردم را به ناروا می‌خورند و آنان را از راه خدا باز می‌دارند.» 🔸علامه می‌گوید: چرا خداوند بین این همه گناه، فقط را انتخاب کرده است؟! 🔹مهم‌ترین چیزی که جامعه انسانی را بر‌اساس خود پایدار می‌دارد جامعه است؛ اگر انواع گناهان و مظالم را بررسی کنیم؛ علت آن‌ها یکی از این دو است: . یا که انسان را به اختلاس و دزدی و... می‌کشاند. . یا که انسان را به سمت اسراف و ولخرجی در خوردن، پوشیدن، بی‌بندوباری و شهوات می‌برد. 🔸وقتی کشور تبدیل به چنین جامعه‌ی دوطبقه‌ای شد، با هیچ سیاست و تربیت و هیچ کلمه حکمت‌آمیزی نمی‌شود افراد را کنترل کرد. 🔺اندیشمندان بزرگ دین مشکلات کشور را طور دیگه‌ای می‌بینند؛ حالا پافشاری بر محروم کردن از خدمات و جریمه و... برای حل مسئله‌ی بی‌حجابی، چه نسبتی با این مبانی و معارف اصیل دین دارد؟! 🔺پ.ن: برای مطالعه‌ی بیشتر به ج ۹ تفسیر المیزان، صفحات ۳۳۰ و ۳۳۱ مراجعه کنید. 🎬@Mostazafin_TV
«در قيام سالار شهيدان(عليه‌السلام) نيز بسياری از مؤمنان، علما، زاهدان و ناسكان، به آن حضرت نصيحت مي‏كردند كه به استقبال صحنه خونين كربلا نرود، زيرا مرگ و آوارگی و اسارت در پی دارد. مي‏گفتند كه در عراق، حجاز و يمن، آشوب است؛ ولی آن حضرت فرمود: «اگر در همه دنيا هم جايی برای من نباشد، باز هم با يزيد بيعت نمي‏كردم».اينجا ديگر جای جهاد اكبر است و مصاف سبقت گرفتن عشق بر عقل.» کتاب تفسير انسان به انسان ص۳۰۱ 👈🏻کانال رسمی دفتر آیت الله العظمی جوادی آملی
4_5902010738083365218.pdf
حجم: 24.92M
📚 نخل میثم ✏️ نویسنده: حاج غلامرضا سازگار 🇮🇷 ناشر: نشر دیجیتال قائمیه ⏳تاریخ نشر: ۱۳۹۲ ه.ش 📄 تعداد صفحات: ۷۰۱۶ 📣 زبان: فارسی #️⃣ ➖➖➖➖➖➖➖➖➖ تسنیم، بزرگترین کتابخانه علوم اسلامی در بستر ایتا 👈 عضو شوید
یک جلد از نخل میثم آقای سازگار برای اساتید و دوستانی که اهل منبر و روضه هستند تقدیم می شود👆👆👆
8.94M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
تحقیقات انجام شده پزشکی روز بر اثراث گریه و سینه زنی بر حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام که تا کنون نمی دانستیم کلیپ را چندین مرتبه با آرامش و دقت گوش دهید و برای دیگران هم ارسال کنید ارسال آن ان شاءالله صدقه ای ماندگار خواهد بود.
پایان غم انگیز یک فئودال بزرگ ...! ✍️علی مرادی مراغه ای امروز 27تیرماه مصادف است با خودکشی "محمد ولی خان سپهدار تنكابنی" فئودال مشروطه خوه و یکی از دو رهبر فاتح تهران...در ۱۳۰۵ش. ♦️راغب اصفهانی در محاضرات می‌نویسد: «معتزلی با مجوسی گفت: چرا اسلام نمی آوری؟ مجوسی گفت: تا خدا بخواهد. معتزلی گفت: خدا می‌خواهد اما شیطان رهایت نمی‌کند. مجوسی در جوابش گفت: این چگونه خدایی است که زورش به شیطان نمی‌رسد! من طرفدار آنم که نیرومندتر است.» (محاضرات الادبا...439/4) در حوزه سیاست، طرفدار قدرت بودن و تشخیصِ جهت باد، اکثرا عامل موفقیت و عاقبت بخیری میگردد. هر چند غالبا نفرین و نفرت مردم را هم به دنبال داشته است. در این میان اما سیاستگرانی نیز وجود داشته اند که هر چند مثل گل آفتابگردان همیشه رو به خورشیدِ قدرت چرخیده و جهت باد را هم خوب تشخیص داده اند، اما فرجامی تلخ داشته اند و محمدولی خان تنکابنی ملقب به سپهدار اعظم یکی از این نمونه هاست! ♦️او یکی از بزرگترین ملاکین کشور و فرصت طلبی بود که بارها 180درجه تغییر جهت داد؛ ابتدا طرفدار استبداد شد، سپس مشروطه طلب گردید، سپس طرفدار روسها گشت تا بلکه عاقبت بخیر گردد، اما با اینهمه، پایانی بس دردناک داشت... زمانی با تصرف املاک خالصه گرگان به ثروتی عظیم دست یافته و املاک خود را به دولت روسیه اجاره می داد و حتی پرچم روسیه را بر سر املاک خود نصب می کرد! ♦️به محض آغازی جنبش مشروطیت، طرفدار مشروطه شد اما وقتی مجلس مشروطه به توپ بسته شد در کنار استبداد قرار گرفت و از طرف محمدعلی شاه برای جنگ با ستارخان و مشروطه طلبان عازم تبریز شد خودش می‌نویسد: «آذربایجان خیلی بی نظم، مغشوش، مردم یاغی، تا خداوند عالم چه قوه و قدرتی بدهد برای مسافرت به آذربایجان تفأل شد...» (یادداشتهای تنکابنی...ص27) اما در تبریز از سوی قوای ستارخان شکست سختی میخورد و با عتاب و پرخاش محمدعلی شاه مواجه میگردد که با «اینهمه نیرو از عهده یک مشت مجاهد تبریزی برنمی آید»! عبدالله مستوفی در مورد این شکست مینویسد که: «نه از سبیلهای سرو و سنباط عین الدوله کاری ساخته شد و نه از حرکات دیوانه وار محمدولی خان تنکابنی که زود تحریک می‌شود و زود هم خاموش می‌گردد هیچکدام نتوانسته اند شهر تبریز را تسخیر و تبریزیان را سرجای خود بنشانند». (شرح زندگانی من...ج2ص264) ♦️وقتی در مبارزه با ستارخان، تنکابنی کاری از پیش نمی برد مبارزه با مشروطه طلبان تبریز را کنار گذاشته، یک راست عازم املاک خود در تنکابن می ‌گردد. از آنجا که جهتِ باد را خوب تشخیص داده بود این بار دوباره مشروطه طلب شده در رأس قوای شمال عازم فتح تهران می‌گردد. هنگامی که سواران بختیاری به فرماندهی سردار اسعد از طریق اصفهان، قم به شهریار و تهران رسیدند، سواران شمال به فرماندهی تنکابنی نیز از طریق قزوین، کرج به تهران رسیدند. البته در بین راه، محمدولی خان تنکابنی چندین بار پا سست کرده خواست که برگردد! اما یپرم خان و دیگران، به فئودال بزرگ اجازه بازگشت نداده و با اصرار او را وارد تهران کردند تا یکی از دو فاتح بزرگ پایتخت شود! ♦️اما فئودال بزرگ، تنها در یک جا بد آورد و آن این بود که کلیه املاک و ثروت عظیم او در منطقه ایی قرار داشت که رضاشاه عاشق زمینهای آن منطقه بود! در نتیجه، به میزانی که رضاخان از پله های قدرت بالا می رفت محمدولی خان از پله های ثروت و قدرت پایین می آمد! بتازگی، رضاشاه بلعیدن املاک دیگران را آغاز کرده و بهترینها را یا به زور و یا با قیمت نازل می‌خرید که نوبت به املاک وسیعِ تنکابنی رسید و از طریق وزارت مالیه بر آنها چنگ انداخت!. هنگامی که کارد بر استخوان محمدولی خان تنکابنی رسید، روزی به کاخ رضاشاه وارد شده و در مورد املاکش پرسید، رضاشاه که در این زمان دیگر احدی جرأت نفس کشیدن بدون اجازه وی را نداشت، با طعنه پاسخ داد: «ولی خان! تو که بهتر می دانی، در سلطنت مشروطه، شاه اختیاراتی ندارد. بهتر است با وزیر مالیه و هیئت وزرا وارد مذاکره شوید...!» ♦️فئودال بزرگ و فاتح تهران که شدیدا از فشارهای مالی به تنگ آمده بود، ابتدا وصیتنامه کوتاهی می ‌نویسد، سپس در همان روز دوشنبه شهریور ۱۳۰۵ش، در خانه‌اش در زرگنده تهران، طپانچه ای را به شقیقه خود گذاشته و شلیک می‌کند. البته در وصیتنامه ایی به پسرش امیراسعد، نوشته بود که فوری نعش اش را در امامزاده صالح شمیران دفن کنند و چون سن اش دیگر از 80 گذشته است لازم نیست گریه و زاری راه بیندازند! ( تاریخ تنکابن، علی اصغر یوسفی نیا...ص65)
1.91M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
رهبر معظم انقلاب(دامت برکاته): اگه صد مورد خیانت خواص را هم دیدید ناامید نشوید، ان شاء الله همه شما نابودی تمدن منحط آمریکایی و صهیونیزم را خواهید دید. پ.ن: ✅اگه چند بار هم این ویدئو نگاه کردید، باز هم با دقت بیشتری ببینید و برای دوستان و گروهاتون ارسال کنید ✅: هرکس باعث ایجاد يأس و ناامیدی در مردم شود، خائن است. امام خامنه ای عزیز 🇮🇷🇮🇷🇮🇷 •┈┈••✾❣✾••┈┈• @eshghe4harfe •┈┈••✾❣✾••┈┈•
✨🌸🍃🌼🌸🍃🌼🌸🍃🌼 🌸🍃🌼🌸🍃🌼 🍃🌼 🌸 ✨ گاو مولانا ✨ در این روزها، مدام یاد حکایت گاوی می‌افتم که مولانا در دفتر پنجم مثنوی می‌آورد. گاوی که تنها روی جزیره‌ای زندگی می‌کند و صبح تا شب، می‌چرد و خود را فربه می‌کند؛ اما شب تا صبح دل‌نگران است که مبادا فردا که از خواب بیدار می‌شوم، چیزی برای خوردن پیدا نکنم. فردا صبح با هراس فراوان می‌خورد و حسابی فربه می‌شود، اما دوباره، شب تا صبح از اضطراب و احساس بی‌ثباتی، لاغر و رنجور می‌شود. این دور باطل خوردن، چاق شدن و نگران بودن و لاغر شدن سال‌های سال زندگی گاو بیچاره را تباه می‌کند. مولانا می‌گوید اگر گاو به "گذشته" نگاه می‌کرد، به خاطر می‌آورد که سال‌های سال زندگی کرده و کم نیاورده آن‌گاه می‌توانست "حال"اش را با آسودگی و لذت بیشتر و درد کمتری بگذراند. اما گاو تنها رو به سوی آینده دارد و نگرانی. گاو نمی‌تواند به روند طبیعت اعتماد کند و با آن کنار بیاید، پس جان خود را می‌فرساید و عمر را می‌بازد. شاید اگر مولانا این روزهای پرتشویش ما را می‌دید که یک روز نگران ویروس قدیمی هستیم و روزی دیگر از ترس ویروس جدید، چنان می‌لرزیم که حتی خود بیماری هم نمی‌تواند تا این حد ما را بلرزاند، اگر مولانا این روزهای ما را می‌دید، داستانی شبیه قصه گاوی تنها در جزیره‌ای خرم برایمان می‌خواند شاید به جای گاو از تشبیهی مودبانه‌تر استفاده می‌کرد و شاید هم همان مولانای بی‌تعارف و بی‌ملاحظه می‌ماند اما به هرحال به یادمان می‌آورد که قرن‌هاست داستان زندگی ما پر بوده از بیماری و غصه و فقدان و...با این حال ما تاب آورده‌ایم و حالا ، به احتمال زیاد در امن‌ترین نقطه از نظر پزشکی و صلح و آسایش ایستاده‌ایم و در عین حال، (بازهم احتمالا) در متزلرل‌ترین نقطه به لحاظ روحی روانی ما بسی بیش از گذشتگان می‌لرزیم، چون تصوری صحیحی از ذات زندگی نداریم. گاو قصه ی مولانا از اضطراب این‌که "فردا چی بخورم؟" جان خود را می‌فرساید و ما از اضطراب این‌که "فردا چی می شه؟!" بی‌آنکه منکر لزوم توجه و دقت برای ارتقای کیفیت زندگی باشم، تصور می‌کنم اندازه نگرانی ما،در تناسب با خطراتی که ما را تهدید می‌کند، نیست. گاهی لازم است نگاهی به "گذشته" بیندازیم تا در "حال"، آرام بگیریم. "یک جزیره هست اندر این جهان اندرو گاوی ست تنها، خوش دهان جمله صحرا را چرد او تا به شب تا شود زفت و عظیم و منتجب شب ز اندیشه که فردا چه خورم؟ گردد او چون تار مو لاغر ز غم چون برآید صبح ،گردد سبز دشت تا میان رسته قصیل سبز و کشت هیچ نندیشد که چندین سال من می‌خورم زین سبزه زار و زین چمن هیچ روزی کم نیامد روزی‌ام چیست این ترس و غم و دلسوزی‌ام؟ باز چون شب می شود آن گاو رفت می شود لاغر که آوه رزق رفت!
8.07M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
شب جمعه، شب زیارتی آقا امام حسین علیه السلام مصادف با شب سوم محرم، به یاد سردار دلها و همه شهدای عزیز میهن اسلامی و شهدای راه حق و حقیقت و عزیزان از دست رفته مان، فاتحه مع الصلوات و الاخلاص
درس پرواز تابی نهایت از امام حسین علیه السلام محمد جواد حیدری اگراهل طلب واراده و خواستن باشیم به راحتی می توانیم پرواز تا بی نهایت را ازدرسهایی که امام حسین به انسان ها اموخت بیاموزیم درس توحید وتوکل وارامش وشرح صدر وبزرگی روح را ازنامه‌ ای در جواب برادرش محمد بن حنفیه بیاموزیم که مرقوم فرمودند: "یا أخی والله لو لم یکن فی الدنیا ملجأ ولا مأوى لما بايعت يزيد بن معاوية " الفتوح ٥: ٢٣، مقتل الحسين (عليه السلام) للخوارزمي ١: ١٨٨، بحار الأنوار ٤٤: ٣٢٩، العوالم ١٧: ١٧٨، أعيان الشيعة ١: ٥٨٨.
درس توحید وانقطاع کامل و پرواز تابی نهایت از امام حسین علیه السلام محمد جواد حیدری اگراهل طلب واراده و خواستن باشیم به راحتی می توانیم پرواز تا بی نهایت را ازدرسهایی که امام حسین به انسان ها اموخت بیاموزیم درس توحید وتوکل وارامش وشرح صدر وبزرگی روح را ازنامه‌ ای در جواب برادرش محمد بن حنفیه بیاموزیم که مرقوم فرمودند: "یا أخی والله لو لم یکن فی الدنیا ملجأ ولا مأوى لما بايعت يزيد بن معاوية " الفتوح ٥: ٢٣، مقتل الحسين (عليه السلام) للخوارزمي ١: ١٨٨، بحار الأنوار ٤٤: ٣٢٩، العوالم ١٧: ١٧٨، أعيان الشيعة ١: ٥٨٨. ودرس های فاخر دیگر را محتشم کاشانی در دوازده بند ترسیم نموده است دوازده بند محتشم كاشانى بند اول باز این چه شورش است كه در خلق عالم است باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است‏ باز این چه رستخیز عظیم است كز زمین بى نفح صور خاسته تا عرش اعظم است این صبح تیره باز دمید از كجا كزو كار جهان و خلق جهان جمله در هم است گویا طلوع مى‏كند از مغرب آفتاب كاشوب در تمامى ذرات عالم است گر خوانمش قیامت دنیا بعید نیست‏ این رستخیز عام كه نامش محرم است در بارگاه قدس كه جاى ملال نیست سرهاى قدسیان همه بر زانوى غم است جن و ملك بر آدمیان نوحه مى‏كنند گویا عزاى اشرف اولاد آدم است‏ خورشید آسمان و زمین نور مشرقین پرورده كنار رسول خدا حسین‏ بند دوم كشتى شكست خورده طوفان كربلا در خاك و خون طپیده میدان كربلا گر چشم روزگار برو زار مى‏گریست خون مى‏گذشت از سر ایوان كربلا نگرفت دست دهر گلابى به غیر اشك ز آن گل كه شد شگفته به بستان كربلا از آب هم مضایقه كردند كوفیان خوش داشتند حرمت مهمان كربلا بودند دیو و دد همه سیراب و میمكید خاتم ز قحط آب، سلیمان كربلا زان تشنگان هنوز بعیوق مى‏رسد فریاد العطش ز بیابان كربلا آه از دمى كه لشكر اعدا نكرد شرم كردند رو به خیمه سلطان كربلا آن دم فلك بر آتش غیرت سپند شد كز خوف خصم در حرم افغان بلند شد بند سوم كاش آن زمان سرادق گردون نگون شدى‏ وین خرگه بلند ستون بى ستون شدى‏ كاش آن زمان درآمدى از كوه تا به كوه سیل سیه كه روى زمین قیر كون شدى‏ كاش آن زمان ز آه جهان سوز اهل‌بیت‏ یك شعله برق خرمن گردون دون شدى‏ كاش آن زمان كه این حركت كرد آسمان سیماب وار گوى زمین بى سكون شدى‏ كاش آن زمان كه پیكر او شد درون خاك‏ جان جهانیان همه از تن برون شدى‏ كاش آن زمان كه كشتى آل نبى شكست عالم تمام غرقه دریاى خون شدى‏ آن انتقام گر نفتادى به روز حشر با این عمل معامله دهر چون شدى‏ آل نبى چو دست تظلم برآورند اركان عرش را به تلاطم درآورند بند چهارم بر خوان غم چو عالمیان را صلا زدند اول صلا به سلسله انبیا زدند نوبت با ولی چو رسید آسمان طپید زان ضربتى كه بر سر شیر خدا زدند آن در كه جبرئیل امین بود خادمش‏ اهل ستم به پهلوى خیرالنسا زدند بس آتشى ز اخگر الماس ریزه‏ها افروختند و در حسن مجتبى زدند وانگه سرادقى كه ملك محرمش نبود كندند از مدینه و در كربلا زدند وز تیشه ستیزه در آن دشت كوفیان بس نخل‌ها ز گلش آل عبا زدند پس ضربتى كزان جگر مصطفى درید بر حلق تشنه خلف مرتضى زدند اهل حرم دریده گریبان گشوده مو فریاد بر در حرم كبریا زدند روح الامین نهاده به زانو سر حجاب‏ تاریك شد ز دیدن آن چشم آفتاب‏ بند پنجم چون خون ز حلق تشنه او بر زمین رسید جوش از زمین بذروه عرش برین رسید نزدیك شد كه خانه ایمان شود خراب‏ از بس شكست‌ها كه به اركان دین رسید نخل بلند او چو خسان بر زمین زدند طوفان به آسمان ز غبار زمین رسید باد آن غبار چون به مزار نبى رساند گرد از مدینه بر فلك هفتمین رسید یكباره جامه درخم گردون به نیل زد چون این خبر به عیسى گردون نشین رسید پر شد فلك ز غلغله چون نوبت خروش از انبیا به حضرت روح الامین رسید كرد این خیال و هم غلط كاركان غبار تا دامن جلال جهان آفرین رسید هست از ملال گرچه برى ذات ذوالجلال‏ او در دلست و هیچ دلى نیست بی‌ملال‏ بند ششم ترسم اجزاى قاتل او چون رقم زنند یكباره بر جریده رحمت قلم زنند ترسم كزین گناه شفیعان روز حشر دارند شرم كز گنه خلق دم زنند دست عتاب حق به در آید ز آستین چون اهل‌بیت دست در اهل ستم زنند آه از دمى كه با كفن خون چكان ز خاك آل على چو شعله آتش علم زنند فریاد از آن زمان كه جوانان اهل‌بیت گلگون كفن به عرصه محشر قدم زنند جمعى كه زد به هم صفشان شور كربلا در حشر صف زنان صف محشر به هم زنند از صاحب حرم چه توقع كنند باز آن ناكسان كه تیغ به صید حرم زنند پس بر سنان كنند سری را كه جبرئیل‏ شوید غبار گیسویش از آب سلسبیل‏ بند هفتم روزى كه شد به نیزه سر آن بزرگوار خورشید سر برهنه بر آمد ز كوهسار موجى به جنبش آمد و برخاست كوه كوه ابرى به بارش آمد و بگریست زار زار گفتى تمام زلزله شد خاك مطمئن گفتى فتاد از حركت چرخ بیقرار عرش آن زمان به لرزه در آمد كه چرخ پیر افتاد در گمان كه قیامت شد آشكار