ماجرای تشرف علامه سید مهدی بحرالعلوم به محضر امام زمان علیه السلام  سید بحر العلوم رحمه اللّه به قصد تشرف به سامرا از نجف اشرف تنها به راه افتاد. در بین راه راجع به این مسأله، که گریه بر امام حسین علیه السّلام گناهان را می آمرزد، فکر می کرد، همان وقت متوجّه شد که شخص عربی سوار بر اسب به او رسید و سلام کرد، بعد پرسید: جناب سید درباره چه چیز به فکر فرو رفته ای؟ اگر مسأله علمی است بفرمایید شاید من هم اهل باشم؟ سید بحر العلوم گفت: در این باره فکر می کنم که چطور می شود خدای تعالی این همه ثواب به زائرین و گریه کنندگان بر حضرت سید الشهداء علیه السّلام می دهد، مثلا در هر قدمی که در راه زیارت برمی دارد ثواب یک حج و یک عمره در نامه عملش نوشته می شود، و برای یک قطره اشک تمام گناهان صغیره و کبیره اش آمرزیده می شود؟ آن سوار عرب فرمود: جناب سید! تعجّب نکن! من برای شما مثالی می آورم تا مشکل حل شود، و ان مثال این است که سلطانی به همراه درباریان خود به شکار می رفت، در شکارگاه از همراهیانش دور افتاد و در نتیجه به سختی فوق العاده ای گرفتار شد و بسیار گرسنه شد، در آن هنگام خیمه ای را دید و وارد آن خیمه شد، در آن سیاه چادر، پیرزنی را با پسرش دید. آنان در گوشه خیمه عنیزه ای (بز شیرده) داشتند و از راه مصرف شیر این بز، زندگی خود را می گزراندند، وقتی سلطان وارد شد او را نشناختند، ولی بخاطر پذیرایی از مهمان، آن بز را سر بریده و کباب کردند،و از مهمانشان پذیرایی زیبایی را بعمل اوردند. زیرا چیز دیگری برای پذیرایی از مهمان نداشتند. سلطان شب را همان جا خوابید و روز بعد از ایشان جدا شد ودر موقع خداحافظی نامه را با اینها داد که اگر به شهر امدند از او دیدن کنند؛ از قضای روزگار طولی نکشید که مادر و پسر گزرشان به شهر افتاد و سراغ خانه صاحب نامه را گرفتند و متوجه شدند که صاحب نامه سلطان مملکت است. و به هرطوری که بود خود را به دربار سلطان رسانیده و سلطان از آمدن آنها خبر دار شد وجریان را برای اطرافیان نقل کرد. در نهایت از ایشان سؤال کرد: اگر بخواهم پاداش میهمان نوازی پیرزن و فرزندش را داده باشم، چه عملی باید انجام بدهم؟ یکی از حضّار گفت: به او صد گوسفند بدهید، یکی از وزراء گفت: صد گوسفند و صد اشرفی بدهید، دیگری گفت: فلان مزرعه را بدهید، سلطان گفت: هرچه بدهم کم است، زیرا اگر سلطنت و تاج و تختم را هم بدهم آن وقت مقابله به مثل کرده ام، چون آنها هرچه را که داشتند به من دادند، من هم باید هرچه را که دارم به ایشان بدهم تا سربه سر شود، بعد به سید فرمود: حضرت سید الشهداء علیه السّلام هرچه از مال ومنال و اهل و عیال و پسر و برادر و دختر و خواهر و سر و پیکر داشت همه را در راه خدا داد، پس اگر خداوند به زائرین و گریه کنندگان آن حضرت این همه اجر و ثواب بدهد، نباید تعجب نمود، چون خدا که خدائیش را نمی تواند به سید الشهداء علیه السّلام بدهد، پس هرکاری که می تواند انجام می دهد، یعنی با صرف نظر از مقامات عالی خودش، به زوّار و گریه کنندگان آن حضرت، درجاتی عنایت می کند درعین حال اینها را جزای کامل برای فداکاری آن حضرت نمی داند، پس شخص عرب از نظر سید بحر العلوم غایب شد.» بنقل از کتاب ملاقات با طاووس بهشت حضرت مهدى(عج)، ص 163.

▪️ شیخ فضل الله در پیشرفت و اسلام‌گرایی پیشرو بود حجت الاسلام دکتر محمدجواد حیدری کاشانی، استاد دانشگاه بین‌المللی قم در واکنش به جریان حوزوی سکولار امروز که درصدد تخریب شخصیت شیخ فضل‌الله نوری و معرفی او به عنوان ضدآزادی و پیشرفت است، گفت: تلاش شیخ شهید، برای احقاق حق و جلوگیری از نفوذ غرب در قانون‌گذاری بود. 🔗 متن کامل مصاحبه #حوزه_علمیه 🔘@tasnimhowzeh | تسنیم حوزه

🔹 پیاده‌روی اربعین زبان نمادین مقاومت در جهان است حجت الاسلام دکتر محمدجواد حیدری کاشانی، استاد دانشگاه قم: از برکات اجتماعی پیاده‌روی اربعین می‌توان به تقویت انسجام امت اسلامی، همدلی، هم‌زیستی مسالمت‌آمیز اقوام و ملیت‌ها و تجربه عملی خدمت بدون مرز اشاره کرد. 🔗 متن کامل مصاحبه #حوزه_علمیه #اربعین 🔘@tasnimhowzeh | تسنیم حوزه

با کمال تاسف ساعاتی پیش استاد محمود فرشچیان دار فانی را وداع گفت. بخش کوتاهی از صحبت‌های شنیدنی ایشان درباره‌ی دستمزدشان برای ساخت ضریح حرم‌های مطهر را ببینید و نثارشان فاتحه‌ای مرحمت بفرمایید.

🌸🍃 🍃 🔖نبی رحمت صلی الله علیه و آله : آنکه مادرش را شاد کند، خدا رو شاد کرده است.❤️ 📚 نهج الفصاحه،ص۷۰۶ ⚫️http://eitaa.com/revayty

🔺هزینه سفر به مکه و کربلا رو خرج فقرا کنیم؟ شهید مطهری جواب می‌دهد ⚫️http://eitaa.com/revayty

﷽؛ #حضرت‌امام‌جواد علیه‌السلام فرمودند : مَنِ اتَّقَی الله أَحَبَّهُ النّاسُ وَ إنْ کَرِهُوا هر که تقوای الهی پیشه کند ، خواه ناخواه ، محبوب مردم می‌شود گرچه مردم خودشان اهل پرهیزگاری نباشند . #بحارالانوارجلد75صفحه79 #أَللّهُمَّ صَلِّ عَلی #مُحَمَّدٍ وَ #آلِ‌مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ ⚫️http://eitaa.com/revayty

⬛️ امام کاظم (علیه‌السلام) فرمودند : 📣 خداوند فرشته‌ای دارد که هر روز و شب ندا می‌دهد : 🔷 بندگان خدا دست از گناه بردارید که اگر چهارپایان در حال چرا و کودکان شیرخوار و پیران خمیده نبودند ، هر آینه چنان عذابی بر شما نازل می‌شد که در هم کوبیده می‌شدید. 📚 کافی ، ج۲ ، ص۲۷۶ ⚫️http://eitaa.com/revayty

🌷 امام صادق (علیه السلام) فرمودند : ✍ منْ أَتَى قَبْرَ اَلْحُسَيْنِ مَاشِياً كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ بِكُلِّ خُطْوَةٍ أَلْفَ حَسَنَةٍ وَ مَحَا عَنْهُ أَلْفَ سَيِّئَةٍ وَ رَفَعَ لَهُ أَلْفَ دَرَجَةٍ. 🖌 کسی که پیاده به زیارت حسین (علیه‌ السلام) بیاید خداوند متعال برای هر قدمِ او هزار حسنه می‌نویسد و هزار گناه او را پاک می‌کند و هزار درجه او را بالا می‌برد. 📚 وسائل الشیعة ، ج۱۴ ، ص ۴۴۰ ⚫️http://eitaa.com/revayty

سلام علیکم و رحمه‌الله عن انس عن النبی(ص) : « یأتی علی الناس زمان الصابر منهم علی دینه کالقابض علی الجمرة » رسول خدا (ص) فرمودند: زمانی بر مردم می آید که ماندن بر دین حق مانند نگه داشتن گلولهٔ آتش در دست است. در روایت دیگر باز رسول الله (ص) فرمودند : « لاحدهم اشد بقیة علی دینه من خرط القطاد فی اللیلة الظلماء او کالقابض علی جمرة الغضا » . یعنی: باقی ماندن بر دین سخت تر از زدن تیغ درخت با دست و سخت تر از نگه داشتن آتش در کف دست است. ( مستدرک الوسائل میرزای نوری ، ج ۱۲). روایات دیگری نقل شده که هنگامی که حضرت حجت (عج) ظهور می کنند ، آنقدر مردم و جامعه از دین فاصله گرفته اند وقتی آن حضرت دین را در جامعه عرضه می کنند ،مردم می گویند : « یأتی بدین جدید ». یعنی: حضرت دین جدید آورده. در آن هنگام حضرت حجت (عج) در پاسخشان می فرمایند: من دین جدید نیاورده ام ، دین من همان دین جدم رسول الله (ص) است ، اما شما آنقدر از دین فاصله گرفته اید، تصور می کنید ، دین من جدید است. اعاذناالله من شرور انفسنا و سیئات اعمالنا التماس دعا 🤲

در سوگ پیامبر رنگ‌ها در معبد هنر مقدس: زنده یاد محمود فرشچیان هنر مقدس هنری ست که سرچشمه در حقیقت قدسی و وحیانی دارد؛ هنری که هدفش تنها پدید آوردن لذت زیباشناختی نیست، بلکه می‌کوشد معانی روحانی را متجلی سازد و انسان را با امر مطلق پیوند دهد. هنر مقدس از نظر ماهیت با هنر مذهبیِ صرف تفاوت دارد: هر اثر مذهبی الزاماً مقدس نیست، مگر آن‌که ساختار، شکل و محتوای آن، سرچشمه‌ای وحیانی داشته باشد و با قواعد سنتی که حامل این معناست، در پیوند باشد. در این هنر، هر خط و نقش، نشانه‌ای ست برای عبور از ظاهر به باطن؛ و هر رنگ، تجلی نوری ست از عالم مثال؛ درست مانند کاشی‌کاری‌های فیروزه‌ای مسجد شیخ لطف‌الله که با تکرار هندسی خود، نظم الهی را بازمی‌تابانند و آفرینندگانش، فرم، ماده و تکنیک را در خدمت پیام قدسی‌ درآورده‌اند نه برعکس. در روزگاری که از جهان راززدایی شده، هنر معاصر، در بسیاری از جلوه‌هایش، به بیان فردیت مطلق، تجربه‌های زودگذر یا حتی بازی‌های بصری صرف گرایش یافته است و بازار هنر، ارزش‌گذاری را بیش از آنکه بر اساس معنا انجام دهد، بر مبنای شهرت، قیمت و جذابیت رسانه‌ای بنا می‌کند. این همان فضایی است که می‌توان آن را «جهان تقدس‌زدایی‌شده» نامید؛ جایی که امر قدسی به حاشیه رانده شده و هنر، گاه از رسالت دیرینه‌اش به عنوان زبان حقیقت، فاصله گرفته است. در چنین روزگار و فضایی، حضور هنرمندی چون محمود فرشچیان، نه فقط غنیمتی برای هنر ایران، بلکه حجتی برای امکان تداوم هنر مقدس بود. فرشچیان با بهره‌گیری از سنت کهن نگارگری ایرانی-سنتی که در تار و پود خود با عرفان اسلامی و حکمت ایرانی آمیخته است-توانست آثاری بیافریند که همه‌ی ویژگی‌های هنر مقدس را به بهترین وجه در خود داشتند. او به جای بریدن از گذشته، با آن وارد گفت‌وگویی خلاق شد؛ سنت را نه تقلید مکانیکی، بلکه سرچشمه‌ای زنده دید که می‌تواند در قالب‌های نوین جاری شود. نگاره‌های او-از عصر عاشورا گرفته تا ضامن آهو-نه روایت‌های صرفاً تصویری، بلکه دعوت‌هایی به تأمل و خشوع‌اند. در عصر عاشورا، ترکیب رنگ‌های گرم و خاکی با حرکت مارپیچی اسب‌ها و قامت خمیده زنان، فضایی می‌آفریند که مخاطب را به عمق واقعه می‌برد؛ گویی نوری غم‌آلود اما آسمانی، از دل حادثه می‌تابد. در ضامن آهو، هاله‌ای از نور، مرکز ترکیب‌بندی را در بر می‌گیرد؛ آهوان با نگاه آرام و اطمینان‌بخش خود، پیامی از پناه و امنیت در سایة ولایت را منتقل می‌کنند. حتی در آثار کمتر شناخته‌شده‌اش که از اشعار حافظ یا مولانا الهام گرفته‌اند، همین ویژگی مشهود است: رنگ و خط، صرفاً وسیله تزئین نیستند، بلکه زبان رازورزانه‌ای‌اند برای بیان حقیقتی که تنها با چشم سَر دیده نمی‌شود. او در کار خود تسلیم حقیقت بود و هر حرکت قلمش، ذکری خاموش برای او و برای مخاطبانش بود، و هر ترکیب‌بندی، یادآور جهانی بود فراتر از ماده. این پیوند میان زیبایی و حقیقت، میان فرم و معنا، راز ماندگاری هنر اوست. درگذشت او ضایعه‌ای جبران‌ناپذیر برای فرهنگ و هنر ایران و جهان است. یاد و نامش تا ابد زنده خواهد ماند و آثارش، چون محرابی نورانی، همواره دل‌ها را به سوی حقیقت راهنمایی خواهد کرد. روحش شاد و یادش گرامی باد. محمود شیخ

علامه طباطبایی وشعر مرثیه ایرج میرزا همراه با کانال @pasokh0