❇️ در محضر علامه طباطبایی تمدن غربی يا توحش غربى! 📝...و به جان خودم سوگند كه اگر تاريخ زندگى اجتماعى غربيها را از روزى كه نهضت اخير آنان آغاز شد، مورد مطالعه دقيق قرار مى‌‌دادند و رفتارى را كه با ساير امتهاى ضعيف و بينوا كردند مورد بررسى قرار مى‌‌د‌ادند؛ بدون كمترين درنگى، حكم به توحش آنان مى‌‌كردند و مى‌‌فهميدند كه تمام ادعاهايى كه مى‌‌كنند و خود را مردمى بشر دوست و خيرخواه و فداكار بشر معرفى نموده و وانمود مى‌‌كنند كه در راه خدمت به بشريت از جان و مال خود مايه مى‌‌گذارند، تا به بشر حريت داده، ستمديدگان را از ظلم و بردگان را از بردگى و اسيرى نجات بخشند، همه‌‌اش دروغ و نيرنگ است و جز به بند كشيدن ملل ضعيف هدفى ندارند، 📝 و تمام همّشان اين است كه از هر راه كه بتوانند بر آنها حكومت كنند، يك روز از راه قشون‌كشى و مداخله نظامى، روز ديگر از راه استعمار، روزى با ادعاى مالكيت نسبت به سرزمين آنان، روزى با دعوى قيمومت، روزى به عنوان حفظ منافع مشترك، روزى به عنوان كمك در حفظ استقلال آنان، روزى تحت عنوان حفظ صلح و جلوگيرى از تجاوزات ديگران، روزى به عنوان دفاع از حقوق طبقات محروم و بيچاره، روزى ... و روزى ... 📝 هيچ انسانى كه سلامت فطرتش را از دست نداده، هرگز به خود اجازه نمى‌‌دهد كه چنين جوامعى را صالح بخواند و يا آن را سعادتمند بپندارد، هر چند كه دين نداشته باشد و به‌ حكم وحى و نبوت و بدانچه از نظر دين سعادت شمرده شده، آشنا نباشند. 📝چگونه ممكن است طبيعت انسانيت (كه همه افرادش، اعم از اروپايى و آفريقائيش يا آسيايى و امريكائيش و ... به طور مساوى مجهز به‌ قوا و اعضايى يكسان مى‌‌باشند) رضايت دهد كه يك طايفه بنام متمدن و تافته جدا بافته، بر سر ديگران بتازند، و ما يملك آنان را تاراج نموده، خونشان را مباح و عرض و مالشان را به يغما ببرند، و راهِ به بازى گرفتن همه شؤون وجود و حيات آنان را براى اين طايفه هموار سازند، تا جايى كه حتى درك و شعور و فرهنگ آنان را دست بيندازند، و بلائى بر سر آنان بياورند كه حتى انسانهاى قرون اوليه نيز آن را نچشيده بودند. 📝 سند ما در همه اين مطالب، تاريخ زندگى اين امت‌ها و مقايسه آن با جناياتى است كه ملتهاى ضعيف امروز از دست اين به اصطلاح متمدنها مى‌‌بينند، و از همه جناياتشان شرم‌‌آورتر اين جنايات است كه با منطق زورگويى و افسار گسيختگى، جنايات خود را اصلاح ناميده، به عنوان" سعادت"! بخورد ملل ضعيف مى‌‌دهند. 📖 ترجمه تفسیر المیزان جلد۴ صفحه ۱۶۹ https://eitaa.com/mohammadjavadheidari @allameh_media

جان عالَم به قربان امیرالمؤمنین علی علیه السلام اشعار دلنشین مرحوم شهریار در مدح آقا امیرالمؤمنین علی علیه السلام کانال مهندسی شخصیت حیدری https://eitaa.com/mohammadjavadheidari 🤲🤲🤲🤲🥺🥺🥺🥺

سخن عشق تو بی آن که برآید به زبانم رنگ رخساره خبر می‌دهد از حال نهانم گاه گویم که بنالم ز پریشانی حالم بازگویم که عیان است چه حاجت به بیانم؟ هیچم از دنیی و عُقبیٰ نبرد گوشه خاطر که به دیدار تو شغل است و فراغ از دو جهانم گر چنان است که روی من مسکین گدا را به در غیر ببینی ز در خویش برانم من در اندیشه آنم که روان بر تو فشانم نه در اندیشه که خود را ز کمندت برهانم گر تو شیرین زمانی نظری نیز به من کن که به دیوانگی از عشق تو فرهاد زمانم نه مرا طاقت غربت نه تو را خاطر قربت دل نهادم به صبوری که جز این چاره ندانم من همان روز بگفتم که طریق تو گرفتم که به جانان نرسم تا نرسد کار به جانم دُرَم از دیده چکان است به یاد لب لعلت نگهی باز به من کن که بسی دُر بچکانم سخن از نیمه بریدم که نگه کردم و دیدم که به پایان رسدم عمر و به پایان نرسانم کانال مهندسی شخصیت محمد جواد حیدری https://eitaa.com/mohammadjavadheidari

‌داستان شب اهمیت زبان و فرهنگ فارسی درد دل استاد دلسوز زبان فارسی دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی

از هوش مصنوعی کمک گرفتن و لحظات عجیبی را خلق کردند. شادی روح شهدا و مادران آسمانی شان صلوات🌹

انيميشن زیبا در خصوص نمک خوراکی! حتما ببینید. 📖 آدرس صفحات رسمی حکیم دکتر حسین روازاده در فضای مجازی 🔖 سایت 🆔 www.ravazadeh.com 🔖 اینستاگرام 🆔 https://www.instagram.com/dr.ravazadeh.ir 🔖 توئیتر 🆔 https://x.com/DrRavazadeh 🔖 ویراستی 🆔 https://virasty.com/DrRavazadeh 🔖 ایتا 🆔 https://eitaa.com/ravazadeh 🔖 سروش 🆔 https://splus.ir/ravazadeh 🔖 تلگرام 🆔 https://t.me/ravazadeh 🔖 روبیکا 🆔 https://rubika.ir/dr_ravazadeh_ir #طب_سنتی #دکتر_روازاده #حکیم_دکتر_روازاده #دکترروازاده

ضرورت بازسازی فرهنگ دانشگاهی و احیای آزاداندیشی چکیده دانشگاه به‌عنوان قلب تپنده‌ی اندیشه و پیشرفت، امروز با بحران معنا و کارکرد روبه‌روست. نگاه مادی و تجاری به آموزش و پژوهش، روح علم، عشق و فداکاری را تضعیف کرده است. این مقاله بر ضرورت بازسازی فرهنگ دانشگاهی با محوریت آزاداندیشی، تهذیب نفس، مهندسی شخصیت و تمرکز بر کیفیت آموزش تأکید دارد. ۱. مقدمه: ریشه بحران در دانشگاه بخش قابل توجهی از مشکلات حکمرانی و ناکارآمدی اجتماعی، از بحران فکری و فرهنگی در نظام دانشگاهی سرچشمه می‌گیرد. دانشگاه‌ها به جای پرورش انسان متعهد و آگاه، گاه به مراکز درآمدزایی و رقابت تجاری بدل شده‌اند. این وضعیت موجب رکود علمی و فرهنگی و دوری از اهداف تعالی‌بخش آموزش عالی شده است. ۲. از علم به تجارت: انحراف مأموریت دانشگاه افزایش نگاه مادی به علم، آموزش و پژوهش، موجب زوال ارزش‌های انسانی در دانشگاه‌ها شده است. در چنین فضایی، معیارهای اصیل چون عشق به علم، فداکاری، آزادگی و رشد معنوی جای خود را به رتبه‌بندی، امتیاز و منافع کوتاه‌مدت داده‌اند. ۳. بحران جهانی فرهنگ دانشگاهی این معضل تنها مختص ایران نیست؛ بلکه دانشگاه‌های غربی نیز۵ به آن دچارند. مقاله‌ای در روزنامه The Australian در اکتبر ۲۰۲۵ به قلم Iain Martin، رئیس دانشگاه Deakin، هشدار داده است که دانشگاه‌ها بیش از حد درگیر رتبه‌بندی جهانی و تولید انبوه مقاله شده‌اند و از مأموریت اصلی خود یعنی تربیت انسان اندیشمند و اخلاق‌مدار — فاصله گرفته‌اند. او تأکید می‌کند: > «وظیفهٔ ما این است که دانشجو را برای مواجهه با اندیشه‌های دشوار آماده کنیم، نه اینکه آن اندیشه‌ها را برای او ایمن کنیم.» ۴. بازگشت به رسالت دانشگاه اصلاح فرهنگ دانشگاهی مستلزم تحول در بینش و هدف‌گذاری است. دانشگاه باید دوباره به جایگاه اصیل خود به‌عنوان مرکز آزاداندیشی و گفت‌وگو بازگردد. محورهای پیشنهادی برای این بازسازی عبارت‌اند از: 1. ارتقای جایگاه تدریس به موازات پژوهش. 2. بازسازی فضای آزاد فکری و احترام به گفت‌وگوهای چالش‌برانگیز. 3. تضمین اصالت پژوهش‌ها در مسیر کشف حقیقت، نه رقابت برای رتبه. 4. شفافیت و مسئولیت‌پذیری مدیریتی در اداره دانشگاه‌ها. ۵. نتیجه‌گیری تا زمانی که دانشگاه از فرهنگ ایثار، تهذیب، عشق به حقیقت و آزاداندیشی فاصله داشته باشد، نمی‌تواند به رسالت تمدن‌ساز خود بازگردد. تحول در دانشگاه یعنی تحول در انسان؛ و این تحول، شرط اصلی کارآمدی حکمرانی و پیشرفت تمدنی است. محمد جواد حیدری کانال مهندسی شخصیت وتوسعه https://eitaa.com/mohammadjavadheidari

قصیده ابن ابی الحدید در مدح حضرت علی علیه السلام عزالدین عبدالحمید ابن ابی الحدید مداثنی بغدادی، عالم و متکلم و متفکر و ادیب و مورخ و شاعر، شارح معروف «نهج البلاغه». وی در ستایش پیامبر اکرم و علی بن ابیطالب، هفت قصیده غرا سروده است که به «السبع العلویات» معروف است و بارها چاپ شده است، قصیده ششم عینیه است در مدح امام علی (ع) که در 80 بیت سروده شده است که در اینجا 40 بیت از آن آورده می شود. از مجموعه «الروضه المختاره» چاپ دمشق: قد قلت للبرق الذی شق الدجی *** فکان زنجیا هناک یجدع یا برق ان جنت الغری فقل له: *** اتراک تعلم من بارضک مودع فیک ابن عمران الکلیم و بعده *** عیسی یقفیه و احمد یتبع بل فیک جبریل و میکال و ا... *** و افیل و الملا المقدس اجمع بل فیک نور الله جل جلاله *** لذوی البصائر یستشف و یلمع فیک الامام المرتضی فیک ال *** وصی المجتبی فیک البطین الانزع الضارب الهامی المقنع فی الوغی *** بالخوف للبهم الکماه یقنع و المترع الحوض المدعدع حیث لا *** واد یفیض ولا قلیب یترع و مبدد الابطال حیث تالبوا *** و مفرق الاحزاب حیث تجمعوا و الحبر یصدع بالمواعظ خاشعا *** حتی تکاد لها القلوب تصدع زهد المسیح و فتکه الدهر الذی *** اودی بها کسری و فوز تببع هذا ضمیر العالم الموجود عن *** عدم وسر وجوده المستودع هذی الامانه لا یقوم بحملها *** خلفاء هابطه و اطلس ارفع تابی الجبال الشم عن تقلیدها *** و تضنج تیهاء و تشفق برقشع هذا هو النور الذی عذ باته *** کانت بجبهه آدم تتطلع و شهاب موسی حیث اظلم لیله *** رفعت له لاالاوه تتشعشع یامن له ردت زکاهء و لم یفز *** ببظیرها من قبل الا یو شع یا هازم الاحزاب لا یثنیه عن *** خوض الحمام مد جج و مدرع یاقالع الباب الذی عن هزها *** عجزت اکف اربعون و اربع لولا حدوثک قلت: انک جاعل ال *** ارواح فی الاشباح و المستنزع لولا مماتک قلت: انک باسط ال *** ارزاق تقدر فی العطاء و توسع ماالعالم العلوی الا تربه *** فیها لجثتک الشریفه مضجع ماالدهر الا عبدک القن الذی *** بنفوذ امرک فی البریه مولع انا فی مدیحک الکن لااهتدی *** و انا الخطیب الهبرزی المصقع اقول فیک: سمیدع کلاولا *** حاشا لمثتلک ان یقال: سمیدع بل انت فی یوم القیامه حاکم *** فی العالمین وشافع ومشفع و الله لو لا حیدر ما کانت ال *** دنیا و لا جمع البر یه مجمع من اجله خلق الزمان وضو ئت *** شهب کنسن و جن لیل ادرع علم الغوب الیه غیر مدافع *** و الصبح ابیض مسفر لا ید فع و الیه فی یوم المعاد حسابنا *** و هو الملاذ لنا غدا و المفزع یامن له فی ارض قلبی منزل *** نعم المراد الرحب والمستربع اهواک حتی فی حشاشه مهجتی *** نارتشب علی هواک و تلذع و تکاد نفسی ان تذوب صبابه *** خلقا و طبعا لا کمن یتطبع و رایت دین الاعتزال و اننی *** اهوی لاجلک کل من یتشییع و لقد علمت بانه لا بد من *** مهدیکم و لیومه اتوقع یحمیه من جندالاله کتائب *** کالیم اقبل زاخرا یتدفع فیها لال ابی الحدید صوارم *** مشهوره ورماخ خط شرع و رجال موت مقدمون کانهم *** اسد العرین الربد لا تتکعکع و لقد بکیت لقتل آل محمد *** بالطف حتی کل عضو مد مع تالله انسی الحسین و شلوه *** تحت السنابک بالعراء موزع * 1- به آذرخشی که، شب هنگام؛ در درون تاریکی ها درخشید، چونان که زنگیی را بینی بریده باشند و خون برچهره اش دویده باشد، گفتم: 2- ای آذرخش! اگر به سرزمین غری (نجف) رسیدی بگوی: ای زمین نجف! آیا می دانی چه کسی در دل تو به خاک سپرده شده است؟ 3- در دل تو موسای کلیم جای گرفته است و عیسای مسیح و احمد مرسل 4- در دل تو جبرئیل و میکائیل و اسرافیل جای گرفته اند، بلکه همه عالم ملکوت 5- در اینجا نور خدای (عزوجل) جای گرفته است، آن نور که مردمان بینا دل فروغ و درخشش آن را توانند دید. 6- ای زمین نجف! امام برگزیده، مرتضی و وصی منتخب در دل تو جای دارد، همان عالم سرشار از عالم و موحد بری از شائبه شرک 7- آن کس که در پهنه های کارزاران، غرقه در سلاح، بر تارک دلاوران تیغ می آموخت و آن شجاعان دلیر را در پوششی از هراس و بیم غرق می ساخت. 8- آن کس که (برای سپاه اسلام) آن حوض پر از آب کرد (صخره از روی چشمه ای جوشان بر گرفت) جایی که نه رودی می گذشت و نه چاهی آب داشت 9- آن کس که پراکنده پهلوانان بود، هر جا که (در برابر اسلام) گرد می گشتند و بر هم زننده گروه ها و احزاب مشرکان بود، هر جا و هرگونه که فراهم آمدند 10- آن عالم بزرگ دین که، با خشوع در برابر خداوند، مردم را با سخنان راستین موعظه می کرد، آن سان که دل ها از جای کنده می شد. 11- زهد عیسای مسیح و بی باکی روزگار (این دو صفت شد) هر دو در او جمع بود، آن بی باکی و ناگاه گیری که انوشیروان را به دست فنا سپرد، و تبع را 12- این مرد (که در خاک نجف خفته است) وجدان جهان هستی است و سر نهایی وجود عالم است. 13- این همان «امانت» است که صخره های عظیم فردین (کوهها) و آسمان بلند برین، قبول آن نتوانستند کرد.

مقاله: ضرورت تجهیز حوزه علمیه و نهاد دین به سلاح فناوری و مهارت‌های پیشرفته در پرتو ظرفیت تمدنی اربعین و الگوگیری از پیامبران الهی محمد جواد حیدری چکیده در دنیای پرتحول امروز، بقا و بالندگی تمدن اسلامی نیازمند هم‌افزایی میان ایمان و علم، معنویت و فناوری است. آیه شریفه «وَأَعِدُّوا لَهُم مَّا اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّةٍ» (انفال: ۶۰) نه تنها ناظر بر آمادگی نظامی است، بلکه دستور الهی برای آمادگی در همه ساحت‌های قدرت از جمله علم، فناوری، اقتصاد، رسانه و فرهنگ محسوب می‌شود. پدیده جهانی «اربعین حسینی» ظرفیت عظیمی برای شکل‌دهی تمدن نوین اسلامی است. همچنین آموزه‌های حضرت موسی(ع) و حضرت عیسی(ع) نشان می‌دهد که پیامبران، علاوه بر هدایت معنوی، نقش تمدنی و اجتماعی دارند. این مقاله ضمن تبیین مبانی قرآنی و تمدنی تجهیز حوزه، به راهبردهای فناورانه، تربیتی، فرهنگی و تمدنی برای تحول حوزه و دانشگاه می‌پردازد و مدل‌هایی کاربردی جهت پیوند نهاد دین با دانش و مهارت‌های نوین ارائه می‌دهد. کلیدواژه‌ها: اربعین، تمدن اسلامی، فناوری، حوزه علمیه، پیامبران الهی، تولید ملی، مهارت تخصصی، آیه واعدوا ۱. مقدمه جهان امروز در حال عبور از مرحله «تمدن صنعتی» به «تمدن دانایی و فناوری» است؛ تمدنی که قدرت برتر آن در دانش، خلاقیت و شبکه‌های اطلاعاتی نهفته است. در چنین فضایی، حوزه علمیه نمی‌تواند صرفاً نهاد سنتی پاسخ‌گو به مسائل فردی باقی بماند؛ بلکه باید نقطه هدایت تمدن اسلامی در عصر فناوری باشد. آینده تمدن اسلامی وابسته به هم‌افزایی بین ایمان و دانش، عبادت و مهارت، معنویت و فناوری است. تجهیز حوزه علمیه به فناوری و مهارت‌های پیشرفته، تکلیفی است که قرآن و سیره اهل‌بیت بر آن تأکید دارند. آموزه‌های حضرت موسی(ع) و حضرت عیسی(ع) نیز نشان می‌دهد که هر پیامبر، علاوه بر هدایت معنوی، الگوهای تمدنی، اجتماعی و اخلاقی برای جامعه خود ارائه کرده است: حضرت موسی(ع) نماد رهبری و مبارزه با ظلم است و حضرت عیسی(ع) الگویی از صلح، اخلاق اجتماعی و همبستگی انسانی. امام خمینی(ره) می‌فرمایند: «فقه، تئوری واقعی و کامل اداره انسان از گهواره تا گور است»¹. حوزه باید با تکیه بر آیه واعدوا و آموزه پیامبران، برنامه تمدنی خود را بازتعریف کند. ۲. پیشینه پژوهش تحقیقات گذشته نشان می‌دهند که رابطه حوزه و فناوری در ایران و جهان اسلام تا کنون محدود بوده است. پ11. سید حسین نصر در کتاب اسلام و علم مدرن² تأکید می‌کند که پیوند علم و ایمان برای بقا و توسعه جوامع اسلامی ضروری است. پ12. شهید صدر در الاسلام یقود الحیاة³ و دکتر محمدجواد حیدری در فقه تمدن و بیداری اسلامی⁴، بر تربیت طلاب توانمند در عرصه علمی، فناورانه و تمدنی تأکید دارند. پ13. دکتر ولی‌الله نقی‌پورفر در فقه اجتماعی و تمدنی⁵ به ضرورت بازتعریف فقه متناسب با زمان و مکان و ورود به حوزه مهارت و فناوری اشاره کرده‌اند. پ14. بیانات مقام معظم رهبری نیز⁶ بر لزوم حضور حوزه در میدان تمدن‌سازی و تولید علم و فناوری تأکید دارند. پ15. آموزه‌های پیامبران الهی، به‌ویژه حضرت موسی(ع) و حضرت عیسی(ع)، نشان می‌دهد که رهبری، اخلاق، عدالت‌خواهی و مدیریت اجتماعی، ستون‌های اصلی تمدن‌سازی هستند که حوزه می‌تواند از آن‌ها بهره ببرد. ۳. جایگاه آیه «وَأَعِدُّوا» در طراحی تمدنی حوزه پ16. آیه شریفه: > «وَأَعِدُّوا لَهُم مَّا اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّةٍ وَمِن رِّبَاطِ الْخَيْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّـهِ وَعَدُوَّكُمْ...»⁷ پ17. علامه طباطبایی در المیزان⁸ «قوه» را هر نوع ابزار قدرت تعبیر کرده‌اند؛ از نظامی گرفته تا علمی، اقتصادی، رسانه‌ای و فرهنگی. پ18. حوزه باید بر پایه چهار محور عمل کند: 1. بازخوانی مفاهیم قدرت در پرتو قرآن و عقل تمدنی 2. پیوند فقه با فناوری و دانش تولید 3. تربیت طلاب فناور و شبکه‌ساز 4. شکل‌دهی الگوی قدرت نرم اسلامی در برابر نظام سلطه ۴. اربعین؛ بستری جهانی برای تمدن‌سازی .اربعین حسینی، بزرگ‌ترین اجتماع انسانی سالانه، جلوه‌ای از تمدن ایمانی و وحدت جهانی شیعه است. پ20. کارکردهای تمدنی اربعین: رسانه جهانی مقاومت: پیام ظلم‌ستیزی و عدالت‌خواهی را منتقل می‌کند، مشابه آموزه حضرت موسی(ع) در مبارزه با فرعون و حضرت عیسی(ع) در مبارزه با فساد و نفاق. دیپلماسی فرهنگی امت اسلامی: اتحاد مردمان از ده‌ها کشور را رقم می‌زند. الگوی تمدن اخلاقی: خدمت‌رسانی، ایثار، نظم و همبستگی اجتماعی. پلتفرم فناوری تمدن‌ساز: امکان شکل‌دهی شبکه‌های فناوری، سلامت، آموزش، اقتصاد و رسانه اسلامی. ۵. بحران‌های امروز حوزه و راهکارهای فناورانه پ21. چالش‌ها: 1. فاصله از علوم روز و فناوری‌های نوین 2. نظام آموزشی سنتی بدون مهارت‌محوری 3. ضعف ارتباط با صنعت و اقتصاد ملی

〽️در حالی که بعضی بی‌حجابی‌ها و بدحجابی‌ها چهره‌‌ی برخی از شهرهای ایران اسلامی را نازیبا کرده است، ما شاهد مانور #حجاب در قلب اروپا [لندن] هستیم و این شاید یکی از مصادیق غربال مردم آخرالزمان باشد!!! يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا يَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ ۚ ذَٰلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ ای اهل ایمان! هر کس از شما از دینش برگردد [زیانی به خدا نمی رساند] خدا به زودی گروهی را می آورد که آنان را دوست دارد، و آنان هم خدا را دوست دارند؛ در برابر مؤمنانْ فروتن اند، و در برابر کافرانْ سرسخت و قدرتمندند، همواره در راه خدا جهاد می کنند، و از سرزنش هیچ سرزنش کننده ای نمی ترسند. این فضل خداست که به هر کس بخواهد می دهد؛ و خدا بسیار عطاکننده و داناست. آیه54 سوره مائده https://eitaa.com/mohammadjavadheidari ⚡️ کانال فریاد حق در ایتا @Faryad_Hagh

🌾🌾بسم الله الرحمن الرحیم🌾🌾 🌹ای علی که جمله عقل و دیده‌ای شمّه‌ ای واگو از آنچه دیده‌ای 🔲 حکمت بالغه در نهج‌ البلاغه 🔘 حکمت دویست و بیست و دوم (از ۴۸۰ حکمت بر اساس نسخه صبحی صالح) . ⚫️ درباره چشمپوشی از لغزش ها وَ قَالَ علیه السلام : مِنْ أَشْرَفِ [أَفْعَالِ] أَعْمَالِ الْكَرِيمِ، غَفْلَتُهُ عَمَّا يَعْلَم. ترجمه و آنحضرت علیه السلام فرمود : از شریف ترین کارهای انسان کریم ، چشمپوشی نمودن از خطاییست که آن را می داند . ✅ نکات و توضیحات : 🔵 کلام شیوا و شکوهمند دویست و بیست و دوم ، از کلمات گهربار حضرت امام الابرار ، امیر المومنین علی ابن ابی طالب علیه السلام ، درباره اغماض و چشمپوشی از خطای خطاکاران (با اندیشه خیر و صلاح و اصلاح) است . 🔵 تغافل و چشمپوشی از خطای خطاکاران ، صفت و فضیلتی الهی است . عادت تو تفضل و احسان سیرت تو تغافل و اغماض۲ 🔵 خداوند ، آراسته به صفت جمیل تغافل از گناه گناهکاران است و هم انسان ها را به تحصیل این صفت شکوهمند ، توصیه فرموده است ( وَإِن تَعْفُوا وَتَصْفَحُوا وَتَغْفِرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ) .۳ 🔵 چشمپوشی از خطای خطا کاران ، صفت اشخاص با کرامت است .‌ 🔵 سیره گفتاری و رفتاری پیامبر اکرم و خاندان رسالت ، اغماض و چشمپوشی از خطای خطاکاران است . 🔵 شخصی به علی علیه السلام دشنام داد. حضرت، سخن او را نشنیده گرفته، فرمودند: با گوش خود شنیدم که کسی به من دشنام داد ، ولی به روی خود نیاوردم و گفتم که شاید به علی دیگری بد می‌گفته است! ۴ 🔵 علی علیه السلام درباره اهمیت اغماض از خطای خطاکاران می‌فرماید: هر کس بسیاری از چیزها را نادیده نگیرد، زندگی و آسایش خویش را تباه کرده است ( مَن لا یَتَغافَلُ عَنْ کَثیرٍ مِن الاُْمورِ تَنَغَّضَتْ عَیْشُهُ ) .۵ 🔵 درباره اهمیت فضیلت چشمپوشی از خطای خطاکاران ، در حدیثی معروف ، از سه امام معصوم ، حضرات امام سجاد و امام باقر و امام صادق (علیهم السلام) چنین می خوانیم : مصلحت همزیستی و معاشرت با مردم در پیمانه‌ای است که دوسوم آن هوشیاری و یک‌ سوم آن اغماض و چشمپوشی می باشد (صَلَاحُ حَالِ التَّعَایُشِ وَ التَّعَاشُرِ مِلْ‌ءُ مِکْیَالٍ ثُلُثَاهُ فِطْنَهٌ وَ ثُلُثُهُ تَغَافُل) .۶ 🔵 در سخنی دیگر ، علی علیه السلام ، عاقل را (از جهت عاقل بودن) ، اهل تغافل و اغماض برابر اشتباهات و خطاهای دیگران می خواند ومی‌فرماید: عاقل نیمى از وجود او شکیبایی در برابر سختی هاست و نیم دیگر ، چشمپوشی دربرابر خطاها می باشد نِصْفُ الْعَاقِلِ احْتِمَالٌ وَ نِصْفُهُ تَغَافُلٌ).۷ 🔵 علی علیه السلام ، درباره اثر و فایده چشمپوشی از خطای مردم می فرماید : از خطاها چشم بپوش و از لغزش هاى ديگران درگذر تا رتبه هايت بلند گردد (تَجاوَز عَنِ الزَّلَلِ وَ أقِلِ العَثَراتِ تُرفَع لَكَ الدَّرَجاتُ) .۸ 🔵 از سخن حکیمانه علی علیه السلام دانسته شد ، که نادیده انگاری خطای خطاکاران ، شیوه پسندیده کریمان و بزرگواران است . و غرض از بیان این سخن حکیمانه ، آراسته شدن و تربیت یافتن انسان ها ، به کرامت و شرافت چشمپوشی از لغزش خطاکاران ، می باشد . 🔵 چشمپوشی از لغزش خطاکاران ، شامل همه خطاهای خطاکاران نیست . خطا در اموری از قبیل حقوق جامعه و ارزش‌ها و فضیلت های الهی و اخلاقی و نیز خطا در حقوق اشخاص و مهمتر از همه ، خطا درباره امنیت عمومی ، قابل اغماض و چشمپوشی نمی باشد . تغافل و اغماض ، در اموری که قابل اغماض نیستند ، خود جرمی نابخشودنی است . 🟢 ادامه دارد (انشاء الله) . 🔷 منابع : ۱. نهج‌ البلاغه ، سید رضی ، متوفی به سال ۴۰۰ ه - ق . ۲. رشید وطواط . دیوان اشعار ۳. آیه ۱۴ . سوره تغابن ۴. مکارم شیرازی . شرح نهج البلاغه. ۵ و ۷ و ۸ . غرر الحكم : 9149 ۶. تحف العقول : 359 ✍ پژوهش و نگارش : احمد خیرخواه ۱۱ / ۸ / ۱۴۰۴ ش https://eitaa.com/mohammadjavadheidari