⚡️سفر قریب‌الوقوع شیخ الازهر به نجف و دیدارش با آیت‌الله سیستانی ➣ https://eitaa.com/muslimnair مُسْلِمْنا 🔹دکتر احمد الطیب شیخ الازهر در ماه جولای (تیرماه) به نجف سفر و با حضرت آیت‌الله العظمی سیستانی دیدار و گفت‌وگو خواهد کرد. 🔸خالد قندیل عضو مجلس سنای مصر امروز چهارشنبه با بیان این موضوع گفت که احمد الطیب در سفرش به عراق با آیت الله سیستانی مرجع عالی شیعیان در نجف نیز دیدار خواهد کرد. 🔹قندیل در نشست خود در مجمع بحر العلوم گفت: شیخ الازهر طبق تاریخ مقرر به دیدار آیت‌الله سیستانی خواهد رفت. وی افزود: این سفر به دلیل اهمیت بالای حوزه نجف و الازهر در مسایل دینی و اجتماعی و اعتدال در جهان اسلام است. 🔸پیشتر هم منابع آگاه از سفر احمد الطیب به عراق برای دیدار با مرجع عالیقدر شیعیان عراق خبر داده بودند و تأکید کردند که این سفر در جولای آینده صورت خواهد گرفت. 🌐 منبع: ایرنا   🏷 #اسلام_سنتی #احمد_الطیب #آیت_الله_سیستانی 🌐 آدرس کانالهای علمی - تخصصی مسائل جهان اسلام (مُسْلِمْنا) ➣ تلگرام: ➣ https://t.me/Muslimnair ➣ ایتا: ➣ https://eitaa.com/muslimnair ➣ سروش پلاس: ➣ https://splus.ir/muslimnair ➣ روبیکا: ➣ https://rubika.ir/Muslimnair ➣ بله: ➣ https://ble.ir/muslimnair ➣ واتس اَپ: https://chat.whatsapp.com/H7nizlXGUrP2CtEK6UrE2J

الإمام عليّ عليه السلام : قيلَ لِلعَبدِ الصّالِحِ لُقمانَ : أيُّ النّاسِ أفضَلُ ؟ قالَ : المُؤمِنُ الغَنِيُّ ، قيلَ : الغَنِيُّ مِنَ المالِ ؟ فَقالَ : لا ، ولكِنَّ الغَنِيَّ مِنَ العِلمِ الَّذي إنِ احتيجَ إلَيهِ انتَفَعَ بِعِلمِهِ ، وإنِ استُغنِيَ عَنهُ اكتَفى . امام على عليه السلام : به عبد صالح، يعنى لقمان، گفته شد: كدام يك از مردمان، با فضيلت ترند؟ گفت: «مؤمنِ برخوردار». گفته شد: از مال؟ گفت: «نه ؛ ليكن برخوردار از دانشى كه اگر به او محتاج شدند، از دانشش سود برند و اگر از او بى نياز شدند، خودش به آن اكتفا كند» . 📚:قصص الأنبياء : ص 197 ج 248 . بحار الأنوار : ج 13 ص 421 ج 16.

آیت اللّه شیخ على‌پناه اشتهاردى در درس ‍ اخلاقشان در مدرسه فیضیه: امام خمینی می فرمود : با اتوبوس از مشهد عازم تهران بودم. راننده به صندلى ما که در وسطهاى ماشین بود، آمد، به من( امام خمینی) چون سید بودم حرفى نزد. ولى رو کرد به حاج شیخ عباس قمى(ره ) و گفت : اگر مى‌دانستم، تو را اصلاً سوار نمى‌کردم... ناگاه ماشین ما که از مشهد عازم تهران بود از حرکت ایستاد، راننده که مردى بلند و سیاه‌چرده بود با عجله پایین آمد و بعد از آنکه ماشین را براندازى کرد خیلى زود عصبانى و ناراحت به داخل ماشین برگشت و گفت: بله پنچر شد. و آنگاه به صندلى ما که در وسطهاى ماشین بود، آمد، به من چون سید بودم حرفى نزد. ولى رو کرد به حاج شیخ عباس قمى(ره ) و گفت: اگر مى‌دانستم، تو را اصلاً سوار نمى‌کردم، از نحسى قدم تو بود که ماشین، ما را در این وسط بیابان خشک و برهوت معطل گذاشت، یااللّه برو پایین و دیگر هم حق ندارى سوار این ماشین بشوى. مرحوم شیخ عباس بدون اینکه کوچکترین اعتراضى کند و حرفى بزند، بلند شد و وسایلش را برداشت و از ماشین پیاده شد. من هم بلند شدم که با شیخ عباس پیاده شوم اما او مانع شد، ولى من با اصرار پیاده شدم که او را تنها نگذارم اما او قبول نمى‌کرد که با او باشم، هرچه من پافشارى مى‌کردم، او نهى مى‌کرد، دست آخر گفت: فلانى، راضى نیستم تو ، هم مثل من اینجا بمانى. وقتى این حرف را از او شنیدم دیدم که اگر بمانم بیشتر او را ناراحت مى‌کنم تا خوشحال کرده باشم، برخلاف میلم از او خداحافظى کرده سوار ماشین شدم ... بعد از مدتى که او را دیدم جریان آن روز را از او پرسیدم، گفت: وقتى شما رفتید خیلى براى ماشین معطل شدم، براى هر ماشینى دست بلند مى‌کردم نگه نمى‌داشت، تا اینکه یک ماشین کامیونى که بارش آجر بود برایم نگه داشت. وقتى سوار شدم، راننده آدم خوب و خونگرمى بود، و به‌گرمى پذیرایم شد و تحویلم گرفت، خیلى زود با هم گرم شدیم قدرى که با هم صحبت کردیم متوجه شدم که او ارمنی است و مسیرش همدان است، از دست قضا من هم مى‌خواستم به همدان بروم، چون مدتها بود که دنبال یک سرى مطالب مى‌گشتم و در جایى نیافته بودم فقط مى‌دانستم که در کتابخانه مرحوم آخوند همدانى در همدان مى‌توانم آنها را به‌دست آورم، به این خاطر مى‌خواستم به همدان بروم. راننده با آنکه ارمنى بود آدم خوب و اهل حالى بود، من هم از فرصت استفاده کردم و احادیثى که از حفظ داشتم درباره احکام نورانى اسلام، حقانیت دین مبین اسلام و مذهب تشیع و... برایش گفتم. وقتى او را مشتاق و علاقه‌مند دیدم، بیشتر برایش خواندم، سعى مى‌کردم مطالب و احادیثى بگویم که ضمیر و وجدان زنده و بیدار او را بیشتر زنده و شاداب کنم. تا این که به نزدیکهاى همدان رسیدیم، نگاهم که به صورت راننده افتاد دیدم قطرات اشک از چشمانش سرازیر است و گریه مى‌کند، حال او را که دیدم دیگر حرفى نزدم، سکوتى عمیق مدتى بر ما حکمفرما شد هنوز چند لحظه‌اى نگذشته بود که او آن سکوت سنگین را شکست و با همان چشم اشک‌آلود گفت: فلانى، این‌طور که تو مى‌گویى و من از حرفهایت برداشت کردم، پس اسلام دین حق و جاودانى است و من تا به حال در اشتباه بودم. شاهد باش، من همین الآن پیش تو مسلمان مى‌شوم و به خانه که رفتم تمام خانواده و فامیل‌هایى را که از من حرف‌شنوى دارند مسلمان مى‌کنم. بعد هم شهدتین را گفت از آن زمان به بعد از نسل و ذرّیّه آن مرد هرکس به دنیا بیاید مسلمان است و ثواب و حسنه‌اش براى مرحوم حاج شیخ عباس قمى(ره ) مى‌باشد. ┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈ 💠به کانال در محضر علما بپیوندید⇩⇩⇩ https://eitaa.com/joinchat/890306563Ceb69f62f94 ┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈

🌹دستور العمل شیخ حسنعلی نخودکی به امام خمینی وایت الله سید احمد زنجانی🌹 آیت الله حاج شیخ حسنعلی نخودکی فرمود: می خواین یه چیزی بهتون یاد بدم که قدرتش از علم کیمیا هم بالاتر باشد. بعد از هر نماز این پنج کار را انجام بدید : 1⃣👈🏻 تسبیحات حضرت زهرا ( سلام الله علیها) 2⃣👈🏻 آیت الکرسی تا و هو العلی العظیم. 3⃣👈🏻 سه تا قل هو الله. 4⃣👈🏻 سه تا صلوات. 5⃣👈🏻 آخر آیه ۲ سوره طلاق از من یتق الله و آیه ۳ .👇 🌺 وَ مَنْ یَتَّقِ اللهَ یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً وَ یَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لا یَحْتَسِبُ وَ مَنْ یَتَوَکِّلْ عَلَی الله فَهُوَ حَسْبُهُ اِنَّ اللهَ بالغُ اَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللهُ لِکُلِّ شَیْءٍ قَدْرا. 🌺 ۳ مرتبه 🌹شیخ حسنعلی نخودکی فرمود: من هرچه دارم از عمل کردن به این ۵ مورد بعد از هر نماز دارم. ┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈ 💠به کانال مهندسی شخصیت حیدری خوش امدید سخنرانی‌ها، نوشته ها، آثار و مقالات و دروس تدریس شده. عضو هیئت علمی دانشگاه ارتباط با ادمین: @Heidarimohammadjavad آیدی کانال: @MohammadJavadHeidari

💠 تاوان عصیان 🔸 «مِنْ كَفَّارَاتِ الذُّنُوبِ الْعِظَامِ إِغَاثَةُ الْمَلْهُوفِ وَ التَّنْفِیسُ عَنِ الْمَكْرُوبِ»‏؛ کفّاره‌، غیر از انتقام است؛ کفّاره به منزله دارو است یا به منزله غذاهای تقویتی است. یک سلسله تنبیه‎ هایی در قرآن و سنّت آمده است که آنها عذاب و کیفر است؛ اما این کفّاراتی که در قرآن و روایات آمده است، سازنده است. فرمود اگر کسی گناهی کرده است، وقتی مشکل یک فرد افتاده در مشکلات را حلّ کند، این کفّاره اوست. این کفّاره فقهی نیست، این کفّاره اخلاقی است. 🔸 کفّاره دو گونه است: یک کفّاره بگیر و ببند و بزن است که این در کشورهای دیگر هم هست؛ یک #کفاره_تربیتی است. فرمود اگر یک وقت پای شما لغزید و اشتباهی کردید، فوراً به سراغ #تولید_و_اشتغال بروید و مشکل این جوان ‌ها را حل کنید؛ این که نمی ‎تواند ازدواج کند، این که واقعاً «ملهوف» است «متلهّف» است و رنج می ‌برد، مشکل او را حلّ کنید، این کفّاره آن گناهان شماست. آن وقت چقدر انسان لذت می‎ برد از اینکه تولید کرده، اشتغال ایجاد کرده، جوانی، کار پیدا کرده، ازدواج کرده! هر وقت به یاد آن حادثه می ‌افتد لذت می ‌برد؛ فرمود این کفّاره است. 🔸 اخلاق، این گونه از کفّارات را یاد می ‌دهد و فقه، آن گونه از کفارات را یاد می ‌دهد که اگر این کار را کردی زندان است، اگر آن کار را کردی فلان تنبیه است. در فقه هم البته بحث‌ های اخلاقی هست؛ همین «اطعام ستّین مسکین»، همین «صوم ستّین یوم»، همین ‎ها هم کفّارات است؛ اما فرمود اگر کسی گناه بزرگ کرده است، تولید مهم داشته باشد، این می ‎تواند کفّاره او باشد، آن وقت خودش هم می ‎فهمد و آن کفّاره فقهیِ روزه و امثال آن را هم می ‌دهد. 🔸 این بیان نورانی حضرت امیر است: «مِنْ كَفَّارَاتِ الذُّنُوبِ الْعِظَامِ إِغَاثَةُ الْمَلْهُوفِ وَ التَّنْفِیسُ عَنِ الْمَكْرُوبِ»؛ کسی که مشکل دارد، نفَس او نمی ‌آید؛ فرمود این الآن نفسش بند آمده، این فقیر است، این مشکل دارد، این آبرو دارد، این گرفتار است، الآن نفس او بند آمده، شما تنفیس کنید راه نفس او را باز کنید بگذارید نفس بکشد. اگر این کار را کردید، خدا هم وسیله بخشش شما را فراهم می‌ کند؛ اصلاً خودت به این فکر می‌افتی که گناه نکنی! کسی که #روح_بزرگ و گذشت و اعتلا و تولید و اشتغال داشته باشد، اصلاً به فکر پَست گناه نیست، چون گناه، پیروی از شیطان است. #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی # 📚 درس اخلاق تاریخ: 1396/12/24

🍃 آیت الله بهجت رحمه الله علیه: ✍🏼 باید بدانیم اینکه ما مسلمانها، امتیازی از غیر مسلمانها نداریم الا به #قرآن و #عترت، و الا ما هم مثل غیر مسلمانها می شویم. اگر ما قرآن نداشته باشیم، مثل غیر مسلمانها هستیم، اگر ما عترت را نداشته باشیم، مثل مسلمانهایی که اهل ایمان نیستند هستیم. باید ملتفت باشیم روز به روز در این دو امر ترقی بکنیم.

عرفات Z: عرفات، اوج مراسم حج و مهم ترین رکن آن است؛ [۱] با این حال قرآن مجید در کنار این رکن مهم، به تلاش اقتصادی مسلمانان و مجاز بودن آن اشاره می‌کند و این نشان از رهبانی نبودن اسلام و توجه به معیشت و اقتصاد مسلمانان در متن عبادات دارد: لَیْسَ عَلَیْکُمْ جُنَاحٌ أَن تَبْتَغُوا فَضْلًا مِن رَبِّکُمْ فَإِذَا أَفَضْتُمْ مِنْ عَرَفَاتٍ فَاذْکُرُوا اللّهَ عِنْدَ الْمَشْعَرِ الْحَرَامِ وَاذْکُرُوهُ کَمَا هَدَاکُمْ وَإِن کُنْتُمْ مِن قَبْلِهِ لَمِنَ الضَّالِّینَ ثُمَّ أَفِیضُوا مِنْ حَیْثُ أَفَاضَ النَّاسُ وَاسْتَغْفِرُوا اللّهَ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ. [۲] ---------- [۱]: «الحج عرفة». [۲]: بقره ۲، آیه ۱۹۸ و ۱۹۹. در مورد علت نام گذاری آن چند مطلب نقل شده است: الف. سخن جبرئیل (ع) به ابراهیم (ع) که گفت: «اعترف بذنبک و اعرف مناسکک»؛ «به پیامد] کارهای [خود اعتراف کن و اعمال] حج [خویش را بشناس» پس نام گذاری عرفات اشاره به این سخن است. [۳] ب. برخی حکایت کرده اند که آدم و حوا در این سرزمین، همدیگر را شناختند؛ از این رو عرفات نامیده شد (یعنی سرزمین شناخت). [۱] ---------- [۳]: نک: علل الشرایع، ج ۲، ص ۴۳۶؛ المحاسن، ج ۲، ص ۶۵. [۱]: نمونه، ج ۲، ص ۶۰. از پیامبر (ص) حکایت شده است: خداوند در عصر عرفه به خاطر اهل عرفه، به فرشتگان خود مباهات می‌کند و می‌فرماید: «به بندگانم بنگرید که ژولیده و غبار آلود، به سوی من آمده اند». [۴] ---------- [۴]: بحارالانوار، ج ۹۹، ص ۱۳، ح ۴۲. سرزمین امید و رحمت امام علی (ع) از پیامبر (ص) پرسید: ای رسول خدا! کدام یک از اهل عرفات جرم بزرگی دارد؟ حضرت در پاسخ فرمود: کسی که از عرفات بازگردد، در حالی که قطع دارد، بخشیده نشده است» و به فرموده امام صادق (ع): یعنی از رحمت الهی مأیوس شود». [۵] ---------- [۵]: الفقیه، ج ۲، ص ۲۱۱؛ کافی: ج ۴، ص ۵۴۱، ح ۷. امام صادق (ع) فرموده است: «هر کس در ماه رمضان بخشیده نشد، تا ماه رمضان سال بعد آمرزیده نمی شود؛ مگر آنکه در عرفات حاضر شود». [۱] ---------- [۱]: کافی، ج ۴، ص ۶۶. در حدیثی از امام صادق (ع) حکایت شده است: ] در عرفه [از شیطان به خدا پناه ببرید، که شیطان بیشتر دوست دارد در اینجا به یاد شما باشد] و شما را بلغزاند [». [۱] ---------- [۱]: التهذیب، ج ۵، ص ۱۸۲؛ کافی، ج ۴، ص ۴۶۳، ح ۴. یادآوری صحنه رستاخیز «زائر خانه خدا باید از وقوف به عرفه و مشعر و مشاهده ازدحام جمعیت و اقوام و ملل مختلف، از عرب و عجم، از گریه و ناله و استغاثه و تضرّع آنها به درگاه حق تعالی، از پیروی هر قومی ازپیشوای خود، از سرهای برهنه و بدن‌های کفن پوش، به یاد مواقف حشر و آخرت باشد». [۵] ---------- [۵]: پرتوی از مشعل هدایت، اسرار و معارف حج، ص ۲۲. انتظار اجازه ورود به حرم الهی از امام علی (ع) در مورد مکان عرفات پرسش شد که چرا خارج از حرم مکه قرار گرفته است؟ حضرت فرمود: چون کعبه اتاق خدا است و حرم خانه او است، [۳] هنگامی که مهمانان می‌خواهند وارد خانه شوند، در خانه می‌ایستند و به سوی خدا تضرع می‌کنند. » [۴] ---------- [۳]: واژه «بیت» به معنای مکان خواب بیتوته است که در فارسی بدان اتاق گفته می‌شود و واژه «دار» به معنای حیاط و خانه ای است که خانواده در آن زندگی می‌کنند و دیوار دارد. نک: التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج ۲، واژه بیت. [۴]: کافی، ج ۴، ص ۲۲۴، ح ۲. عرفات و ولایت عرفات یکی از مکان‌ها و زمان‌های جلوه گری ولایت اهل بیت (ع) است و ارتباط عرفات با ولایت از چند جهت قابل توجه است: الف. عرفات محل نزول ولایت علی (ع) عرفات محل نزول اولیه آیه اکمال است؛ علامه طباطبائی (ره) بر آن است که آیه: الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتِی وَرَضِیتُ لَکُمُ الإِسْلَامَ دِیناً. [۴] براساس بعضی از روایات، در عرفه نازل شد؛ ولی پیامبر (ص) به جهت برخی مصلحت سنجی‌ها و ترس از مخالفت دشمنان، آن را بیان نکرد و منتظر فرصت بود تا اینکه در روز غدیر (۱۸ ذی الحجه) دستور اکید برای ابلاغ آیه فوق آمد: یَا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِن رَبِّکَ وَإِن لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ؛ [۱] سپس حضرت آن را برای مردم تلاوت کرد و ولایت امام علی (ع) را علناً اعلام ---------- [۴]: مائده ۵، آیه ۳. [۱]: نک: الدر المنثور سیوطی و تفسیر عیاشی، ذیل آیه فوق و المیزان، ج ۵، ص ۱۷۸ و ۲۰۹. عرفات محل تجلّی امام عصر (عج) از امام صادق (ع) حکایت شده که فرمود: «یفقد الناس امامهم، یشهد الموسم فیراهم و لایرونه»، [۳] «مردم به فراق امامشان گرفتار می‌شوند؛ او در مراسم حج حاضر می‌شود و آنان را می‌بیند، ولی مردم وی را نمی بینند». از محمد بن عثمان عمری- یکی از نواب خاص امام عصر (عج) - نیز حکایت شده است: «والله ان صاحب هذا الامر لیحضر الموسم کل س

اسرارقزبانب Z: واژه «رمی» به معنای انداختن چیزی و پرتاب کردن سنگ و انداختن تیر آمده است. [۲] واژه «جمرات» به معنای محل سنگباران است که سه مکان مشخص (جمره اولی، جمره وسطی و جمره عقبه) را شامل می‌شود. از امام علی (ع) و امام صادق (ع) حکایت شده است: «شیطان خود را به ابراهیم (ع) نمایاند و جبرئیل به او دستور داد که با هفت سنگ شیطان را براند». [۳] محل‌هایی که ابراهیم (ع) به سوی شیطان سنگ پرتاب کرد، جمرات نام گذاری شد. ---------- [۲]: نک: التحقیق فی کلمات القرآن کریم، ج ۴، ص ۲۰۷. [۳]: قرب الاسناد، ص ۵۳۲؛ کنز الفرائد، ص ۸۲؛ علل الشرایع، ج ۱، ص ۴۳۷، و الحج و العمره فی الکتاب و السنه، ص ۲۳۰. بهترین آرزوها در سرزمین منا نوع آرزوهای هر فرد، تابع میزان معرفت و شناخت او است. گروهی آرزوهای خود را محدود به دنیا می‌کنند و می‌گویند: ربنا آتنا فی الدنیا حسنة و فی الآخره حسنة و قنا عذاب النار [۱] و پیامبر اسلام خیر دنیا و آخرت را در حج خانه خدا می‌دانست. [۲] البته خیر دنیا و آخرت، مصادیق دیگری همچون فرزند صالح، سلامتی برای عبادت، ثروتی که در راه خدا صرف شود، چشمی که قرآن بخواند و … نیز می‌شود. [۳] ---------- [۱]: بقره ۲، آیه ۲۰۱. [۲]: وسائل الشیعه، ج ۸، ص ۴۱. [۳]: از میقات تا عرفات، ص ۱۱۴. مبارزه با شیطان درون امام صادق (ع) فرمود: «در رمی جمرات، شهوات و پستی‌ها و صفات نکوهیده را از خود دور کن آنها را با تیر سنگ خویش هدف قرار ده». توجّه به عظمت خدا و ضعف شیطان بر اساس احادیث متعدد، ابراهیم (ع) و پیامبر (ص) در هنگام سنگباران شیطان، بعد از هر سنگی «تکبیر» می‌گفتند؛ از این رو تکبیر گفتن هنگام رمی، استحباب دارد و نشانه آن است که تنها با اسرار رمی جمرات یکی از اعمال واجب در سرزمین منا، سنگباران کردن نمادین شیطان است. این عمل در روز دهم ذی الحجه (عید قربان)، در مورد «جمره عقبه» (محل سنگباران سوم) و با هفت سنگ انجام می‌شود و در روز یازدهم و دوازدهم ذی الحجه در مورد «جمره اولی و وسطی و عقبه» و برای هر کدام با هفت سنگ انجام می‌شود. [۱] ---------- [۱]: البته برخی احکام خاص روز سیزدهم ذی الحجه برای برخی افراد وجود دارد نک: مناسک حج، مراجع عظام و کتب مفصل فقهی و حدیثی، از جمله تحریر الوسیله، ۱، ۴۵۵.

اها لکم لعلّکم تشکرون. [۲] بر این اساس از امام (ع) روایت شده است که: خدای سبحان، قربانی کردن را دوست دارد «انّ الله عزّوجل یحبّ اطعام الطعام و إراقة (الدماء) ». [۳] مسلماً وقتی افراد با ایمان، چهار پایان را با نام و یاد خدا ذبح و با نام او از آن تناول می‌کنند و به فرمانش، سهمی از آن را به دوستان و سهمی را به بندگان نیازمند می‌دهند؛ در واقع قلب خود و دوستان و فقیران را از مهر و محبت خدا سیراب می‌سازند. روش امام سجّاد (ع) و امام باقر (ع) در قربانی، بخشش یک سوم از آن به همسایگان و یک سوم به بینوایان بود و ثلثی را نیز برای خانواد خود باقی می‌گذاشتند. [۴] ---------- [۲]: حج ۲۲، آیه ۳۶. [۳]: وسائل الشیعه، ج ۱۶، ص ۳۷۴. [۴]: همان، باب ۴، ح ۱۲. امام علی (ع)، از پیامبر اکرم (ص) نقل کرده است: «اولین قطره خون قربانی، کفّاره همه گناهان حج گزار است (… کانت اوّلُ قطرةٍ له کفّارةَ لِکُلِّ ذنب). [۱] امام صادق (ع) نیز دربار فلسفه قربانی می‌فرماید: «انّه یغفر لصاحبها عند اوّل قطرة تقطر من دمها الی الارض»؛ «کسی که قر

اسرارقربانی Z: تاریخ قربانی، از زمان حضرت آدم (ع) ؛ بلکه در همه ادیان جزء مراسم دینی معمول بوده است. نخستین قربانی، مربوط به هابیل و قابیل بوده است که در قرآن به آن اشاره شده است: واتل علیهم نبأ ابنی آدم بالحقّ اذ قرّبا قرباناً قتقبل من احدها … [۲] دومین قربانی مربوط به حضرت نوح بود که پس از طوفان، بعضی از حیوانات موجد را قربانی کرد. سومین قربانی نیز مربوط به حضرت ابراهیم (ع) است که به دستور خداوند، می‌خواست پسرش را قربانی کند: قال یا بنّی انّی اری فی المنام انّی اذبحک [۳] … و [۴] … تا اینکه پیامبر عالی قدر اسلام، یک صد شتر در حجّة الوداع قربانی کرد: ۶۶ شتر از ---------- [۲]: مائده ۵، آیه ۳۰- ۲۷. [۳]: صافات ۳۷، آیات ۱۰۲- ۱۰۷. [۴]: ر. ک: از میقات تا میعاد، ص ۶۴۰- ۶۳۳. قرآن، هدف و انگیزه قربانی کردن را نشان دادن میزان «تقوا» می‌داند. در واقع خداوند به گوشت و خون قربانی، نیازی ندارد؛ بلکه می‌خواهد ایمان و تقوای مردم را به سوی خداوند است؛ زیرا آنچه به خداوند می‌رسد، باطن وروح عمل (تقوا) است … بنابراین قربانی آن گاه مقبول است که با تقوا انجام گیرد و روح این عمل، به تقوا باشد … البته خداوند عملی را می‌پذیرد که همه شئون عامل آن- خواه در این عمل، خواه در در حدیثی آمده است: خداوند، قربانی (ریخته شدن خون ذبیحه) را دوست دارد و مطلوب او است انّ الله عزّ و جل یحبّ اطعام الطعام و اراقة الدم؛ [۳] پس انسانی که به خواست آفریدگار خود، توجّه دارد و به فرموده او عمل می‌کند، به او نزدیک تر می‌شود. البته او به گوشت قربانی، نیازی ندارد؛ بلکه هدف آن است که انسان، با پیمودن مدارج ایمان و تقوا، درمسیر یک انسان کامل قرارگیرد و روز به روز به خدا نزدیک تر شود و چه زیبا گفته است مولا محسن فیض کاشانی: «بدان که کشتن قربانی، مایه تقرّب به حق تعالی از راه امتثال امر او است؛] پس [باید قربانی را کامل به جای آوری …». [۴] ---------- [۳]: وسائل الشیعه، ج ۱۶، ص ۳۷۴. [۴]: حج عارفان، ص ۱۵۸. ذبح مقام حیوانی و کشتن هوای نفسانی قربانی کردن حیوانات، اشاره به قربانی وذبح حیوانیت انسان دارد؛ یعنی، به او می‌آموزد که برای رسیدن به کمال انسانی، نفس حیوانی خویش را درهمین جا بکشد و به دنبال هوا و هوس نرود و در قیامت، خود را از آتش جهنم نجات دهد. امام سجّاد (ع) می‌فرماید: «اذا ذبح الحاجّ کان فداه من النّار»؛ «هر گاه حاجی حیوان را ذبح کند، از آتش جهنم نجات می‌یابد». [۳] ---------- [۳]: المحاسن، ج ۱، ص ۶۷. شکر و سپاس از خدا، با قربانی کردن یکی از اسرار قربانی، این است که حج گزار با قربانی کردن، شکر پرودگار را به جای می‌آورد و از تمامی نعمت ها- به خصوص توفیق در فقه مسأله ای مطرح است که اگر حاجی قربانی نداشته باشد، باید ده روز روزه بگیرد (سه روز در حج و هفت روز پس از رسیدن به وطن). خود این اشاره است به اینکه اگر قدرت محو کردن جنبه حیوانیت خود را ندارید؛ پس دست کم با روزه گرفتن، مقام حیوانی را تضعیف و ناتوان کنید. همان گونه که قوای عقلانی خود را قوی و نیرومند می‌کنید، نفس‌های خود را بکشید که فرمود: «فاقتلوا انفسکم». مقام حیوانی را بکشید، نه روح و عقل را. تویی که نمی توانی حیوانیت خود را بکشی، به جای آن حیوانیت که در وجود تو است، حیوان دیگری را بکش که حکایت این معنا را بکند … در منا توجّه به این معنا داشته باش که اگر حیوانیت خود را می‌یافتیم، آن را سر می‌بریدیم و می‌کشتیم؛ حالا این حیوان را به جای او می‌کشم …». [۱] ---------- [۱]: اسرار و معارف حج، ص ۴۰ و ۴۱. حج گزاران نیز مانند ابراهیم و اسماعیل، در معرض امتحان و ابتلای الهی اند و باید میزان تسلیم، اخلاص، ایمان، رضا و ایثار خود را نشان دهند و با گذشتن از مال خود، به آن بزرگواران تأسّی جویند. ابراهیم (ع) ازآزمون الهی (قربانی فرزند)، سربلند بیرون آمد و برای رضای خدا، اسماعیل را به قربانگاه برد. اسماعیل نیز برای رضای خدا، گردن به زیر تیغ داد تا پدر به راحتی دستور خدا را اطاعت کند. آنان خالصانه فرمان پذیری خود را نشان دادند وحضرت حقّ به جای اسماعیل، گوسفندی فرستاد و آن را نشانه موفقیت آنان از این آزمون قرار داد. در سوره مبارکه «کوثر»، خداوند متعال به پیامبر (ص) دستور می‌دهد در برابر این نعمت- که «کوثر» را به او عنایت فرموده- نماز بخواند و قربانی کند فصل لربّک وانحر. به دیگر سخن، قربانی را نوعی تشکر در مقابل نعمت کوثر قلمداد کرده است. قرآن می‌فرماید: والبُدْنَ جعلناها لکم … فکلوا منها و اطعِمو ا القانعَ و المعترّ کذالک سخّرناها لکم لعلّکم تشکرون؛ «شترهای فربه را برای شما، از شعائر الهی قرار دادیم … از گوشت آنها بخورید و مستمندان قانع و فقیران معترض را نیز از آن اطعام کنید. این گونه ما آنها را درتسخیر شما قرار دادیم باشد که شکر خدا را به جا آورید». قرآن نیز می‌فرماید: فکلوا منها و اطعموا القانع و المعتر کذلک سخّرن