در گورستان بر مزار بی خانه ای نوشته بودند: شکر خدا بالاخره صاحبِ خانە و مکان خویش شدم. بر سنگ قبر فقیری نوشته بودند: پا برهنه به دنیا آمدم، پابرهنه زیستم و پا برهنه به آخرت برگشتم. روی سنگ ثروتمندی خواندم: همه کس را با پول راضی کردم، اما فرشته ی مرگ را نتوانستم راضی کنم. بر مزار دلشکسته ای چنین نگاشته شده بود: قیامتی هست، تلافی می کنم. بر گور جوانی چنین خواندم: یکدیگر را نیازارید. به خدا قسم پشیمان خواهید شد. بر قبر کودکی نوشته بودند: خوشحالم بزرگ نشدم تا به درنده ای تبدیل شوم. بر مزار مادری نگاشته بودند: تو رو خدا مواظب بچه هایم باشید. بر قبر دیوانه ای نوشته بودند: هوشیار به دنیا آمدم، هوشیار زیستم، اما بخاطر رفتارهایتان خودم را به دیوانگی زده بودم. بر سنگ قبر دکتری چنین خواندم: همه چیز چاره و درمانی دارد غیر از مرگ! دنیا مزرعه ی آخرت است. به عاقبت خود بیندیشیم که چه کاشته ایم، چون به جز آن درو نخواهیم کرد... از مکافاتِ عمل غافل مَشو گندم از گندم بروید... جُو ز جُو

با سلام واحترام محضر اساتید محترم راه حل معضلات دانشگاه وکشور تشکیل دولت استراتژیک فکر است دولت فکر یعنی بسیج ظرفیت کارشناسی دانشگاه وکل کشور و میدان دادن به نخبگان وکسانی که ایده ونظریه ویا حرفی برای گفتن دارند وکنار زدن مدعیان ناکار امدی که در جایگاهی قرار گرفته اند که علم وتوانایی ومدیریت ان را ندارند بیش از ۸۰درصد از کارشناسی دانشگاه وکشور مورد استفاده قرار نمی گیرد ظرفیت نقدشنوی ونقد پذیری هم تضعیف شده است بحمدالله دانشگاه وکشور کارشناسان و متخصصان گمنامی دارد که می توانند راهبرد تحول وتوسعه ارائه دهند ولی بسیاری از انان هنوز کشف ویا پذیرش نشده اند

#اربعیــــــــن_شاهــــــراه_ظـــــهــــــور #با_حسین_علیه_السلام #با_کربلای_معلی ◾️ #پولی_که_در_راه_زیارت_سیدالشهداء_علیه_السلام_خرج_شود_باز_میگردد 👈🏼👈🏼 حلبي از امام صادق(علیه السلام) پرسيد: فداى تو شوم، چه مى فرمائيد در حقّ كسى كه ترك كند زيارت قبر حضرت حسين (علیه السلام ) را، و در حالى كه قادر به زيارت آن حضرت باشد؟ فرمود: مى‌گويم كه او عاقّ حضرت رسول (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و عاقّ ما شده است، و سبك شمرده است امرى را كه براى او نافع است. و هر كه آن حضرت را زيارت كند خدا حوائج او را متكفل مى گردد. و كفايت مهمّات دنيائى او را مى‌نمايد. و زيارت آن حضرت براى بنده روزى جلب مى‌نمايد، و آنچه در اين راه خرج نمايد خدا به او عوض مى‌دهد، و گناه پنجاه ساله او را مى‌آمرزد، در حالى به‌سوى اهل خويش باز مى‌گردد كه هيچ گناه و خطائى بر او نباشد، مگر آنكه از نامه عمل او محو شود. و اگر در اين سفر بميرد ملائك نازل مى‌شوند و او را غسل مى‌دهند و گشاده شود براى او درى به‌سوى بهشت كه داخل شود بر او نسيم بهشتى. و اگر سالم بماند گشاده شود براى او درى كه نازل شود از آن در روزى او و حقتعالى به عوض هر درهمى كه او خرج كرده است ده هزار درهم به او بدهد و براى او ذخيره نمايد. و چون محشور شود به او گويند كه خدا اين عوض ‍ را براى تو ذخيره كرده است و امروز به تو رسانيد. ➖ همانطور كه ملاحظه مي‌كنيد در دو جاي اين روايت تصريح شده كه خداوند به عوض آنچه در راه زيارت خرج شده مي دهد. يكي اين جمله: «وَيُخْلِفُ عَلَيْهِ مَا يُنْفِقُ» و آنچه در اين راه خرج نمايد خدا به او عوض مى دهد. و ديگري اين جمله: «ويُجْعَلُ لَهُ بِكُلِّ دِرْهَمٍ أَنْفَقَهُ عَشَرَةُ آلَافِ دِرْهَمٍ» و حقتعالى به عوض هر درهمى كه او خرج كرده است هزار درهم به او مي‌دهد. 📝 عَنِ الْحَلَبِيِّ عَنْ أَبِي‌عَبْدِالله عليه‌السلام فِي حَدِيثٍ طَوِيلٍ قَالَ: قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ مَا تَقُولُ فِيمَنْ تَرَكَ زِيَارَتَهُ وَهُوَ يَقْدِرُ عَلَى ذَلِكَ؟! قَالَ أَقُولُ: إِنَّهُ قَدْ عَقَّ رَسُولَ‌الله صلی‌الله‌علیه‌وآله وَعَقَّنَا وَاسْتَخَفَّ بِأَمْرٍ هُوَ لَهُ. وَمَنْ زَارَهُ كَانَ الله لَهُ مِنْ وَرَاءِ حَوَائِجِهِ، وَكُفِيَ مَا أَهَمَّهُ مِنْ أَمْرِ دُنْيَاهُ وَإِنَّهُ لَيَجْلِبُ الرِّزْقَ عَلَى الْعَبْدِ وَيُخْلِفُ عَلَيْهِ مَا أَنْفَقَ- وَيَغْفِرُ لَهُ ذُنُوبَ خَمْسِينَ سَنَةً وَيَرْجِعُ إِلَى أَهْلِهِ وَمَا عَلَيْهِ وِزْرٌ وَلَا خَطِيئَةٌ إِلَّا وَقَدْ مُحِيَتْ مِنْ صَحِيفَتِهِ. فَإِنْ هَلَكَ فِي سَفَرِهِ نَزَلَتِ الْمَلَائِكَةُ فَغَسَّلَتْهُ وَفُتِحَتْ لَهُ أَبْوَابُ الْجَنَّةِ وَيَدْخُلُ [وَفُتِحَ لَهُ بَابٌ إِلَى الْجَنَّةِ يَدْخُلُ‌] عَلَيْهِ رَوْحُهَا حَتَّى يُنْشَرَ. وَإِنْ سَلِمَ فُتِحَ لَهُ الْبَابُ الَّذِي يَنْزِلُ مِنْهُ الرِّزْقُ وَيُجْعَلُ لَهُ بِكُلِّ دِرْهَمٍ أَنْفَقَهُ عَشَرَةُ آلَافِ دِرْهَمٍ وَذُخِرَ ذَلِكَ لَهُ فَإِذَا حُشِرَ قِيلَ لَهُ لَكَ بِكُلِّ دِرْهَمٍ عَشَرَةُ آلَافِ دِرْهَمٍ وَإِنَّ اللَّهَ نَظَرَ لَكَ وَذَخَرَهَا لَكَ عِنْدَهُ. 📚 منابع: ۱. شيخ طوسي، تهذيب الاحكام، انتشارات دارالكتب الاسلاميه، ج۶، ص۴۵ ۲. وسائل الشيعه، انتشارات آل البيت، ج۱۴، ص۴۲۹ 🔆 کانال #مطالب‌ناب‌درمنبر #با_افتخار_عبدالحسینم 🆔 @matalebe_nab_dar_menbar 🆔 @Sibtayn

نقش علم در تعامل از منظر محی الدین عربی نظر به اینکه علم انسان به علم قدیم وحادث تقسیم می گردد وآنچه انسان می آموزد در واقع به یاد آوردن و تذکر است به راحتی می تواند با دیگران تعامل وگفت وگو داشته باشد وبه اتحاد و وحدت برسد محی الدین بر این باور است که آنچه انسان می آموزد در واقع به یاد آوردن است .(فتوحات ج2، ص 686). این دیدگاه محی الدین بر اساس مبنای وحدت وجودیِ او تبیین می شود. بر اساس وحدت وجود، علم و عالم و معلوم با هم متحدند ؛ همان طور که خلق و خالق و مخلوق اتحاد دارند . از نظر محی الدین، انسان مظهر حضرت حق است؛ و چون مظهر حضرت حق است، علم حق در او به ظهور می رسد. به بیان دیگر، حضرت حق به اعتبار ساحت ملکوتش، ازلی است و همه اسماء و صفاتش ازلی است و علم نیز یکی از صفات حضرت حق است. وقتی کسی در مورد موضوعی به آگاهی دست پیدا می کند در واقع آن علم از ملکوت خودش است. پس او علمی را که در ملکوتش بوده است، پیدا کرده است. از این رو محی الدین در فص شیثی فرمود : انسان از درختِ هستی خویش میوه علمش را می چیند. (ترجمه فصوص الحکم شالچیان، ص 63) بر همین اساس است که محی الدین قائل است که انسان به اعتبار جوهره اش، قدیم و ازلی و به اعتبار صورت و ظاهرش، حادث است. (ترجمه فصوص الحکم، ص 30- 29) پس انسان دارای دو علم است علمی قدیم  و علمی حادث. تاملات محمد جواد حیدری

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ» 🌼18حدیث نورانی از امام کاظم علیه السلام: 1. مَن دَعا قَبلَ الثَّناءِ عَلَی اللهِ و الصَّلاهِ عَلَی النَّبِیِّ (صَلّی اللهُ علیهِ وآلِه) كَانَ كَمَن رَمَی بِسَهمٍ بِلا وَتر هر كه پیش از ثنای خدا و صلوات بر پیغمبر (صلی الله علیه وآله) دعا كند، چون كسی است كه بی زه كمان كِشد. تحف‌العقول ، ص‌ ۴۲۵ * 2. أوشَکُ دَعوَةً‌ وَ أسرَعُ إجابَةًَ دُعاءُ المَرءِ لاِخیهِ‌ بِظَهرِ الغَیبِ دعایی که بیشتر امید اجابت آن می رود و زودتر به اجابت می رسد،‌ دعا برای برادر دینی در پشت سر اوست. اصول کافی،ج۱ ،ص۵۲ * 3. مَن أرادَ أن یَکُونَ أقوَی النّاسِ‌ فَلیتَوکَّل عَلَی اللهِ هر که می خواهد که قویترین مردم باشد باید بر خدا توکل نماید. بحار الانوار، ج۷ ، ص۱۴۳ * 4. أفضَلُ العِبادَةِ بَعدِ المَعرِفَةِ‌ إِنتِظارُ‌ الفَرَجِ بهترین عبادت بعد از شناختن خداوند ،‌ انتظار فرج و گشایش است. تحف العقول، ص۴۰۳ * 5. مَلْعُونٌ مَن اغْتابَ أخاهُ ملعون است کسی که برادر خود را غِیبت کند. بحار الأنوار، ج ۷۴، ص ۲۳۲ * 6. تَفَقَّهُوا فی دِینِ اللهِ فَإنَّ الفِقهَ مِفتاحُ البَصیرةِ،وتَمامُ العِبادةِ و السّببُ إلی المنازلِ الرفیعةِ و الرُّتَبِ الجَلیلةِ فی الدِّین و الدُّنیا،... در دین خدا، دنبال فهم عمیق باشید؛ زیرا فهم عمیق در دین، كلید بصیرت و كمال عبادت و سبب تحصیل مقام های والا و مراتب شكوهمند در امور دین ودنیاست... تحف العقول:، ص۴۰ * 7. قِلَّهُ المَنطِقِ حُکمٌ عَظِیم، فَعَلَیکُم بِالصَّمتِ بر شما باد به خموشی که کم گویی، حکمت بزرگی است. بحاالانوار ، ج ۷۸ ، ص ۳۲۱ * 8. مَا مِن شَیءٍ تَراهُ عَینَاک إلّا وَ فِیه مَوعِظَةًُ چیزی نیست که چشمانت آن را ببیند ، مگر آن که در آن پند و اندرزی است. بحاالانوار ، ج ۷۸ ، ص ۳۱۹ * 9. وَاللّه‏ِ ما اُعطِىَ مُومِنُ قَطُّ خَیرَ الدُّنیا وَالآخِرَةِ، اِلاّ بِحُسنِ ظَنِّهِ بِاللّه‏ِ عَزَّوَجَلَّ وَ رَجائِهِ لَهُ وَ حُسنِ خُلقِهِ وَالکَفِّ عَن اغتِیابِ المُؤمِنینَ به خدا قسم خیر دنیا و آخرت را به مؤمنى داده نشد مگر به سبب حسن ظن و امیدوارى او به خدا و خوش اخلاقى اش و خوددارى از غِیبت مؤمنان. بحارالأنوار، ج ۶، ص ۲۸، ح۲۹ * 10. لِكُلِّ شَیءٍ دَلِیلٌ وَ دَلیلُ العَاقِلِ التَّفَكُّرُ، وَ دَلیلُ التَّفكُّرِ الصَّمتُ برای هر چیزی راهنمایی است، و راهنمای عاقل اندیشه است، و راهنمای اندیشه، خاموشی است. تحف العقول ، ص ۴۰۶ * 11. طُوبَى لِلمُصلِحینَ بَینَ النّاسِ، اُولئِكَ هُمُ المُقَرَّبونَ یَومَ القیامَةِ خوشا به حال اصلاح‏کنندگان بین مردم، که آنان همان مقرّبان در روز قیامت‏اند. تحف العقول، ص ۳۹۳ * 12. مُشاوَرَةُ العاقِلِ النّاصِحِ یُمنٌ وَ بَرَكَةٌ وَ رُشدٌ وَ تَوفیقٌ مِنَ اللّهِ مشورت با عاقلِ خیرخواه، خجستگى، برکت، رشد و توفیقى از خداست. تحف العقول، ص ۳۹۸ * 13. مَن رَأى أخاهُ عَلَى أمرٍ یُکرِهُهُ فَلَم یَرُدُّهُ عنهُ وَ هُوَ یَقدِرُ عَلَیهِ، فَقَد خَانَهُ هر که برادرش را در کارى ناپسند ببیند و بتواند او را از آن باز دارد و چنین نکند، به او خیانت کرده است. الامالى صدوق،ص۳۴۳ * 14. إنَّ أعظَمَ النّاسِ قَدراً الَّذِی لایَرَی الدُّنیا لِنَفسِه خَطَرا، اَمَا إنَّ أبدانَكُم لَیس لَها ثَمَنٌ إلّا الجَّنة، فَلا تَبِیعُوها بِغِیرِها به راستی كه با ارزش ترین مردم كسی است كه دنیا را برای خود مقامی نداند، بدانید بهای تن شما مردم، جز بهشت نیست، پس آن را جز بِدان نفروشید. تحف‌العقول‌ ، ص‌۴۱۰ * 15. إیّاكَ و الكِبرَ، فَإنَّهُ لایَدخُلُ الجَنَّةَ مَن كَانَ فِی قَلبِه مِثقالُ حَبَّهٍ مِن كِبر از كِبر( خود برتر بینی) بپرهیز، بدرستی که هر كه در دلش هموَزن دانه ای كِبر باشد، وارد بهشت نمی شود. تحف‌العقول، ص‌ ۴۱۷ * 16. إیّاكَ و مُخَالَطَةَ النّاسِ و الاُنسِ بِهِم إلا أن تَجِدَ مِنهُم عَاقِلاً و مَأمُوناً فَآنِس بِه و أهرَب مِن سائِرهِم كَهَربِكَ مِن السَّباعِ الضّارِیةِ از معاشرت با مردم و اُنس با آنان بپرهیز، مگر این كه عاقل و امینی در بین آنها بیایی، پس با او انس بگیر و از دیگران بگریز، به مانند گریز از درنده های شكاری. تحف‌العقول ، ص‌ ۴۲۰ * 17. كُلَّما أحدَثَ النّاسُ مِنَ الذُّنُوبِ ما لَم یَكُونُوا یَعمَلُونَ، أحدَثَ اللهُ لَهُم مِن البَلاءِ مَا لَم یَكُونُوا یَعُدُّونَ هرگاه مردم گناهان تازه ای که نمی كردند انجام دادند، خداوند بلاهایی تازه به آن ها دهد كه به حساب نمی آوردند. تحف‌العقول ، ص‌ ۴۳۴ * 18. مَثَلُ الدُّنیا مَثَلُ مَاءِ البَحرِ، كُلَّما شَرِبَ مِنهُ العَطشانُ اِزدادَ عَطَشاً حَتَّی یَقتُلَهُ دنیا چون آب شور دریاست، هر چه تشنه كام از آن بیشتر نوشد، بیشتر تشنه شود تا او را بكشد. تحف‌العقول ، ص‌ ۴۱۷ 🔸🔸🔸 🔸🔸 تهیه، تنظیم، اعراب متن و ترجمه: یوسف شیخ التماس دعا

🛑🎥 پیرزنی که در هجده سال پیاده روی اربعین چیزی نخورد و ننوشید http://eitaa.com/joinchat/3298492416Cc8880c401c اخبار مهم قم، ایران و جهان🔺

با عشق و شوق به زیارت رفتن یا خدمت عاشقانه به زوار امام حسین علیه السلام ثواب بی پایان دارد. حدیث 22از چهل حدیث در ثواب و آداب زیارت حضرت اباعبدالله الحسین (ع) 22- حَدَّثَنِي الْحَسَنُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنِ الْعَلَاءِ بْنِ رَزِينٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ: لَوْ يعْلَمُ النَّاسُ مَا فِي زِيَارَةِ قَبْرِ الْحُسَيْنِ ع مِنَ الْفَضْلِ لَمَاتُوا شَوْقاً وَ تقَطَّعَتْ أَنفُسُهُمْ عَلَيْهِ حَسَرَاتٍ- قلْتُ وَ مَا فِيهِ قَالَ مَنْ أَتَاهُ تَشَوُّقاً كَتَبَ اللَّهُ لَهُ أَلْفَ حِجَّةٍ مُتَقَبَّلَةٍ وَ أَلْفَ عُمْرَةٍ مَبْرُورَةٍ- وَ أَجْرَ أَلْفِ شَهِيدٍ مِنْ شُهَدَاءِ بَدْرٍ وَ أَجْرَ أَلْفِ صَائِمٍ وَ ثوَابَ أَلْفِ صَدَقَةٍ مَقْبُولَةٍ- وَ ثوَابَ أَلْفِ نَسَمَةٍ أُرِيدَ بِهَا وَجْهُ اللَّهِ وَ لَمْ يزَلْ مَحْفُوظاً سَنَتَهُ مِنْ كُلِّ آفَةٍ أَهْوَنُهَا الشَّيْطَانُ وَ وُكِّلَ بِهِ مَلَكٌ كَرِيمٌ يَحْفَظُهُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ وَ عَنْ يَمِينِهِ وَ عَنْ شِمَالِهِ وَ مِنْ فوْقِ رَأْسِهِ وَ مِنْ تَحْتِ قَدَمِهِ فَإِنْ مَاتَ سَنَتَهُ حَضَرَتْهُ مَلَائِكَةُ الرَّحْمَةِ- يَحْضُرُونَ غُسْلَهُ وَ أَكْفَانَهُ وَ الِاسْتِغْفَارَ لَهُ وَ يُشَيِّعُونَهُ إِلَى قَبْرِهِ بِالاسْتِغْفَارِ لَهُ- وَ يْسَبحُ لَهُ فِي قَبْرِهِ مَدَّ بَصَرِهِ وَ يؤْمِنُهُ اللَّهُ مِنْ ضَغْطَةِ الْقَبْرِ وَ مِنْ مُنْكَرٍ وَ نَكِيرٍ أَنْ يروعانه [يرَوِّعَاهُ‏]- وَ يفْتَحُ لَهُ بَابٌ إِلَى الْجَنَّةِ وَ يعْطَى كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ وَ يعْطَى لَهُ يوْمَ الْقِيَامَةِ نورا [نُورٌ] يُضِي‏ءُ لِنُورِهِ مَا بَيْنَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ وَ ينَادِي مُنَادٍ هَذَا مَنْ زَارَ الْحُسَيْنَ شَوْقاً إِلَيْهِ فَلَا يبْقَى أَحَدٌ یوْمَ الْقِيَامَةِ إِلَّا تَمَنَّى يوْمَئِذٍ أَنَّهُ كَانَ مِنْ زُوَّارِ الْحُسَيْنِ ع. محمّد بن مسلم، از حضرت امام باقر عليه السّلام، نقل می کند که آن حضرت فرمودند: اگر مردم مى‏دانستند كه در زيارت قبر حضرت حسين بن على عليهما السّلام چه فضل و ثوابى است حتما از شوق و ذوق قالب تهى مى‏كردند و بخاطر حسرت‏ها نفس‏هايشان به شماره افتاده و قطع می شد. راوى مى‏گويد: عرض كردم: در زيارت آن حضرت چه اجر و ثوابى مى‏باشد. حضرت فرمودند:كسى كه از روى شوق و ذوق به زيارت آن حضرت رود خداوند متعال هزار حجّ و هزار عمره قبول شده برايش مى‏نويسد و اجر و ثواب هزار شهيد از شهداء بدر و اجر هزار روزه‏دار و ثواب هزار صدقه قبول شده و ثواب آزاد نمودن هزار بنده كه در راه خدا آزاد شده باشند برايش منظور مى‏شود و پيوسته در طول ايام سال از هر آفتى كه كمترين آن شيطان باشد محفوظ مانده و خداوند متعال فرشته كريمى را بر او موكّل كرده كه وى را از جلو و پشت سر و راست و چپ و بالا و زير قدم نگهدارش باشد و اگر در اثناء سال فوت كرد فرشتگان رحمت الهى بر سرش حاضر شده و او را غسل داده و كفن نموده و برايش استغفار و طلب آمرزش كرده و تا قبرش مشايعتش نموده و به مقدار طول شعاع چشم در قبرش وسعت و گشايش ايجاد كرده و از فشار قبر در امانش قرار داده و از خوف و ترس دو فرشته منكر و نكير بر حذرش مى‏دارند و برايش دربى به بهشت مى‏گشايند و كتابش را به دست راستش مى‏دهند و در روز قيامت نورى به وى اعطاء مى‏شود كه بين مغرب و مشرق از پرتو آن روشن مى‏گردد و منادى نداء مى‏كند: اين كسى است كه از روى شوق و ذوق حضرت امام حسين عليه السّلام را زيارت كرده و پس از اين نداء احدى در قيامت باقى نمى‏ماند مگر آنكه تمنّا و آرزو مى‏كند كه ای كاش از زوّار حضرت ابا عبد اللَّه الحسين عليه السّلام مى‏بود.

⚫⚫داستان هنده همسر یزید، کنیز حضرت زینب (س) 🔰 زن یزید که سالهاى پیش در خانه عبدالله بن جعفر زیر دست حضرت زینب(س) کامل تربیت شده بود، روزگار او را به شام خراب انداخته و از جایى خبر ندارد. یک وقت بر سر زبانها افتاد که جماعتى از اسیران خارجى به شام آمده اند. این زن از یزید درخواست کرد به دیدار آنها برود. یزید گفت شب برو. 🌙 چون شب فرا رسید، بوی خوش غذایی که زن شامی با خود آورده بود، کودکان را وادار کرد تا دور او جمع شوند، سینی پر از غذا برای خرابه نشینان... اما هیچ کدام دست به سوی غذا نمی‌بردند.... خانم ام کلثوم(س) گفتند صدقه بر ما حرام است. زینب(س) بلند شد و به پیشواز زن آمد و فرمود: زن! مگر نمی‌دانی این گونه صدقات بر ما حرام است؟ برای چه این طعام را آورده‌ای؟ زن گفت: به خدا قسم این صدقه نیست، بلکه نذر است که بر من اجرای آن لازم است و برای هر اسیر و غریب طعامی به رسم هدیه می‌برم. 🔻 زن این پا وآن پا کرد و با شرم گفت: من در ایام کودکی در شهر رسول خدا (ص) بودم و به مرضی دچار شدم که طبیبان و پزشکان از معالجه من عاجز شدند. چون پدر و مادرم دوستدار اهل بیت (ص) بودند، مرا برای شفا به خانه امیرالمومنین (؏) بردند و از فاطمه زهرا (س) طلب شفا کردند. ✨ درآن زمان حسین (؏) به خانه آمد. علی (؏) فرمود: ای فرزندم! دست بر سر این دختر بگذار و از خدا شفای او را بخواه! حسین (؏) چنین کرد و از برکت مولایم شفا پیدا کردم. تا کنون هیچ مریضی در من راه نیافته است... گردش روزگار مرا به این سرزمین کشانده است و از مولای خویش دور مانده‌ام. 💠 نذر کردم هرگاه اسیر یا غریبی را ببینم تا حدی که امکان دارد به او احسان نمایم. برای سلامتی آقایم حسین (؏)، تا شاید بار دیگر به زیارت او نائل شوم و جمال ایشان را دیدار نمایم. 🏴 فرمان داد تا تختی در خرابه نصب کردند. بر تخت قرار گرفت و حال رقت بار آن اسیران او را کاملا متأثر گردانید و سؤال کرد: اى زن اسیر، شما از اهل کدام دیارید؟ حضرت زینب(س) فرمود: از اهل مدینه. آن زن گفت: عرب همه‌ی شهرها را مدینه گوید؛ شما از کدام مدینه هستید؟ فرمود: از مدینه رسول خدا(ص). آن زن از تخت فرود آمد و به روى خاک نشست. حضرت زینب(س) سبب را سؤال کرد 💠 گفت: به پاس احترام مدینه رسول خدا(ص) اى زن اسیر، تو را به خدا قسم مى‌دهم آیا هیچ در محله بنى هاشم آمد و شد داشته‌اى؟ حضرت زینب (س) فرمود: من در محله بنى هاشم بزرگ شده‌ام. آن زن گفت: اى زن اسیر، قلب مرا مضطرب کردى. تو را به خدا قسم مى‌دهم، آیا هیچ در خانه آقایم امیرالمؤمنین(؏) عبور نموده و هیچ بى‌بى من حضرت زینب(س) را زیارت کرده‌اى؟ ✨ حضرت زینب (س) دیگر نتوانست خوددارى بنماید، صداى شیون او بلند شد فرمود: حق دارى زینب را نمى‌شناسى... من زینبم ⁉️ زن گفت: اگر تو زینبی پس حسینت کو؟ حضرت زینب(س) فرمود: ای زن، از حسین پرسش مى‌کنى؟! این سر که در خانه یزید منصوب است از آن حسین (؏) است. آن زن از شنیدن این کلمات دنیا در نظرش تیره و تار گردید و آتش در دلش افتاد. مانند شخص دیوانه، نعره زنان، به بارگاه یزید دوید. فریاد زد: اى پسر معاویه ، سر پسر دختر پیغمبر(ص) را در خانه من نصب کرده‌اى با اینکه ودیعه رسول خداست... 🏴 واحسیناه، واغریباه، وامظلوماه، واقتیل اولاد الادعیاء، والله یعز على رسول الله و على امیرالمؤمنین 🔥 یزید یک باره دست و پاى خود را گم کرد، دید فرزندان و غلامان و حتى عیالات او بر او شوریدند. از آن پس چنان دنیا بر او تنگ شد و زندگى بر او ناگوار افتاد که مى‌رفت در خانه تاریک و لطمه به صورت مى‌زد .... 🔥 یزید چاره‌اى جز این ندید که خط سیر خود را نسبت به اهل بیت عوض کند، لذا به عیال خود گفت: برو آنان را از خرابه به منزلى نیکو ببر. آن زن به سرعت، با چشم گریان شیون کنان، آمد زیر بغل حضرت زینب(س) را گرفت و گفت : اى سیده من، کاش از هر دو چشم کور مى‌شدم و تو را به این حال نمى‌دیدم. اهل بیت(؏) را برداشت و به خانه برد و فریاد کشید: اى زنان مروانیه، اى بنات سفیانیه، مبادا دیگر خنده کنید! مبادا دیگر شادى بکنید! به خدا قسم اینها خارجى نیستند، این جماعت اسیران ذریه رسول خدا و فرزندان فاطمه زهرا و على مرتضى على (؏) و آل یس و طه مى‌باشند.😭😭😭 📚 ریاحین الشریعه، ج ۳، ص ۱۹۱

🎥 صادرات تجهیزات پزشکی ایرانی به اروپا و ... 🔹روایتی از تولید و صادرات مانیتور پزشکی ایرانی بالای سر بیماران و سایر تجهیزات پزشکی به کشورهای ایتالیا، آلمان، سوئد، برزیل و... 🔸خودتحقیری بس است 🔸نوبت خودباوری است 🏴 🔰@Sajedi_ir

✅امام باقر علیه السلام : ✍️اگر مردم می‌دانستند، زیارت امام حسین علیه السلام چقدر فضیلت و ثواب دارد، به درستی که از شوق می‌مردند و نفس‌هایشان از روی حسرت بند می‌آمد. هر کس امام حسین علیه السلام را زیارت کند از روی اشتیاقی که به او دارد،خدا برایش هزار حج مقبول و هزار عمره مبرورة و اجر هزار شهید از شهداء بدر و اجر هزار روزه دار و ثواب هزار صدقه قبول شده و ثواب هزار بنده آزاد کردن که مراد از آن رضای خدا باشد، می‌نویسد. 📚وسائل الشیعه/ ج۴۲

دفاع مرحوم آیة الله صافی گلپایگانی از ملای دربندی و مرحوم کاشفی و چند استفتاء از ایشان در باب مقتل و مداحی و روضه خوانی منابع روايي عزاداري 45. آيا كتاب روضة‌الشهداء مرحوم ملا‌حسين كاشفي و اسرار‌الشهادة ملاآقاي دربندي، داراي گزارش‌هاي تحريف­ شده از واقعه كربلاست؟ ج : ما حق نداريم نويسندگان دو كتاب مذكور را متهم به تحريف حادثه كربلا كنيم؛ نسبت به مطالبي كه در آنها درج شده آنچه كه محتمل‌الوقوع است و دليلي بر عدم آن نباشد نمي‌توان انكار كرد و نويسنده را رمي به دروغ‌نويسي كرد و آنچه كه بر‌حسب دليل، مقطوع‌العدم باشد نبايد نقل شود. 46. مقاتل معتبر اعم از فارسي و عربي از­نظر حضرتعالي كدام‌اند؟ از كتبي كه در اين زمينه مرحوم محدّث آقاي حاج شيخ عباس قمي تأليف نموده‌اند، استفاده نماييد. 47. خواندن‌ روضه‌ بي‌اساس، يا مشكوك‌ توسط مدّاح و يا سخنران، چه ‌حكمي دارد؟ خواندن روضه بي‌اساس جائز نيست و خواندن چيزي كه احتمال صحت آن را مي‌دهد اگر به­ صورت احتمال باشد، اشكال ندارد. 48. اگر روضه بي‌اساس خوانده شد ما چه وظيفه‌اي داريم؟ اگر دروغي از ذاكرين بشنويد بر‌حسب وظيفه شرعي بايد به­ عنوان نهي از منكر به خود گوينده تذكر دهيد و همة مكلّفين اين وظيفه را دارند. سایت رسمی مرحوم آیة الله صافی گلپایگانی

نکته عرشی خلق را با تو بد وبد خو کند تا تو را رو جانب ان سو کند تمام امور عالم حتی شدائد ومصایب برای تقویت ادمی و رسیدن انسان به حقیقت توحید است محی الدین در کتاب "شجون المسجون" نوشته است: هرچیزی که تو را آزار می دهد رحمتی بر توست زیرا تو را از خواب جهالت و غفلت بیدار می کند وبه حضرت حق متوجه می سازد. (کتاب شجون السجون، ص 131) آزار کشیدن و رنج بردن نشانه ضعف انسان است. انسان ها از اموری رنج می برند که در آن مورد ضعف دارند. اگر کفشِ کسی نامناسب و پوست او حساس باشد، پای او زخم می شود و او آزار می بیند؛ زیرا پوست او حساس و ضعیف است؛ و اگر پوست او حساس و ضعیف نبود، پای او زخم نمی شد و او آزار نمی دید. ما با سخن مردم و سخن ناروایی که به ما نسبت می دهند ناراحت می شویم و آزار می بینیم، چون ما ضعیف هستیم؛ و اگر قوی بودیم، سخن آن ها سبب آزار و رنج ما نمی شد. محی الدین در این سخنش به این نکته اشاره می کند که هر آنچه که سبب رنج ما می شود به یک اعتبار، مایه رحمت برای ماست چون ما را متوجه ضعف خودمان می کند. تاملات محمد جواد حیدری در افرینش