༻﷽༺ حجت الاسلام مسلم وافی عضو شورای راهبری جمعیت و خانواده : فرصت ما برای فرار از تله جمعیتی بسیار محدود است و بر این اساس لازم است تا سال ۱۴۰۵، بالای ده میلیون تولد داشته باشیم. بالای ده میلیون زوج داریم که با اینکه نابارور نیستند، حاضر به فرزندآوری نیستند! اگر این تعداد خانواده در فرصت باقیمانده تا سال ۱۴۰۵ هرکدام فقط یک فرزند به خانواده خود بیفزایند، خطر پیری جمعیت از کشور دفع خواهد شد . و لذا شعار ما این است: با گلی دیگر🌷، ایران گلستان می شود! #جهاد_فرزندآوری ─═इई 🍃🌷🍃ईइ═─

ایجاد اردوگاه با ۲۰۰۰ چادر توسط سپاه پاسداران #آناتولی

🔥حسن آلپارگون، مالک شرکت سازنده برخی از ساختمان های ویران شده در آدانا که در اثر زلزله آسیب دیده بود، در لفکوشای قبرس شمالی بازداشت شد.

🎥 عصبانیت شهرام همایون مدیر تلویزیون اپوزسیون «کانال ۱» از نمایش خفت و خواری ربع پهلوی در دیدار با رهبران کشورهای غربی؛ خاک بر سر ما با این رهبران سیاسی؛ برگشته‌ایم به دوران قاجار! 🔶 شهرام همایون: 🔺"در سال 57 آیا کسی از اطرافیان (امام) خمینی را دیدید که التماس رهبران غربی را بکند؟ قدرت در کاخ سفید و کاخ الیزه نیست، این کارها افتخار شده؛ نماینده رئیس جمهور فرانسه به خانه (امام) خمینی در نوفل لوشاتو می‌آمد تا با وی دیدار کند! بی‌بی‌سی التماس می‌کرد تا با وی مصاحبه کند!! امیرکبیر می گفت؛ به دست شاه ایران بمیرم بهتر است تا با حمایت روسیه زنده بمانم.

⁉️چرا ضدانقلاب در تجمعات اعتراضی کشته سازی میکند؟ 🔺 پاسخ از زبان یک آمریکایی بشنوید. 🔺شما 10 نفر شورشی دارید دو تا از آنها را می کشید! حالا چند تا شورشی باقی می مونه؟! هشت؟ ▪️اشتباهه!! دو نفری که کشتید هر کدام 6تا برادر یا دوست دارند که برای پیوستن به شورش مردد بودند، ولی وقتی شما دوستشون را می کشید براشون تصمیم گرفتید. 📍 در محاسبات ضد شورش ده منهای دو برابر با 20 هست!

خالدعزیزی سخنگوی حزب دموکرات کردستان: ما با مجاهدین خلق(منافقین) بر سر مسئله خودمختاری به توافق رسیده ایم از پرچمهای تجمعات براندازان تا دعوت از تجزیه طلبان در نشستهاشون،فقط یک مسئله رو آشکار میکنه که ایرانی بعد از جمهوری اسلامی وجود نخواهد داشت البته این آرزو رو به گور می‌برند.

در نیویورک، مشهورترین شهر اقتصادی ایالات متحده آمریکا هر روز مردم فقیر و گرسنه، فروشگاه ها را غارت می‌کنند و فروشنده ها نا امید از کنترل تاراج به جای آنکه جلوی دزد ها را بگیرند، اجناس مغازه را قفل و زنجیر می کنند! حقیقت غرب این است نه چیزی که در فیلم های هالیوودی ترسیم می‌کنند...

در جست‌وجوی مرجعیت با ذبح شریعت؟ از ۴۰ خانمی که بخش‌های خبری صداوسیما در راهپیمایی ۲۲ بهمن ۱۴۰۱ با آن‌‌ها مصاحبه کرده و به نمایش گذاشته است، فقط سه خانم با پوشش چادر بوده‌اند و این حرکت اعتراض بسیاری از مخاطبان را برانگیخته است. اینکه صداوسیما در ایام راهپیمایی و انتخابات مصاحبه با خانم‌هایی را پخش می‌کند که در سایر ایام سال،‌ پوشش آن‌ها ممنوعیت پخش دارد، سال‌هاست مورد انتقاد رسانه‌های اصلاح‌طلب بوده است و چیز جدیدی نیست. اعتراض طیف مذهبی نیز در این راهپیمایی از باب شور شدن آش است؛ و الا اگر نسبت معقول‌تری میان خانم‌های چادری و اصطلاحاً بدحجاب رعایت می‌شد، شاید این طیف، مانند سابق اعتراضی نمی‌کرد. اما به نظر می‌رسد اتفاقی که آرام‌آرام در حال رخ‌دادن است، فراتر از نمایش خانم‌های بدحجاب در راهپیمایی‌ها و انتخابات‌ها است و تصمیم‌گیران صداوسیما در مقابل جریان مروج بی‌حجابی آرا‌م‌آرام در حال تسلیم‌شدن هستند. تا دو سه سال قبل، همۀ خانم‌ها می‌دانستند که برای قرار گرفتن در قاب صداوسیما باید حجاب را به صورت کامل رعایت کنند، حتی اگر معتقد یا متلزم به رعایت ‌آن در زندگی شخصی و اجتماعی خود نباشند. تصویری در ایام جام جهانی ۲۰۱۸ در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد که خانمی با تیشرت و شلوارک، در حال مصاحبه با دوربین صداوسیما است و مجبور شده است بخش‌هایی از سر و بدن خود را که در قاب دوربین قرار دارد، به صورت کامل و اسلامی بپوشاند. این قاعده و دستورالعمل‌ نحوه پوشش جلو دوربین صداوسیما برای تمامی خانم‌ها از جمله مسئولان، مربیان و ورزشکاران، هنرمندان و مردم عادی جاری بود. تقریباً همه می‌دانستیم که پوشش آن هنرمند یا آن ورزشکار در خارج از تصویر تلویزیون الزاماً‌ این‌گونه نیست و همه می‌دانستیم که همه خانم‌هایی که به بهانه‌های مختلف در کوچه و خیابان با آن‌ها مصاحبه می‌شود، پوشش کامل اسلامی ندارند؛ اما همه هم پذیرفته بودیم که «خط قرمزهای صداوسیما، خط قرمزهای اسلام است» و برای قرار گرفتن در جلو دوربین صداوسیما باید چارچوب‌های اسلامی را رعایت کرد. در یکی دو سال اخیر، حتی قبل‌تر از شورش زن، زندگی، آزادی، نشانه‌هایی پیدا شد که نشان می‌داد سیاست‌گذاران صداوسیما تسلیم جریان ضددین شده‌اند و بناست خط قرمزهای‌شان را عقب‌تر از خط‌قرمزهای اسلام بکشند. ابتدا از مصاحبه با خانم‌هایی شروع شد که حجاب کاملی نداشتند، بعد آرام آرام به نمایش فیلم‌های سینمایی‌ای رسید که حد پوشش به خوبی رعایت نشده بود، کم‌کم فیلم‌های مستند هم به این سیاهه اضافه شد. شبکۀ دو برنامه‌ای دارد به اسم سندباد و به سبک زندگی کشورهای دیگر می‌پردازد. مهمان‌های این برنامه یا ایرانیان مقیم خارج هستند یا خارجی‌هایی که به نوعی به ایران ارتباط پیدا کرده‌اند. برخلاف عرف مرسوم،‌ خانم‌های خارجی‌ای که در استودیوی این برنامه حاضر می‌شوند، پوشش کاملی ندارند و انگار این برنامه بناست خط‌شکن عادی‌سازی بدحجابی در برنامه‌های تلویزیونی باشد. علاوه‌براین، در سریال‌های تلویزیون نیز، گرچه حد پوشش بالاجبار رعایت می‌شود، اما میزان تبرّج خانم‌ها بعضاً به حدی است که بیننده خود به صورت ذهنی تا فرحزاد می‌رود! مخصوصاً اینکه مخاطب امروز برنامه‌ها را در اسکرین‌های چهل پنجاه اینچی فول اچ دی تماشا می‌کند و تمام جزئیات صورت‌ها در آن پیداست. همه ما بارها در تذکر به غنا بودن قطعۀ موسیقی‌ای، جواب شنیده‌ایم: «مجازه، صداوسیمام پخش می‌کنه!» صداوسیما در فرهنگ ایران، به عنوان ملاکی برای حدود شرعی است و هرکجا از مرزهای اسلام و احکام فقهی عقب‌نشینی کرده است، حد رعایت حدود شرعی در جامعه جابه‌جا شده است. رسانه‌های مروج دین حداقلی و فرهنگ بی‌دینی آگاهانه و مزورانه از در خیرخواهی در می‌آیند که: «صداوسیما برای داشتن مرجعیت و محبوبیت، باید نماینده همه مردم باشد و همه نوع پوششی باید در صداوسیما به نمایش در بیاید». آن‌ها خودشان می‌دانند که عقب‌نشینی از دین، تغییری در مرجعیت و محبوبیت صداوسیما ایجاد نمی‌کند و فقط مسیر خودشان را در رسیدن به خواسته‌هایشان هموارتر می‌کند. شوربختانه مسئولان و سیاست‌گذاران صداوسیما هم یا از سر حماقت تسلیم این بازی رسانه‌ای شده‌اند یا خود را ناتوان از همه شعارهای تحولی خود دیده‌اند و برای کسب مرجعیت و محبوبیت موهومی، دارند دین و شریعت را پای آن ذبح می‌کنند. یکی به این دوستان بگوید مرجعیت و محبوبیت با فعالیت تخصصی به دست می‌آید نه با گذشتن از حدود الهی. 14011124 @sendan | روزمرگی‌های یک زندانی

که چی «که چی؟»؟ اواخر دهۀ هفتاد تا اواسط دهۀ هشتاد، یکی از برنامه‌های فرهنگی جذاب برای مردم، اجرای حافظان قرآن در محفل‌های قرآنی، جشن‌های دینی و ... بود. حافظانی که با قرار گرفتن در جایگاه، توانمندی‌شان را در حفظ آیات قرآن به رخ می‌کشیدند و حاضران را به وجد می‌آوردند. عبارتی از قرآن برای حافظ تلاوت می‌شد و حافظ ضمن قرائت ادامه آیه، بسته به توانایی‌اش نام سوره، شماره آیه، شماره صفحه در قرآن‌های به خط عثمان طه، شماره سطری که آیه در قرآن‌های ۱۵ سطری عثمان طه در آن قرار داشت و ... را اعلام می‌کرد. اینکه حافظ بتواند آیات را از پایین صفحه به بالا بخواند، ابتدای صفحات قبل و بعد را بگوید و ... از توانمندی‌های اضافه‌ای بود که فقط حافظانی که تسلط خیلی زیادی داشتند، می‌توانستند ادعایش را بکنند. فوق‌ستارۀ آن روزها «سیدمحمد حسین طباطبایی» کودک خوش‌سیما و شیرین زبانی بود که با سن کمش به همراه پدرشان برنامه‌های جذابی اجرا می‌کردند. بعد چو افتاد که آن عالم بزرگوار یا آن منبری مطرح فرموده‌اند: «که چی که آدم اینقدر وقت صرف کند که شماره آیه و شماره صفحه حفظ کند؟ درک معانی قرآن ارزشمند است.» این حرف‌ها دهان به دهان چرخید و بعد کم‌کم اجرای برنامه‌های حافظان قرآن در مجامع عمومی و محافل دینی و فرهنگی کم‌رنگ و کم‌رنگ‌تر شد. محمدحسین طباطبایی به تنهایی باعث شده بود که پدر و مادرهای بسیاری فرزندشان را به امید نخبه قرآنی شدن، به دست استادان قرآنی بسپارند و بچه‌های بسیاری در آرزوی چهره شدن در پناه قرآن، با انگیزه بسیار به جلسات قرآنی می‌رفتند. اما با کم‌رنگ شدن آن محافل و جلسات، امروز حافظان قرآن، «چهره» نیستند و حفظ قرآن آن جذابیت‌های بیست سال قبل را ندارد. بعد از آن بود که «فردوسی‌پوریسم» آرام آرام جای خود را میان نوجوان‌ها باز کرد. مکتبی که مروج اطلاعات بیهوده فوتبالی بود. با فردوسی‌پور و دنباله‌اش بچه‌ها می‌دانستند شماره کفش فلان ستاره فوتبالی چند است، چندبار از راست به چپ گل زده و چند بار از چپ به راست. زمان‌هایی که لباس ساده پوشیده تیم‌شان بیشتر برده است یا زمان‌هایی که لباس راه‌راه و ... هیچ عالم و منبری‌ای هم نیامد و بپرسد این اطلاعات بیهوده به چه کار نوجوان می‌آید و اصلاً اینکه ۲۲ نفر دنبال یک توپ بدوند، چه دردی از مشکلات بشری را حل کرده است؟ یک فرهنگ برای عمومی‌شدن نیاز به شیوه‌هایی دارد که بتواند مردم را با خود درگیر کند و از این دریچۀ درگیر شدن است که می‌تواند امید داشت عده‌ای به سرزمین آن وارد شوند. این شیوه‌های عمومی‌سازی شاید از نگاه عده‌ای بی‌ارزش باشد، اما اگر وجود نداشته باشد یا با یک سؤال به ظاهر عالمانۀ «که چی؟» به محاق رود، آن فرهنگ در حلقه افراد معدودی گرفتار شده و دچار زیست نباتی می‌شود. اگر آن اجرای برنامه‌های به ظاهر کم‌محتوای حافظان قرآن ادامه می‌یافت و به نهج‌البلاغه، صحیفه سجادیه و ... نیز گسترش پیدا می‌کرد، احتمالاً چندین برابر الان محافل قرآنی، حافظان قرآنی و ... داشتیم و نفس حضور در این مسیر چقدر برکات برای نوجوان‌ها داشت و چقدر آن‌ها را از انحراف‌ها جدا می‌کرد. کاش جمعی دوباره پیش‌قدم شوند و آن محافل قرآنی را احیا کنند. 14011125 @sendan | روزمرگی‌های یک زندانی

🟢 این آمار را جدی بگیرید: ایران ۳۴ میلیون گیمر (Gamer) دارد بر اساس آخرین پیمایش بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای در سال ۱۴۰۰، برآورد شده است از بین ۸۴ میلیون ایرانی، ۳۴ میلیون نفر روی مجموع پلتفرم‌ها، بازی رایانه‌ای انجام می‌دهند. مردان ۵۹ درصد و زنان ۴۱ درصد این جمعیت را تشکیل می‌دهند. 👈 نکته حائز اهمیت این است که اغلب بازی‌هایی که این ۳۴ میلیون ایرانی مشغول آن هستند، صرفا یک سرگرمی ساده نیست بلکه مولفه‌های زیر در آنها برجسته است: ۱- جذابیت‌های جنسی ۲- خشونت ۳- ترویج سبک زندگی غربی نوجوانی را در نظر بگیرید که به طور متوسط روزانه ۴ تا ۶ ساعت مشغول بازی‌هایی است که این پارامترها در آن برجسته هستند؛ چنین نوجوانی چگونه فرزندی در خانواده، چگونه دانش‌آموزی در مدرسه و چگونه شهروندی در اجتماع است؟ جامعه‌شناسان می‌گویند چنین نوجوانی مستعد خشونت است و به بلوغ زودرس جنسی رسیده، سبک زندگی غربی برای او جذاب و مستعد انواع نافرمانی‌های مدنی است... بنابراین به نظر می‌رسد امروز مهمتر از فضای مجازی و پلتفرم‌ها، این بازی‌های رایانه‌ای هستند که شخصیت نوجوان ایرانی را شکل می‌دهند. ⛔ در این میان، نکته دردآور سهم تقریبا هیچ مرکز ملی بازی‌های رایانه‌ای از بازار گیمرهای داخلی‌ست و البته نظارتی که متاسفانه بر فعالیت گیم‌نت‌ها و بازی‌های دیجیتال وجود ندارد...

👓بهمنی که قرار بود جمهوری اسلامی نباشه، از بقیه بهمنها پرشکوه تر و مقتدرتر بود! تازه بارش برف و باران هم الحمدلله خیلی خوب بود😊

رژیم صهیونیستی یک جزیره در بحرین خرید! 🔹شبکه ۷ تلویزیون رژیم صهیونیستی دقایقی بعد از انتشار خبر خرید یک جزیزره بحرینی توسط اسرائیل، آن را از وبسایت خود حذف کرد. 🔹در خبر منتشر شده آمده است، جزیره مذکور ۹ هزار ۵۵۴ متر مساحت داشته و به قیمت ۲۱ و نیم میلیون دلار در یک مزایده که یک شرکت عربی آن را برگزار کرده بود، خریداری کرده است.