می‌رفت و ندانست  که از دفتر ایام هر فال که بی‌دوست زدم،  دربه‌دری بود خوش‌بودم‌و دلبسته‌ی فردای خوشِ خویش کز دوست همه وعده‌ی من  همسفری بود #حسین‌‌_منزوی