eitaa logo
هیئت علمدارکربلاء
275 دنبال‌کننده
7.4هزار عکس
7.4هزار ویدیو
39 فایل
مفهوم بلند آفتابى عباس از گریه کودکان کبابى عباس از تشنگیت فرات دلخون گردید واللَّه که آبروى آبى عباس هیئت علمدارکربلاء @mohebinhazratabbas آیدی ادمین: rezanassramini1368
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از تبیین
☄💫☄💫☄💫☄💫☄ 💫 ⭕️ از نگاه آیات و روایات 🔶در این مقاله آیات و روایاتی را درباره نکوهش تملق و چاپلوسی میخوانید. 💠«لا تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ یفْرَحُونَ بِما أَتَوْا وَ یحِبُّونَ أَنْ یحْمَدُوا بِما لَمْ یفْعَلُوا فَلا تَحْسَبَنَّهُمْ بِمَفازَةٍ مِنَ الْعَذابِ وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِیمٌ».[۱] خیال نکن کسانی که از اعمال زشت خود خوشحال میشوند و دوست دارند در برابر کار نیک انجام ناگرفته ستایش شوند، از عذاب الهی معاف هستند، بلکه برای آنان عذابی دردناک هست. 🔷تمجید و تقدیس دیگران به واسطه افعال و خلقیات نیکشان لازمه اخلاق اسلامی و نوعی شکرگزاری از آفریده های خداوند است. امام علی(ع) میفرمایند: «رُبَّما اسْتَحْلَی النَّاسُ الثَّناءَ بَعْدَ الْبَلاءِ»[۲] چه بسا مردم ستایش کسی را بخاطر تلاشها و زحمتهایش شایسته میدانند. این احترامها هر چند بر تواضع آدمی می افزاید ولی نباید از حد خود بگذرد و تملّق نام گیرد. امام علی(ع) در حدیث دیگری میفرمایند: «اذا مَدَحْتَ فَاخْتَصِرْ»[۳] اگر مدح کردی، سخن کوتاه کن. 🔷کما اینکه اگر شخصی را به واسطه عمل ناشایست یا سخن ناپسند مورد مذمت قرار دادید، تعدّی از حد مورد نیاز شایسته نیست و لازم است همواره جایی برای آشتی باز بماند. «اذا ذَمَمْتَ فَاقْتَصِرْ»[۴] اگر کسی یا چیزی را مذمّت کردی آن را به درازا مکشان. 🔷احترام بیشتر از حد جواز، و خضوع و خشوع بیش از حد معمول برای کسی، خلق اسلامی شمرده نمیشود و دو منشاء ناپسند دارد که عبارتند از: سفاهت و کم خردی یا فرصت طلبی و منفعت خواهی. انسانی که بیش از حد، از کسی مدح میکند و یا او را مذمت مینماید، عاقل نیست، او سفیه و احمق است. «اکبَرُ الْحُمْقِ الْاغْراقُ فِی الْمَدْحِ وَ الذَّمِّ»[۵] بالاترین احمقیها، مبالغه در مدح و ذم است. 🔷وی در پی رسیدن به منافع خویش است و لذا صفت مداحی، وصف قریب فرصت طلبانی است که همواره، باصطلاح «نان به نرخ روز میخورند» و گاهی با عمرو و گاهی با زید میجوشند، کسانی که گاه خبث باطنی، آنها را فرمان به جدال و خصومت میدهد و گاه به تملق و مداحی وادار میکند، نزد آنان هدف، وسیله را توجیه میکند، آنچه برای آنها مهم است رسیدن به منفعت پیش بینی شده آنهاست و نه هیچ چیز دیگر. امام علی(ع) میفرمایند: «احْتَرَسُوا مِنْ سَوْرَةِ الْاطْراءِ وَ الْمَدْحِ فَانَّ لَهُما ریحاً خَبیثاً فِی الْقَلْبِ»[۶] از شراره تملق و مداحی دوری گزینید که حاکی از بوی کثیف قلب مداحان و تملق گویان است. 🔷بنابراین مدح و ستایشی که اولّا للَّه صورت پذیرد و برای مطامع دیگر و امیال دنیوی نباشد و ثانیاً از حد خود نگذرد، مذموم شمرده نمیشود. بلی، مدحی که از تعادل خارج شود، خلق اسلامی شمرده نمیشود. امام علی(ع) در این حدیث میفرمایند: «ایاک وَ الْمَلَقَ فَانَّهُ لَیسَ مِنْ خَلائِقِ الْایمانِ»[۷] از تملق بپرهیز که آن از اخلاق مؤمن نیست. و نیز میفرمایند: «لَیسَ الْمَلَقُ مِنْ خُلْقِ الْانْبِیاءِ»[۸] از شیوه ها و خُلقیات انبیاء نبوده است. 💢یک استثناء 🔷قبل از پیگیری بحث، لازم به توضیح است که اهمیت علم و دانش و تعلیم و تعلّم بدان حد است که اگر یادگیری منوط به چاپلوسی و تملّق از معلّم بوده و به غیر آن راهی نباشد، چنین عملی جایز است، مشروط بر آنکه عواقب منفی تملّق در معلّم بوجود نیاید. قال رسول اللَّه صلی الله علیه و آله: «لَیسَ مِنْ اخْلاقِ الْمُؤمِنِ الَّتمَلُّقُ وَ الَحَسدُ الّا فی طَلَبَ الْعِلْمِ»[۹] تملق و حسد خلق و خوی مؤمن نیست الّا در مورد طلب علم. پی نوشتها: [۱] آل عمران، آیه ۱۸۸ [۲] نهج البلاغه، خطبه۲۰۷ به ترتیب فیض و ۲۱۶ به ترتیب صبحى. [۳] غرر الحکم. [۴] غرر الحکم. [۵] غرر الحکم. [۶] غرر الحکم. [۷] غرر الحکم. [۸] غرر الحکم. [۹] مستدرک الوسایل، ج۹ ، صفحه۱۸۱ و کنز العمال، ۲۹۳۶۴ منبع: وبسایت راسخون به نقل از حوزه نت @tabyinchannel