بی جهت نیست که علی علیه السلام آن گونه إیثار می کند و غذای إفطارش را به مسکین و یتیم و أسیر می سپارد. من یک مقدار فرصت دارم؛ به همسرم برسم یا به دوستم که از تنهایی به خودکشی نزدیک شده و یا شیطان هزار دام برایش گذاشته است؟ کسانی که به أهمیّت ها فکر می کنند، دیگر نمی توانند سر پایین بیندازند و به روایتِ وسعت بر عیال و خوش رفتاری با خانواده نگاه کنند که باید در هنگام تزاحم، ظرفیّت ها و نیازها و سود و ضررها و جبران ها را در نظر گرفت و خشک و خشن قدم برنداشت. #استاد_علی_صفائی (عین.صاد) ردّ پای نور، ج1، ص 236 @mohsenieh75

ما به خاطر محدودیّت وقت و إنرژی که داریم نمی توانیم این إنرژی را هر جایی و هر طوری که شد خرج کنیم؛ چه بسا هزاران بشکه بنزین در یک بیابان بسوزد و جز حرارت سودی نداشته باشد ولی جایی که حتی قطره ها در جایگاه خودشان قرار بگیرند، قطره قطره ی آن حرکت می آورد، پس إنرژی خودت را #جایی_مصرف_کن_که_حرکتي بیاورد، آن را جایی خرج کن که #طلب باشد. خرج شدن در دلی که طالب نیست #ظلم به دل های طالب و جویای حقّ است. استاد علی صفائی (عین.صاد) ردّ پای نور، ج1، ص 256 @mohsenieh75 ماها، نه وصل ها و نه فصل ها و جدایی هامون روی معیار نیست، برای خدا نیست؛ بلکه بر أساس مِیل خودمونه؛ این نفسِ منه که به من میگه کجا باش، با کی باش و باکی نباش. هر کی به مذاقم خوش تر بیاد باهاش هستم، وگرنه نه. #استاد_علی_صفائی (عین.صاد) ردّ پای نور، ج1، ص 131

ماها، نه وصل ها و نه فصل ها و جدایی هامون روی معیار نیست #برای_خدا_نیست بلکه بر أساس مِیل خودمونه این نفسِ منه که به من میگه کجا باش با کی باش و باکی نباش. هر کی به مذاقم خوش تر بیاد باهاش هستم، وگرنه_ نه!! #استاد_علی_صفائی (عین.صاد) ردّ پای نور، ج1، ص 131 @mohsenieh75