#شب_چهاردهم_مهمانی_خدا #شعر_خوانی #کربلایی_محسن_محمدی_پناه اگر مقصدت تاخدا رفتن است ز میخانه ایوان طلا رفتن است سحر تا ضریح رضا رفتن است نجف رفتن و کربلا رفتن است در خانه‌ی مرتضی را بزن پس از ربنایت بگو یاحسن از این خاکبوسی به بالا برس به سبحان ربی الاعلا برس به قنبر، به سلمان، به مولا برس به افطار شب‌های زهرا برس فقط بوسه بر روی مصحف بزن نوه‌دار شد مصطفی، کف بزن بیا عیدی‌ات را ز طاها بگیر نخی از عبای حسن را بگیر سرت را در این خانه بالا بگیر از امروز، خرجی فردا بگیر جز اینجا به جایی دگر سر نزن که شد دیگر امشب علی، بوالحسن در این خانه امشب گرفتار باش اگر ناز دارد، خریدار باش گدا باش، اصلاً بدهکار باش بکش دردها را و بیمار باش اگر از جزامی جزامی‌تری به مولا کنارش گرامی‌تری علی را ببین، خیبرش را ببین حَسن را ببین، محشرش را ببین جَمل را ببین، لشکرش را ببین رجزهای یاحیدرش را ببین خدا را ببین در جدالِ حسن بگو شیر مادر حلالِ حسن کریمی که بهر خدا کار کرد پس از مرتضی عزم پیکار کرد زن فتنه را صبر او خوار کرد به حلمش معاویه اقرار کرد امامت اگر پُر بها شد از اوست اگر کربلا کربلا شد از اوست بزودی به زخمم دوا می‌خورد نگاهم به ایوان طلا می‌خورد ضریحش به دست گدا می‌خورد بقیعش به کرببلا می‌خورد اسیری ما را خدا خواسته دلم کربلا رفته ناخواسته منم آنکه از ساغرش غم گرفت از افطار با چای او دم گرفت ز دست حسن، باز پرچم گرفت از او گریه‌های مُحرم گرفت اگر خوانده‌ام با حسن از حسین شنیدم فقط یاحسن از حسین ** به این فکر کردی که جرمش چه هست حسن که روی خاک کوچه نشست خودش دیده با سیلی مرد پست دو تا گوشواره همانجا شکست حسن سوخت اما نگفت آخرش به دیوار خورده سر مادرش... شاعر: #رضا_دین_پرور http://eitaa.com/mohsenmohammadipanah1