┄═﷽═┄ 📜 وصیّت امام مجتبی علیه السلام به برادر 🗞دخَلَ الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ عَلَى أَخِيهِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ فِي مَرَضِهِ الَّذِي تُوُفِّيَ فِيهِ، فَقَالَ لَهُ:«كَيْفَ تَجِدُكَ يَا أَخِي؟» قَالَ: «أَجِدُنِي فِي أَوَّلِ يَوْمٍ مِنْ أَيَّامِ الْآخِرَةِ وَ آخِرِ يَوْمٍ مِنْ أَيَّامِ الدُّنْيَا، وَ اعْلَمْ أَنِّي لَا أَسْبِقُ أَجَلِي، وَ أَنِّي وَارِدٌ عَلَى أَبِي وَ جَدِّي عَلَيْهِمَا السَّلَامُ، عَلَى كُرْهٍ مِنِّي لِفِرَاقِكَ وَ فِرَاقِ إِخْوَتِكَ وَ فِرَاقِ الْأَحِبَّةِ». ۞ امام حسين عليه السّلام در آن بیماری كه امام مجتبی بر اثر آن از دنيا رفت نزد حضرت آمد و پرسید: «حال خود را چگونه می‌بينى؟»، فرمود: «خود را در اولين روزِ آخرت و آخرين روزِ دنيا می‌بينم. بدان كه من بر اجل خود سبقت نخواهم گرفت. بر پدر و جدم وارد می‌شوم در حالى كه فراق تو و برادران تو و دوستان را دوست ندارم». 🗞«وَ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ مِنْ مَقَالَتِي هَذِهِ وَ أَتُوبُ إِلَيْهِ، بَلْ عَلَى مَحَبَّةٍ مِنِّي لِلِقَاءِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِمَا السَّلَامَ وَ لِقَاءِ فَاطِمَةَ وَ حَمْزَةَ وَ جَعْفَرٍ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ، وَ فِي اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ خَلَفٌ مِنْ كُلِّ هَالِكٍ، وَ عَزَاءٌ مِنْ كُلِّ مُصِيبَةٍ، وَ دَرَكٌ مِنْ كُلِّ مَا فَاتَ». ۞ آنگاه فرمود: «استغفر اللَّه و اتوب اليه از اين سخنى كه گفتم. بلكه محبّت ملاقات رسول خدا، پدرم على بن ابى طالب، مادرم زهراء، حمزه و جعفر عليهم السّلام را دارم. خدا برای هر هلاک شده‌ای جایگزین قرار می‌دهد و به هر مصيبتى تعزيت می‌گويد و هر فوت‌شده‌اى را جبران می‌کند». 🗞«رَأَيْتَ يَا أَخِي كَبِدِي آنِفاً فِي الطَّسْتِ، وَ لَقَدْ عَرَفْتَ مَنْ دَهَانِي، وَ مِنْ أَيْنَ أُتِيتُ، فَمَا أَنْتَ صَانِعٌ بِهِ يَا أَخِي؟» فَقَالَ الْحُسَيْنُ عَلَيْهِ السَّلَامُ: «أَقْتُلُهُ وَ اللَّهِ». قَالَ: فَلَا أُخْبِرُكَ بِهِ أَبَداً حَتَّى نَلْقَى رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ، وَ لَكِنِ اكْتُبْ: ۞ «اى برادر! تو جگر مرا در ميان طشت دیده‌ای، من می‌دانم چه كسى اين عمل را با من انجام داده و از كجا آمده. اى برادر! تو با او چه خواهى كرد؟ امام حسين علیه السلام فرمود: «به خدا كه او را خواهم كشت». فرمود: «من تو را از او آگاه نخواهم كرد تا اينكه پيغمبر خدا صلی الله علیه و آله را ديدار نمايم. اكنون وصيت نامه‌ی مرا بنويس: 📚أمالی طوسی، ص ۱۵۹ و بحار الأنوار، ج۴۴، ص ۱۵۱ #⃣ #ماه_صفر #امام_حسن #حدیث ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 📱 آدرس سایت و شبکه‌های اجتماعی (اینستاگرام| ایتا| تلگرام) 🆔 @komeilyir | www.komeily.com ◉✿ #موسسه_انوار_توحید ✿◉

┄═﷽═┄ 📜 وصیّت امام مجتبی علیه السلام به برادر 🗞«هَذَا مَا أَوْصَى بِهِ الْحَسَنُ بْنُ عَلِيٍّ إِلَى أَخِيهِ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ، أَوْصَى أَنَّهُ يَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ، وَ أَنَّهُ يَعْبُدُهُ حَقَّ عِبَادَتِهِ، لَا شَرِيكَ لَهُ فِي الْمُلْكِ، وَ لَا وَلِيَّ لَهُ مِنْ الذُّلِّ، وَ أَنَّهُ‏ خَلَقَ كُلَّ شَيْ‏ءٍ فَقَدَّرَهُ تَقْدِيراً، وَ أَنَّهُ أَوْلَى مَنْ عُبِدَ وَ أَحَقُّ مَنْ حُمِدَ، مَنْ‏ أَطَاعَهُ رَشَدَ، وَ مَنْ عَصَاهُ غَوَى، وَ مَنْ تَابَ إِلَيْهِ اهْتَدَى. ۞ اين وصيت نامه‌ حسن بن على علیهما السلام است كه براى برادرش حسين علیه السلام نوشته. وصيّت حسن علیه السلام اين است كه به يگانگى خدا شهادت می‌دهد، خدا را آن طور كه بايد و شايد عبادت می‌كند، خدا در سلطنت خود شريک ندارد، دوستى از روی ذلّت و نیاز ندارد، خدا است كه هر چيزى را آفريده و آن را به نحو مخصوصى اندازه‏گيرى كرده. خدا براى اينكه مورد پرستش و سپاسگزارى قرار بگيرد از هر كسى سزاوارتر است. كسى كه خدا را مطيع باشد هدايت می‌شود، كسى كه خدا را معصيت نمايد گمراه خواهد شد، كسى كه بسوى او باز گردد هدايت می‌شود». 🗞«فَإِنِّي أُوصِيكَ يَا حُسَيْنُ بِمَنْ خَلَّفْتُ مِنْ أَهْلِي وَ وُلْدِي وَ أَهْلِ بَيْتِكَ، أَنْ تَصْفَحَ عَنْ مُسِيئِهِمْ، وَ تَقْبَلَ مِنْ مُحْسِنِهِمْ، وَ تَكُونَ لَهُمْ خَلَفاً وَ وَالِداً، وَ أَنْ تَدْفِنَنِي مَعَ جَدِّي رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَإِنِّي أَحَقُّ بِهِ وَ بِبَيْتِهِ مِمَّنْ أُدْخِلَ بَيْتَهُ بِغَيْرِ إِذْنِهِ وَ لَا كِتَابٍ جَاءَهُمْ مِنْ بَعْدِهِ». ۞ «اى حسينم! من درباره اهل بيت خود و فرزندانم و اهل بيت تو به تو سفارش می‌كنم كه از بدرفتارى آنان درگذرى و نيكوكارى آنان را بپذيرى و براى ايشان چون پدر باشى. مرا نزد پيغمبر اكرم دفن كن زيرا من به آن حضرت و خانه‌اش از آن افرادى كه بدون اجازه‌ی وارد خانه‌اش شدند سزاوارترم، چون كه بعد از آن حضرت اجازه نامه‌ای براى آنان نازل نشده». 🗞«قَالَ اللَّهُ تَعَالَى فِيمَا أَنْزَلَهُ عَلَى نَبِيِّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فِي كِتَابِهِ: «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِيِّ إِلَّا أَنْ يُؤْذَنَ لَكُمْ» (احزاب/53) فَوَ اللَّهِ مَا أُذِنَ لَهُمْ فِي الدُّخُولِ عَلَيْهِ فِي حَيَاتِهِ بِغَيْرِ إِذْنِهِ، وَ لَا جَاءَهُمُ الْإِذْنُ فِي ذَلِكَ مِنْ بَعْدِ وَفَاتِهِ، وَ نَحْنُ‏ مَأْذُونٌ‏ لَنَا فِي التَّصَرُّفِ فِيمَا وَرِثْنَاهُ مِنْ بَعْدِه‏». ۞ «خدا در قرآن مجيد می‌فرمايد: اى افرادى كه ايمان آورده‌ايد! بدون اجازه داخل خانه‌هاى پيغمبر نشويد! به خدا قسم آنان در زمان حيات پيامبر خدا مجاز نبودند بدون اجازه داخل خانه‌هاى آن بزرگوار شوند و بعد از فوت هم يک چنين اجازه‌اى براى ايشان نيامده است. ولى ما چون وارث پيامبر اعظم اسلام هستیم بعد از آن حضرت، حقّ تصرف داريم». 📚أمالی طوسی، ص ۱۵۹ و بحار الأنوار، ج۴۴، ص ۱۵۱ #⃣ #ماه_صفر #امام_حسن #حدیث ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 📱 آدرس سایت و شبکه‌های اجتماعی (اینستاگرام| ایتا| تلگرام) 🆔 @komeilyir | www.komeily.com ◉✿ #موسسه_انوار_توحید ✿◉