🔖فیش منبر 🔖 📓رنجنامه امام جواد علیه السلام 💠الف) سیمای جواد الائمه در یک نگاه 💠ب) رنجهای امام جواد علیه السلام 1-شکستن حریم امامت 2- تهمت مستی و ... 3-توطئه قتل به اتهام خروج 💠ج) اخبار شهادت امام جواد علیه السلام 💠د) چگونگی شهادت امام جواد علیه السلام #امام_جواد علیه السلام

💠فیش منبر💠 #استاد_قرائتی #ویژگی_های_امام_جواد علیه السلام ویژگی های امام جواد علیه السلام مطالب مهم 👇 🔖1- علم امامان(عليهم السلام) از سرچشمه علم الهي 🔖2- امام جواد(عليه‌السلام) در نفي بخل 🔖3- دوري مسئولان فرهنگي از موضع‌گيري‌هاي جناحي 🔖4- دقت در پرداخت سهم امام زمان(عليه‌السلام) 🔖5- كرامت امام جواد(عليه‌السلام) در برابر معتصم 🔖6- گوش فرا دادن به سخن حق 🔖7- راه رسيدن به حقيقت ايمان 🔖8-توصيه‌ي امامان معصوم به زيارت حضرت معصومه(عليهاالسلام) #امام_جواد علیه السلام

#ذوالقعدة_الحرام #معرفت_حضرت_قرآن 🕋معرفتِ حضرت قرآن در کلام نورانی حضرت السلطان علی بن موسی الرضا (علیه آلاف التحیة و الثناء): ✨« إِنَّ اَللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى أَنْزَلَ هَذَا اَلْقُرْآنَ بِهَذِهِ اَلْحُرُوفِ اَلَّتِي يَتَدَاوَلُهَا جَمِيعُ  اَلْعَرَبِ ثُمَّ قَالَ قُلْ لَئِنِ اِجْتَمَعَتِ اَلْإِنْسُ وَ اَلْجِنُّ عَلىٰ أَنْ يَأْتُوا بِمِثْلِ هٰذَا اَلْقُرْآنِ لاٰ يَأْتُونَ بِمِثْلِهِ وَ لَوْ كٰانَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ ظَهِيراً»  (۱) ✔️اعجاز لغوی کلام الله ➖یکی از وجوه اعجاز کلام الله، اعجاز ظاهری و لفظی و نازل شدن به «لسان عربی مبین» می باشد که أفضل و أشرف از همۀ زبانها و متمایز با آنهاست. به عبارت دیگر «مبین» قیدی برای لسان «عربی» کلام وحی است که آن را از تمامی زبانهای عربی دیگر [مانند عربی قحطانی، حجازی، یمانی، مغربی، مصری، عربی عراقی، شامی، شبه ‌جزیره ‌ای خلیجی، و نجدی ...] متمایز ساخته و آن را زبان خاص حضرت قرآن قرار می دهد؛ «وَإِنَّهُ لَتَنْزِيلُ رَبِّ الْعَالَمِينَ.. بِلِسَانٍ عَرَبِيٍّ مُبِينٍ» (سوره مبارکه شعراء آيات ۱۹۲ تا ۱۹۵) و چنانچه حضرت صادق الائمه (علیه السلام)، در تبیین لسان وحی فرمودند: «بِلِسانٍ عَرَبِيٍّ مُبِينٍ» يُبِينُ الْأَلْسُنَ وَ لَا تُبِينُهُ الْأَلْسُنُ » (۲): زبانی است که تمامی زبان های دیگر را تبیین می کند،‌ اما هیچ زبانی استطاعت تبیین آن را ندارد. این زبان از چنان عظمتی برخوردار است که توانسته محمل و ظرفی برای کلام نورانی خالق باشد و آن معانی و بواطن عمیق را در قالب همین الفاظ و عبارات ظاهر به بروز و ظهور برساند؛ ظواهری که بر ما حجیت قطعیه دارند. ✔️تحدّی ➖«تحدی» یا حریف طلبی برای آوردن شبیه و نظیر کلام الله، خود دلیل بر إعجاز ظاهری حضرت قرآن می باشد؛ آنچه که خداوند عزوجل بیان می نماید که اگر راست می گویند سخنی مثل آن یا سوره ای همانند کتاب الله بیاورند: «.. فَلْيَأْتُوا بِحَدِيثٍ مِثْلِهِ إِنْ كانُوا صادِقِين»‏ ( سوره مبارکه طور، آیه ۳۴)؛   «.. فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ‏ ...» (سوره مبارکه بقره، آیه ۲۳)؛ و نیز با بیان «فَإِنْ لَمْ تَفْعَلُوا وَ لَنْ تَفْعَلُوا ..» (سوره مبارکه بقره، آیه ۲۴) که نفی از نوع ابد است، تأکید می نماید که هرگز نمی توانند، دلالت دارد بر اینکه تمامی بندگان از جن و انس، الی یوم القیامة، از آوردن مثل و همانند کلام نورانی خالق عاجز هستند (۳) ؛ چنانکه میفرماید: «قُلْ لَئِنِ اجْتَمَعَتِ الْإِنْسُ وَ الْجِنُّ عَلى‏ أَنْ يَأْتُوا بِمِثْلِ هذَا الْقُرْآنِ لا يَأْتُونَ بِمِثْلِهِ وَ لَوْ كانَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ ظَهِيراً» (سوره مبارکه اسراء، آیه ۸۸). لذا حضرت السلطان ابالحسن الرضا (علیه السلام) در حدیثی تصریح فرمودند که: «لَا يَقْدِرُ أَحَدٌ مِنَ الْمَخْلُوقِينَ أَنْ يَأْتِيَ بِمِثْلِهِ» (۴): احدی از مخلوقات نمی تواند بمانند قرآن را بیاورد. نتیجتا آنکه هر آنچه تحدی و حریف طلبی است، تحدی به ظواهر قرآن است؛ آوردن ظاهری به مانند همین الفاظ و عبارات و حروف [نه تحدی به بواطن و معانی]. از همینجا معلوم میشود که ظواهر حضرت قرآن و الفاظ و عبارات بکار رفته در آن با ظاهر کلمات دیگر متفاوت است. در عمق الفاظ و حروف به ظاهر محدودِ حضرت قرآن، بطون و اسرار و حقائق نامتناهی نهفته است که دسترسی و ایصال به آن، جز با تدبر و تعمق در همین ظاهر میسر نخواهد بود. 📔 منابع 📔 (۱). «همانا خداوند متعال، اين قرآن را با همين حروفى كه میان عرب متداول است، نازل نمود و سپس فرمود: « بگو اگر جنّ‌ و انس دست به دست يك ديگر دهند تا چنين قرآنى بياورند نخواهند توانست هر چند در اين كار كمك يك ديگر باشند» (سوره مبارکه اسراء، آیه ۸۸). عيون أخبار الرضا عليه السلام ج ۱، ص ۱۲؛ التوحيد ج ۱، ص ۲۳۲؛ الأمالی (للصدوق) ج ۱، ص ۳۲۵؛ بحار الأنوار ج ۲، ص ۳۱۸ (۲).الكافي ؛ ج۲ ؛ ص۶۳۲؛ البرهان في تفسير القرآن ؛ ج۴ ؛ ص۱۸۳؛ وسائل الشيعة ؛ ج۶ ؛ ص۱۵۰ (۳).به جهت مطالعه بیشتر مراجعه شود به: التفسير المنسوب إلى الإمام الحسن العسكري (عليه السلام)، صص۶۲ و ۱۵۱ الی ۱۵۵ (۴).عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج۲ ص۱۲۱؛ بحارالانوار ج ۱۰ ص۳۵۲؛ وسائل الشیعة ج ۲۷ ص۱۸۹ @Lowhon_Mahfooz

@Lowhon_Mahfooz

#ذوالقعدة_الحرام #معرفت_حضرت_قرآن 🕋معرفتِ حضرت قرآن در کلام نورانی حضرت السلطان علی بن موسی الرضا (علیه آلاف التحیة و الثناء): ✨« إنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَمْ يَقْبِضْ نَبِيَّهُ صلی الله علیه و اله حَتَّى أَكْمَلَ لَهُ الدِّينَ وَ أَنْزَلَ عَلَيْهِ الْقُرْآنَ فِيهِ تَفْصِيلُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ بَيَّنَ فِيهِ الْحَلَالَ وَ الْحَرَامَ وَ الْحُدُودَ وَ الْأَحْكَامَ وَ جَمِيعَ مَا يَحْتَاجُ إِلَيْهِ كَمَلًا فَقَالَ عَزَّ وَ جَلَّ ما فَرَّطْنا فِي الْكِتابِ مِنْ شَيْ‏ءٍ» (۱) ✔️ما فَرَّطْنا فِي الْكِتابِ مِنْ شَيْ‏ءٍ؛ تِبْياناً لِكُلِّ شَيْءٍ ➖حضرت قرآن، تبیان لکل شیء، یعنی بیانی برای هدایت همه چیز است: «وَنَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ تِبْيَانًا لِكُلِّ شَيْ» (سوره مبارکه نحل ،آیه ۸۹)؛ صاحب علمِ «ما کان و ما یکون و ما هو کائن» در آسمانها و زمین می باشد؛ هیچ علمی نیست مگر اینکه حضرت قرآن تبیان (بیان واضح و آشکار همراه با حجّت) آن باشد. همانطور که شریفه ۳۸ سوره مبارکه انعام تصریح می فرماید: «مَا فَرَّطْنَا فِي الْكِتَابِ مِنْ شَيْءٍ»؛ و در احادیث نیز ذکر شده: إنَّ اللَّهَ (جَلَّ ذِكْرُهُ) أَنْزَلَ عَلَى نَبِيِّهِ كِتَاباً بَيَّنَ فِيهِ مَا كَانَ وَ مَا يَكُونُ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ، فِي قَوْلِهِ: «وَ نَزَّلْنا عَلَيْكَ الْكِتابَ تِبْياناً لِكُلِّ شَيْءٍ » (۲). بیان واضح تمامی حقائقی که خلق تا روز قیامت بدان احتیاج دارند، در آن قرار داده شده است: «إِنَّ اللَّهَ لَمْ يَدَعْ شَيْئاً يَحْتَاجُ إِلَيْهِ الْأُمَّةُ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ إِلَّا أَنْزَلَهُ فِي كِتَابِهِ وَ بَيَّنَهُ لِرَسُولِهِ» (۳) و علاوه بر اینکه بیان کننده ی شرائع و کتب آسمانی پیشین می باشد، بر آنها استیلاء داشته و جامع جمیع کلمات الله و تمامی علوم است؛ چرا که به هر یک از انبیاء جزء و بعضی از علم اعطاء شد، اما به حضرت ختمی مرتبت (صلی الله علیه و اله) «کل علم» عطا گردید: ما بَعَثَ اللَّهُ نَبِيّاً إِلَّا أَعْطَاهُ مِنَ الْعِلْمِ بَعْضَهُ مَا خَلَا النَّبِيَّ (صلی الله علیه و آله و سلم) فَإِنَّهُ أَعْطَاهُ مِنَ الْعِلْمِ كُلَّهُ فَقَالَ تِبْياناً لِكُلِّ شَيْء» (۴). آنچه که در حدیث فوق الذکر از حضرت السلطان ابالحسن الرضا (علیه السلام) ذکر گردیده و در آن به «اکمال دین» و «نزول قرآن که تفصیل همه چیز در آن است»، در معیت هم اشاره شده : «حتَّى أَكْمَلَ لَهُ الدِّينَ وَ أَنْزَلَ عَلَيْهِ الْقُرْآنَ فِيهِ تَفْصِيلُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ» دالّ بر این حقیقت است که تبیان کل شیء و یا جامعیت کلام الله بودن قرآن کریم، در امر ولایت حضرت امیرالکونین علی (علیه السلام) می باشد. 📔 منابع 📔 (۱). خداوند متعال پيامبرش را از دنيا قبض روح نفرمود مگر بعد از آنکه دين را براى او كامل گردانيد و قرآن را بر او نازل فرمود كه در آن تفصيل همه چيزهاست، در آن حلال و حرام، حدود و احكام و جمیع آنچه که بدان احتیاج دارند، را به صورت کامل بیان نمود، چنانکه خداوند عزوجل میفرماید: «در كتاب از هيچ چيزى كوتاهى نكرده‌ايم [بیان آن را فرونگذاشته ایم]» الغيبة (للنعمانی) ج ۱، ص ۲۱۶؛ کمال الدين و تمام النعمة ج ۲، ص ۶۷۵؛ معاني الأخبار ج ۱، ص ۹۶ (۲).بحارالانوار ج۶۹ ص۱۸۴؛ (۳).البرهان فی تفسیر القرآن ج۱ ص۱۷؛ تفسير العياشي، ج۱، ص۶ (۴). تفسير فرات الكوفي ؛ ص۱۴۵؛ بحارالانوار ج۲۶ ص۶۴ @Lowhon_Mahfooz

ای آنکه ... تـ❤️ـو را ... برده ام از یاد ؛ کجایی⁉️ .... امـ❤️ـام غریبم سلام .... #سلام