شماره ۱ #ذوالحجة_الحرام #خطبه_مبارکه_مفاخره ا❁﷽❁ا «قلْ لَوْ كانَ الْبَحْرُ مِداداً لِكَلِماتِ رَبِّي لَنَفِدَ الْبَحْرُ قَبْلَ أَنْ تَنْفَدَ كَلِماتُ رَبِّي وَ لَوْ جِئْنا بِمِثْلِهِ مَدَدا»؛ بگو: «اگر دريا براى نوشتن كلمات پروردگارم مركّب شود، دريا پايان مى‌ گيرد. پيش از آنكه كلمات پروردگارم پايان يابد؛ هرچند همانند آن [دريا] را كمك آن قرار دهيم». (سوره مبارکه کهف، ‌آیه ۱۰۹) 📜 حضرت مادر، أم الائمة و الأبرار مولاتنا و سیدتنا فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) در فرازی از خطبه مبارکه مفاخره می فرمایند: ▪️ «و أَنَا مِنْ بَحْرِ عِلْمِي يَغْتَرِفُونَ»؛ ▫️ و من آن دریای دانشم که شیعیان از آن پیمانه بردارند. 📓 الفضائل (لإبن شاذان القمي)، ص ۸۱ ┅═۞⚜️ خطبه مبارکه مفاخره ⚜️۞✧═┅ ✍️ خطبه مبارکه مفاخره که فرازهای شریفۀ آن در مقام معرفیِ ذوات مقدس حضرات أب الائمة الطیبین الطاهرین مولانا امیرالمومنین علی (علیه السلام) و أمّ الأئمة و الأبرار مولاتنا و سیدتنا فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) به نورانیت، و ذکر مناقب و شئون انحصاری ایشان می باشد، در مصادر متقن شیعی آورده شده است. 📔 از جملۀ این مصادر كتاب «الفضائل» شیخ سديدالدين أبوالفضل شاذان بن جبرئيل است. ابن شاذان از ثقات و أجلاء اصحاب حضرات معصومین امام رضا، امام جواد، امام هادي و امام حسن عسكري (عليهم السلام)، از فقها و متكلمين و شيوخ طائفه بوده، آنچنانکه رجاليون هر يك به زباني، به مدح او برخاسته اند. 📓 مراجعه شود به: تهذيب الأحكام (تحقيق خرسان)، المشيخة، ص ۴۸؛ رجال النجاشي، ص ۳۰۷؛ طوسي، الفهرست، ص ۱۲۴ و ... . ┅═۞⚜️ بحر نامتناهی علم ⚜️۞✧═┅ ✍️ حضرت أمّ الائمة و الأبرار مولاتنا الصدیقة الکبری (سلام الله علیها) در فرازی از این خطبه مبارکه به «بحر نامتناهی علم خویش» و «انتفاع شیعیان از آن علم» اشاره فرموده اند؛ «أَنَا مِنْ بَحْرِ عِلْمِي يَغْتَرِفُونَ». علم نامتناهی و غیرقابل إحصایی که در نصّ احادیث به «علم مَا كَانَ وَ بِمَا هُوَ كَائِنٌ وَ بِمَا لَمْ يَكُنْ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ حِينَ تَقُومُ السَّاعَةُ» توصیف شده است؛ «... قالت مولاتنا فاطمة (سلام الله علیها): لِأُحَدِّثَكَ بِمَا كَانَ وَ بِمَا هُوَ كَائِنٌ وَ بِمَا لَمْ يَكُنْ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ حِينَ تَقُومُ السَّاعَةُ ...». 📓 بحار الأنوار، ج ۴۳، ص ۸ ▪️ این بحر نامتناهیِ علم در آیات الهی (چون ‌آیه ۱۰۹ سوره مبارکه کهف) به «کلمات حضرت ربّ» یا «علم غیرقابل إحصاء حضرت قرآن و معانی آن» تعبیر شده است؛ «قلْ لَوْ كانَ الْبَحْرُ ... إلی آخره، هَذَا عِلْمُ الْقُرْآنِ وَ مَعَانِیهِ». 📓 التفسير المنسوب إلى الإمام الحسن العسكري (عليه السلام)، ص ١١ و چنانچه در نصوص تصریح شده است اگر وجود مقدس حضرت «لیلة القدر» و «أمّ الکتاب» مولاتنا فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) نبودند، حضرت قرآن نازل نمی گشت؛ و «لَوْ رُفِعَتْ لَيْلَةُ الْقَدْرِ لَرُفِعَ الْقُرْآنُ». 📓 بحار الأنوار، ج‏٩۴، ص١٧؛ عوالم العلوم و المعارف والأحوال من الآيات و الأخبار و الأقوال (مستدرك سيدة النساء إلى الإمام الجواد، ج‏۱۱، قسم ۱، ص ۹۵. ادامه دارد......

شماره ۲ #ذوالحجة_الحرام #خطبه_مبارکه_مفاخره ا❁﷽❁ا «وَ لَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرى،‏ عِنْدَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهى‏»؛ بار ديگر نيز او را مشاهده كرد، نزد «سدرهًْ‌ المنتهى». (سوره مبارکه نجم، ‌آیه ۱۳ و ۱۴) ┅═۞⚜️ فرازی از خطبه مبارکه مفاخره ⚜️۞✧═┅ 📜 حضرت مادر، أم الائمة و الأبرار مولاتنا و سیدتنا فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) در فرازی از خطبه مبارکه مفاخره می فرمایند: ▪️ «أَنَا ابْنَةُ سِدْرَةِ الْمُنْتَهَى‏»؛ ▫️ من دختر سدرة المنتهی هستم. 📓 عوالم العلوم و المعارف والأحوال من الآيات و الأخبار و الأقوال (مستدرك سيدة النساء إلى الإمام الجواد، ج‏ ۱۱، قسم ۲، مولاتنا فاطمة سلام الله علیها)، ص ۲۶۲ ✍️ خطبه مبارکه مفاخره که فرازهای شریفۀ آن در مقام معرفیِ ذوات مقدس حضرات أب الائمة الطیبین الطاهرین مولانا امیرالمومنین علی (علیه السلام) و أمّ الأئمة و الأبرار مولاتنا و سیدتنا فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) به نورانیت، و ذکر مناقب و شئون انحصاری ایشان می باشد، در مصادر متقن شیعی ذکر شده است. 📔 از جملۀ این مصادر موسوعه «عوالم العلوم و المعارف والأحوال من الآيات و الأخبار و الأقوال» شيخ عبد الله بحرانى اصفهانى، شيخ محدّث ماهر، متتبّع جليل، متبحّر نبيل از فقها و محدّثان نام آور شيعه سده يازدهم و دوازدهم هجري مي باشد که جمله علماي رجال در آثار خويش به تبحر او در علم حديث و تتبع او در استخراج علوم آل محمد (عليهم السلام) تصريح كرده اند. و از آن جمله مي توان به دقت او در تبويب و نيز درج روايات بر اساس تاريخ صدور اشاره كرد كه كمك بزرگي به محققين در دريافت سير تاريخي مسائل مختلف بوده است. 📓 به عنوان نمونه مراجعه شود به: أعيان الشيعة، ج ۱، ص ۱۴۸؛ الذريعة إلى تصانيف الشيعة، ج ۱۵، ص ۳۵۶ ┅═۞⚜️ إبنة سدرة المنتهی ⚜️۞✧═┅ ✍️ حضرت أمّ الائمة و الأبرار مولاتنا الصدیقة الکبری (سلام الله علیها) در فرازی از این خطبه مبارکه، یکی از مناقب خویش را انتساب به «سدرة المنتهی» تعبیر فرموده اند. ▪️ سدرة المنتهی مقامی از مقامات قرب ذات است که دین به آن ختم می‌ شود؛ ▫️ «سِدْرَةِ الْمُنْتَهی أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِی السَّماءِ ... رسول الله (صلی الله علیه و آله) جَذْرُهَا وَ عَلِیٌّ (علیه السلام) ذِرْوُهَا وَ فَاطِمَهًْ (سلام الله علیها) فَرْعُهَا وَ الْأَئِمَّهًْ (علیهم السلام) أَغْصَانُهَا وَ شِیعَتُهُمْ أَوْرَاقُهَا ... و مَعْنَی الْمُنْتَهَی قَالَ: إِلَیْهَا وَ اللَّهِ انْتَهَی الدِّینُ مَنْ لَمْ یَکُنْ مِنَ الشَّجَرَهًْ فَلَیْسَ بِمُؤْمِنٍ وَ لَیْسَ لَنَا شِیعَهًْ». 📓 بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏ ۲۴، ص ۱۴۰ ▪️ اختصاص این مقام به حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی (صلی الله علیه و آله و سلم) اشاره به شریعت أتم و أکمل محمدی دارد، چرا که إکمال و إتمام دین واحد (إِنَّ الدّينَ عِندَ اللَّهِ الإِسلامُ) توسط آن حضرت با ابلاغ ولایت حضرت مولانا امیرالمومنین علی و اولادشان (سلام الله علیهم اجمعین) به خلق صورت گرفت؛ «اَلْیوْمَ أَکمَلْتُ لَکمْ دینَکمْ». ▪️ بنابراین «ابْنَةُ سِدْرَةِ الْمُنْتَهَى‏» یعنی وجود مقدس حضرت صدیقة کبری (سلام الله علیها) که خَيْرُ أَهْلِ الْأَرْضِ عُنْصُراً وَ شَرَفاً وَ كَرَماً می باشند، دختر آن رسول مکرّمی اند که دین به سبب او ختم گردید. ادامه دارد....

شماره ۴ #ذوالحجة_الحرام #خطبه_مبارکه_مفاخره ا❁﷽❁ا «قُلِ ادْعُوا اللَّهَ أَوِ ادْعُوا الرَّحْمَٰنَ أَيًّا مَا تَدْعُوا فَلَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَىٰ»؛ بگو که خواه خدا را به اسم اللّه یا به اسم رحمان بخوانید، به هر اسمی که بخوانید، نیکوترین اسماء همه مخصوص اوست. (سوره مبارکه اسراء، ‌آیه ۱۱۰) ┅═۞⚜️ معرفی خطبه مفاخره ⚜️۞✧═┅ ✍️ خطبه مبارکه مفاخره که فرازهای شریفۀ آن در مقام معرفیِ ذوات مقدس حضرات أب الائمة الطیبین الطاهرین مولانا امیرالمومنین علی (علیه السلام) و أمّ الأئمة و الأبرار مولاتنا و سیدتنا فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) به نورانیت، و ذکر مناقب و شئون انحصاری ایشان می باشد، در مصادر متقن شیعی ذکر شده است. 📔 از جملۀ این مصادر موسوعه «سَفینَةُ البِحار و مَدینَةُ الحِکَمِ و الآثار مَعَ تَطبیقِ النُُصوصِ الواردَة فیها عَلی بِحارِالأنوار» متعلق به محدث خبير و متتبع بصير، مورخ و خطيب بليغ حاج شيخ عباس قمي شاگرد برجسته محدث نوري از علماي شيعی قرن چهاردهم قمري می باشد که علما و رجالیون علاوه بر تصریح بر وثاقت و عدالت و ورع و زهدش، از او به عنوان نابغه حدیثی قرن حاضر یاد کرده اند. 📓 به عنوان نمونه مراجعه شود به: أعيان الشيعة، ج ۳ ، ص ۴۹۲ و ج ۷، ص ۴۲۵ ؛ الغدير، ج ۱ ، ص ۱۵ ┅═۞⚜️ الکلمة الحسنی ⚜️۞✧═┅ 📜 حضرت مادر، أم الائمة و الأبرار مولاتنا و سیدتنا فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) در فرازی از خطبه مبارکه مفاخره می فرمایند: ▪️ «أَنَا الْكَلِمَةُ الْحُسْنَى‏»؛ ▫️ من آن بهترین کلمۀ الهی هستم. 📓 الفضائل (لإبن شاذان القمي)، ص ۸۱ ✍️ در این فراز از خطبه مبارکه مفاخره به یکی از مناقب ذاتی حضرت مادر سیدتنا فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) با عنوان «الکلمة الحسنی» اشاره شده است. ▪️ معرفت به ذات اقدس الهی و ادای حق الطاعة به سبب کلمات و أسماء الله الحسنی یعنی ذوات مقدس اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) محقق می شود؛ ▫️ «... أَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ تَقَدَّسَ تُدْرَكُ مَعْرِفَتُهُ بِالصِّفَاتِ وَ الْأَسْمَاء ...» (۱) ▫️ «نَحْنُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى الَّتِي لَا يَقْبَلُ اللَّهُ مِنَ الْعِبَادِ عَمَلًا إِلَّا بِمَعْرِفَتِنَا» (۲)؛ ما اهل بیت (علیهم السلام) نیکوترین أسمای الهی هستیم که عمل عباد فقط با معرفت به ما پذیرفته می شود. 📓 (۱) التوحيد (للصدوق)، ص ۴۳۷؛ (۲) بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏۲۵، ص ۴ ▪️ در این میان، وجود مقدس حضرت مادر که مکنّی به «أمّ أسماء» نیز می باشند (۱)، بهترین کلمۀ الهی هستند که معرفة الله به سبب وجود مقدسشان صورت می گیرد؛ «و إنّما هيَ الصِّدِّيقَةُ الْكُبْرَى وَ عَلَى مَعْرِفَتِهَا دَارَتِ الْقُرُونُ الْأُولَى» (۲). 📓 (۱) بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏۴۳، ص ۸؛ عوالم العلوم، ج‏۱۱، ص‏ ۹۰؛ (۲) بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏۴۳، ص ۱۰۵. ادامه دارد..... 🍃🍂@mohtavqyetablighJameaAlZahra🍂🍃🍂

شماره ۵ #ذوالحجة_الحرام #خطبه_مبارکه_مفاخره ا❁﷽❁ا «هوَ الَّذي أَنْزَلَ عَلَيْكَ الْكِتابَ مِنْهُ آياتٌ مُحْكَماتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتابِ وَ أُخَرُ مُتَشابِهاتٌ فَأَمَّا الَّذينَ في‏ قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ ما تَشابَهَ مِنْهُ ابْتِغاءَ الْفِتْنَةِ وَ ابْتِغاءَ تَأْويلِهِ وَ ما يَعْلَمُ تَأْويلَهُ إِلاَّ اللَّهُ وَ الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنا وَ ما يَذَّكَّرُ إِلاَّ أُولُوا الْأَلْبابِ». (سوره مبارکه آل عمران، ‌آیه ۷) ┅═۞⚜️ معرفی خطبه مفاخره ⚜️۞✧═┅ ✍️ خطبه مبارکه مفاخره که فرازهای شریفۀ آن در مقام معرفیِ ذوات مقدس حضرات أب الائمة الطیبین الطاهرین مولانا امیرالمومنین علی (علیه السلام) و أمّ الأئمة و الأبرار مولاتنا و سیدتنا فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) به نورانیت، و ذکر مناقب و شئون انحصاری ایشان می باشد، در مصادر متقن شیعی ذکر شده است. 📔 از جملۀ این مصادر «مستدرك سفینة البحار» متعلق به فقيه متبحر بصير، عالم زاهد، محدث فاضل و متتبع، از نوادر روزگار در شناخت حديث و رجال و فهم معاريض كلام و ألحان قول معصومين (عليهم السلام) شيخ علي نمازي شاهرودي می باشد. مستدرك در ده جلد و در طي سي سال زحمات بي وقفه در كمال دقت و تبحر علمي و رجالي تاليف شده است. در بيان ارزش اين اثر همين كفايت مي كند كه حافظ كل حضرت قرآن، براي نگارش اين كتاب سه مرتبه دوره كامل بحارالانوار را جهت استدراك احاديث سفينة البحار و دو مرتبه جهت استدراك رجال حديث، مورد مطالعه قرار داد. 📓 به عنوان نمونه مراجعه شود به: أعيان الشيعة، ج ۳، ص ۴۹۲ و ج ۷، ص ۴۲۵ ؛ الغدير، ج ۱، ص ۱۵ ┅═۞⚜️ صاحبة التأویل ⚜️۞✧═┅ 📜 حضرت مادر، أم الائمة و الأبرار مولاتنا و سیدتنا فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) در فرازی از خطبه مبارکه مفاخره می فرمایند: ▪️ «و أَنَا صَاحِبَةُ التَّأْوِيل‌‏»؛ ▫️ من صاحب تأویل کتاب هستم. 📓 الفضائل (لإبن شاذان القمي)، ص ۸۱ ✍️ یکی دیگر از مناقب حضرت سیدة نساء العالمین که در این فراز از خطبه مبارکه مفاخره بدان اشاره شده است، عنوان «صاحبة التأویل» است. ➖ صاحب شیء به مالک آن تعبیر شده که مملوک یا شیء متصرّف را به اراده و شاء خویش مدیریت می کند. 📓 التحقيق في كلمات القرآن الكريم، ج‏ ۶، ص ۱۹۱ ➖ تأویل نیز علم به بطون و حقایق حضرت قرآن می باشد. ▪️ کتاب الله، حضرت قرآن، تبیان کلّ شیء می باشد که آیاتش دارای ظاهر و باطنی است؛ ظاهر آن همان تنزیل آیات است، اما باطن آیات، تأویل آنها می باشد که همچون جریان خورشید و ماه، علی الدوام ساری و جاری می باشد؛ «ظهْرُهُ تَنْزِيلُهُ وَ بَطْنُهُ تَأْوِيلُهُ مِنْهُ مَا قَدْ مَضَى وَ مِنْهُ مَا لَمْ يَكُنْ يَجْرِي كَمَا يَجْرِي الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ». 📓 بصائر الدرجات في فضائل آل محمد (سلام الله علیهم أجمعین)، ج۱، ص۱۹۶ ▪️ علم به تأویل آیات حضرت قرآن و تأویل کلّ شیء إلی یوم القیامة در مطلق معنا نزد حضرات الراسخون فی العلم ائمه اطهار (علیهم السلام) محفوظ می باشد؛ «نَحْنُ‏ الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ‏ وَ نَحْنُ نَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ». 📓 همان، ج ۱، ص۲۰۴ ▪️ در میان آن ذوات مقدسه، حضرت أم الأئمة و حجة الله علی الحجج مولاتنا فاطمة الزهراء (علیها السلام) ملقّب به «صاحبة التأویل» می باشند. بنابراین نه تنها تأویل کلّ شیء نزدشان محفوظ می باشد، بلکه تأویل کلّ شیء مملوک حضرتشان بوده و از ساحت مقدس «اُمّ الکتاب» نشأت گرفته است و این همان علت بیان حضرت أصدق الصادقین (علیه السلام) است که: «لَوْ رُفِعَتْ لَيْلَةُ الْقَدْرِ (أی فاطمة) لَرُفِعَ الْقُرْآنُ». 📓 الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏ ۴، ص ۱۵۸. ادامه دارد....

شماره۶ #ذوالحجة_الحرام #خطبه_مبارکه_مفاخره ا❁﷽❁ا «وَ لَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضَى»؛ و به زودى پروردگارت [مقام شفاعت امت در روز قیامت را] به تو عطا مى ‏كند تا راضى شوى. (سوره مبارکه ضحی، آیه ۵) ┅═۞⚜️ معرفی خطبه مفاخره ⚜️۞✧═┅ ✍️ خطبه مبارکه مفاخره که فرازهای شریفۀ آن در مقام معرفیِ ذوات مقدس حضرات أب الائمة الطیبین الطاهرین مولانا امیرالمومنین علی (علیه السلام) و أمّ الأئمة و الأبرار مولاتنا و سیدتنا فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) به نورانیت، و ذکر مناقب و شئون انحصاری ایشان می باشد، در مصادر متقن شیعی ذکر شده است. 📔 از جملۀ این مصادر «حلیة الأبرار» متعلق به سید هاشم بحرانی مشهور به علامه بحرانی، زعیم فقهی و مرجع ديني اهالي بحرين، صاحب كتاب تفسيري البرهان في تفسير القرآن، استاد علامه حرّ عاملی صاحب وسائل الشیعة می باشد. رجالیون ضمن تصریح به تتبع و دقت او در ذكر أحاديث، به این مطلب اشاره نمودند که وی در پي پژوهش اخبار و احاديثي بود كه بجز دانشمند بزرگ شيعه علامه مجلسي هيچ كس ديگر به سراغ آنها نرفته بود. 📓 به عنوان نمونه مراجعه شود به: اعيان الشيعه، ج ١٠، ص ٢٤٩؛ دائرةالمعارف تشيع، ج ٣، ص ١٠٦ و ١٠٧ ┅═۞⚜️ الشَّفِيعُ الْمُشَفَّعُ ⚜️۞✧═┅ 📜 حضرت مادر، أم الائمة و الأبرار مولاتنا و سیدتنا فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) در فرازی از خطبه مبارکه مفاخره می فرمایند: ▪️ «أَنَا الشَّفِيعُ الْمُشَفَّعُ‏»؛ ▫️ من آن شفاعت کننده ای هستم که شفاعتش پذیرفته می شود. 📓 الفضائل (لإبن شاذان القمي)، ص ۸۱ ✍️ یکی از فضایل ذاتی حضرت سیدة نساء العالمین که در این فراز از خطبه مبارکه مفاخره بدان اشاره شده، «شفاعت» است. ▪️ همانطور که در کریمه ٨٧ سوره مریم تصریح شده، شفاعت، تجلی رحمت ذات اقدس الهی است؛ «لا يَمْلِكُونَ الشَّفاعَةَ إِلاَّ مَنِ اتَّخَذَ عِنْدَ الرَّحْمنِ عَهْدا». ▪️ وجود مقدس حضرت مولاتنا و سیدتنا فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) مظهر مطلق رحمانیتِ مقامِ ربّ العالمینی و لذا «شفیعه کبرای صحرای محشر» می باشند. آن وجود مقدسی که هر کس به دامان مهر و محبت مادریشان هر چند به نخ باریکی از چادر حضرت مادر متوسل شوند، مشمول شفاعت قرار می گیرند. 👈 آنچنانکه شأن نزول آیه ۵ سوره مبارکه ضحی به این مقام حضرتشان اختصاص یافته است. 📓 مناقب آل أبی طالب، ابن شهر آشوب، ج۳، ص۱۲۰ 👈 و نیز در مستندات دیگر بر عظمت این مقام چنین اشاره شده است: ▫️ «فيَقُولُ اللَّهُ تَعَالَى يَا أَهْلَ الْجَمْعِ طَأْطِئُوا الرُّءُوسَ وَ غُضُّوا الْأَبْصَارَ فَإِنَّ هَذِهِ فَاطِمَةُ تَسِيرُ إِلَى الْجَنَّةِ ... فتَقُولُ يَا رَبِّ أَحْبَبْتُ أَنْ يُعْرَفَ قَدْرِي فِي مِثْلِ هَذَا الْيَوْمِ ... فيَقُولُ اللَّهُ يَا بِنْتَ حَبِيبِي ارْجِعِي فَانْظُرِي مَنْ كَانَ فِي قَلْبِهِ حُبٌّ لَكِ أَوْ لِأَحَدٍ مِنْ ذُرِّيَّتِكِ خُذِي بِيَدِهِ فَأَدْخِلِيهِ الْجَنَّةَ. وَ اللَّهِ إِنَّهَا ذَلِكَ الْيَوْمَ لَتَلْتَقِطُ شِيعَتَهَا وَ مُحِبِّيهَا كَمَا يَلْتَقِطُ الطَّيْرُ الْحَبَّ الْجَيِّدَ مِنَ الْحَبِّ الرَّدِيِّ فَإِذَا صَارَ شِيعَتُهَا مَعَهَا عِنْدَ بَابِ الْجَنَّةِ يُلْقِي اللَّهُ فِي قُلُوبِهِمْ أَنْ يَلْتَفِتُوا فَإِذَا الْتَفَتُوا يَقُولُ [فَيَقُولُ‏] اللَّهُ يَا أَحِبَّائِي مَا الْتِفَاتُكُمْ وَ قَدْ شَفَعَتْ فِيكُمْ فَاطِمَةُ بِنْتُ حَبِيبِي فَيَقُولُونَ يَا رَبِّ أَحْبَبْنَا أَنْ يُعْرَفَ قَدْرُنَا فِي مِثْلِ هَذَا الْيَوْمِ فَيَقُولُ اللَّهُ يَا أَحِبَّائِي ارْجِعُوا وَ انْظُرُوا مَنْ أَحَبَّكُمْ لِحُبِّ فَاطِمَةَ انْظُرُوا مَنْ أَطْعَمَكُمْ لِحُبِّ فَاطِمَةَ انْظُرُوا مَنْ كَسَاكُمْ لِحُبِّ فَاطِمَةَ انْظُرُوا مَنْ سَقَاكُمْ شَرْبَةً فِي حُبِّ فَاطِمَةَ انْظُرُوا مَنْ رَدَّ عَنْكُمْ غِيبَةً فِي حُبِّ فَاطِمَةَ خُذُوا بِيَدِهِ وَ أَدْخِلُوهُ الْجَنَّةَ». 📓 بحار الأنوار، ج۴۳، ص۶۴ ▫️ «... فإِذَا دَخَلَتِ الْجَنَّةَ بَقِيَ مِرْطُهَا مَمْدُوداً عَلَى الصِّرَاطِ طَرَفٌ مِنْهُ بِيَدِهَا وَ هِيَ فِي الْجَنَّةِ وَ طَرَفٌ فِي عَرَصَاتِ الْقِيَامَةِ. فيُنَادِي مُنَادِي رَبِّنَا يَا أَيُّهَا الْمُحِبُّونَ لِفَاطِمَةَ تَعَلَّقُوا بِأَهْدَابِ‏ مِرْطِ فَاطِمَةَ سَيِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ فَلَا يَبْقَى مُحِبٌّ لِفَاطِمَةَ إِلَّا تَعَلَّقَ بِهُدْبَةٍ مِنْ أَهْدَابِ مِرْطِهَا حَتَّى يَتَعَلَّقَ بِهَا أَكْثَرُ مِنْ أَلْفِ فِئَامٍ وَ أَلْفِ فِئَامٍ. قَالُوا وَ كَمْ فِئَامٌ وَاحِدٌ؟ قَالَ أَلْفُ أَلْفٍ يُنْجَوْنَ بِهَا مِنَ النَّارِ». 📓 التفسير المنسوب إلى الإمام الحسن العسكري عليه السلام، ص ۴۳۳ و ۴۳۴. ادامه دارد....

شماره۷ #ذوالحجة_الحرام #خطبه_مبارکه_مفاخره ا❁﷽❁ا «قُلْ يا عِبادِيَ الَّذينَ أَسْرَفُوا عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَميعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحيم‏». (سوره مبارکه زمر، آیه ۵۳) ┅═۞⚜️ معرفی خطبه مفاخره ⚜️۞✧═┅ ✍️ خطبه مبارکه مفاخره که فرازهای شریفۀ آن در مقام معرفیِ ذوات مقدس حضرات أب الائمة الطیبین الطاهرین مولانا امیرالمومنین علی (علیه السلام) و أمّ الأئمة و الأبرار مولاتنا و سیدتنا فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) به نورانیت، و ذکر مناقب و شئون انحصاری ایشان می باشد، در مصادر متقن شیعی ذکر شده است. 📔یکی از مصادر خطبه مبارکه مفاخره کتاب «جنة العاصمة» متعلق به علامه سيد محمّدحسن طباطبایي ميرجهاني، از خواص آيت الله سيد ابوالحسن اصفهاني می باشد. ایشان حافظ و حامل كلام الله و كلام تراجم وحي الله بود و بصيرتي كامل در بيان احاديث، فضايل و ولايت حضرات ائمه معصومین (عليهم السّلام) واحیای تراث شیعه داشت. اكثر اجازات آيت الله اصفهاني با خط علامه ميرجهاني صادر مي شد و خود ايشان از علماي نجف بيش از يكصد اجازه فقهي و روايي داشت. 📓 به عنوان نمونه مراجعه شود به: جنة العاصمة، ص ٦ و ٧؛ گنجينه دانشمندان، ج۲، ص ۴ ┅═۞⚜️ مَنْ يَغْفِرُ اللَّهُ بِهِ الذُّنُوب‏ ⚜️۞✧═┅ 📜 حضرت مادر، أم الائمة و الأبرار مولاتنا و سیدتنا فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) در فرازی از خطبه مبارکه مفاخره می فرمایند: ▪️ «أَنَا مَنْ يَغْفِرُ اللَّهُ بِهِ الذُّنُوب‌‏»؛ ▫️ من آنم که خداوند تبارک و تعالی به سبب او گناهان را می بخشد. 📓 الفضائل (لإبن شاذان القمي)، ص ۸۱ ✍️ یکی از مناقب حضرت شفیع مشفّع فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) که در این فراز از خطبه مبارکه مفاخره بدان اشاره شده و مرتبط با مقام عظمای شفاعت حضرتشان می باشد، «بخشش گناهان» به سبب وجود مبارک آن خاتون یوم القیامة است. چنانچه در بسیاری از نصوص بر این مهم تصریح شده است: ▪️ مانند: سوره مبارکه زمر، آیه ۵۳ که شأن نزول آن به شیعیان فرزندان آن حضرت (علیها السلام) اختصاص داده شده است؛ «فِي شِيعَةِ وُلْدِ فَاطِمَةَ (سلام الله علیها) أَنْزَلَ اللَّهُ هَذِهِ الْآيَةَ خَاصَّة». 📓 تفسير القمي، ج ‏۲، ص ۲۵۰ ▪️ یکی از وجوه تسمیۀ آن حضرت به کلمة الله الحسنی «فاطمه»، نجات شیعیان و ذراری شان از آتش جهنم بوده است: ▫️ «سُمِّيَتْ فَاطِمَةَ، لِأَنَّ اَللَّهَ فَطَمَهَا وَ ذُرِّيَّتَهَا (وَ شِيعَتُهَا) مِنَ اَلنَّارِ»؛ دخترم فاطمه (سلام الله علیها) ناميده شده، زيرا خداوند تعالى او و ذرّيّه‌ اش را از آتش جهنّم نجات بخشيده است. 📓 بحار الأنوار، ج ۴۳، ص ۱۵ و ۱۸ ▫️ «... قالت مولاتنا فاطمة: الَهِي وَ سَيِّدِي! سَمَّيْتَنِي فَاطِمَةَ وَ فَطَمْتَ بِي مَنْ تَوَلاَّنِي وَ تَوَلَّى ذُرِّيَّتِي مِنَ اَلنَّارِ وَ وَعْدُكَ اَلْحَقُّ وَ أَنْتَ لاٰ تُخْلِفُ اَلْمِيعٰادَ. فَيَقُولُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ: صَدَقْتِ يَا فَاطِمَةُ! إِنِّي سَمَّيْتُكِ فَاطِمَةَ وَ فَطَمْتُ بِكِ مَنْ أَحَبَّكِ وَ تَوَلاَّكِ وَ أَحَبَّ ذُرِّيَّتَكِ وَ تَوَلاَّهُمْ مِنَ اَلنَّارِ وَ وَعْدِيَ اَلْحَقُّ وَ أَنَا لاَ أُخْلِفُ اَلْمِيعَادَ ...»؛ پروردگار من! اى آقاى من! مرا فاطمه (عليها السلام) ناميدى و وعده دادى كه به وسيلۀ من، هر كس را كه شيعۀ من و فرزندانم باشد از آتش نجات دهى، وعدۀ تو حق است و تخلّف نمى‌ پذيرد. سپس خداوند عزّ و جلّ‌ مى‌فرمايد: راست مى ‌گويى اى فاطمه (عليها السلام)! من تو را فاطمه (عليها السلام) ناميدم و كسى را كه تو را و فرزندانت را دوست داشته و شيعۀ شما باشد از آتش نجات مى ‌دهم و وعدۀ من حق است و خلف وعده نخواهم كرد. 📓 كشف الغمة، ج ۱، ص ۴۶۳ ▪️ لذا طبق وعده لایتخلف الهی، آن وجود مقدسی که خداوند متعال به سبب او از گناهان بندگانش می گذرد، آنان را از آتش جهنم رهایی می بخشد، و با توسل به اسم اعظمش توبۀ انبیائش را می پذیرد، حضرت مادر سیدتنا و مولاتنا فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) می باشند، چنانچه در فرازهای دیگر از این خطبه مبارکه آمده است که آن حضرت فرمودند: ➖ و «أَنَا يُعْتِقُ اللَّهُ مَنْ أَحَبَّنِي مِنَ النِّيرَانِ»؛ من آنم که خداوند متعال محبینم را از آتش جهنم می رهاند. ➖ «أَنَا بِي قَبِلَ اللَّهُ تَوْبَتَهُ [آدم]»؛ من کسی هستم که خداوند عزوجل توبه حضرت آدم (علیه السلام) را به سبب من قبول کرد و پذیرفت. ادامه دارد....

شماره ۸ #ذوالحجة_الحرام #خطبه_مبارکه_مفاخره ا❁﷽❁ا «قُلْ يا عِبادِيَ الَّذينَ أَسْرَفُوا عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَميعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحيم‏». (سوره مبارکه زمر، آیه ۵۳) ┅═۞⚜️ معرفی خطبه مفاخره ⚜️۞✧═┅ ✍️ خطبه مبارکه مفاخره که فرازهای شریفۀ آن در مقام معرفیِ ذوات مقدس حضرات أب الائمة الطیبین الطاهرین مولانا امیرالمومنین علی (علیه السلام) و أمّ الأئمة و الأبرار مولاتنا و سیدتنا فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) به نورانیت، و ذکر مناقب و شئون انحصاری ایشان می باشد، در مصادر متقن شیعی ذکر شده است. 📔یکی از مصادر خطبه مبارکه مفاخره کتاب «جنة العاصمة» متعلق به علامه سيد محمّدحسن طباطبایي ميرجهاني، از خواص آيت الله سيد ابوالحسن اصفهاني می باشد. ایشان حافظ و حامل كلام الله و كلام تراجم وحي الله بود و بصيرتي كامل در بيان احاديث، فضايل و ولايت حضرات ائمه معصومین (عليهم السّلام) واحیای تراث شیعه داشت. اكثر اجازات آيت الله اصفهاني با خط علامه ميرجهاني صادر مي شد و خود ايشان از علماي نجف بيش از يكصد اجازه فقهي و روايي داشت. 📓 به عنوان نمونه مراجعه شود به: جنة العاصمة، ص ٦ و ٧؛ گنجينه دانشمندان، ج۲، ص ۴ ┅═۞⚜️ مَنْ يَغْفِرُ اللَّهُ بِهِ الذُّنُوب‏ ⚜️۞✧═┅ 📜 حضرت مادر، أم الائمة و الأبرار مولاتنا و سیدتنا فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) در فرازی از خطبه مبارکه مفاخره می فرمایند: ▪️ «أَنَا مَنْ يَغْفِرُ اللَّهُ بِهِ الذُّنُوب‌‏»؛ ▫️ من آنم که خداوند تبارک و تعالی به سبب او گناهان را می بخشد. 📓 الفضائل (لإبن شاذان القمي)، ص ۸۱ ✍️ یکی از مناقب حضرت شفیع مشفّع فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) که در این فراز از خطبه مبارکه مفاخره بدان اشاره شده و مرتبط با مقام عظمای شفاعت حضرتشان می باشد، «بخشش گناهان» به سبب وجود مبارک آن خاتون یوم القیامة است. چنانچه در بسیاری از نصوص بر این مهم تصریح شده است: ▪️ مانند: سوره مبارکه زمر، آیه ۵۳ که شأن نزول آن به شیعیان فرزندان آن حضرت (علیها السلام) اختصاص داده شده است؛ «فِي شِيعَةِ وُلْدِ فَاطِمَةَ (سلام الله علیها) أَنْزَلَ اللَّهُ هَذِهِ الْآيَةَ خَاصَّة». 📓 تفسير القمي، ج ‏۲، ص ۲۵۰ ▪️ یکی از وجوه تسمیۀ آن حضرت به کلمة الله الحسنی «فاطمه»، نجات شیعیان و ذراری شان از آتش جهنم بوده است: ▫️ «سُمِّيَتْ فَاطِمَةَ، لِأَنَّ اَللَّهَ فَطَمَهَا وَ ذُرِّيَّتَهَا (وَ شِيعَتُهَا) مِنَ اَلنَّارِ»؛ دخترم فاطمه (سلام الله علیها) ناميده شده، زيرا خداوند تعالى او و ذرّيّه‌ اش را از آتش جهنّم نجات بخشيده است. 📓 بحار الأنوار، ج ۴۳، ص ۱۵ و ۱۸ ▫️ «... قالت مولاتنا فاطمة: الَهِي وَ سَيِّدِي! سَمَّيْتَنِي فَاطِمَةَ وَ فَطَمْتَ بِي مَنْ تَوَلاَّنِي وَ تَوَلَّى ذُرِّيَّتِي مِنَ اَلنَّارِ وَ وَعْدُكَ اَلْحَقُّ وَ أَنْتَ لاٰ تُخْلِفُ اَلْمِيعٰادَ. فَيَقُولُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ: صَدَقْتِ يَا فَاطِمَةُ! إِنِّي سَمَّيْتُكِ فَاطِمَةَ وَ فَطَمْتُ بِكِ مَنْ أَحَبَّكِ وَ تَوَلاَّكِ وَ أَحَبَّ ذُرِّيَّتَكِ وَ تَوَلاَّهُمْ مِنَ اَلنَّارِ وَ وَعْدِيَ اَلْحَقُّ وَ أَنَا لاَ أُخْلِفُ اَلْمِيعَادَ ...»؛ پروردگار من! اى آقاى من! مرا فاطمه (عليها السلام) ناميدى و وعده دادى كه به وسيلۀ من، هر كس را كه شيعۀ من و فرزندانم باشد از آتش نجات دهى، وعدۀ تو حق است و تخلّف نمى‌ پذيرد. سپس خداوند عزّ و جلّ‌ مى‌فرمايد: راست مى ‌گويى اى فاطمه (عليها السلام)! من تو را فاطمه (عليها السلام) ناميدم و كسى را كه تو را و فرزندانت را دوست داشته و شيعۀ شما باشد از آتش نجات مى ‌دهم و وعدۀ من حق است و خلف وعده نخواهم كرد. 📓 كشف الغمة، ج ۱، ص ۴۶۳ ▪️ لذا طبق وعده لایتخلف الهی، آن وجود مقدسی که خداوند متعال به سبب او از گناهان بندگانش می گذرد، آنان را از آتش جهنم رهایی می بخشد، و با توسل به اسم اعظمش توبۀ انبیائش را می پذیرد، حضرت مادر سیدتنا و مولاتنا فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) می باشند، چنانچه در فرازهای دیگر از این خطبه مبارکه آمده است که آن حضرت فرمودند: ➖ و «أَنَا يُعْتِقُ اللَّهُ مَنْ أَحَبَّنِي مِنَ النِّيرَانِ»؛ من آنم که خداوند متعال محبینم را از آتش جهنم می رهاند. ➖ «أَنَا بِي قَبِلَ اللَّهُ تَوْبَتَهُ [آدم]»؛ من کسی هستم که خداوند عزوجل توبه حضرت آدم (علیه السلام) را به سبب من قبول کرد و پذیرفت. ادامه دارد....

شماره ۱۰ #ذوالحجة_الحرام #خطبه_مبارکه_مفاخره ا❁﷽❁ا «الطُّورِ، وَ كِتابٍ مَسْطُورٍ،‏ فِي رَقٍّ مَنْشُورٍ». (سوره طور، آیات ۱ تا ۳) ┅═۞⚜️ معرفی خطبه مفاخره ⚜️۞✧═┅ ✍️ یکی از مصادر خطبه مبارکه مفاخره که در مقام ذکر فضایل و مناقب ذاتی و انحصاری حضرات معصومین امیرالمومنین و مولاتنا فاطمة الزهراء (علیهما السلام) می باشد، کتاب «مناقب آل أبی طالب علیهم السلام» اثر إبن شهر آشوب، فقيه، محدث و عالم بزرگ شيعه در اواخر قرن پنجم و اوايل قرن ششم هجري است. رجالیون او را با اوصافی چون فخر شيعه، حافظ کلام الله، احياء كننده آثار مناقب و فضائل اهل بیت (علیهم السلام) و مقدّم در علم قرآن، اصول، حدیث، لغت و نحو بر علمای دیگر مدح کرده اند. 📓 به عنوان نمونه مراجعه شود به: مستدرك الوسائل، ج ۵، ص ۳۱۰؛ تأسيس الشيعة، ص ۲۷ ┅═۞⚜️ کتاب مسطور‏ ⚜️۞✧═┅ 📜 حضرت مادر، أم الائمة و الأبرار مولاتنا و سیدتنا فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) در فرازی از خطبه مبارکه مفاخره می فرمایند: ▪️ «أَنَا الْكِتَابُ الْمَسْطُورُ‏»؛ ▫️ من کتاب مسطور (نوشته شده) هستم. 📓 الفضائل (لإبن شاذان القمي)، ص ۸۱ ✍️ یکی از دلالات کتاب مسطور، «مصحف» حضرت أم الکتاب مولاتنا فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) است. مصحفی که در لسان مبارک حضرات الراسخون فی العلم ائمه اطهار (علیهم السلام) چنین توصیف شده است: ▪️ مصحف، وحی الهی با تشریفات خاص این مصحف شریف وحی خداوند متعال با تشریفات خاص بر آن حضرت (سلام الله علیها) پس از شهادت حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی (صلی الله علیه و آله وسلم) جهت تسلّی خاطر ایشان بود؛ «إِنَّمَا هُوَ شَيْ‏ءٌ أَمْلَاهُ اللَّهُ عَلَيْهَا وَ أَوْحَى إِلَيْهَا» «فَلَمَّا أَرَادَ اللَّهُ (عَزَّ وَ جَلَّ) أَنْ يُنْزِلَهُ عَلَيْهَا، أَمَرَ جَبْرَئِيلَ وَ مِيكَائِيلَ وَ إِسْرَافِيلَ أَنْ يَحْمِلُوا الْمُصْحَفَ فَيَنْزِلُوا بِهِ عَلَيْهَا ...» 📓 بحار الأنوار، ج۲۶، ص۳۹؛ دلائل الإمامة (ط - الحديثة)، ص ۱۰۶ ▪️ مفاد مصحف شریف ➖ علم به این مصحف نورانی نزد اهل بیت (علیهم السلام) محصور است و خلق از درک آن عاجزند. از اینرو از جمله علائم امامت امام هر زمان می باشد؛ «إنَّ عِنْدَنَا لَمُصْحَفَ فَاطِمَةَ وَ مَا يُدْرِيهِمْ مَا مُصْحَفُ فَاطِمَةَ» 📓 بحار الأنوار، ج۲۶، ص۳۹ ➖ این مصحف شریف سه برابر حضرت قرآن است، اما محتوایش هیچ شباهتی به آن ندارد؛ «فِيهِ مِثْلُ قُرْآنِكُمْ هَذَا ثَلَاثَ مَرَّاتٍ وَ اللَّهِ مَا فِيهِ مِنْ قُرْآنِكُمْ حَرْفٌ وَاحِدٌ» 📓 همان ➖ این مصحف نورانی مشتمل بر جمیع وصایای حضرت أم الکتاب بر فرزندانشان است؛ «وَ لْيُخْرِجُوا مُصْحَفَ فَاطِمَةَ فَإِنَّ فِيهِ وَصِيَّةَ فَاطِمَة» 📓 الكافي (ط - الإسلامية)، ج۱، ص ۲۴۱ ➖ در آن دانش آنچه واقع شده و حادث خواهد شد و هر آنچه که بشر به آن محتاجند، موجود است. از آن جمله: اسامی وعدد جمیع انبیای الهی و اوصیای آنها، ملائکه و اوصافشان، مومنین و مومنات، مصدقین دعوت های الهی و مکذبین و ... «فِيهِ خَبَرُ مَا كَانَ، وَ خَبَرُ مَا يَكُونُ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ، وَ فِيهِ خَبَرُ سَمَاءٍ سَمَاءٍ، وَ عَدَدُ مَا فِي سَمَاءٍ سَمَاءٍ مِنَ الْمَلَائِكَةِ، وَ غَيْرُ ذَلِكَ ...» «فِيهِ مَا يَحْتَاجُ النَّاسُ إِلَيْنَا وَ لَا نَحْتَاجُ إِلَى أَحَدٍ...» 📓 دلائل الإمامة (ط - الحديثة)، ص ۱۰۵؛ الكافي (ط - الإسلامية)، ج۱، ص ۲۴۰ ▪️ کتاب حیّ مصحف فاطمی کتابی حیّ است، آنچنانکه منقول است که امام معصوم با آن سخن می فرمود؛ «إِنِّي نَظَرْتُ فِي مُصْحَفِ فَاطِمَةَ فَأَسْأَلُ فَلَمْ أَجِدْ لِبَنِي فُلَانٍ فِيهَا إِلَّا كَغُبَارِ النَّعْل‏». 📓 عوالم العلوم و المعارف والأحوال من الآيات و الأخبار و الأقوال (مستدرك سيدة النساء إلى الإمام الجواد، ج‏۱۱، قسم۲، ص ۸۴۱ ▪️ درّ عالم امر ورق های مصحف از درّ سفیدیست که به آن «کن فکان» گفته می شود؛ «وَرَقُهُ مِنْ دُرٍّ أَبْيَضَ قِيلَ لَهُ: (كُنْ) فَكَانَ». 📓 دلائل الإمامة (ط - الحديثة)، ص ۱۰۵ ▪️ مفروضة الطاعة پس از نزول دفعی مصحف، حضرت صدیقه کبری (سلام الله علیها) آن را از طلوع فجر تا زوال شمس قرائت فرمودند و این قرائت به معنای تصدیق محتوای مصحف از جانب آن خاتون یوم القیامة بود. لازمۀ تصدیق مفاد مصحف شریف، اطاعت همۀ مخلوقات از ساحت مقدس آن حضرت بود، لذا امام باقر (علیه السلام) پس از اشاره به بحث نزول دفعی مصحف و قرائت آن از جانب حضرتشان، به مفروضة الطاعة بودن آن حضرت تصریح فرمودند: «... وَ لَقَدْ كَانَتْ (صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهَا) طَاعَتُهَا مَفْرُوضَةً عَلَى جَمِيعِ مَنْ خَلَقَ اللَّهُ مِنَ الْجِنِّ، وَ الْإِنْسِ، وَ الطَّيْرِ، وَ الْبَهَائِمِ، وَ الْأَنْبِيَاءِ، وَ الْمَلَائِكَةِ». 📓 دلائل الإمامة (ط - الحديثة)، ص ۱۰۶.

شماره۱۱ #ذوالحجة_الحرام #خطبه_مبارکه_مفاخره ا❁﷽❁ا «أ لَمْ تَرَ كَيْفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً كَلِمَةً طَيِّبَةً كَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِي السَّماءِ، تُؤْتي‏ أُكُلَها كُلَّ حينٍ بِإِذْنِ رَبِّها وَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثالَ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ» (سوره مبارکه ابراهیم، آیات ۲۴ و ۲۵ ) ┅═۞⚜️ فرازی از خطبه مفاخره ⚜️۞✧═┅ 📜 حضرت مادر، أم الائمة و الأبرار مولاتنا و سیدتنا فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) در فرازی از خطبه مبارکه مفاخره می فرمایند: ▪️ «أَنَا الشَّجَرَةُ الَّتِي تُخْرِجُ (تَأتي‏) أُكُلَهَا أَعْنِي الْحَسَنَ وَ الْحُسَيْنَ‏»؛ ▫️ من حقیقت آن درخت شناخته شده (شَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ) هستم که میوه هایش امام حسن و امام حسین (علیهما السلام) می باشند. 📓 الفضائل (لإبن شاذان القمي)، ص ۸۱؛ جنة العاصمة، ص ۱۴۲ ┅═۞⚜️ شرح فراز ⚜️۞✧═┅ ✍️ خداوند متعال در سوره مبارکه ابراهیم، آیه ۲۴ کلمه طیبه را به شجره طیبه تشبیه فرموده است. مراد از شجر معروفی که در این فراز از خطبۀ جلیله به عنوان یکی از مناقب حضرت صدیقه طاهره (سلام الله علیها) مورد اشاره قرار گرفته، همان شجرۀ طیبۀ محمد و آل محمد (علیهم السلام) است که حضرتشان أصل و عنصر آن می باشند و فرزندانشان، ثمار (میوه های) آن می باشند؛ «... عُنْصُرُ الشَّجَرَةِ فَاطِمَةُ (سلام الله علیها) ... وَ ثَمَرُهَا الْأَئِمَّة وَ وَرَقُ الشَّجَرَةِ الشِّيعَةُ». 📓 بصائر الدرجات فی فضائل آل محمد، ص ۷۹ و ۵۹ به این معنا که حسب و نسب محمدی (صلی الله علیه و آله و سلم) از حضرت کوثر أم الائمة و الأبرار (علیها السلام) که عنصر شجره محمدی هستند، به کثرت رسیده است و به همین سبب فرزندان آن حضرت و شیعیانشان را به «بنی فاطمة» اطلاق نمودند؛ «كُلُّ حَسَبٍ وَ نَسَبٍ فَمُنْقَطِعٌ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مَا خَلَا حَسَبِي وَ نَسَبِي وَ كُلُّ بَنِي أُنْثَى عَصَبَتُهُمْ لِأَبِيهِمْ، مَا خَلَا " بَنِي فَاطِمَةَ " فَإِنِّي أَنَا أَبُوهُمْ وَ أَنَا عَصَبَتُهُمْ». 📓 بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج ‏۲۵، ص ۲۴۶. ادامه دارد......

شماره ۱۲ #ذوالحجة_الحرام #خطبه_مبارکه_مفاخره ا❁﷽❁ا ┅═۞⚜️ فرازی از خطبه مفاخره ⚜️۞✧═┅ 📜 حضرت مادر، أم الائمة و الأبرار مولاتنا و سیدتنا فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) در فرازی از خطبه مبارکه مفاخره می فرمایند: ▪️ «أَنَا ابْنَةُ سَيِّدِ الْعَالَمِ‏»؛ ▫️ من دختر سیّد عالم (آقای جهانم). 📓 الفضائل (لإبن شاذان القمي)، ص ۸۱ ┅═۞⚜️ شرح فراز ⚜️۞✧═┅ ✍️ در این فراز از خطبه مفاخره،‌ حضرت سیدة النساء فاطمة الزهراء (علیها السلام) یکی دیگر از مناقب خویش را با شأن سیادت پدرشان بر عالَم معرفی می فرمایند. ▪️ سیّد، بزرگ، سرپرست و رئیس مطاع است. 📓 مفردات ألفاظ القرآن، ص ۴۳۲؛ مجمع البحرين، ج‏ ۳، ص ۷۱ ▪️ سیادت حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی (صلی الله علیه و آله و اجمعین) بر عالم، أعلی، أظهر و أوضح از آنست که نیازمند استدلال باشد. حضرتشان سید عالم بأسره، بدون هیچ تقیید و تخصیصی در دنیا و آخرت می باشند، چنانچه در أدعیه مخصوص و احادیث ملقب شده اند به: ▫️ «سَيِّد الْمُرْسَلِينَ وَ خَاتَمَ النَّبِيِّين‏» ▫️ «سَيِّد الْمُرْسَلِينَ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ» ▫️ «سَيِّد الْوَرَى» ▫️ «سَيِّد الْأُمَّة» ▫️ «سَیِّدُ الْبَشَر» ▫️ «سَيِّد الْخَلْقِ أَجْمَعِين‏» ▫️ و «سيّد النّاس يوم القيامة» ▫️ یکی از وجوه تسمیه آن حضرت به نام مبارک «محمد» نیز همین معناست؛ «إِنَّكِ قَدْ وَلَدْتِ سَيِّدَ النَّاسِ فَسَمِّيهِ مُحَمَّدا». 📓 روضة الواعظين و بصيرة المتعظين (ط - القديمة)، ج‏ ۱، ص ۶۶ لذا حضرت فاطمة بنت محمد (علیهما السلام) در این فراز خود را فرزند سید عالَم معرفی می فرمایند، چرا که سیادت حضرت سید الخلق أجمعین از طریق ایشان به کثرت رسیده و فرزندان طاهرینشان «سادات الخلق اجمعین» می باشند؛ « ... سُمِّيَتْ فَاطِمَةَ لِأَنَّهَا فَطَمَتْ طَمَعَهُمْ وَ مَعْنَى فَطَمَتْ قَطَعَتْ»؛ حقّ تعالى نام فرزند رسول الله را فاطمه نهاد و بدين وسيله طوائف را از طمعى كه داشتند قطع و جدا نمود چه آن كه معناى فطمت يعنى قطع و جدا نمود. 📓 علل الشرائع، ج ۱، ص ۱۷۸.

شماره ۱۳ #ذوالحجة_الحرام #خطبه_مبارکه_مفاخره ا❁﷽❁ا «سبْحانَ الَّذي أَسْرى‏ بِعَبْدِهِ لَيْلاً مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الْأَقْصَى الَّذي بارَكْنا حَوْلَهُ لِنُرِيَهُ مِنْ آياتِنا إِنَّهُ هُوَ السَّميعُ الْبَصير» (سوره مبارکه إسراء، آیه ۱) ┅═۞⚜️ فرازی از خطبه مفاخره ⚜️۞✧═┅ 📜 حضرت مادر، أم الائمة و الأبرار مولاتنا و سیدتنا فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) در فرازی از خطبه مبارکه مفاخره می فرمایند: ▪️ «أَنَا ابْنَةُ مَنْ عُرِجَ بِهِ إِلَى السَّمَاءِ‏»؛ ▫️ من دختر آن رسولی هستم که به آسمان عروج کرده و بالا برده شد. 📓 الفضائل (لإبن شاذان القمي)، ص ۸۱ ┅═۞⚜️ شرح فراز ⚜️۞✧═┅ ✍️ حضرت فاطمه بنت محمد (سلام الله علیهما) در این فراز از خطبۀ جلیلۀ مفاخره به عظیم ترین واقعه ای که در زمان حیات جسمانی رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) رخ داده است؛ یعنی مقام انحصاری «إسراء» اشاره فرمودند و خود را فرزند آن رسول مکرمی معرفی نمودند که به ارادۀ ذات اقدس الهی بر جمیع أنبیاء برتری یافته و با تشریفات خاص سیر سماوات نموده و به معراج رفتند. عروجی که در آن امام و مقتدای جمیع انبیاء و مسلمین و کلیۀ ملائکه قرار داده شدند، سپس به مقام قرب ذات رسیدند، مقامی که أحدی نه قبل از ایشان و نه بعد از ایشان به این منقبت نرسیده است. در همین مقام بوده که به امتنان الهی، به آن حضرت از میوه بهشتی شجره طوبی عطا می شود؛ میوه ای که حامل نور وجود مبارک حضرت إنیسة الحوراء فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) بوده است. «... صَعِدْتُ إِلَى السَّمَاءِ، و صَلَّيْتُ بِالْمُسْلِمِينَ وَ بِالنَّبِيِّينَ أَجْمَعِينَ وَ بِالْمَلَائِكَةِ كُلِّهِمْ، وَ رَأَيْتُ الْجَنَّةَ وَ مَا فِيهَا، وَ النَّارَ وَ مَا فِيهَا، وَ اطَّلَعْتُ عَلَى الْمُلْكِ كُلِّهِ». و قَالَ (صلی الله علیه و آله و سلم): «... لَقَدْ أُعْطِيتُ أَنَا أَفْضَلَ مِنْ ذَلِكَ، و هُوَ قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَّ "سُبْحانَ الَّذِي أَسْرى‏ بِعَبْدِهِ ..."». و «... إِنِّي لَمَّا أُسْرِيَ بِي إِلَى السَّمَاءِ دَخَلْتُ الْجَنَّةَ فَأَدْنَانِي جَبْرَئِيلُ مِنْ شَجَرَةِ طُوبَى وَ نَاوَلَنِي مِنْ ثِمَارِهَا فَأَكَلْتُهُ فَحَوَّلَ اللَّهُ ذَلِكِ مَاءً فِي ظَهْرِي فَلَمَّا هَبَطْتُ إِلَى الْأَرْضِ وَاقَعْتُ خَدِيجَةَ فَحَمَلَتْ بِفَاطِمَةَ فَمَا قَبَّلْتُهَا قَطُّ إِلَّا وَجَدْتُ رَائِحَةَ شَجَرَةِ طُوبَى‏». 📓 الهداية الكبرى، ص ۵۸ و مشابه این مضمون در: الكافي (ط - الإسلامية)، ج۸، ص۱۲۱؛ بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج ‏۴۳، ص ٦.

شماره ۱۴ #ذوالحجة_الحرام #خطبه_مبارکه_مفاخره ا❁﷽❁ا «ثمَّ دَنا فَتَدَلَّى، فكانَ قابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنى». (سوره مبارکه نجم،‌ آيات ۸ و ۹) ┅═۞⚜️ فرازی از خطبه مفاخره ⚜️۞✧═┅ 📜 حضرت مادر، أم الائمة و الأبرار مولاتنا و سیدتنا فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) در فرازی از خطبه مبارکه مفاخره می فرمایند: ▪️ «أَنَا ابْنَةُ دَنا فَتَدَلَّى وَ كَانَ مِنْ رَبِّهِ قابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنى‌‏»؛ ▫️ من دختر آن رسولی هستم که نزدیک و بسیار نزدیک شد و به پروردگارش به قدر دو کمان یا نزدیک تر رسید. 📓 الفضائل (لإبن شاذان القمي)، ص ۸۱ ┅═۞⚜️ شرح فراز ⚜️۞✧═┅ ✍️ حضرت مولاتنا فاطمة الزهراء (علیها السلام) در این فراز شریفه به مقام انحصاری سیدالمرسلین (صلی الله علیه و آله و سلم) در معراج اشاره فرمودند؛ «مقام قُربِ قاب قوسین أو أدنی دُنُوّاً وَ اقْتِرَاباً مِنَ الْعَلِيِّ الْأَعْلَى». مقامی که پیش از این هیچ مَلک مقرب و پیغمبر مرسلی در آنجا قدم ننهاده بود و به لسان مبارک حضرت باقر العلوم (علیه السلام) «کَانَ بَیْنَ لَفْظِهِ وَ بَیْنَ سَمَاعِ مُحَمَّدٌ (صلی الله علیه و آله) کَمَا بَیْنَ وَتَرِ الْقَوْسِ وَ عُودِهَا» بود؛ یعنی: فاصلۀ بین کلام خداوند تا گوش رسول خدا (صلی الله علیه و آله) به‌اندازۀ فاصلۀ زه کمان تا چوب آن بود. 📓 بحارالأنوار، ج۳۶، ص۸۶ آنچه که ذات اقدس الهی به أقرب خلائق خویش و أَوَّلُ مَنْ سَبَقَ مِنَ الرُّسُلِ إِلَی بَلَی، لولاک لما خلقت الافلاک در این مقام تکلم فرمود، «ولایت أمیرالمومنین علی (علیه السلام) و حبّ آن حضرت» و «امر ازدواج آن حضرت با هم کفوشان أم الائمة و الأبرار سیدة نساء العالمین (سلام الله علیهما» بود؛ «قال الله تبارک و تعالی: علی‌ بن‌ أبی‌ طالب (علیه السلام) أَمِیرُالْمُؤْمِنِینَ وَ سَیِّدُ الْمُسْلِمِینَ وَ قَائِدُ الْغُرِّ الْمُحَجَّلِینَ، ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام): وَ اللَّهِ مَا جَاءَتْ وَلَایَهًْ‌ عَلِیٍّ (علیه السلام) مِنَ الْأَرْضِ وَ لَکِنْ جَاءَتْ مِنَ السَّمَاءِ مُشَافَهَهًْ»، «فَأَوْحَی اللَّهُ إِلَیْهِ أَنْ زَوِّجْهُ فَاطِمَهًْ (سلام الله علیها) وَ اتَّخِذْهُ وَصِیّاً». 📓 الکافی، ج۱، ص۴۴۲؛ بحارالأنوار، ج۱۸، ص۳۰۲ و ۴۱۰.

شماره ۱۵ #ذوالحجة_الحرام #خطبه_مبارکه_مفاخره ا❁﷽❁ا «و الطُّورِ، وَ الْبَحْرِ الْمَسْجُورِ ». (سوره مبارکه طور، آيات ۱ و ۶) ┅═۞⚜️ فرازی از خطبه مفاخره ⚜️۞✧═┅ 📜 حضرت مادر، أم الائمة و الأبرار مولاتنا و سیدتنا فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) در فرازی از خطبه مبارکه مفاخره می فرمایند: ▪️ «أَنَا الْبَحْرُ الْمَسْجُورُ‏»؛ ▫️ من دریای مالامال و برافروخته هستم. 📓 الفضائل (لإبن شاذان القمي)، ص ۸۱ ┅═۞⚜️ شرح فراز ⚜️۞✧═┅ ✍️ «بحر مسجور» یکی از مناقب ذاتی حضرت مولاتنا و سیدتنا فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) می باشد. این دریای مُمتلی (پُر و بینهایت) و مُوقد (برافروخته) در نصوص صاحب اوصافیست که در اینجا به مواردی اشاره شده است: ▪️ بحر آسمانی تحت عرش بحر مسجور، دریای آسمانی است که ذیل عرش قرار گرفته است، چنانچه حضرت مولانا امیرالمومنین علی (علیه السلام) فرمودند: «... الْبَحْرِ الْمَسْجُورِ بَحْرٌ فِي السَّمَاءِ تَحْتَ الْعَرْش». 📓 بحار الأنوار، ج۵۵، ص۱۰۷ ▪️ محیط بر عوالم بحر مسجور محیط بر عالم دنیا و آخر است. ▫️ محیط بر فلک و عالم دنیاست، چون هر آنچه در آن مقدر شود از موت و حیات و ...، فلک مطابق آن می چرخد. «... إِنَّ اللَّهَ قَدَّرَ فِيهِ مَجَارِيَ الشَّمْسِ وَ الْقَمَرِ وَ النُّجُومِ وَ الْكَوَاكِبِ، ثمَّ قَدَّرَ ذَلكَ كُلَّهُ عَلَى الْفَلَكِ ثُمَّ وَكَّلَ بِالْفَلَكِ مَلَكاً مَعَهُ سَبْعُونَ أَلْفَ مَلَكٍ فَهُمْ يُدِيرُونَ الْفَلَكَ فَإِذَا أَدَارُوهُ دَارَتِ الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ وَ النُّجُومُ وَ الْكَوَاكِبُ مَعَهُ فَنَزَلَتْ فِي مَنَازِلِهَا الَّتِي قَدَّرَهَا اللَّهُ فِيهَا لِيَوْمِهَا وَ لَيْلَتِهَا ...». 📓بحار الأنوار، ج۵۵، ص۱۴۶ ▫️ بحر مسجور، «بحر حَیَوان» و مبدأ حیات آخرت و لذا محیط بر آخرت است؛ «و إِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِيَ الْحَيَوانُ». پس از نفخه صور نخست که همگان می میرند،‌ از این بحر است که قطراتی بر مردگان نازل می شود و همه دوباره حیات می گیرند و وارد عالم آخرت می شوند. «... وَ أَمَّا فِي الْآخِرَةِ فَإِنَّ اللَّهَ تَعَالَى يُنْزِلُ بَيْنَ نَفْخَتَيِ الصُّورِ بَعْدَ مَا يُنْفَخَ النَّفْخَةُ الْأُولَى مِنْ دُوَيْنِ السَّمَاءِ الدُّنْيَا مِنَ الْبَحْرِ الْمَسْجُورِ الَّذِي قَالَ اللَّهُ تَعَالَى [فِيهِ] وَ الْبَحْرِ الْمَسْجُورِ ... فَيَمْطُرُ ذَلِكَ عَلَى الْأَرْضِ ... فَيَنْبُتُونَ مِنَ الْأَرْضِ وَ يُحْيَوْنَ». 📓التفسير المنسوب إلى الإمام الحسن العسكري عليه السلام، ص۲۸۲. ۱

شماره۱۶ #ذوالحجة_الحرام #خطبه_مبارکه_مفاخره ا❁﷽❁ا ┅═۞⚜️ فرازی از خطبه مفاخره ⚜️۞✧═┅ 📜 حضرت مادر، أم الائمة و الأبرار مولاتنا و سیدتنا فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) در فرازی از خطبه مبارکه مفاخره می فرمایند: ▪️ «أَنَا الزَّهْرَاءُ‏» 📓 الفضائل (لإبن شاذان القمي)، ص ۸۱ ┅═۞⚜️ شرح فراز ⚜️۞✧═┅ ✍️ یکی از اسماء مبارک حضرت سیدة نساء العالمین (سلام الله علیها) که از جانب ذات اقدس الهی به این نام تسمیه شده اند، اسم اعظم «زهراء» می باشد. وجه تسمیه حضرتشان به این نام در نصوص چنین آمده است: ▪️ خلقت از نور عظمت الهی امام صادق (علیه السلام) ضمن حدیثی در خصوص خلقت نورانی اهل بیت (علیهم السلام) به وجه تسمیۀ آن حضرت به نام مقدس «زهراء» اشاره کردند: «لِمَ سُمِّيَتْ فَاطِمَةُ اَلزَّهْرَاءُ زَهْرَاءَ؟ فَقَالَ: لِأَنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ خَلَقَهَا مِنْ نُورِ عَظَمَتِهِ، فَلَمَّا أَشْرَقَتْ أَضَاءَتِ اَلسَّمَاوَاتِ وَ اَلْأَرْضَ بِنُورِهَا وَ غَشِيَتْ أَبْصَارَ اَلْمَلاَئِكَةِ وَ خَرَّتِ اَلْمَلاَئِكَةُ لِلَّهِ سَاجِدِينَ وَ قَالُوا: إِلَهَنَا وَ سَيِّدَنَا! مَا هَذَا اَلنُّورُ؟ فَأَوْحَى اَللَّهُ إِلَيْهِمْ: هَذَا نُورٌ مِنْ نُورِي وَ أَسْكَنْتُهُ فِي سَمَائِي خَلَقْتُهُ مِنْ عَظَمَتِي أُخْرِجُهُ مِنْ صُلْبِ نَبِيٍّ مِنْ أَنْبِيَائِي أُفَضِّلُهُ عَلَى جَمِيعِ اَ‌لْأَنْبِيَاءِ وَ أُخْرِجُ مِنْ ذَلِكَ اَلنُّورِ أَئِمَّةً يَقُومُونَ بِأَمْرِي يَهْدُونَ إِلَى حَقِّي وَ أَجْعَلُهُمْ خُلَفَائِي فِي أَرْضِي بَعْدَ اِنْقِضَاءِ وَحْيِي»؛ چرا حضرت فاطمه (عليها السّلام) «زهرا» ناميده شد؟ امام فرمودند: زيرا خداوند متعال او را از نور با عظمت خود آفريد، و هنگامى كه نورش درخشيدن گرفت، آسمانها و زمين به نور او روشن شدند و چشمان ملائكه خيره ماند، پس سجده نموده و از خداى سبحان پرسيدند: خدايا! اين چه نورى است‌؟ خداوند متعال فرمود: اين نور از نور من است كه آن را آفريده‌ام و از صلب يكى از پيامبرانم كه او را بر ساير پيامبران برترى داده‌ام، خارج مى‌نمايم. و از اين نور امامانى خارج می شوند كه پس از انقطاع وحى، مردم را به سوى حق هدايت مى‌ نمايند. 📓 بحار الأنوار، ج۴۳، ص۱۲؛ كشف الغمة، ج۱، ص۴۶۴؛ عوالم العلوم، ج۱۱، ص۷۶ ▪️ نورانیت اهل آسمان به نور زهراء حضرت اصدق الصادقین (سلام الله علیه) در حدیث دیگری علت تسمیۀ حضرت مادر به اسم اعظم «زهراء» را نورانیت اهل آسمان به نور آن حضرت دانستند: «لِأَنَّهَا كَانَتْ إِذَا قَامَتْ فِي مِحْرَابِهَا زَهَرَ نُورُهَا لِأَهْلِ اَلسَّمَاءِ كَمَا يَزْهَرُ نُورُ اَلْكَوَاكِبِ لِأَهْلِ اَلْأَرْضِ». 📓 معاني الأخبار، ج۱، ص۶۴. ۱