❌ توضیحات کامل درمورد #افغانستان: 🔺اول، نگران افغانستان هستیم و همدردی می‌کنیم. 🔺دوم؛ اما نمی‌توانیم مثل سوریه یا عراق ورود نظامی ومستشاری کنیم. چرا؟ چون دولت افغانستان هیچ دعوتی از ما نکرده؛ چون ارتش افغانستان خود حاضر به مقاومت نیست؛ چون عموم مردم افغانستان خود حاضر به دفاع ازاین دولت نیستند! پس وقتی نه دولتشان از ما خواسته، نه ارتش و مردم‌شان خود حاضر به مقاومت در برابر #طالبان هستند ما دنبال چه برویم؟ 🔺سوم؛ گروه‌های اصیل شیعه افغانستان مثل #فاطمیون ترجیح دادند در دو قطبی طالبان و دولت آمریکاییِ #اشرف_غنی و عبدالله عبدالله سکوت اختیار کنند. طالبان هم میداند که جان و مال و ناموس شیعه افغانستان خط قرمز جمهوری اسلامی است و دست درازی نمی‌کند کما اینکه اخبار موثق این را تایید می‌کند؛ لذا هیچ نیازی به ورود ایران نیست. 🔺چهارم؛ منافع ملی و بین المللی ایران در ورود به جنگ داخلی افغانستان نه تنها تامین نمی‌شود بلکه ذبح می‌شود. آمریکایی‌ها و غربگراها سعی کرده‌اند به طُرق مختلف پای ایران یاحداقل #شیعیان_افغانستان را به این جنگ باز کنند اماهوشیاری جمهوری اسلامی بعلاوه هوشیاری شیعیان افغانستان جلوی این توطئه خطرناک را گرفت. نه دولت کرزای و اشرف غنی برای ما سودی داشت نه #طالبان خطری همچون #داعش! 🔺پنجم، ما هم نگران این روزهای افغانستانیم و امیدواریم همه طرف‌های افغانی هرچه سریعتر به راه‌حل سیاسی دست پیدا کنند اما دخالت قدرت‌های خارجی، کار را سخت‌تر می‌کند و شعله جنگ را بیشتر و بیشتر. اگر ایران دخالت کند پاکستان و ترکیه و عربستان هم دخالت می‌کنند و اوضاع پیچیده‌تر می‌شود. 🔺ششم، نباید اسیر فضای مجازی و پروپاگاندای برخی جریانات سیاسی شد که نه عرضه جنگیدن دارند و نه اهل ایثار وجان دادن و خون دادن هستند. مدعیان پوچ‌ اندیشی که شعارشان نه غزه نه لبنان بود! حالا برای #هرات و #کابل دل می‌سوزانند! باور نکنید اینها عمری مردم مظلوم #فلسطین رامسخره کردند! ✍ داود مدرسی یان 🆘@mojahede_majazi

🔴 از سرنوشت #افغانستان عبرت می گیریم؟ 🔻شاه سلطان حسین، محمود افغان و این روزهای افغانستان! 🔹وضعیت این روزهای افغانستان غم انگیز است. البته قریب 4 دهه است که افغانستان درگیر جنگ است. اشغال توسط ابرقدرت های شوروی و آمریکا و جنگ های داخلی، این کشور را با بیش از 30 میلیون نفر را دچار رخوت، یأس، بی ثباتی، کشت و کشتار و ... کرده است. اما چرا؟ 🔸بیش از 20 سال از روزهایی که ناتو و در رأس آن آمریکا، افغانستان را اشغال و رژیم طالبان ساقط کردند می گذرد. قدرت به دست مجاهدین مخالف طالبان افتاد. اما مخالفین داخلی گروه طالبان که عموماً از مجاهدین جبهه شمال افغانستان بودند از اشغال توسط آمریکا استقبال کردند و با بیگانه طرح دوستی ریختند! 🔹مجاهدین افغانستانی برای اینکه قدرت در دستشان بماند با آمریکا سهیم و شریک شدند. حکمرانی با تکیه بر آمریکا برای آنها شیرین بود و این اطمینان به بیگانه آنها را از قدرت مردم خود غافل کرد. آنها به جمع آوری قدرت و ثروت پرداختند. کم کم از مردم فاصله گرفتند و برای خود کاخ ها ساختند! 🔸هر کدام به خانه آنچنانی، ماشین آنچنانی، شرکت و کارخانه و ثروت آنچنانی رسیدند. سرمست از این قدرت و ثروت با همدیگر هم درگیر می شدند. اختلاف می کردند. در انتخابات ریاست جمهوری دو سال قبل حتی حاضر شدند دولت شان دو رئیس جمهور داشته باشد! بعد از #احمدشاه_مسعود انحراف جبهه شمال عمیق شد. جناب #ژنرال_دوستم به کاخ سازی روی آورد و خودش را به آمریکا فروخت. آخرین انتخابات با پائین ترین مشارکت بود! از جمعیت 35 میلیونی فقط دو میلیون نفر در انتخابات شرکت کردند و اشرف غنی با 900 هزار رأی و عبدالله با 700 هزار رأی هر دو رئیس جمهور شدند! 🔹رهبران جهادی که هر کدام می بایست یک رهبر، تئوریسین، مجاهد، مربی و بسیج کننده باشد و برای نجات کشورشان از اشغال بیگانه آینده نگری کنند اما به موجوداتی منفعت گرا، دنیاطلب، حزب گرا، وابسته و نوکر اجانب تبدیل شدند. حالا بعد از 20 سال اینها چگونه توان جنگیدن مقابل چریک های طالبان را دارند؟ 🔸مسیر دنیاطلبی و حزب گرایی و تکیه به بیگانه ای چون آمریکا، از رهبران مجاهد، موجوداتی ترسو ساخت و ترس بدترین خصیصه ای است که مسئولین یک کشور به آن دچار شوند! اگر بخواهیم کسی را در تاریخ نمود عینی این ترس بدانیم #شاه_سلطان_حسین صفوی است! 🔹شاه سلطان حسین صفوی آخرین شاه سلسله پرقدرت صفوی است. فردی راحت طلب، شکم باره و زن باره، ناکارآمد و ترسو بود. وی به شدت نرم خو بود؛ هیچ مجرمی را اعدام نمی کرد بلکه آنان را جابجا می کرد. به مسائل جنسی علاقه وافری داشت و تقریباً تمام عمرش را در حرمسرا گذراند. انسان های بزرگ از او دور شده و حقیران و چاپلوسان به وی نزدیک می شدند و در نتیجه امرا و روسا و وزرا را از بین متملقین و بی عرضه ها انتخاب می کرد. 🔸در روزگار وی محمود افغان به اصفهان پایتخت صفوی حمله کرد. اما نه لشکریان او مقاومت کردند و نه مردم حاضر شدند از حکومت دفاع کنند. محمود افغان با سپاه کمتر از 20 هزار نفر لشکر 30 هزار نفری اصفهان را در هم کوبید و سایر ولایات هم به یاری شاه نرفتند. آنها سه شبانه روز اصفهان را غارت کردند؛ تمام شاهزاده ها و فرزندان شاه سلطان حسین را از دم تیغ گذراندند بجز یک شاهزاده که توانست فرار کند. 🔻این سرنوشت محتوم هر نظام سیاسی است که از پیشنیان عبرت نگیرد. رهبر انقلاب در این باره می فرماید: «آن روزی که شهر اصفهان در دوره‌ی شاه سلطان حسین مورد غارت قرار گرفت و مردم قتل عام شدند و حکومت باعظمت صفوی نابود شد، خیلی از افراد غیور بودند که حاضر بودند مبارزه و مقاومت کنند؛ اما شاه سلطان حسین ضعیف بود. اگر جمهوری اسلامی دچار شاه سلطان حسین‌ها بشود، دچار مدیران و مسئولانی بشود که جرأت و جسارت ندارند؛ در خود احساس قدرت نمیکنند، در مردم خودشان احساس توانائی و قدرت نمیکنند، کار جمهوری اسلامی تمام خواهد بود. ۱۳۸۷/۰۹/۲۴» ✅ #داود_مدرسی_یان ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ لینک کانال @mojahede_majazi

#افغانستان #پرسش_مخاطب: ایران در افغانستان از چه کسی باید حمایت کند؟ 🔸موضع ایران در افغانستان حمایت از یک جریان و شخص نیست، و مواردی همچون حفظ اتحاد، پایان یافتن جنگ و برقراری صلح و همچنین جلوگیری از تجزیه بخشی از اهداف ایران در افغانستان است. در حال حاضر ساختار سیاسی افغانستان پس از فروپاشی دولت اشرف غنی شکل نگرفته و اکنون ما شاهد ساختاری هستیم که تنها به لحاظ نظامی و رسانه‌ای شکل گرفته است. بنابراین برای تحلیل و بررسی تنازعات و صحبت از جوانب تشکیل حکومت و... فعلا زود است. اما به طور کلی می‌توان ساختار فعلی جریان‌های افغانستان را به موارد زیر دسته‌بندی کرد: ۱- طالبان (سیاسی و نظامی) ۲- شورای هماهنگی متشکل از کرزی، عبدالله و حکمتیار (سیاسی و نظامی) ۳- جریان‌های شیعه به رهبری خلیلی، محقق و... (سیاسی و نظامی) ۴- جریان‌های دیگر نظیر صلاح الدین ربانی رهبر حزب جمعیت اسلامی و سایرین. (سیاسی) ۵- احمد مسعود (نظامی) جریان‌های شیعه در افغانستان صاحب نظرات مختلف در جهت گیری‌های سیاسی هستند و به دلایل مختلف در تنازعات چهل سال اخیر افغانستان اتحادی در مواضع خود نداشته‌اند. مقبولیت احمد مسعود نیز در یک قوم (تاجیک) و یک منطقه (پنجشیر) افغانستان جریان دارد و وی نسبت به سایر رقبای خود پیشینه سیاسی و نظامی قوی‌ای ندارد. طالبان نیز تاکنون در سیاست خود انعطاف‌پذیری خاصی نشان نداده و توان جذب سایر جریان‌ها را ندارد. افرادی نظیر عبدالله، کرزی و... نیز به واسطه‌ی غرب‌گرایی گذشته و مواضع ضعیف فعلی شان کارکرد آنچنانی در تحولات افغانستان ندارند. حال در چنین شرایطی که دولت رسمی افغانستان فروپاشیده و هیچ یک از جریان‌های یادشده اجماعی در جریان‌های سیاسی و شاخصی برای کسب رای اکثریت مردم را صورت نداده‌اند، ایران بر چه مبنا و چه دلایلی بایستی از یک طرف و یا یک جریان در افغانستان حمایت کند؟ بی شک حمایت سیاسی و نظامی از یک طرف ناقض موضع ایران مبنی بر "میانجی‌گری" و "اتحاد افغانستان" است. نتایج این موضوع در کنار حمایت پاکستان، تاجیکستان، ترکیه و سایر کشورهای منطقه از جریان‌های موجود، چیزی جز "تداوم جنگ" و "تجزیه افغانستان" ندارد که در چهل سال گذشته آزمایش شده است. به خاطر داشته باشیم که طرح تجزیه کشورهای اسلامی و همچنین تداوم جنگ در منطقه استراتژی اصلی غرب و اسرائیل در منطقه است و استراتژی محور مقاومت در مقابل آن اتحادطلبی و برقراری صلح است. همان طور که این ماموریت حزب الله در لبنان و سوریه، انصارالله در یمن، حشدالشعبی در عراق و... حفظ اتحاد بوده است. ➖➖➖➖➖➖➖➖➖ @mojahede_majazi