﷽ 📍دوستان ماه رجب رفت❗️ ❓بگویید ببینم در این ماه گذشته چکار کردید؟ تمام شد، آیا شما ناراحتید که ماه رجب چرا از دست ما گرفته شد؟ رفت، دیگر برنمی‌‌گردد، به حسب ظاهر دیگر تمام شد. 🌸چه ماه خوبی بود، ماه پر از رحمت بود. آن‌طور که روایات داشت ماه خدا بود، ماه استغفار بود. تعبیر‌هایی که در روایات داشت که رجب را «اصب» می‌‌گفتند، چون رحمت خدا و مغفرت خدا در این ماه، بر امّت ریزش می‌‌کند. آیا از این باران رحمت به دل شما هم رسید؟ آیا خودمان را در معرض این قرار دادیم؟ واقعا بنشینیم فکر کنیم. موقعیت‌های زمانی و مکانی که از دست رفته‌‌اند. گ ✳️حالا وارد ماه شعبان شدیم، باز هم این یکی از موقعیت‌ها است. ✅حزن نسبت به گذشته، باید نقش سازندگی نسبت به آینده داشته باشد و انسان تدارک کند. ما در روایات داریم ماه شعبان ماه پیغمبراکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم است، در این ماه هم استغفار وارد شده است. بسیار راجع‌به آن سفارش شده است. در ماه رجب بود، در ماه شعبان هم هست. ✔️اگر کسی واقعاً دلش، تکان خورده باشد و واقعاً از نظر دل و قلب محزون باشد و اندوهگین باشد نسبت به گذشتۀ از دست رفته‌اش، تا حدّی در صدد جبران نسبت به آینده‌اش می‌باشد. «اللهم صل علی محمد و آل محمد» 〰️〰️〰️〰️〰️ #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani

دوستان ما رجب رفت! https://www.aparat.com/v/3FxKN .... ببینید 👌👆🌺

﷽ 📍دوستان ماه رجب رفت❗️ 📌ماه رجب یک ماهی بود که دربهای خیر باز بود برامون. فهمیدیم به اینکه در بسته شد دیگه دیشب بستند. اصلاً فهمیدی؟ ها؟ بستند. مثل اینکه یه شب ما اینجا نشستیم و شروع کردیم با دوستان صحبت کردن بابا قدر بدونیدا تو روایت داره ماه رجب که وارد می‎شه ها درب خیر باز شده هر شب از اول شب تا صبح فرشتۀ الهی به نام داعی فریاد می‎کنه بیاین، بیاین. آی گناهکارها بیایید مغفرت هست تو این ماه. مغفرت هست رحمت هست عفو است.چه چه چه نمی‎خوام حالا. دیگه از دیشب تا حالا هیچ از این صدا و ندا خبری نیست. تموم شد. یغلق الباب کی بسته می شه در بسته شد مؤمن که از اینها غفلت نمی‎کنه که. ولی باز من این مطلب رو عرض کنم درست است اون درب بسته شد اون باب خیر بسته شد. ولی در روایت داریم از پیغمبر اکرم که امروز روز اول ماه شعبان باز یه در دیگه باز شده حالا این غفلت نکنید در روایت دارد که پیغمبر اکرم فرمود روز اول ماه شعبان که می‎شود درب بهشت باز می‎شود خدا امر می‎کند به شجرۀ طوبی که نزدیک بیاد به دنیا. می‎یاد. شاخه‎هاش رو می‎گه که آویزان کند در دنیا وقتی آویزان کرد. هر کس یکی از این شاخه‎های درخت طوبی را بهش متمسک بشه او رو به سوی بهشت می‎کشاند. و شجرۀ زقوم هم اونم شاخه‎هاشو می‎افکند و هر کس متمسک به او بشه او را به سوی جهنم می‎کشاند. ما روایت داریم از پیغمبر اکرم. خب این درب باز شده خب باید آدم استفاده بکنه از این درب. باز شدن در. بعد در روایت دارد مفصل است. دارد به اینکه هر کس یک عمل خیر انجام بدهد عمل خیر یعنی پرده‎داری کند نسبت به خداوند حیا را رعایت بکند. خیلی مفصله روایت. دونه دوننه شمارش هم شده توش. مثل این است به اینکه یکی از این شاخه‎ها رو بهش متمسک شده و به سوی بهشت می کشدش و نعوذبالله اگر پرده‎دری کند متمسک به یکی از شاخه‎های شجرۀ زقوم بشه رو سوی جهنم می‎شه. حتی در روایت دارد پیغمبر اکرم سرشو بلند کرد می‎خندید گفتند: زید بن حارثه رو می‎بینم که چندین شاخه رو گرفته داره می‎ره از شاخه‎های درخت طوبی را. شد؟ مؤمن استفاده می‎کنه از این فرصتها از این موقعیتها. اینها رو از دست نمی‎ده. به تعبیر دیگر مومن پرده‎داری می‎کند نسبت به ربّش اونجور که در روایت بود. لذا دوستان سفارش می‎کنم ماه شعبان است وارد شدیم در این ماه هم استغفار وارد شده است خیلی استغفار بکنید. بذارید یه خرده یواش یواش تمیز بشیم شاید قابلیت داشته باشیم که سر سفرۀ خدا بریم تو ماه رمضون دیگه. این ضیافت الله. آخه کثیفها رو که اونجا راه نمی‎دن که. «دُعیتم الی ضیافه الله». این استغفارهایی که تو ماه رجب اومده است تو ماه شعبون اومده اینا برا خاطر اینه که شستشو بکنیم خودمون رو آخه تا کی. تا کی اولیا خدا را به زحمت بیندازیم من چه تعبیری بکنم ها؟ تا کی؟ که پیغمبر اکرم بخواد شفاعت ما را بکنه نعوذبالله ما از خدا خجالت بکشیم. من چه تعبیر بکنم؟ تعبیرات خیلی بدی ست. ها؟ که تو روایت هم داریم. یه خرده هم خودمون تکون بخوریم این روایتی که از پیغمبر اکرم است دارد «شعبانُ شهری». ماه شعبان ماه من پیغمبر است. «رَحِمَ الله من اعاننی علی شهری». خدا رحمت کند اون کسی که منو کمک کنه تو این شهر. می‎فهمی یعنی چی؟ ها؟ منو کمک کنه؟ یه بُردش اینه که اگر تو این ماه ها شماها بیاین بدیها رو کنار بذارین بی حیایی ها رو کنار بذارین حریم خدا رو حفظ بکنینا منو کمک کردین در اینکه بخوام شفاعتتون بکنم دیگه زیاد به فشار نیفتم. یک بعدش اینه. منو کمکم کنید. کمکم کن واسه خودتون. 📌لذا به دوستان عرض می‎کنم این استغفارها که وارد شده اینها رو در ماه شعبان حالا اعمال دیگه دارد البته ماه شعبان که هست درش به خصوص من اینو تأکید می کنم راجع به استغفارها. که اینها یک نوع خانه تکانی درونیست برای ما. «اللهمّ صلّ علی محمّد و آل محمّد». 〰️〰️〰️〰️〰️ #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani

﷽ 📍 تعبیراهل معرفت راجع #ماه_شعبان❗️ 📌ماه، ماه مبارک شعبان است که وارد شدیم در او یک تعبیری دارند اهل معرفت راجع به این ماه. می‎گویند ماه شعبان منزلیست از منازل عمر سالک الی الله. یعنی سالک الی الله اگر بخواهیم ما این مقاطع عمر او را در ربط با زمان کسی که سیر الی الله تعالی دارد یک مقطعش عبارت از ماه مبارک شعبان است که فرصتی است برای او نسبت به سلوکش به این تعبیر. خب این یک بحثیست که من فقط اشاره کردم و اینکه در روایات بسیار ما داریم راجع به این ماه سفارشاتی که شده است و جلالت قدرش و عظمتش تا اونجایی را که روایت از پیغمبر اکرم است حضرت می‎فرماید «شَعبَانُ شَهرِی رَحِمَ اللَّهُ مَن أَعَانَنِی عَلَی شَهرِی». ماه شعبان ماه من است رحمت خدا بر اون کسی باد که مرا کمک کند نسبت به این شهر که من یک وقتی در گذشته در مباحث گفتم که چطوری ما پیغمبر رو کمک کنیم نسبت به این شهر. من نمی‎خوام که وارد این بحث بشم. چون بحث دیگری دارم. و این در ارتباط یعنی متناسب با همین فرمایش پیغمبر اکرم است که اعمالی را برای این ماه مبارک بهش سفارش می‎کنند تأکید می‎کنند که سرآمد او عبارت از استغفار است. سرآمد اون اعمال استغفار است که به او سفارش شده در این ماه که مراجعه کنید که هر روز هفتاد مرتبه «أَستَغفِرُ اللَّهَ وَ أَسئَلُهُ التَّوبَهَ». بعد هم این استغفار رو هفتاد بار بگو حتی در روایتی دارد که هفتاد بار استغفار در هر روز ماه مبارک شعبان معادل است با هفتاد هزار بار یا مرتبه استغفار در ماههای دیگه. که من یک وقتی بحث کردم راجع به این رقمهایی که وارد شده من نمی‎خوام که باز وارد این بحث بشم که اینها همه گویای برد اوست. برد این عمل است در این مقطع زمانی، برد این عمل در این مقطع زمانی خوب دقت کنید استغفار و چه بسا مثلا مربوط به این باشد که ماه مبارک شعبان ماه آمادگی برای ورود به ماه رمضان است. ماه آمادگی ورود به ماه مبارک رمضان است. آمادگی که انسان خودش رو در این ماه آماده می‎کند برای ورود به ماه مبارک رمضان و سرش هم این است حالا من یک مثالی بزنم حالا در باب ماه مبارک رمضان اینرو خوب می‎دونید همتون. ماه ضیافت الله است ماهیست که خداوند میهمان کرده است بندگانش را درسته؟ ورود به میهمانی خداست ماه میهمانیست. حالا ما به حسب ظاهر از نظر ظاهری عرض می کنم ما اگر بخواهیم برویم خدمت یک شخصیتی بزرگی که ما را دعوت کرده است که از ما پذیرایی کند چه می‎کنیم؟ خیلی روشنه. چیکار می‎کنیم؟ معلومه خودمون رو میریم تر تمیز می‎کنیم نگاه کنید سادش کردم. میریم حمام لباسهای خودمون رو به حسب ظاهرمون رو. فرق می‎گذاریم. بین چی؟ بین این محضر با چی؟ با محضرهای دیگه. متناسب با اون معناست که این اعمال آمده است و سرآمدش هم چیه؟ این دعاها و این ذکر است. که عبارت از استغفار است که استغفار شست شویی است. استغفار یک نوع شست و شوی درونیست و ازالۀ کثافات ناشی از تخلفهاست. توجه می‎کنید چی می‎خوام بگم و لذا سفارش اکید شده نسبت به این این عمل. 〰️〰️〰️〰️〰️ #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani

﷽ 📍 سوم شعبانه ❗️ 📌از پیغمبر اکرم من عرض کردم حتی در عامه مکررا اینرو نقل می‎کنند به تعبیر که گفتم «حُسِینٌ مِنِّی وَ أَنَا مِن حُسَینی» «حُسِینٌ مِنِّی وَ أَنَا مِنه». شد دو تا تعبیر. توجه کنید. اگر اولی را تولد شخصی بگیریم که خیلی ظاهره. دومی تولد شخصیتی به معنای علت مبقیه است. ان‏شاءالله امیدوارم حرفهام مفهوم شده باشه. توجه می‎کنید چه عرض کردم من هم از او هستم. توجه می‎کنید چه عرض کردم نه اینکه او در مجرای چی؟ 📌 وجودی من نقش داشته. حالا یک نکته‎ای رو بهتون بگم. و او عجیب این است که تولد شخصیتی حسین و شخصیش در یک روز است. میشه شعبان سوم ماه. مشهور میگن سوم شعبان به اصطلاح متولد شد تولد شخصیش. از اونطرف هم تاریخ تقریبا من ندیدم خلاف این ظاهرا یادم نیست. بالاتر از مشهور میگن سوم شعبان هم وارد چی شد؟ مکه شد. 📌 این هم تولد شخصیتیش هم تولد شخصی حسین علیه‌السلام هم تولد شخصیتی حسین علیه‌السلام به معنای اینکه او اسلام را بر پا نگهداشت بعد از پیغمبر که تو حرفاش هم خیلی بوده‎ها در یک روز است. تقارن عجیبی است و اون سوم شعبانه هم ورودش به مکه هم ورودش به این نشئه. توجه می‎کنید که چه عرض کردم. که ما کمتر چه بسا در تاریخ این شده ولی من دیگه بسه حرفم. «اللهمّ صلّ علی محمّد و آل محمّد». 〰️〰️〰️〰️〰️ #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه #میلاد_امام_حسین علیه السلام @agamojtabatehrani

﷽ 📍 امام حسین(ع) دلرباست❗️ 📌 بهترین و ارزشمندترین ابعاد وجودی انسان، بُعد قلبی او است. با توجّه به مطالبی که الآن اشاره شد، باید بگوییم که استیلا و سلطۀ این بُعد از وجود انسان هم از آن خدا است که او نیز این عزّت را به اهل بیت(ع) داده است. من گفتم که امام حسین(ع) دل می بَرَد و دل رُبا است. این تعبیر خیلی حساب شده است. 📌بهترین تعبیر همین است که از نظر علمی و قرآنی هم آن را اجمالاً اثبات کردیم. او دل ربا است و دل ربایی اش هم منقطع نیست. بهترین عالم وجودی انسان، بُعد قلب او است؛ یعنی اشرف ابعاد انسان، قلب او است و همین بُعد را خداوند تحت تصرّف این ولیّ خود قرار داده است. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #کتاب_سلوک_عاشورایی 📕 #ماه_شعبان #میلاد_امام_حسین علیه السلام #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani

﷽ 📍 وضعیّت اصحاب شمال❗️ 📌 (وَأَمَّا مَنْ أُوتِی كِتَابَهُ بِشِمَالِهِ)؛ امّا کسی که صحیفۀ عمل را از طرف چپ به او می دهند. یمین و شمال اشاره به سعادت و شقاوت است، خیر و شر، زیبا و زشت. (فَیقُولُ یا لَیتَنِی لَمْ أُوتَ كِتَابِیهْ وَلَمْ أَدْرِ مَا حِسَابِیهْ)؛ می گوید: ای کاش این آبروریزی نمی شد! ای کاش درون من شکافته نمی شد! کاش نمی فهمیدم حساب من چیست. چون خودش حساب کرده و فهمیده است چه وضعیتی دارد. (یا لَیتَهَا كَانَتِ الْقَاضِیةَ مَا أَغْنَىٰ عَنِّی مَالِیهْ هَلَكَ عَنِّی سُلْطَانِیهْ)؛ دست روی دو مادّه می گذارد که او را به این بدبختی رسانده اند: مال و ریاستی که در دنیا انحراف عملی می آورد، اینجا دیگر فایده ای ندارد. دقّت شود که این ها همه، حرف ها و قضاوت های خودش است. در قیامت اوّلین قاضی خودِ انسان است؛ (فَهُوَ فِی عِیشَةٍ راضِیةٍ فِی جَنَّةٍ عَالِیَةٍ)؛ لذا آنجایی که حساب پاکی داشت، خودش قضاوت کرد که حسابش خوب است و بر همین اساس هم حکم کرد و بر طبق حکمِ خودش او را به بهشت می برند: امّا کسی که وضعش را خراب دید، می گوید: ای کاش نیامده بودم؛ ندیده بودم، خودم حساب نکرده بودم! لذا بر طبق قضاوت خودش خطاب می شود: (خُذُوهُ فَغُلُّوهُ ثُمَّ الْجَحِیمَ صَلُّوهُ ثُمَّ فِی سِلْسِلَةٍ ذَرْعُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعًا فَاسْلُكُوهُ)1️⃣؛ بگیرید او را، ببندید او را، به سوی آتش بکشید. در زنجیری که هفتاد ذراع است، او را ببندید به سوی آتش بِبَرید. در حقیقت به او می گویند: هرچه خودت قضاوت کردی، عمل می شود؛ بنابراین در موقع حساب در مرحلۀ اوّل خدا مطرح نیست. اوّل حسابگر خودمان هستیم؛ خودمان هم قضاوت می کنیم. 1️⃣ سورۀمبارکۀ حاقه، آیات 25الی32 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_نقش_اعمال_در_قیامت 📕 #حساب 📝 جلسه دوم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @agamojtabatehrani

﷽ 📍 وضعیّت اصحاب یمین❗️ 📌حال با دیدن صحیفۀ عمل، مردم دو دسته می شوند: (فَأَمَّا مَنْ أُوتِی كِتَابَهُ بِیَمِینِهِ)؛ دستۀ اوّل: کسانی هستند که ابعاد وجودی خود را در دنیا با اعمال زیبا ساختند و در بُعد عقلانی ، به توحید نظری رسیدند. در بُعد قلبی، حُبِّ الهی و اولیای خدا را در دل‌شان زنده کردند. در بُعد نفسانی، فضایل اخلاقی را کسب کردند و در بُعد عملی و جوارحی، حسنات و اعمال صالح را انجام دادند؛ (فَیَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَءُوا كِتَابِیَهْ)؛ لذا چنین کسانی می خواهند خودشان را به دیگران نشان دهند که بیایید صحیفۀ عمل مرا بخوانید. ببینید چه زیباست! البته اینها غیر از اولیای خاص خدا هستند. آیۀ شریفه در ادامه می فرماید: (انِّی ظَنَنْتُ أَنِّی مُلَاقٍ حِسَابِیَهْ)؛ من در دنیا گمان کردم که حسابم را ملاقات می کنم؛ یعنی خودم حساب خودم را می بینم. یکی از بزرگان می گفت: «به خدا قسم! اگر ما احتمال قیامت را بدهیم، اعمال‌مان بهتر از این خواهد بود.» بعضی ها چه بسا از یاد این مسئله هم وحشت می کردند. در مورد کلمۀ «ظنّ» باید گفت: در اصطلاح، یک «قطع» داریم و یک «ظن». یک «شک» داریم و یک «وهم». ««قطع»؛ یعنی اطمینان صد در صد به یک مطلب، «ظنّ»؛ یعنی از پنجاه درصد به بالا. «شک»؛ به معنی پنجاه پنجاه است. «وهم»، احتمال زیر پنجاه درصد است که ضعیف ترین احتمال است. این مرد بزرگ(رض) می گفت: از صد احتمال قیامت، اگر یک احتمال را بدهید، آدم می شوید که البته من نشدم. آیۀ شریفه می فرماید: در قیامت اصحاب یمین کسانی هستند که می گویند: ما در دنیا به قیامت ظن داشتیم؛ یعنی بیش از پنجاه درصد. نمی گویند که اهل یقین بودیم. آن ها حساب دیگری دارند؛ می گویند: چون به قیامت گمان داشتیم، خوب عمل کردیم. لفظاً ممکن است همه ادّعا کنند و حتّی در بُعد عقلانی هم استدلال کنند و بگویند: دو دو تا چهارتا؛ امّا از نظر باور، بازده روی عمل نداشته باشد. (فَیَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَءُوا كِتَابِیَهْ انِّی ظَنَنْتُ أَنِّی مُلَاقٍ حِسَابِیَهْ)؛ در دنیا گمانم این بود که این اعمال را می‌بینم. (فَهُوَ فِی عِیشَةٍ رَاضِیةٍ فِی جَنَّةٍ عَالِیَةٍ)1️⃣؛ بحث حسابش است. خودش حساب خودش را دید. ندارد به اینکه خدا و ملائکه از من حساب کشیدند. خودم حساب خودم را کردم و بعد هم قضاوت کردم. 1️⃣ سورۀمبارکۀ حاقه، آیات 19الی22 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_نقش_اعمال_در_قیامت 📕 #حساب 📝 جلسه دوم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani

﷽ 📍 در «نوروز» چه باید کرد؟❗️ «مرور ایّام» #لحظه_طلایی #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani

﷽ 📍 در «نوروز» چه باید کرد؟❗️ «مرور ایّام» 📌ضرورت تنبّه در کنار مباحث علمی اگر بنا باشد همیشه مباحث علمی را بدون اینکه در کنارش تنبّهی برای ما وجود داشته باشد مطرح کنیم فکر می‎کنم فایده‎ای نداشته باشد، لذا خوب است گاهی برای ایجاد تنبّه مسائلی را مطرح کرده و در آن تأمّل کنیم. غفلت از «مرور ایّام» و «گذشت زمان» از جمله این مسائل مسئله «مرور ایّام» است. به تعبیر همگانی انسان گاهی از «گذشت زمان» غفلت می‎کند و این غفلت موجب می‏شود انسان از خواب غفلتی که او را فرا گرفته است بیدار نشود. در این عالم اموری که موجب اعتبار و پندپذیری می‏گردد زیاد است امّا انسان از آن عبرت نمی‎گیرد! علی (علیه‌السلام) می‏فرماید: «مَا أَكْثَرَ الْعِبَرَ وَ أَقَلَّ الِاعْتِبَارَ». یکی از موضوعاتی که انسان باید از آن پند و عبرت بگیرد و متنبّه و بیدار شود مسأله «گذشت زمان» است. هر «روز» در قیامت گواهی است بر اعمال انسان امام صادق (علیه‌السلام) به نقل از آبای گرامشان در روایتی همه فهم، فرمودند: «مَا مِنْ يَوْمٍ يَأْتِي عَلَى ابْنِ آدَمَ إِلَّا قَالَ لَهُ ذَلِكَ الْيَوْمُ يَا ابْنَ آدَمَ أَنَا يَوْمٌ جَدِيدٌ»، هیچ روزی نیست که بر فرزند آدم وارد می‏شود مگر اینکه آن روز به او می‎گوید: من برای تو روزی نو و جدید هستم! «أَنَا يَوْمٌ جَدِيدٌ»، من نوروزم! من برای تو روز نویی هستم! «وَ أَنَا عَلَيْكَ شَهِيدٌ»، و من، یعنی زمان، نسبت به تو گواهی دهنده هستم! «فَافْعَلْ فِيَّ خَيْراً»، در من عمل خیر انجام بده، «وَ اعْمَلْ فِيَّ خَيْراً أَشْهَدْ لَكَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَإِنَّكَ لَنْ تَرَانِي بَعْدَهَا أَبَداً»، من در روز قیامت نسبت به اعمال تو شهادت می‎دهم و تو بعد از این هیچ‏گاه مرا نخواهی دید مگر در روز قیامت. زمان‎ها می‎گذرد و همه آن‏ها برای انسان گواه هستند. این‏طور نیست که ما فکر می‎کنیم! اعمال و کردار ما در زمان‎ محو نمی‎شود، بلکه همه آن‏ها ثبت می‏گردد. به تعبیراتی که در روایات آمده است توجّه کنید! دارد که ایّام و روزها بر انسان شهادت می‎دهند و روز جدید که می‎آید زبان حالش با انسان این است که در من، عمل خیر انجام بده؛ چراکه من در روز قیامت بر اعمال تو شهادت می‏دهم. ما خود تشکیل‏دهنده زمان هستیم حتّی بالاتر از آن، ما خود تشکیل دهنده زمان هستیم. این طور نیست که ایّام بگذرد و من ثابت باشم، روز برود و من ساکن بمانم. ما انسان‎ها تشکیل دهنده زمان هستیم. موجودات هستند که تشکیل دهنده زمان هستند. این نیست که روز بگذرد، ماه بگذرد، سال بگذرد، نه! بدانید این ما هستیم که می‏رویم و می‏گذریم و خواهیم گذشت. هر روز که می‏گذرد، تو کم می‏شوی! از حسین بن علی (علیه‌السلام) منقول است که فرمودند: «یَابنَ آدَم اِنَّمَا اَنتَ ایّامٌ کُلَّمَا مَضی یَومٌ ذَهَبَ بَعضُکَ»، ای انسان! ای فرزند آدم! تو روزگار هستی، «اِنَّمَا اَنتَ ایّامٌ»، تو خودت روزگار هستی، تو ایّام و روزها هستی، هر روزی که می‎گذرد مقداری از تو کاسته می‎شود. این طور نیست که تو ثابت باشی و روزگار بگذرد، تو ساکن باشی و او گذرا باشد. هر روز که می‎گذرد مقداری از ما نیز می‎گذرد و از ما کاسته می‏شود، هر ماه و سالی که می‏گذرد یک ماه و سال نیز از ما کاسته می‏شود؛ یعنی هر روز و ماه و سالی که می‏گذرد، به همان میزان سرمایه و هستی انسان که عمر او است نیز خواهد گذشت. با گذشت روز و ماه و سال هستی ما هم می‎گذرد. امسال هم «بخشی از هستی ما» از دست رفت! یک سال دیگر گذشت، امّا آیا با سپری شدن این زمان من هنوز وجود دارم؟ خیر! همه هستی من وجود ندارد؛ با گذشت این سال بخشی از هستی من نیز گذشته است. لذا خوب است انسان نسبت به آنچه از او گذشت و از سرمایه و هستی‎اش کاسته شده متنبّه و متذکّر شود است. خوب است همان طور که نسبت به امور مادّی‎اش فکر می‏کند نسبت به عمر و هستی‎اش نیز فکر کند تا ببیند این سرمایه را در چه راهی مصرف کرده است. #نوروز #عید_نوروز حضرت آیت الله آقا مجتبی تهرانی رحمت الله علیه . @agamojtabatehrani

این ایّام، وقت حساب‏رسی نسبت به عمر است! علی (علیه‌السلام) در روایتی به نقل از نبی اکرم فرمودند که: «أَكْيَسُ الْكَيِّسِين» زیرک‎ترین زیرکان، «مَنْ حَاسَبَ نَفْسَهُ»، کسی است که از خود حساب بکشد، «وَ عَمِلَ لِمَا بَعْدَ الْمَوْتِ» و کارهایش را در ارتباط با جهان دیگر انجام دهد. «فَقَالَ رَجُلٌ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِين»، وقتی علی (علیه‌السلام) این جملات را از پیغمبراکرم (صل‌الله‌علیه‌وآله) نقل فرمود شخصی سوال کرد، «كَيْفَ يُحَاسِبُ نَفْسَهُ»، انسان چگونه از خود حساب بکشد؟ «قَالَ (علیه‌السلام) ‌إِذَا أَصْبَحَ ثُمَّ أَمْسَی رَجَعَ إِلَى نَفْسِهِ» حضرت فرمود: هرگاه شب را به روز آورد و روز را به شب رساند، بازگشتی به خود داشته باشد، «وَ قَالَ يَا نَفْسِي»، و بگوید: ای فلانی! «إِنَّ هَذَا يَوْمٌ مَضَى عَلَيْكَ»، امروز روزی بود که بر تو گذشت، «لَا يَعُودُ إِلَيْكِ أَبَداً»، در حالی که هیچ‏گاه به سوی تو باز نمی‏گردد، «وَ اللَّهُ يَسْأَلُكِ عَنْهُ بِمَا أَفْنَيْتِهِ»، و خدا از تو می‏پرسد آن را در چه راهی مصرف کردی؟ در اینجا صحبت از روز نیست، حضرت دارد به زبان من و شما صحبت می‎کند، این روز و ایّام نیست که فانی شده، این بخشی از هستی ما است که گذشته و از دست رفته است. خداوند سوال می‏کند که این سرمایه را در چه راهی فانی کردی؟ «فَمَا الَّذِي عَمِلْتِ فِيهِ»، چه کاری در این روز انجام دادی؟ «أَ ذَكَرْتِ اللَّهَ أَمْ حَمِدْتِه»، آیا در این روز به یاد خدا بودی و او را حمد و ستایش کردی؟ «أَ قَضَيْتِ حَوَائِجَ مُؤْمِنٍ فِيهِ»، آیا در این روز خواسته و حاجت برادر ایمانی‎ات را با این که قدرت داشتی برآورده کردی؟ «أَ نَفَّسْتِ عَنْهُ كَرْبَهُ»، آیا از گرفتاری‎های او گره گشایی کردی؟ «أَ حَفِظْتِيهِ بِظَهْرِ الْغَيْبِ فِي أَهْلِهِ وَ وُلْدِهِ»، آیا در غیاب برادر مؤمنت اخوّت اسلامی و ایمانی را نسبت به خاندان و فرزندش رعایت کردی؟ «أَ حَفِظْتِيهِ بَعْدَ الْمَوْتِ فِي مُخَلَّفِيهِ»، آیا بعد از مرگ او از این حریم ایمانی نسبت به بازماندگانش حراست و مراقبت کردی؟ «أَ كَفَفْتِ عَنْ غِيبَةِ أَخٍ مُؤْمِنٍ»، آیا از غیبت کردن پشت سر برادر مؤمنت جلوگیری کردی؟ «أَعَنْتِ مُسْلِماً»، آیا کمک کار برادر مسلمانت بودی؟ «مَا الَّذِي صَنَعْتِ فِيهِ»، در این روز چه کار کردی؟ روش تفکّر در ایام گذشته علی (علیه‌السلام) روش تفکّر در ایّام گذشته را بیان می‎فرماید. در روایات نسبت به هر روز چنین سفارشی وجود دارد. آیا ما هر روز یک چنین محاسبه‎ای انجام می‏دهیم؟ یا حداقل هفته‎ای یک‎بار و یا ماهی یک‎بار می‏نشینیم فکر کنیم که چه کارهایی انجام داده‏ایم. برخی از افراد برای امور مادّی‎شان دفتر روزانه و هفتگی دارند و راجع به آنچه که در آن با توجّه به فعّالیت‏های آن روز یا آن هفته ثبت شده فکر می‏کنند. برخی هم دفتر سالانه دارند و در آخر سال بیلان کار خود را ارائه می‎دهند که در این سال چه کارهایی انجام داده‏اند. در لحظات آخر سال چه کنیم؟! آیا سزاوار نیست که انسان هنگامی که لحظات آخر سالش فرا می‎رسد این‎طور فکر کند؟ یک سال بر ما گذشت! به عبارت دیگر بخشی از هستی ما رفت و هیچ‏گاه به ما برنخواهد گشت مگر در روز قیامت که این قطعه از هستی ما آن‏گاه به ما باز می‏گردد که نموداری از کردار گذشته‏مان در این سال را به ما نشان می‏دهد. همان طور که علی (علیه‌السلام) فرمود، خوب است انسان بنشیند و در این باب فکر کند در سالی که گذشت و به اتمام رسید چه کردم؟ آیا به یاد خدا بودم؟ آیا او را ستایش کردم؟ آیا گرفتاری برادر مؤمنم را رفع کردم؟ آیا حاجتی از او برآورده کردم؟ آیا در غیابش مراقب بودم تا حیثیّتش را حفظ کنم؟ آیا در این سال به وظایف برادری و اسلامی خود نسبت به دوستانی که از دست دادم عمل کردم؟ آیا حال بستگان آنها را جویا شدم؟ ولو اینکه به حسب ظاهر از آنها دل‎جویی کنم؟ #عید_نوروز #نوروز #لحظه_طلایی #آقا مجتبی تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani