eitaa logo
حضرت آیت‌الله آقا مجتبی تهرانی رحمت الله علیه
827 دنبال‌کننده
209 عکس
886 ویدیو
5 فایل
🌼آقا مجتبی تهرانی رحمه‌الله علیه:من هر چه دارم از استادم امام خمینی ره دارم. 🔻مجموعه مباحث آقا مجتبی تهرانی (ره) در اخلاق و معارف اسلامی . 📔 گزیده بیانات 🔹️عکس نوشته کلیپ تصویری 📽 کلیپ صوتی 🔊 🏷 https://mojtabatehrani.com
مشاهده در ایتا
دانلود
﷽ 📍 غایت بعثت انبیا(ع) بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ مَكَارِمَ الْأَخْلَاقِ ❗️ 📌بطور كلّي بعثت انبيا و بطور خاص بعثت پيغمبر اكرم. يك بحث راجع به مأموريت آنها است، يك بحث راجع به غايت و نتيجه بعثت است. در باب مأموريت نسبت به خودِ پيغمبر اكرم بلكه جميع انبياء ما آيات متعدّد در قرآن داريم «لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنينَ إِذْ بَعَثَ فيهِمْ رَسُولاً مِنْ أَنْفُسِهِمْ يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِهِ وَ يُزَكِّيهِمْ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ إِنْ كانُوا مِنْ قَبْلُ لَفي‏ ضَلالٍ مُبِينٍ‏» راجع به پيغمبر اكرم، منّت الهی كه مبعوث كرد پيغمبر اكرم را و بعد هم مأموريت‌اش هم اين است. تلاوت آيات و تزكيه نفوس و تعليمِ علم و حكمت در آيه شريفه دارد. در بين اين مأموريت‌ها اهمِّ مأموريت‌شان آن مسألۀ تزكيه است، كه نقش اساسي هم نسبت به او است. چه نسبت به قبل‌اش، چه نسبت به بعداش، اين خودش يك مأموريتی است. در باب تزكيه يعنی تطهير، تطهيرِ نفوس اين تزكيه كه گفته می‌شود بطور كلّی در سه رابطه است. تزكيه نسبت به بُعد عقلانی انسان، عقل، نفس، بعد هم كه اين را مطرح مي‌كنند. يعنی تطهير بُعد اعتقادی انسان كه كار عقل است و نتيجه‌اش در قلب است. تطهير در بُعد اعتقادی مي‌گويند اين را، مثل شرك، شرك يك كثافت اعتقادی است. اين كثافت را پاك كردن از درون، تزكيه است اين. تزكيه اعتقادی ما مي‌گوييم اين را، تطهير اعتقادی. از اعتقاداتِ باطله. سورۀ مبارکۀ آل عمران ، آیۀ 164 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه دهم @agamojtabatehrani
7.59M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 غایت بعثت انبیا(ع) بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ مَكَارِمَ الْأَخْلَاقِ ❗️ 📚 📕 🏷 جلسه دهم 🎞 رحمت الله علیه @agamojtabatehrani
﷽ 📍 مراتب، مراحل و منازل بهشت و جهنّم❗️ 📌تزكيه نفوس: يعنی اين بُعد اخلاقی است، يعنی رذائل اخلاقی، كثافات نفسانی است. كِبر، حسد، امثال اين‌ها كه تطهير از اين رذائل اخلاقی است. تزكيه در بُعد عملی كه ما می‌گوييم جسمانی است و او اين است كه انسان از نظر عملی اعمال زشت را مرتكب نشود، تطهير از آن‌ها. تزكيه در بُعد اعتقادی، اخلاقی، عملی. ما تزكيه كه داريم در هر سه بُعد است. كه انسان بايد خودش را مزكّی كند در جميع ابعاد وجودی‌اش، تطهير كند چه اعتقادی‌اش، چه اخلاقی‌اش، چه عملی‌اش. خب، در اينجا آنچه را كه مهم است و روی آن تأكيد شده كه در ربط با غايت بعثت انبيا است و نتيجه دعوت انبيا است، آن مسأله تزكيه اخلاقی است. در باب مسائل «جنّت» و «نار» ، بهشت و دوزخ، ما بطور كلّی اگر بخواهيم نسبت به مراتب و مراحل و منازل بهشت و جهنّم، «جنّت» و «نار» بخواهيم ما بگوييم، سه مرتبه كلّی دارد. يك مرتبه‌اش كه می‌فرمايند بهشتِ اعمال است. اعمال نيك، حسنه، صالحه، اين ها بهشت ساز هستند. و اعمال زشت و سيئات، قبائح، اينها جهنّم ساز است امّا اين دوزخ عمل است، آتشِ عمل است. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه دهم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 جنّت و دوزخ اخلاق❗️ 📌در ارتباط با نفس هم همين است. ملكات نفسانيه انسان بهشت ساز و جهنّم ساز هستند. نفسِ خودِ ملكه، صورت ملكوتی او، اثر مترتّبه بر او. آن هم بهشت ساز است آنجايي را كه ملكه، ملكۀ فضيلت باشد، حسنه باشد و اگر ملكه، ملكۀ سيئه باشد اين دوزخ ساز است می‌رسيم به مسأله اعتقادات نسبت به عقائد، عقائد انسان هم اين طور است در بُعد عقلانی‌اش، آنجا هم او بهشت ساز است و به يك معنايی، دوزخ ساز است در بين اين جنّات سه گانه‌ای كه ما گفتيم، دوزخ‌های سه گانه و نار سه گانه، آنچه را كه همگانی است و اثرش هم روی مرتبه بعدی‌اش مترتّب است، و خيلی مورد نظر انبيا و اوليا است مسأله جنّت اخلاق است و دوزخِ اخلاق است. 🔻در باب مسأله بعثت انبيا اين را مي‌خواستم تكيه كنم، اصلاً بطور كلّی انبيا مبعوث شدند و مأموريت پيدا كردند برای تزكيۀ انسان‌ها، در سه رابطه و اَهمّ اين تزكيه‌ها تزكيه اخلاقی است. يعنی تطهير نفس از ملكات رذيله و آراسته شدن او به فضائل، و غايت از بعثت و دعوت از انبيا يعني همين مكارمِ اخلاقی است كه در روايات متعدّده وارد شده است. كه پيغمبر اكرم از او نقل شده است، «بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ مَكَارِمَ الْأَخْلَاقِ» كه در روايت دارد كه غايت بعثت را، اِكمال مكارم اخلاقيّه حضرت می‌فرمايد است. اين را غايت می‌گيرد از بعثت. يعنی نتيجه دعوت من بايد اين باشد. كه اگر اين نبود اين بعثتِ من فايده‌ای ندارد. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه دهم رحمت الله علیه @agamojtabatehrani
﷽ 📍جوانی دوران پاکی روح❗️ 📌 حضرت علی(علیه السلام ) در هنگام مراجعت از صفّین، در نامه ای به امام حسن(علیه السلام ) می فرمایند: من در جوانی به ادب کردن تو مبادرت ورزیدم. 1️⃣ 🔻 چرا که انسان تا زمانی كه جوان است و هنوز آلوده نشده و بذر این شجرۀ خبیثه در درون او ریشه نكرده، می‎تواند به راحتی از حدود الهی حفاظت کند؛ هرچند که این حفاظت مستلزم نوعی مراقبت است، ولی این مراقبت نسبت به موقعیت های دیگر، راحت تر صورت می گیرد. 1️⃣ «فَبَادَرْتُكَ‏ بِالْأَدَبِ قَبْلَ‏ أَنْ يَقْسُوَ قَلْبُكَ وَ يَشْتَغِلَ لُبُّكَ». بحارالأنوار، ج1، ص223 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📗 رحمت الله علیه @agamojtabatehrani 🔻🔻 علیه السلام مبارک باد 🔻🔻🔻
﷽ 📍 کوری، عصا کش کور دگر شود. ️❗️ 📌روایتی است از امام صادق(ع) که حضرت می‏فرماید: «فِی حِكْمَةِ آلِ دَاوُدَ(ع): یَا ابْنَ آدَمَ!» ؛ ای فرزند آدم! «كَیْفَ تَتَكَلَّمُ بِالْهُدَىٰ وَ أَنْتَ لَا تُفِیقُ عَنِ الرَّدَىٰ؟»1️⃣؛ چطور می‏خواهی با سخنانت دیگران را هدایت کنی، درحالی‏که خودت هنوز از سقوطی که کرده ‏ای، بیدار نشده ای؟! سخنان امام علی(ع). حضرت می‏فرماید: «كَیْفَ یَهْدِی غَیْرَهُ مَنْ یُضِلُّ نَفْسَهُ؟»2️⃣؛ کسی که خودش گمراه است، چگونه می‏تواند دیگری را به راه بیاورد؟! خودم راهِ خودم را بلد نیستم، حالا یکی دیگر را هم می‏خواهم هدایت کنم؟! کوری، عصا کش کور دگر شود. ✅ حضرت در جای دیگری می‏فرماید: «كَیْفَ یَنْصَحُ غَیْرَهُ مَنْ یَغُشُّ نَفْسَهُ؟»3️⃣؛ کسی که به خودش خیانت کرده است، چگونه می‏تواند برای دیگری خیرخواهی بکند؟ می‏خواهی نسبت به این شخص امانتداری کنی، درحالی‏که به خودت خیانت کرده ای! این، نشدنی است. تعبیراتی را که در روایات آمده، می‏توان در قالب‏های مختلف مطرح کرد: ذات نایافته از هستی بخش کِی تواند که شود هستی بخش تو خودت خوابی؛ چطور می‏توانی دیگری را بیدار کنی؟! خفته را خفته کِی کند بیدار؟! 1️⃣بحارالأنوار، ج 14، ص 36 2️⃣غرر الحکم و درر الکلم، ص 95 3️⃣ غرر الحکم و درر الکلم، ص 518 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه چهارم @agamojtabatehrani
﷽ 📍 خشم خداوند از دعوت کنندگانِ بدون عمل️❗️ 📌اگر خودت اهل عمل کردن نباشی یا اعتقاد نداشته باشی و دیگری را به آن امر کنی، تأثیر ندارد؛ نمی‏گویم اثر عکس دارد که البتّه در جاهایی اثر عکس هم دارد؛ یعنی نه تنها مفید نیست، بلکه اثر منفی دارد. ✅ آیۀ شریفه هم این مطلب را بیان می‏کند: (یآٰ اَیّها الَّذٖینَ ءاٰمَنوا لِمَ تَقُوکلُونَ ماٰ لاٰ تَفْعَلُونَ * كَبرَ مَقتا عِنْدَ اللّٰهِ اَنْ تَقُولُوا ماٰ لاٰ تَفْعَلُون1️⃣. امام علی(ع) می‏فرماید: «رُبَّ زَاجِرٍ غَیْرُ مُزْدَجِر»2️⃣؛ در اینجا «زجر» به معنای نهی کردن است؛ یعنی چه بسا افرادی که دیگران را از عملی نهی می‏کنند، ولی خودشان آن عمل را مرتکب می‏شوند. نه اینکه نهی آن‏ها اثر ندارد، بلکه گفتیم که اثر منفی دارد. دقّت کنند که اگر لحن آیۀ شریفه تند است، به این خاطر است که چنین رفتاری اثر منفی دارد. «كَبرَ مَقتا عِنْدَ اللّٰهِ اَنْ تَقُولُوا ماٰ لاٰ تَفْعَلُونَ»؛ خدا از این رفتار «خشمگین» می‏شود. من که حرف بدی نزدم؛ فقط او را از رفتاری نهی کردم که خودم مرتکب می‏شوم و یا امر به‏کاری کردم که خودم انجام نمی‏دهم. حرف بدی نزدم؛ دقّت کنید! حرف بدی نزدی؛ امّا این رفتار تو اثر منفی دارد. 1️⃣ «ای مؤمنان! چرا آنچه را در مورد امور ایمانی و کارهای پسندیده می‏گویید، خودتان به آن‏ها عمل نمی‏کنید؟! به شدّت نزد خدا مورد خشم است که چیزی را بگویید که خود انجام نمی‏دهید.»؛ سورۀ مبارکۀ صف، آیات 2 و 3 2️⃣ غرر الحکم و درر الکلم، ص 384 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه چهارم رحمت الله علیه @agamojtabatehrani
﷽ 📍 عالمی که به علم خود عمل نمی‌کند️❗️ 📌روایتی است از امام صادق(ع) که می فرماید: «إِنَّ الْعَالِمَ إِذَا لَمْ یَعْمَلْ بِعِلْمِهِ زَلَّتْ مَوْعِظَتُهُ عَنِ الْقُلُوبِ كَمَا یَزِلُّ الْمَطَرُ عَنِ الصَّفَا»1️⃣؛ اگر شخص عالِم به علمش عمل نکند، موعظه و نصیحت کردن او، مانند آب بارانی که روی سنگ سخت می ریزد و ردّ می شود و می لغزد، از قلوب دیگران عبور می کند. خیلی کنایۀ زیبایی است. همان طور که آب باران در سنگ نفوذ نمی کند، نصیحت و دلسوزی او در دل دیگران اثر نمی کند. گاهی تعابیر تندی از امام علی(ع) دیده ام که می فرماید: «عَجِبْتُ لِمَنْ یَتَصَدَّى لِإِصْلَاحِ النَّاسِ» تعجّب می کنم از کسی که بخواهد مردم جامعه را اصلاح کند، درحالی که «وَ نَفْسُهُ أَشَدُّ شَیْءٍ فَسَاداً»2️⃣؛ درونش فاسد ترین چیزها است. شگفتی حضرت برای چیست؟ نه اینکه او انسان منافقی است؛ بلکه برای این است که این رفتار او هیچ فایده ای ندارد. اگر اثر منفی نداشته باشد، اثر مثبت ندارد. 1️⃣الکافی، ج 1، ص 44 2️⃣غرر الحکم و درر الکلم، ص 240 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه چهارم @agamojtabatehrani
﷽ 📍 وظیفۀ انبیا(ع) زنده کردن مُرده ها نیست️❗️ 📌مطلبی را عرض کنم. انسان های منحرف، دو دسته هستند: یک دسته کسانی هستند که در فساد فرو رفته و مَسخ شده اند، مانند ابوجهل لعنة الله علیه. یک دسته هم کسانی هستند که می خواهند خودشان را تطهیر کنند. در عالم وجود، بالاتر از پیغمبراکرم(ص) که نداریم؛ انسانی کامل تر از او نداریم؛ آراسته تر از او در عالم وجود نداریم. یک عدّه مانند ابوجهل لعنة الله علیه -چون «مَسخ» شده اند- دیگر تطهیر نمی شوند. حتّی کلام پیامبراکرم(ص) هم روی آن ها اثر نمی گذارد. 📌 اگر اثر نمی گذارد به این دلیل است که آدم گمراهی است؛ چون حبّ به نفس دارد، به هیچ وجه حاضر نیست خودش را زیر سؤال ببرد؛ لذا انبیا(ع) نیامدند که انسان های مَسخ شده و به تعبیر روایات، «مُرده» را زنده کنند؛ بلکه آمده اند تا انسان هایی را که خوابشان بُرده، «بیدار» کنند؛ انبیا(ع) آمدند که خواب ها را بیدار کنند؛ نیامدند که مُرده ها را زنده کنند. 📌امثال ابوجهل لعنة الله علیه، مُرده بودند. این عبارت، عین متن روایت امام علی(ع) است. به تعبیر روایات، چنین انسان هایی مردگانی در بین زندگان هستند. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه چهارم رحمت الله علیه @agamojtabatehrani
﷽ 📍 خفته را خفته کی کند بیدار؟❗️ 📌امام علی(ع) می فرماید: «أَیُّهَا النَّاسُ! اِسْتَصْبِحُوا مِنْ شُعْلَةِ وَاعِظٍ مُتَّعِظٍ»؛ اگر می خواهید چراغ دلتان را روشن کنید، از شعلۀ واعظی روشنایی بگیرید که چراغ دلش روشن شده است. از این شعله چراغ دلت را روشن کن. به اصطلاح اگر می خواهی هدایت بشوی و به راه بیایی، نزد کسی برو که چراغ دلش روشن است. چراغ خاموش دلت را، یا چراغ دلت را که سو سو می زند، از چنین چراغی روشن کن. «وَ اقْبَلُوا نَصِیحَةَ نَاصِحٍ مُتَبَقِّظٍ»؛ و برو سراغ آن نصیحت کننده ای که خودش بیدار شده است؛ لذا می فرماید: تویی که هنوز خوابی، نمی توانی کسی را بیدار بکنی؛ برو دنبال کار خودت! تویی که لنگ هستی؛ تویی که راه بلد نیستی، دست چه کسی را می خواهی بگیری؟! به کجا می خواهی ببری؟! می خواهی او را به چاه بیندازی؟ از طرف دیگر هم به کسی که می خواهد هدایت شود، می فرماید: برو سراغ چنان آدمی که خودش بیدار باشد. بعد حضرت در ادامه می فرماید: «وَ امْتَاحُوا مِنْ صَفْوِ عَیْنٍ قَدْ رُوِّقَتْ مِنَ الْكَدَر»؛ و اگر می خواهی آب بخوری، برو سراغ چشمۀ صافی که تیره و آلوده نیست. چه تعبیرات زیبایی است! نهج البلاغه، خطبۀ 104 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه چهارم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 انبیا آمدند برای اینکه انسان را مؤدب کنند به آداب الهی❗️ 📌دعوت انبیا این‌ها همه گویای این است که در انسان هم این‌ها هست و هم از آ‌‌ن‌طرف حس احتیاج به زندگی جاودانه است. یعنی انسان در درونش هیچ وقت فنا را نمی‎خواهد. لذا مسئلۀ معارف پیش می‌آید. اینکه می‎بیند که در دنیا از جاودانگی خبری نیست. نشئۀ دیگری است. در اینجا فرورفتگی در مال یعنی حب به مال و حب به جاه و امثال این‌ها انسان را باز می‎دارد از این حس، می‎خواهد این حس را در انسان زنده کند. این احساس که غفلت نکند از نشئه‎ای که برای انسان نشئۀ جاودانگی است. اگر در یک قالب اصطلاح بریزیم. باید این‌را بگوییم انبیا آمدند برای اینکه انسان را مؤدب کنند به آداب الهی. یعنی تربیتش کنند. یعنی این حسی را که در آن هست این‌را شکوفا کنند. به فکر بنیدازند.، می‎میریم و از این نشئه می‎رویم. نشئۀ دیگری است که ما برای آنجا هستیم. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه دوّم رحمت الله علیه @agamojtabatehrani
﷽ 📍 ادب الهی در تمام شئون زندگی فردی️❗️ 📌من گفتم این موارد در تمام شئون زندگی فردی، اجتماعی انسان دستور الهی داریم. در چگونگی انجام دادن دستور داریم. . مانند نشستن ، بلند شدن ،غذا خوردن، جایی پیدا نمی‌شود که برای آن یک دستور الهی نداشته باشیم که چگونه باشد. یعنی ادب الهی. 📌 خوب به حرف‌های من توجّه کنید.ادب الهی را معنا کردیم: در یک هیئت زیبا. هیئت زیبا از دیدگاه الهی چیست؟ همه را گفتیم. حتّی در رابطه دستشویی رفتن دستور داریم.. 📌روایتی از امام صادق نقل شده که کسی از ایشان سؤال کرد: در دستشویی می‌رویم در آنجا گفتن ذکر و اسم خدا اشکال ندارد؟ او خیال می‎کرد که نباید اسم خدا را درآنجا ببرد. چون آنجا محل خسّت و زشتی است، خوب نیست انسان در آنجا نام خدا را ببرد. حضرت در جواب فرمودند: «ذِكْرُ اللَّهِ حَسَنٌ عَلَى كُلِّ حَالٍ». ذکر خدا در هر حال پسندیده است. بیان این مطالب برای این است که در مکتب الهی چگونه انسان باید تربیت شود. بحارالانوار، ج 77، ص175 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه سیزدهم رحمت الله علیه @agamojtabatehrani