eitaa logo
حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة الله علیه
2.1هزار دنبال‌کننده
194 عکس
1.7هزار ویدیو
3 فایل
دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی (ره) @masabiholhoda_77652134
مشاهده در ایتا
دانلود
﷽ 📍 آثار مثبت امر به معروف و نهی از منکر❗️ 📌وَ تَأْمَنُ الْمَذَاهِبُ»؛ اگر از نظر ظاهر تعبیر کنیم و سطح مطلب را پایین بیاوریم به این معناست که امنیّت راه‌ها،‌ جادّه‌ها و امثال این‌ها را تأمین می‌کند. «وَ تَحِلُّ الْمَكَاسِبُ»؛ موجب می‌شود که درآمدها مشروع ‌شود، درآمدهای مادّی نامشروع نمی‌شود؛ مثلاً جلوی مال مردم‌خوری و امثال این‌ها گرفته می‌شود.«وَ تُرَدُّ الْمَظَالِمُ»؛ موجب می‌شود که حق به حق‌دار برسد. اگر کسی تجاوز به حق کرده باشد، از او گرفته شده و به صاحب حق داده شود. «وَ تُعْمَرُ الْأَرْضُ»؛ باعث آبادانی زمین می‌شود. آبادانی زمین، یعنی چی؟ این‌ها هر کدام بحث مفصّلی دارند. «وَ يُنْتَصَفُ مِنَ الْأَعْدَاءِ»؛ اگر به امر به معروف و نهی از منکر عمل شود،‌ حتّی دشمن‌ها مجبور می‌شوند در برخورد با شما، رعایت انصاف را داشته باشند. «وَ يَسْتَقِيمُ الْأَمْرُ»؛ در سایۀ امر به معروف و نهی از منکر، امور سامان پیدا می‌کند، همۀ جامعه اصلاح می‌شود. «فَأَنْكِرُوا بِقُلُوبِكُمْ وَ الْفِظُوا بِأَلْسِنَتِكُمْ وَ صُكُّوا بِهَا جِبَاهَهُمْ»1️⃣؛ در اینجا وارد مراتب امر به معروف و نهی از منکر می‌شود. مرحلۀ اوّل آن جنبۀ قلبی‌ است. سپس لفظی و بعد هم برخورد فیزیکی است. این، همان مراتب سه گانۀ امر به معروف و نهی از منکر است. 1️⃣تهذيب الأحكام، ج‏6، ص 181 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه هفتم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 امر به معروف و نهی از منکر واجب کفایی است❗️ 📌در مورد وجوب نهی از منکر از نظر نقل، آیات بسیاری وارد شده است. امّا اینکه وجوب امر به معروف و نهی از منکر چه سنخ وجوبی است، فقها دو دسته می‌شوند. یک دسته می‌گویند: این وجوب، عینی‌ است. دستۀ دیگر می‌گویند این وجوب،کفایی ا‌ست ما آن را وجوب کفایی می‌دانیم- واجب کفایی‌ معنایش این است که اگر منکری در جامعه وجود دارد بر تک تک افرادی که مکلّف هستند، واجب است آن را از بین ببرند، یا اینکه اگر می‌بینند این منکر در معرض انجام است، آن را دفع کنند و از تحقّق آن جلوگیری کنند. لبته بر تک تک واجب است، امّا وقتی یک نفر اقدام کرد و جلوی منکر گرفته شد، کار تمام است و غرض حاصل شده است. اگر با یک نفر نمی‌شود، دو نفر باید بگویند، یا سه نفر یا چهار نفر یا پنج نفر تا حتّی اگر با گفتن ده هزار نفر از منکر جلوگیری نشد، باید صدهزار نفر جمع شوند و بگویند. اگر با صدهزار نفر جلویش گرفته می‌شود بر آن‌ها واجب است اگر لازم است یک میلیون جمع شوند و جلوی یک منکر را بگیرند، بر همۀ آن‌ها واجب است. 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه پنجم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 معنای واجب کفایی بودن امر به معروف و نهی از منکر ❗️ 📌بنابراین آنچه مبغوض مولا است، نباید تحقّق پیدا کند و این ممانعت کردن واجب کفایی ا‌ست. معنایش این است که اگر می‌توانستند با اجتماع جلوی این منکر را بگیرند و نگرفتند، همه گناهکارند. هر مکلّفی که متوجّه شد منکری در حال تحقّق است و جلویش را نگرفت و منکر در خارج تحقّق پیدا کرد، معصیت‌کار است. از نظر مسئلۀ شرعی، بی‌تفاوتی معنا ندارد؛ بلکه واجب است. حتّی از ضروریّات است. می‌دانید که اگر کسی ضروری دین مثل وجوب نماز و روزه و امر به معروف و نهی از منکر را منکر شود، طبق روالی که آقایان فقها در باب انکار ضروریات می‌گویند، این شخص کافر و نجس می‌شود – آنهایی که کافر را نجس می‌دانند- اگر هم گفته شود: اهل کتاب پاک هستند، این‌ها کافرند و مثل اهل کتاب هم نیستند؛ بلکه مرتد هستند. 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه پنجم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 یکی از شروط وجوب: شرط تأثیرگذاری در امر به معروف و نهی از منکر❗️ 📌در مباحث فقهی چهار شرط اساسی برای وجوب امر به معروف و نهی از منکر بیان می‏شود. امّا من متناسب با بحث، فقط دو مورد از اين شرایط را عرض می‏کنم. یکی از شرایط وجوب امر به معروف و نهی از منکر این است که مكلّف علم یا ظنّ به تأثیرگذاری امر و نهی داشته باشد و یا احتمال عُقلایی به تأثیر بدهد؛ یعنی وجوبِ این واجب مشروط است به اینکه آمر به معروف و ناهی از منکر، علم به تأثیر‏ داشته باشد؛ یعنی بداند، یا ظن داشته باشد، یا احتمال عُقلایی بدهد كه امر و نهی او در غیر اثر می‏گذارد و باعث می‏شود كه او به حکم الهی عمل کند. این، یکی از شرایطی است که اگر نباشد، اصلاً دیگر امر و نهی واجب نیست. یک مسئله را توضیح بدهم: آقایان علما در بحث موضوعات در فقه می‌گویند که موضوعات با علم ثابت می‌شود و با بیّنه هم ثابت می‌شود؛ یعنی فرض کنید می‌خواهیم ببینیم این آقا عادل است تا در نماز به او اقتدا کنیم یا نه؟ برای فهمیدن این مطلب یا باید علم داشته باشیم یا دو نفر عادل و مورد وثوق باید شهادت به عدالت او بدهند که به این، بیّنه می‌گویند. این بیّنه در مورد تشخیص تأثیر امر به معروف و نهی از منکر هیچ حجّت نیست. تا موقعی که انسان احتمال تأثیر را بدهد، باید این کار را بکند، تا آنجایی که من احتمال عقلایی می‌دهم که اگر این کار را بکنم، جلوی منکر گرفته می‌شود، باید انجام دهم. البتّه احتمال عقلایی نه به اصطلاح نیش‌قولی، حساب شده است دقّت کنید. احتمال عقلایی بدهم؛ ولو اینکه دو نفر عادل گواهی بدهند که عمل من مؤثّر نیست، قول این‌ها هیچ حجّت نیست. توضیح: چهار شرط امر به معروف و نهی از منکر؛ 1- داشتن علم به معروف و نهی از منکر 2-علم و ظنّ به تأثیر3- نداشتن مفسده یعنی ضرر جانی، عرضی و آبرویی و مالی 4- بداند که شخص معصیت کار بنا دارد معصیت را تکرار کند. سلوک عاشورایی منزل دوّم امر به معروف و نهی از منکر جلسۀ چهارم 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه چهارم و یازدهم @mojtabatehrani_ir
13.56M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 یکی از شروط وجوب: شرط تأثیرگذاری در امر به معروف و نهی از منکر❗️ 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه چهارم و یازدهم 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 شرط تأثیر امر به معروف و نهی از منکر در آینده❗️ 📌باید به دو نکتۀ مهم توجّه کرد: يكی اينكه آیا مراد از «اثر» در نهی از منکر، اثر حالی و فعلی است، یا اعم از اثر «حالی» و «استقبالی» است؟ اثر استقبالی؛ یعنی اثری که در آینده بر این نهی از منکر مترتّب می‏شود. به این‏معنا که نهی از منکر من در حال حاضر هیچ اثر فعلی ندارد؛ ولی سبب می‏شود که در آینده جلوی تحقق منکر در خارج را بگیرد. حال سؤال این است که اگر امر و نهیِ من اثر فعلی و حالی نداشته باشد، ولی اثر استقبالی داشته باشد، آیا باز هم نهی از منکر واجب است یا خیر؟ پاسخ این است که مُراد از اثر، اعم از اثر حالی و استقبالی است؛ یعنی حتّی اگر بدانم این نهی از منکر، الآن هیچ اثری ندارد، ولی در آینده اثر می‏گذارد، باز هم واجب خواهد بود. 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه پنجم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 شرط تأثیر امر به معروف و نهی از منکر به دیگران❗️ 📌نکتۀ دوّم، اين است كه آیا نهی از منکر مشخّصاً بايد روی «فاعل‏منکر» تاثير بگذارد تا واجب شود؟ مثلاً اگر می‏دانم که نهی از منکر روی خودِ فاعل منکر اثری ندارد، امّا وقتی با او برخورد کنم، روی دیگران اثر می‏گذارد و باعث می‏شود که آن‏ها مرتکب این معصیت نشوند، آن‏وقت چطور؟ آیا آنجا نهی از منکر واجب است یا نه؟ پاسخ اين است: همین‏که نهی از منکر در سطح جامعه و روی دیگران اثر می‏گذارد، کفایت می‏کند؛ یعنی حتّی اگر می‏دانی که امر و نهیِ تو روی فاعل منکر هیچ اثری ندارد و او باز هم مرتکب آن معصیت می‏شود؛ امّا در اثر این نهی از منکر، دیگران از ارتکاب گناه باز داشته می‏شوند، باز هم واجب است که نهی از منکر کنی؛ چون شرط تأثیر، اعم از اثر بر شخصِ گناهگار و دیگران است. فرض کنید من کسی را ببینم كه نغوذ بالله شُرب خمر می‏کند و می‏دانم اگر به او چيزی بگویم، در او اثری نمی‏گذارد. امّا شخص دیگری هم آنجا هست كه وقتی من آن شارب خمر را نهی کنم، او حساب کار خودش را می‏کند و به واسطۀ اين نهی از منكری که من کردم، او دیگر به‏سمت شرب خمر نمی‏رود. بنابراین، عمل من نهی از منکر است و اثر هم داشته است. این، در حقیقت پیشگیری از منکری است که بعداً می‏خواهد تحقق پیدا کند. در باب نهی از منکر هم گفتم که حقيقت نهی از منكر، «دفع منکر» است و این هم از مصادیق دفع منکر است. 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه پنجم و دهم @mojtabatehrani_ir