eitaa logo
حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة الله علیه
2.1هزار دنبال‌کننده
194 عکس
1.7هزار ویدیو
3 فایل
دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی (ره) @masabiholhoda_77652134
مشاهده در ایتا
دانلود
20.35M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ روی عن الصادق علیه السلام قال: «الدُّنْيَا بِمَنْزِلَةِ صُورَةٍ رَأْسُهَا الْكِبْرُ وَ عَيْنُهَا الْحِرْصُ وَ أُذُنُهَا الطَّمَعُ وَ لِسَانُهَا اَلرِّیا وَ يَدُهَا الشَّهْوَةُ وَ رِجْلُهَا الْعُجْبُ وَ قَلْبُهَا الْغَفْلَةُ وَ كَوْنُهَا الْفَنَاءُ وَ حَاصِلُهَا الزَّوَال» ترجمه: دنیا منزله و همانند پیکر و صورت می باشد؛ سر آن خود بزرگ بینی، چشم آن حرص، گوش آن طمع، زبان آن ریا و دو رویی، دست آن شهوت، پای آن عُجب و خود پسندی، قلب آن غفلت، بودن در دنیا از آن کاسته شدن و کم کردن و حاصل و آخرش هم زوال و نابودی است. شرح: در این روایت امام‌صادق صلوات الله علیه، مجسّم می‌کنند دنیا را و خصلت های دنیاداران را که از ناحیه گرایش به دنیا برای آن ها پیدا می‌شود. همچین خلاصه‌اش. تجسّم دنیا و خصلت دنیادارانی که دل به دنیا دادند. توجّه کردید؟! می‌فرماید: «الدُّنْيَا بِمَنْزِلَةِ صُورَةٍ»؛ دنیا را تجسّم کنید به هیکل. هیکل‌های ما این‌جوری است دیگر: سر داریم، چشم داریم، گوش داریم، زبان داریم، دست داریم، پا داریم. درست است یا نه؟ این‌هایی که همه می‌بینیم از همدیگر، همین‌ها را می بینیم دیگر، هان؟! حالا دانه دانه برایت می‌فرماید ایشان. 〰〰〰〰〰 شرح حدیث 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 شیوه‌ و روش خداوند برای رسیدن به مطلوب و جلوگیری از تحقّق مبغوض ❗️ 📌شیوه‌ و روش مولا برای رسیدن به مطلوب یا جلوگیری از تحقّق مبغوض او در خارج، چیست؟ که غرض اَقْصٰی اوست؛ نه امر و نهی است. باید شیوه‌ای را در نظر بگیریم که از طریق آن، مطلوب حاصل شود. این راهکار و شیوه، خودش بحث جداگانه‌ای است. شیوه‌ای را که شارع مقدّس در رسیدن به مطلوب خود در سطح جامعه و جلوگیری از تحقّق مبغوض او در سطح جامعه مطرح کرده است، عقلایی‌ترین، ظریف‌ترین، دقیق‌ترین، لطیف‌ترین وبهترین شیوه است، و مسئلۀ مراتب از همین جا شروع می‌شود؛ به این ترتیب که اگر با کوچک‌ترین اشاره، می‌توانی کاری بکنی که مطلوب مولا تحقّق پیدا کند، تکلیف از تو ساقط است؛ یعنی بدون اینکه زحمت به زبان یا بقیۀ اعضای بدن خود بدهی، این مطلوب در سطح جامعه تحقّق پیدا کرد؛ غرض اَقْصٰی من این است که مثلاً بی‌نمازی در سطح جامعه از کسی دیده نشود، یا سایر چیزهایی که مطلوب مولا است. مولا آنچه مبغوض اوست، شناسانده است. تمام آنچه که به آن امر کرده معروف است و همۀ آنچه از آن نهی کرده است، منکر است، چیزی هم ناگفته نگذاشته است، آنچه را دوست دارد و آنچه دوست ندارد، همه را مطرح کرده است. از لحاظ روش می‌گوید: اگر با کوتاه‌ترین راه توانستی این دستورات را محقّق کنی، تکلیف از تو ساقط است، چه این امر و نهی از زبانت جاری شود یا نشود، چه به او بگویی یا نگویی، برای من مولا مطلوبیّت ندارد. این، مطلب ظریفی است. خداوند می‌فرماید: من دنبال این نیستم که تو با زبانت مطرح کنی یا به نحو دیگر؛ بلکه آنچه مهم است، تحقّق امر و نهی الهی در جامعه است؛ لذا اگر با کوچک‌ترین اشاره این امر محقّق شد، همین شیوه کافی است. 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه یازدهم @mojtabatehrani_ir
15.69M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 شیوه‌ و روش خداوند برای رسیدن به مطلوب و جلوگیری از تحقّق مبغوض ❗️ 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه یازدهم 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 مؤمن ضعیفی که دین ندارد کیست؟❗️ 📌پیامبر‌اکرم(ص) می‌فرماید: «قَالَ النَّبِيُّ (ص)‏ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ لَيُبْغِضُ الْمُؤْمِنَ الضَّعِيفَ الَّذِي‏ لَا دِينَ‏ لَهُ». در روایت قبلی گفتم که غیرت ندارد، در اینجا می‌فرماید: دین ندارد. «فَقِیلَ‏ وَ مَا الْمُؤْمِنُ‏ الضَّعِیفُ‏ الَّذِی‏ لَا دِینَ‏ لَهُ‏»؛ از حضرت سؤال می‌کنند: کدام است مؤمن ضعیفی که دین ندارد؟ «قَالَ الَّذِي لَا يَنْهَى عَنِ الْمُنْكَرِ»؛ حضرت می‌فرماید: کسی که منکر را می‌بیند و نهی نمی‌کند و بی‌تفاوت است. در این روایت لحن‌ها،‌ لحن‌های شدید است؛ بنابراین صحبت اینکه نهی از منکر خوب است، مستحّب است، مطلوب است و امثال این‌ها نیست. واجب است، آن‌هم واجبی که از ضروریّات دین است.‌ الکافی، ج5، ص59 - وسائل الشيعه، ج‏16، ص 122 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه ششم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 برای جلوگیری از منکر یک چشم به هم زدن هم مجاز نیست. ❗️ 📌روایت را امام‌زین‌العابدین(ع) از امام‌حسین(ع) پدر بزرگوارش و از پیغمبراکرم(ص) نقل می‌کند که حضرت می‌فرماید: «کان یقول». در مورد این تعبیر مکرّر گفته‌ام که معنایش این است که نه یک بار یا دو بار؛ و سه بار بلکه مکرّر فرموده‌اند. «لَا تَحِلُّ لِعَيْنٍ مُؤْمِنَةٍ تَرَى اللَّهَ يُعْصَى‏ فَتَطْرِفَ‏ حَتَّى‏ يُغَيِّرَهُ»1️⃣؛ حلال نیست برای چشم مؤمن که ببیند خدا معصیت می‌شود و پیله‌های چشمش را روی هم بگذارد؛ بلکه پیله چشمش را روی هم نگذاشته، باید جلوی منکر را بگیرد؛ یعنی یک چشم به هم زدن هم مجاز نیست. 1️⃣مجموعۀ ورّام، ج 2، ص179 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه ششم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 مجوّز دخالت در امور دیگران از ناحیۀ خداوند است❗️ 📌آیا دین اسلام یا به تعبیری نظام ارزشی اسلام، فردگرا یا جامعه‌گراست؟ که ما به دست آوردیم- البته اینجا هم جای بحثش نیست و خودش بحثی مستقل است - اسلام روی جامعه‌گرایی، در بُعد مادّی و معنوی تکیه دارد. در اسلام، فردگرایی به این صورت مطرح نیست و در هر دو بُعد مادّی و معنوی جامعه‌گراست؛ لذا اگر احکام اسلام را بررسی کنید، چه در مسائل زندگی معیشتی و چه معنوی، این مسئله را مشاهده می‌کنید؛ لذا تعبیراتی مانند «کلاه خود را بچسب» یا «به دیگران چه کار داری» یا «به تو مربوط نیست» قابل قبول نیست. حال به این مسئله رسیدگی کنیم که در جامعۀ‌ای که معتقد به اسلام می‌باشند و این نظام ارزشی را پذیرفتند و می گویند ما مسلمانیم، خدا و قرآن و احکام الهی را پذیرفته‌اند، باید مجوزی برای این دخالت برایشان بیاید؛ در حقیقت، گفته می‌شود که اصلاً دخالت کردن درست نیست، مگر اینکه مجوّزی وجود داشته باشد. مجوّز از ناحیۀ چه‌کسی صادر می‌شود؟ از ناحیۀ کسی که خالق و مالک من و توست. خوب دقّت کنید! اگر بخواهی عبای من را بگیری، می‌گویم: فضولی نکن. من مالکش هستم، با اینکه این مالکیّت، مالکیّت اعتباری است. امّا با اجازۀخودم؟ اشکال ندارد؟ من و تو مملوک خدا هستیم،‌ و این اعتقاد زیربنای تفکّرات ماست؛ بنابراین عقل می‌گوید که ما نباید دخالت کنیم امّا او که مالک من و تو است، به من گفته که این مملوکِ من را زیر نظر بگیر. یک مثال ساده می‌زنم: شما یک کودک داری که بر او ولایت داری، به من می‌گویی که کارهای کودک مرا زیر نظر بگیر و مواظب باش از پلّه نیفتد و دست و پایش نشکند. او بر کودک خود ولایت داشته و سر پرستش بوده ما هم می‌گوییم: چشم. 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه هفتم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 امر به معروف و نهی از منکر همراه با محبّت❗️ 📌از طرفی زیبایی بحث امر به معروف و نهی از منکر در این است که در عین اینکه هم مجوّز برای دخالت، در بُعد معنوی‌ را در جامعه می‌دهد و هم مجوز دخالت در بُعد مادّی را می‌دهد، از آن طرف ولایت هم به معنای محبّت را مطرح می‌کند که محبّت بکن و می‌گوید: هیچ منافاتی با هم ندارند. اصولاً آنچه مناسب با سازمان وجودی انسان است، دلسوزی و محبّت است، ما که حیوان نیستیم. پایۀ اسلام بر اخوّت که تعبیر می‌کنند به اخوّت و برادری است. ولایت به این معناست. «الْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ»؛ یعنی محبّت هم اقتضای همین را می‌کند که «يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ» 1️⃣اقتضای هر دو شاخه را دارد. این به او محبّت دارد و او به این محبّت دارد. محبّت اقتضا می‌کند که آنچه را که به نفع اوست، بگوید و آنچه را به ضرر او است، جلویش را بگیرد. مسئله این است. آیا این مسئله امر به معروف زور و زورگویی است؟ اگر نهی می‌کند از چیزی که خوردن آن برای تو ضرر دارد، زورگویی است؟ چرا زور می گویم؟ ما که حیوان نیستیم که بگوییم هر چه می‌خواهد بشود، به من مربوط نیست، این ترویج یک نظام حیوانیّت است. در حالی که این نظام، نظام انسانیّت است. 1️⃣سورۀ توبه، آیۀ 71 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه هفتم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 دید اسلام به جامعه از نظر بُعد مادّی و معنوی با هم مرتبط است❗️ 📌آیا دید جامعه‌گرای اسلام به جامعه از نظر بُعد مادّی و معنوی از یکدیگر مستقل یا مرتبط است؟ مثلاً در باب امور معیشتی مادّی گفته که نمی‌توانی بگویی کلاه خودت را بچسب و از هر راهی که توانستی، می‌توانی مال به دست بیاوری و استفاده کنی؟ چنین نیست. استفاده از اموال مردم احکام دارد. جامعه‌گرایی از نظر امور معیشتی مادّی در امر به معروف و نهی از منکر اقتضا می‌کند که بگویی: چرا مال مردم را می‌خوری؟ چرا دزدی می‌کنی؟ این، در بُعد مادّی است. در بُعد معنوی هم امر می‌کند نمازت را بخوان و یا چرا روزه می‌خوری. مثلاً انسان می‌رود برای اینکه جلوی مال مردم‌خوری را بگیرد، ولی اینکه نماز بخواند یا نخواند، روزه بخورد یا نخورد، یا محرّمات دیگر را انجام دهد، مثلاً به نامحرم نگاه بکند یا نکند، یا لااُبالی‌گری‌ کند، موسیقی گوش بدهد یا نه و امثال آن به خودش مربوط است. 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه هفتم @mojtabatehrani_ir