﷽ 📍 امام علی (ع) دارندۀ صفات ویژه انبیا است❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 امام علی (ع) دارندۀ صفات ویژه انبیا است❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ رُوِيَ عَنْ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلامُ قَالَ: «مَعَاشِرَ النَّاسِ اتَّقُوا اللَّهَ فَكَمْ مِنْ مُؤَمِّلٍ مَا لَا يَبْلُغُهُ وَ بَانٍ مَا لَا يَسْكُنُهُ وَ جَامِعٍ مَا سَوْفَ يَتْرُكُهُ وَ لَعَلَّهُ مِنْ بَاطِلٍ جَمَعَهُ وَ مِنْ حَقٍّ مَنَعَهُ أَصَابَهُ حَرَاماً وَ احْتَمَلَ بِهِ آثَاماً فَبَاءَ بِوِزْرِهِ وَ قَدِمَ عَلَى رَبِّهِ آسِفاً لَاهِفاً قَدْ خَسِرَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةَ ذَلِكَ هُوَ الْخُسْرانُ الْمُبِينُ)» ترجمه: ای گروه مردم! تقوای الهی پیشه کنید.چه بسیار آرزومندهایی که به آرزوی خود نرسیدند؛ وچه بسا کسانی که بنا کردند بناها ولی در آن سکونت نکردند؛ و چه بسا کسانی که مالی جمع کردند و زود از آن ها جدا شدند. یا از راه حرام جمع آوری کردند. یا از راه مشروع به دست آوردند؛ ولی در راه مشروع مصرف نشده است، پس بار گناه را بر دوش خود حمل نمودند؛پس خدا را ملاقات می کنند با باری از گناه و قدم به سوی پروردگارشان بر می دارند، در حالی که متأسف و اندوهگین هستند.( خسارت دنیا و آخرت بُردند، که این خسارتی است آشکار). شرح: روایت از علی (ع)، در نهج البلاغه است. دارد حضرت فرمودند: ای گروه مردم! «مَعَاشِرَ النَّاسِ اتَّقُوا اللَّهَ»؛ حریم الهی را حفظ کنید. تقوای الهی را پیشه کنید. چه بسیار کسانی که آرزو کردند و به آرزوهایشان نرسیدند، «فَكَمْ مِنْ مُؤَمِّلٍ مَا لَا يَبْلُغُهُ وَ بَانٍ مَا لَا يَسْكُنُهُ»؛ چه بسیار کسانی را که خانه ها و بناهایی ساختند که از او بهره بگیرند و در او سکونت نکردند و رفتند، «وَ جَامِعٍ مَا سَوْفَ يَتْرُكُهُ»؛ کسانی که روی هم انباشتند اموال دنیایی را و به زودی از او جدا شدند و ترک کردند، «وَ لَعَلَّهُ مِنْ بَاطِلٍ جَمَعَهُ»؛ حالا این که آورده، از کجا آورده؟ چطور شد انباشته شد؟ هان؟! یکی از دو راه: یا از مسیر حرام و باطل به دست آوردند و روی هم گذاشتند، که باطل تعبیر می کند. «وَ مِنْ حَقٍّ مَنَعَهُ»؛ یا نه، مسیر کسبش درست بود، صحیح بود؛ اما چی؟ آن جایی را که باید می پرداختند؛ نپرداختند، از نظر چی؟ وظیفه شان، انفاق نکردند در راه خدا؛ خدا گفته بود بهشان، نکردند. یا از راه حرام بود یا اگر هم از راه حرام نبود، باید می رفتند، خدا گفته بود: انفاق کن؛ نکرد، گذاشت روی هم، هی انباشت. اوّلی، «أَصَابَهُ حَرَاماً»؛ این که از راه باطل بود، از راه حرام بود. دوّمی چی بود؟ «وَ احْتَمَلَ بِهِ آثَاماً»؛ بار گران گناهان را بر دوش کشیدند. آخرش، «فَبَاءَ بِوِزْرِهِ»؛ بازگشت کردند با وِزرِ این ها، «وَ قَدِمَ عَلَى رَبِّهِ»؛ وارد شدند بر پروردگارشان؛ امّا در چه حالی؟«آسِفاً لَاهِفاً»؛ با حال افسوس و اندوه به سوی پروردگارشان بازگشتند اینها، وارد شدند. «وَ قََد خَسِرَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةَ» این ها هم ضرر دنیایی کشیدند، هم آخرتی.«ذَلِكَ هُوَ الْخُسْرانُ الْمُبِين»؛ این همان زیانی است بسیار آشکار؛ یعنی چی؟ آدم یا توی دنیا باید کیفش را ببرد یا در آخرت دیگر، نیست این جور؟! یا دنیا کیف کن یا آخرت، وقتی بنا شد این جا بدوی بدوی، آخرش بگذاری بروی، نمانی، کیفش را نبری، پس این جا که ضرر کردی. درست است؟ بعد هم از آن طرف، از مسیر حرام به دست آورده بودی یا از این طرف، آن که خدا بهت گفته بود به این که ادا کنی، نکردی. درست است یا نه؟ پس چیزی هم برای آخرتت نگذاشتی، بروی کیفش را آن جا بکنی. نه این جا کیف، نه آن جاکیف.«خَسِرَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةَ»؛ حضرت علی (ع)، می فرماید: «ذَلِكَ هُوَ الْخُسْرانُ الْمُبِين»؛ چقدر زیبا ترسیم می کند حالِ عدّه ای را در دنیا، می فهمی؟ ایشان می گوید: آقاجان! این است. می گوید: بسیار بودند،ها! اوّلش هم می گوید:«فَكَمْ مِنْ مُؤَمِّلٍ» این قدر ما دیدیم توی دنیا، آرزومندها به آرزوهایشان نرسیدند. درست است یا نه؟ آرزو داشته، کیفش را از این خانه و باغ و بُستانش ببرد؛ امّا نشد. می فهمی چه می گویم؟! بلند شو برو! من گاهی تعبیر کردم؛ گفتند: افتاد و مُرد. من می گویم: نه اشتباه کردی؛ مُرد و افتاد. اشتباه این جا است. فهمیدی؟ نه خیر. نهج البلاغه، حکمت 344 〰〰〰〰〰 شرح حدیث #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ رُوِيَ عَنْ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلامُ قَالَ: «مَعَاشِرَ النَّاسِ اتَّقُوا اللَّهَ فَكَمْ مِنْ مُؤَمِّلٍ مَا لَا يَبْلُغُهُ وَ بَانٍ مَا لَا يَسْكُنُهُ وَ جَامِعٍ مَا سَوْفَ يَتْرُكُهُ وَ لَعَلَّهُ مِنْ بَاطِلٍ جَمَعَهُ وَ مِنْ حَقٍّ مَنَعَهُ أَصَابَهُ حَرَاماً وَ احْتَمَلَ بِهِ آثَاماً فَبَاءَ بِوِزْرِهِ وَ قَدِمَ عَلَى رَبِّهِ آسِفاً لَاهِفاً قَدْ خَسِرَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةَ ذَلِكَ هُوَ الْخُسْرانُ الْمُبِينُ)» ترجمه: ای گروه مردم! تقوای الهی پیشه کنید.چه بسیار آرزومندهایی که به آرزوی خود نرسیدند؛ وچه بسا کسانی که بنا کردند بناها ولی در آن سکونت نکردند؛ و چه بسا کسانی که مالی جمع کردند و زود از آن ها جدا شدند. یا از راه حرام جمع آوری کردند. یا از راه مشروع به دست آوردند؛ ولی در راه مشروع مصرف نشده است، پس بار گناه را بر دوش خود حمل نمودند؛پس خدا را ملاقات می کنند با باری از گناه و قدم به سوی پروردگارشان بر می دارند، در حالی که متأسف و اندوهگین هستند.( خسارت دنیا و آخرت بُردند، که این خسارتی است آشکار). 〰〰〰〰〰 شرح حدیث 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 حب علی پشتوانۀ تمام اعمال نیک؛ نماز، روزه، انفاق و... است: ❗️ 📌در مورد محبّت نسبت به قربیٰ، سه جهت از ناحیۀ خدا در نظر گرفته شده است: یک؛ گفتیم محبّت مربوط به کار دل است و در بین کارکِرد ابعاد وجودی انسان در قیامت، آنچه نقش ارزنده تری دارد، قلب اوست. محبّت، خودش حسنه است؛ چون کارکِرد قلب است و مورد پسند خداست، همان طور که نماز خواندن، فعل جوارحی مورد پسند خداست و حسنه است، این کارکِرد دل؛ یعنی حبّ امام علی(ع) هم حسنه می شود. یعنی اگر کسی حبّ امام علی(ع) نداشته باشد، نمازش مقبول نیست؛ لذا این حسنه پشتوانۀ جمیع حسناتی است که در مرتبۀ پایین تر از ابعاد وجودی از ما صادر می شود، مثل نماز، روزه، حج، انفاق مالی و غیر مالی، زکات و امثال اینها، بدون محبّت امام علی(ع) حسنه نیست. در حقیقت این حسنه، تک حسنه ای است که پشتوانۀ جمیع حسناتی است که در مرتبۀ اعمال از انسان صادر می شود. در این معنی در نظر فقها هیچ اختلافی نیست. 〰️〰️〰️〰️〰️ #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 حب علی پشتوانۀ تمام اعمال نیک؛ نماز، روزه، انفاق و... است: ❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

🌸ولادت امام هادی علیه السلام مبارک باد.🌸 🏞 #پوستر #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 حبّ امام علی(ع) خوب را زیبا و بازدارندۀ زشتی است❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 حبّ امام علی(ع) خوب را زیبا و بازدارندۀ زشتی است❗️ 📌در مورد محبّت نسبت به قربیٰ، سه جهت از ناحیۀ خدا در نظر گرفته شده است: دو؛ این نقش اثباتی این حسنه قلبی بود. نقش دیگر این حسنه، نقش بازدارنده نسبت به سیئات دارد؛ یعنی از یک طرف به اعمالی که پیکره اش زیباست، زیبایی حقیقی می دهد و از طرفی، نقش بازدارندگی دارد نسبت به اعمال زشت. چرا؟ این را مکّرر در بحث هایم گفته ام که محبّت پیروساز است. هر چه انسان محبّتش نسبت به شخصی بیشتر باشد، از او بیشتر تبعیّت می کند و در پی کسب رضای اوست و آنچه را که او خوشش نمی آید، کنار می گذارد. 〰️〰️〰️〰️〰️ #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 تعبیری اشتباه از حبّ امام علی(ع) حسنه است ❗️ 📌در مورد محبّت نسبت به قُربیٰ، سه جهت از ناحیۀ خدا در نظر گرفته شده است: سه؛ محور بحث اینجاست که در قیامت اگر دست انسان در اثر کسر و انکسارها از نظر اعمال ظاهریّه از حسنات خالی شد، این تک حسنه که پشتوانۀ حسنات بود، دست گیری می کند. قدم به قدم به صورت مستدلّ جلو آمدیم. از مرتبۀ اعضا و جوارح به بالاترین مرتبۀ وجودی انسان که قلب می باشد، منتقل شدیم. اگر او حبّ امام علی(ع) را داشت، دارای حسنه ای است که برای او کارسازی می کند. در حقیقت، دستش از حسنه خالی نیست؛ بلکه حسنه ای دارد که مربوط به بُعدی است که اشرف از بُعد ظاهریش است. من خطابه نمی گویم؛ بلکه این نظر بر محور قانون عقلی است و همۀ بحث هایم مستدلّ است. روایتی است چه بسا در نوشته ها زیاد دیده باشید: «حُبُّ عَلِيٍّ حَسَنَةٌ لَا يَضُرُّ مَعَهَا سَيِّئَةٌ»؛ حبّ علی حسنه است؛ حسنه ای در بعد قلبی. آن هایی که ابن الشهوت هستند، عبارت « لَا یضُرُّ مَعَهَا سَیئَةٌ»1️⃣؛ را چنین تعبیر کرده اند که با حبّ امام علی(ع) هر کاری که بر اساس شهوت باشد می توان انجام داد. عدّه ای هم چه بسا روی جهل و بی سوادی این را مطرح می کنند. این تعبیر مخالف است با آنچه از ائمۀ طاهرین(ع) وارد شده است و از نظر عقلی هم این حرف باطلی است. دوستی امام علی(ع) یک حسنه ای است برای حسنه دیگر. دوستى على(ع)حسنه ای است که با داشتن آن، گناه زیانى نمی رساند و دشمنى على(ع) گناهی است که با وجود آن کار نیک سودى ندارد. 1️⃣الإحتجاج على أهل اللجاج (للطبرسي) / ترجمه و شرح غفارى، ج 1، ص،154 - نهج الحق و كشف الصدق، ص 260 〰️〰️〰️〰️〰️ #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 تعبیری اشتباه از حبّ امام علی(ع) حسنه است ❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 سنخ فضیلت علی(ع)همان فضیلت پیغمبراکرم(ص) است❗️ 📌شک نیست که هر کس، هر موجودی که بخواهد شخص دیگری را قائم مقام و جایگزین و خلیفۀ خود قرار بدهد، همیشه باید بین نایب و منوب عنه و کسی که جانشین می شود نسبت به قبل این ها سنخیّت داشته باشند. اگر بیگانه باشند معنا ندارد؛ یعنی عقل قبیح می داند. در این شبهه ای نیست. اینکه خداوند به پیغمبراکرم(ص) امر فرمود که علی(ع)را به عنوان جانشین و خلیفۀ خود معرفی کند. نعوذبالله اینطور نبود که علی(ع)از نظر فضیلتی بیگانه باشد؛ در فضائل پیغمبراکرم (ص)باید کمال رابطه بین نایب و منوب عنه باشد تا شایسته باشد چنین نصبی از نظر عقلی و عقلایی. خب به این مقدار خیلی کوتاه و مجمل انسان می تواند به این معنا برسد از نظر فضیلتی که سنخ فضیلت علی(ع)همان فضیلت پیغمبراکرم(ص) است. این یک معنای بسیار کوتاهی بود از همین بحث غدیر. انسان به این معنا می تواند برسد از نظر فضیلت علی(ع) 〰️〰️〰️〰️〰️ #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir